INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.02.2010 r. (data wpływu 08.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy cesji wierzytelności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy cesji wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka J Group prowadzi głównie działalność rachunkowo-księgową i wynajem nieruchomości. W roku 2010 planuje stać się stroną umowy cesji wierzytelności (jako cesjonariusz), gdzie przedmiotem umowy będzie cesja wierzytelności przypadającej na rzecz Cedenta (innej Spółki z o.o.) przysługująca jej od Skarbu Państwa w zakresie odszkodowania wynikającego z art. 417 K. c. za nieusprawiedliwione przewlekanie postępowania o wydanie przez właściwy organ koncesyjny decyzji w przedmiocie przedłużenia zezwolenia. Z tytułu dokonanej cesji wierzytelności Cesjonariusz (spółka J Group) zapłaci Cedentowi - innej spółce z o.o. cenę ustaloną w wysokości 2.000 zł oraz warunkowo 50% wyegzekwowanej wierzytelności pomniejszonej o koszty dochodzenia wierzytelności, w szczególności opłaty sądowe, skarbowe, koszty zastępstwa prawnego, koszty opinii ekspertów, koszty postępowania egzekucyjnego, przy czym:

1. kwota ustalona w wysokości 2.000 zł tytułem części ceny będzie płatna w terminie 14 dni od daty podpisania umowy,
2. pozostała część ceny odpowiadająca wartości 50% wyegzekwowanej wierzytelności pomniejszonej o koszty jej dochodzeni będzie płatna w terminie 14 dni od daty uzyskania przez Cesjonariusza wpływu środków pieniężnych tytułem części lub całości egzekwowanej wierzytelności.
   
   

Oszacowanie kwoty przyszłej wierzytelności do wyegzekwowania na dzień dokonania cesji wierzytelności nie jest możliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka poprawnie zapłaci podatek od czynności cywilnoprawnych od umowy cesji wierzytelności tylko od kwoty oszacowanej w wysokości 2.000 zł tytułem części ceny, która będzie płatna w terminie 14 dni od daty podpisania umowy, a kolejną część podatku zapłaci dopiero po zapłaceniu pozostałej części ceny odpowiadającą wartości 50% wyegzekwowanej wierzytelności pomniejszonej o koszty jej dochodzenia, która będzie płatna w terminie 14 dni od daty uzyskania przez Cesjonariusza wpływu środków pieniężnych tytułem części lub całości egzekwowanej wierzytelności...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podatek od czynności cywilnoprawnych od umowy cesji wierzytelności zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powinien być odprowadzony w wysokości 1% (art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b) tylko od kwoty odpłatności ustalonej w wysokości 2.000 zł – tytułem części ceny, która będzie płatna w terminie 14 dni od daty podpisania umowy. Pozostałą część podatku Spółka zapłaci dopiero po zapłaceniu Cedentowi pozostałej części ceny odpowiadająca wartości 50% wyegzekwowanej wierzytelności pomniejszonej o koszty jej dochodzenia, która będzie płatna w terminie 14 dni od daty uzyskania przez Cesjonariusza wpływu środków pieniężnych tytułem części lub całości egzekwowanej wierzytelności - z uwagi na nie możliwość ustalenia wiarygodnej kwoty do wyegzekwowania na dzień podpisania umowy cesji.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 22.04.2010 r. zmienione ustawą z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 44, poz. 251).

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Instytucję cesji (przelewu) wierzytelności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Przelew wierzytelności jest swoistą konstrukcją prawną, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Dodać należy, że cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności. Podkreślić należy, że umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z kolei, jeżeli umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży, to wówczas podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży, w myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 22.04.2010 r. stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym. Niezależnie jednak od tego, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 22.04.2010 r. nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• (uchylona),
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

W związku z tym, że umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży wymienionej w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ale jednocześnie opodatkowana będzie podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z tego podatku, zastosowanie znajdzie wyłączenie określone w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym wypadku sprzedaż prawa majątkowego, jakim jest wierzytelność, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki 1%.

Ponadto należy jednoznacznie zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku. Mając powyższe na uwadze, tut. organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę tego, czy określona przez Wnioskodawcę podstawa opodatkowania z tytułu umowy cesji wierzytelności jest wartością rynkową, o której mowa w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Wobec powyższego należy stwierdzić, że zbycie wierzytelności będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Podstawę opodatkowania może stanowić cena zakupu wierzytelności, o ile będzie ona odpowiadać wartości rynkowej tej wierzytelności. Nadmienia się, iż zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Wnioskodawca zgodnie z art. 10 ust. 1 powyższej ustawy będzie zobowiązany, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W przypadku objęcia powyższej czynności podatkiem od towarów i usług, czynność ta zostanie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 powyższej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock