INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27.01.2010 r. (data wpływu 29.01.2010 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 01.03.2010 r., (data wpływu 02.03.2010 r., data nadania 01.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.01.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 02.02.2007 r. Wnioskodawca ustanowił z małżonką rozdzielność majątkową. Od maja 2007 r. toczyło się postępowanie rozwodowe zakończone wyrokiem sądu z dnia 03.12.2009 r. o obopólnej winie małżonków. Dnia 24.11.2007 r. urodziła się Wnioskodawcy córka – ze związku pozamałżeńskiego, którą uznał i podjął się obowiązków ojca. Zamieszkał z dzieckiem od dnia jego narodzin zapewniając mu opiekę i odpowiednie warunki finansowe. Wnioskodawca pokrywa w pełni wszystkie koszty związane z wychowaniem i utrzymaniem córki. Wnioskodawca uzyskuje jedynie dochody ze stosunku pracy. Matka dziecka w myśl przekazanych Wnioskodawcy deklaracji nie wystąpiła, ani nie ma zamiaru wystąpić o przyznanie jej statusu samotnej matki w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wychowaniem małoletniej córki.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż matka dziecka nie jest pozbawiona praw rodzicielskich. Nie zamieszkuje ona z dzieckiem. Dziecko zamieszkuje wyłącznie z Wnioskodawcą i zostaje wyłącznie pod Jego opieką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako samotny ojciec w myśl przepisów ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych może skorzystać z rozliczenia podatku dochodowego łącznie z małoletnią córką za rok 2009 ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prowadzi samodzielne gospodarstwo rodzinne mając pod swoją bezpośrednią opieką małoletnią córkę. Zamieszkuje z dzieckiem i zapewnia mu samodzielnie pełną opiekę. Osiągał w 2009 r. wyłącznie dochody ze stosunku pracy. Sposób rozliczania się z urzędem skarbowym matki córki Wnioskodawcy nie jest mu znany (wie, że wychowuje swojego syna z poprzedniego małżeństwa i być może rozlicza się na zasadach preferencyjnych z tego tytułu, ale z pewnością nie z powodu wychowywania przez Wnioskodawcę wspólnej córki, która pozostaje jedynie pod opieką Wnioskodawcy). Pełen ciężar obowiązków wychowawczych i finansowych, wychowania córki ponosi Wnioskodawca.

Uważa, ze przysługuje mu prawo do rozliczenia się za 2009 r. łącznie z małoletnią córką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2008 r., od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7; z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
  
  

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 omawianej ustawy stanowi, iż sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w grudniu 2009 r. został orzeczony rozwód Wnioskodawcy z żoną. Wnioskodawca jest ojcem samotnie wychowującym małoletnią córkę, z którą zamieszkuje. Matka dziecka nie zamieszkuje z córką. Ponadto Wnioskodawca uzyskał w 2009 r. dochody z umowy o pracę. Wnioskodawca w całości pokrywa koszty związane z wychowaniem i utrzymaniem córki.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiadał w 2009 roku status osoby samotnie wychowującej dziecko, i o ile złoży do dnia 30 kwietnia 2010 r. zeznanie podatkowe za 2009 rok – ma prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Należy podkreślić, iż opisywane preferencyjne rozliczenie dotyczy tylko jednego z rodziców, co wynika z istoty wskazanej instytucji oraz z definicji osoby samotnie wychowującej dziecko zawartej w cytowanym wyżej art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przypadku, gdyby obydwoje rodzice rozliczali się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wówczas konieczne byłoby dokonanie ustaleń, kto rzeczywiście wychowywał dziecko i oprócz kosztów jego utrzymania ponosił również wszelkie konsekwencje wychowawcze. Niemożliwa jest bowiem sytuacja, w której dwie osoby dojdą do wniosku, że są osobami samotnie wychowującymi dziecko i w związku z tym każda z nich ma prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-go Maja 10, 09-402 Płock.