INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa t. j. (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizowaniem szkoleń dla przedstawicieli kontrahentów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizowaniem szkoleń dla przedstawicieli kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podstawową działalność Spółki komandytowej, której jest Pan wspólnikiem - komandytariuszem stanowi hurtowa i detaliczna sprzedaż materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego, wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego. Spółka wykonuje również instalacje wodno-kanalizacyjne, cieplne, gazowe, klimatyzacyjne i pozostałe instalacje budowlane.

Specyfika działalności wymaga systematycznej aktualizacji i pogłębiania wiedzy o właściwościach, wzornictwie i rozwiązaniach technicznych sprzedawanych towarów. Wzrost liczby podmiotów funkcjonujących w branży wymaga również intensyfikacji istniejących i wdrażania nowych technik sprzedaży.

Z uwagi na powyższe oraz na fakt, iż Spółka występuje głównie w roli hurtownika, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka organizuje kilka razy w roku szkolenia, w tym również za granicą Polski, dla przedstawicieli swoich kontrahentów.

Celem organizowanych szkoleń jest zapewnienie właściwej wiedzy o produktach, technikach sprzedaży oraz sposobie ich prezentacji (skład, działanie, właściwości, zastosowanie itp.). Działania te mają charakter instruktażowo-edukacyjno-informacyjny. Zakres powyższych szkoleń pozostaje w ścisłym związku z działalnością gospodarczą Spółki i obejmuje:

• informowanie klientów Spółki o oferowanych produktach, nadchodzących nowościach i trendach we wzornictwie,
• informowanie o właściwościach oraz zastosowaniu sprzedawanych towarów,
• zapoznanie się z parametrami technicznymi towarów,
• doskonalenie technik ich sprzedaży i dystrybucji,
• optymalizacje standardów obsługi klientów,

co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów.

Wskazane powyżej szkolenia od strony merytorycznej (wykład, prezentacja czy warsztaty) prowadzone są przez przedstawicieli dostawców towarów, które Spółka sprzedaje oraz przez przedstawicieli Spółki, natomiast całość organizacji takiego szkolenia tj.:

• rezerwacja hotelu czy ośrodka,
• organizacja dojazdu (w tym: rezerwacja przelotu w przypadku szkoleń za granicą),
• wynajem sal konferencyjnych,
• wyżywienie (standardowe posiłki serwowane w zarezerwowanym hotelu czy ośrodku),

organizowana (zapewniana) jest przez podmiot zewnętrzny sprzedający kompleksową usługę w postaci organizacji takiego szkolenia. Na mocy zawartej umowy pomiędzy Spółką i firmą zapewniającą organizację szkolenia firma ta zobowiązana jest wyszczególnić całość wykonanych czynności wchodzących do przedmiotowej usługi, załącznik taki stanowi potwierdzenie wykonanych prac, podlegający akceptacji Spółki pod ostateczną płatność.

Prowadzone szkolenia każdorazowo dokumentowane są w następujący sposób poprzez:

• program szkolenia,
• codzienną listę obecności uczestników szkolenia,
• materiały szkoleniowe,
• umowę lub zlecenie z podmiotem zapewniającym organizację szkolenia,
• fakturę VAT bez rozbicia na poszczególne składniki będące elementami świadczonej przez zleceniobiorcę usługi zorganizowania szkolenia.

Wskazuje Pan, iż harmonogram szkoleń wyjazdowych, w tym za granicą Polski, obejmuje od 6 do 8 godzin szkolenia dziennie z przerwami na posiłki, a następnie wszyscy uczestnicy mają czas wolny, który organizują we własnym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ponoszony przez Spółkę wydatek na zakup przedmiotowej usługi organizacji szkoleń, w tym również szkoleń organizowanych poza granicą Polski, od zewnętrznego podmiotu, składający się z:

• rezerwacji hotelu czy ośrodka,
• organizacji dojazdu (w tym: rezerwacji przelotu w przypadku szkoleń za granicą),
• wynajmu sal konferencyjnych,
• wyżywienia (standardowe posiłki serwowane w zarezerwowanym hotelu czy ośrodku),

