Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPP1/443-1099/09/AT
Data
2010.02.10
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów
Słowa kluczowe
dostawa towarów
faktura wewnętrzna
nagroda rzeczowa
opodatkowanie
przekazanie nieodpłatne
usługi marketingowe
Istota interpretacji
Czy Spółka postępuje prawidłowo wystawiając faktury wewnętrzne z podatkiem należnym VAT od nagród przekazanych przez agencję, rozpoznając dostawę towarów wymienioną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?
Wniosek ORD-IN
2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu 16 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 1 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród rzeczowych zwycięzcom konkursów i loterii oraz braku obowiązku dokumentowania tej czynności za pomocą faktury wewnętrznej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 listopada 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród rzeczowych zwycięzcom konkursów i loterii oraz braku obowiązku dokumentowania tej czynności za pomocą faktury wewnętrznej.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka z o.o. zawarła umowę z firmą zajmującą się działalnością marketingową (agencja) w zakresie kreacji, koncepcji, organizowania oraz przeprowadzenia na rzecz Spółki działań marketingowych w ramach programu lojalnościowego. Program ten ma na celu zwiększenie sprzedaży produktów Spółki poprzez takie działania jak: organizowanie sprzedaży premiowej, konkursów oraz loterii dla właścicieli punktów sprzedaży i ich pracowników. Jednym z elementów usługi marketingowej wykonywanej przez agencję jest nabywanie nagród rzeczowych i przekazywanie ich zwycięzcom konkursów i loterii. Nagrody kupowane są bezpośrednio przez agencję i przez nią formalnie przekazywane (mogą zdarzać się sytuacje, w których wręczającym nagrodę jest przedstawiciel Spółki). Spółka rozlicza się z agencją za wykonaną usługę na podstawie faktury VAT. Jednym z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia jest wartość nabytych przez agencję nagród, powiększona o prowizję w wysokości 5%. Wynagrodzenie agencji jest rozłożone na poszczególne transze związane z realizacją konkretnego etapu projektu. Spółka po otrzymaniu od agencji faktury VAT dokonuje odliczenia VAT naliczonego na tej fakturze. Jednocześnie, w momencie przekazania nagrody przez agencję, Spółka rozpoznaje u siebie dostawę towaru, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i wystawia na tę okoliczność fakturę wewnętrzną z zawartym na niej podatkiem należnym VAT z tytułu przekazania nagrody.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Spółka postępuje prawidłowo wystawiając faktury wewnętrzne z podatkiem należnym VAT od nagród przekazanych przez agencję, rozpoznając dostawę towarów wymienioną w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, nie postępuje on prawidłowo i nie powinien rozpoznawać przekazania nagród przez agencję jako dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe, powołując się na treść ww. przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca uzasadnia tym, że właścicielem nagród przekazywanych w ramach konkursu i loterii jest agencja. Spółka zatem nie może przekazać nagrody, która nie należy do jej przedsiębiorstwa oraz że nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu nagrody – agencja jest podmiotem kupującym nagrody i w związku z tym jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż wartość nagrody uwzględniana jest przy świadczeniu usługi marketingowej dla Spółki. Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinien mieć w tej sprawie zastosowania powołany wcześniej art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż sam fakt wręczania nagrody nie stanowi w analizowanym przypadku oddzielnej dostawy towarów w rozumieniu tego przepisu. Wręczenie nagrody jest nierozerwalnie związane z usługą świadczoną przez agencję na rzecz Spółki i wkalkulowane jest w cenę. Według Wnioskodawcy, „opodatkowanie podatkiem VAT wskazanej czynności prowadziłoby do podwójnego opodatkowania towaru (nagrody), którego wartość została już uwzględniona w opodatkowaniu usługi świadczonej przez Spółkę”. Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od agencji oraz nie ma obowiązku rozpoznawania dodatkowej dostawy z tytułu przekazania przez agencję nagród w organizowanych przez nią, w imieniu Spółki, konkursach i loteriach. W uzupełnieniu wniosku, w dniu 1 lutego 2010 r., wskazano, że przez ww. zwrot: „opodatkowanie podatkiem VAT wskazanej czynności prowadziłoby do podwójnego opodatkowania towaru (nagrody), którego wartość została już uwzględniona w opodatkowaniu usługi świadczonej przez Spółkę”, Spółka ma na myśli usługi świadczone przez agencję. Ponadto we wskazanym uzupełnieniu doprecyzowano, iż wniosek nie dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez agencję. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż z uwagi na okoliczność przejęcia w dniu 28 grudnia 2009 r. Spółki przez inną spółkę z o.o. (połączenie przez przejecie zgodnie z przepisami art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), powstała spółka z o.o., która jest następcą prawnym Wnioskodawcy. Mając powyższe na względzie, niniejsza interpretacja skierowana została do następcy prawnego, w oparciu o treść art. 93 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych – wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). W oparciu o przepis art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a zatem chodzi tutaj przede wszystkim o przeniesienie przez sprzedawcę na nabywcę możliwości faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Dla dokonania dostawy towarów – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – nie jest wymagane bowiem przeniesienie prawa własności.
Z kolei przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w myśl art. 7 ust. 2 omawianej ustawy – również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
- przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
- wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Zauważyć należy, iż ww. przepis art. 7 ust. 2 ustawy wymaga, jako jeden z elementów warunkujących zrównanie nieodpłatnej dostawy towarów z odpłatną dostawą, aby przedmiotem przekazania były towary należące do przedsiębiorstwa podatnika. W tym kontekście, biorąc pod uwagę normę art. 7 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, iż wystarczającym dla uznania, iż określony towar należy do przedsiębiorstwa podatnika, jest fakt, że może on dysponować tym towarem jak właściciel, a więc nie będąc tym właścicielem w sensie prawnym. Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że Spółka zawarła umowę z firmą zajmującą się działalnością marketingową (agencja) w zakresie kreacji, koncepcji, organizowania oraz przeprowadzenia na rzecz Spółki działań marketingowych w ramach programu lojalnościowego. Elementem tych usług jest m.in. organizowanie przez agencję, w imieniu Spółki, konkursów i loterii, w ramach których nabywane są nagrody rzeczowe, przekazywane następnie zwycięzcom tych konkursów i loterii. Nagrody kupowane są bezpośrednio przez agencję i przez nią formalnie przekazywane (mogą zdarzać się sytuacje, w których wręczającym nagrodę jest przedstawiciel podatnika). Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy prawidłowe jest jego postępowanie polegające na tym, że w momencie przekazania nagrody przez agencję, Spółka rozpoznaje u siebie dostawę towaru, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i wystawia na tę okoliczność fakturę wewnętrzną z wykazanym na niej podatkiem należnym VAT. Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro agencja, a nie Wnioskodawca jest nabywcą (właścicielem) przekazywanych nagród rzeczowych zwycięzcom konkursów i loterii, to Spółka nie jest zobowiązana w rozumieniu powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do rozpoznania z tego tytułu dostawy towarów. W tym przypadku bowiem nie jest spełniony jeden z kumulatywnych warunków ujętych w normie art. 7 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym przekazane towary muszą należeć do przedsiębiorstwa podatnika (w tym również w sensie innym niż prawnym). W związku z tym zbędne stało się w przedmiotowej sprawie dalsze analizowanie, czy spełnione zostały pozostałe przesłanki wymienione w tym przepisie, warunkujące uznanie nieodpłatnej dostawy towaru za zrównaną z odpłatną dostawą towaru. Konsekwentnie zatem Spółka nie ma obowiązku dokumentowania opisanej we wniosku czynności za pośrednictwem faktury wewnętrznej, albowiem na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy, fakturę tą wystawia się w przypadku dokonania czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|