stanowi koszt uzyskania przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że jeżeli wydatek został rzeczywiście poniesiony przez podatnika, pozostaje w związku z prowadzoną działalnością, poniesiono go w celu uzyskania przychodów lub może mieć wpływ na ich wielkość, to stanowi koszt uzyskania przychodów, o ile nie został wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy. Wydatków na organizację szkoleń przepis art. 23 nie obejmuje. Służą one w sposób bezsporny, chociaż nie bezpośredni, uzyskiwaniu przychodów a zatem stanowią koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Koszty ponoszone w związku z organizacją szkoleń dla przedstawicieli kontrahentów Spółki, mające na celu uaktualnienie ich wiedzy o produktach oferowanych przez Spółkę, standardach obsługi klientów, technikach ich sprzedaży i dystrybucji, mają bezpośredni związek z prowadzoną działalnością i wpływają na wielkość realizowanego przychodu. Właściwe przeszkolenie osób, wprawdzie niezatrudnionych bezpośrednio, ale uczestniczących w systemie dystrybucyjnym Spółki, ma istotny wpływ na wysokość uzyskiwanych przez Spółkę przychodów. Niewątpliwie jest to działanie, którym Spółka przyczynia się do wzrostu umiejętności współpracujących przedstawicieli kontrahentów, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie osiągniętych przychodów. Zachowany więc zostaje podstawowy warunek uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, jakim jest istnienie między nim a osiągniętym przychodem związku przyczynowo-skutkowego, czyli wpływu określonego wydatku na powstanie przychodu lub jego zachowania czy też zabezpieczenia źródła przychodów.

Organizowane szkolenia dla przedstawicieli kontrahentów nie mają na celu „zareklamowania" przed nimi towarów Spółki, ani też „reprezentowania się" w celu poprawy jej wizerunku. Szkolenia te nie noszą więc znamion ani reklamy, ani reprezentacji. Celem takich działań jest podniesienie wiedzy o towarach (m.in. ich właściwościach, parametrach technicznych oraz ich zastosowaniu) oraz efektywności sprzedaży towarów przez przedstawicieli kontrahentów dla zwiększenia zarówno ich obrotów, jak i Spółki będącej ich głównym dostawcą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa, należy posłużyć się wykładnią słownikową. W internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie to zostało zdefiniowane następująco: „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym poglądem doktryny prawa podatkowego, należy przyjąć, że reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika wiążące się z okazałością, w celu wywołania jak najlepszego działania. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami. Za wydatki związane z reprezentacją należy uznać te, które mają na celu kształtowanie własnego wizerunku firmy, powodujące pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, co z kolei stanowi zachętę do podejmowania rozmów, czy współpracy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż rozstrzygnięcie czy wydatki, o których mowa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zależy od tego, czy dotyczą one reprezentacji, t.j. czy wydatki na usługi gastronomiczne ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (wizerunku).

W treści złożonego wniosku, wskazuje Pan, iż spółka, której jest Pan wspólnikiem, ponosi koszty noclegów, dojazdu na szkolenia, usług gastronomicznych, zakupywanych w związku z odbywaniem spotkań, szkoleń dla przedstawicieli kontrahentów, które odbywają się poza siedzibą spółki.

Podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy ponoszone przez spółkę wydatki ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też nie mają tego charakteru a służą zachęcaniu potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów oraz nabywania oferowanych towarów, co ma znaczenie w kontekście wielkości osiąganych przychodów.

Jak wskazano powyżej, kwalifikacja prawna wydatków na organizację spotkań wymaga oceny, czy organizowanie szkoleń miało kształtować popyt na dystrybuowane towary Spółki, czy też miało służyć budowaniu relacji z kontrahentami i wywołaniu jak najlepszego wrażenia spółki.

A zatem, w sytuacji, gdy głównym celem organizacji szkoleń jest reklama towarów i usług oferowanych przez spółkę lub szkolenie osób uczestniczących w dystrybucji tych towarów (usług) i liczba uczestników nie była wynikiem ich selekcji, to wydatki na organizację tego spotkania mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Również koszty wyżywienia można wówczas uznać za koszt podatkowy, o ile zapewnienie poczęstunku stanowi przejaw gościnności nie wykraczający poza główny cel tego spotkania, tj. informowania klientów Spółki o oferowanych produktach, nadchodzących nowościach i trendach we wzornictwie, informowania o właściwościach oraz zastosowaniu sprzedawanych towarów, zapoznania z parametrami technicznymi towarów, doskonalenia technik ich sprzedaży i dystrybucji, optymalizację standardów obsługi klientów.

W przypadku natomiast, gdy możliwość uczestniczenia w szkoleniach mieli tylko wyselekcjonowani partnerzy handlowi spółki – grupa jej klientów o określonym „potencjale zakupowym usług” i jeśli spotkanie to zostało przygotowywane z myślą o budowaniu relacji z tymi kontrahentami, wydatki na jego organizację, w tym koszty wyżywienia, mają charakter reprezentacyjny.

Reasumując, wydatki na organizację szkolenia dla kontrahentów w celu przekazania stosownej wiedzy na temat produktów przez nią sprzedawanych, ich cech jakościowych, użytkowych czy technicznych, co do zasady, spełnia przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, o ile przedmiotowe wydatki nie mają charakteru kosztów reprezentacji, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania. Jednakże, jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. Tutejszy organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego też Spółka powinna posiadać dowody dokumentujące celowość i racjonalność poniesionych wydatków, w aspekcie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym dowody dokumentujące szkoleniowy charakter wyjazdu, z których jednoznacznie będzie wynikać taki właśnie charakter.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.