INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 04.01.2010 r. (data wpływu 05.02.2010 r.) oraz w piśmie z dnia 20.04.2010 r. (data nadania 21.04.2010 r. data wpływu 29.04.2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 09.04.2010 r. (data nadania 12.04.2010 r., data odbioru 16.04.2010 r.) oraz w piśmie z dnia 20.04.2010 r. (data nadania 10.05.2010 r., data wpływu 12.05.2010 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 27.04.2010 r. (data nadania 27.04.2010 r., data odbioru 30.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zbycia praw majątkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu zbycia praw majątkowych. Pismem z dnia 02.02.2010 r. Nr ILPB2/415-77/10-2/WS Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu na podstawie art. 15 § 1 oraz art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w zw. z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), przekazał celem załatwienia zgodnie z właściwością do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 09.04.2010 r. oraz pismem z dnia 27.04.2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego oraz wyjaśnienia kwestii związanej z opłatą. Pismem z dnia 20.04.2010 r. (data nadania 21.04.2010 r., data wpływu 29.04.2010 r.) oraz pismem z dnia 20.04.2010 r. (data nadania 10.05.2010 r., data wpływu 12.05.2010 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła przedmiotowy wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W kwietniu 2006 r. Wnioskodawczyni zakupiła w T Sp. z o.o. udział o wartości 28 500,00 zł. W sierpniu 2007 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni przeniosła swój ośrodek interesów życiowych za granicę Polski do Anglii. W listopadzie 2009 r. Wnioskodawczyni odsprzedała ten udział za 70 000,00 zł ponosząc koszty notarialne. Całą tę kwotę Wnioskodawczyni chce przeznaczyć na zakup mieszkania w miejscu zamieszkania (Anglia). Wnioskodawczyni dodaje, iż w 2009 r. miejscem zamieszkania była i nadal jest Anglia. Źródłem przychodu był w 2009 r. i jest obecnie kontrakt o pracę na czas nieokreślony w angielskiej firmie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Jak Wnioskodawczyni ma rozliczyć się z podatku biorąc pod uwagę umowę o nie stosowaniu podwójnego opodatkowania...
2. Czy Wnioskodawczyni może rozliczyć się w miejscu stałego zamieszkania...
   
   

Dodatkowo Wnioskodawczyni informuje, iż Jej pytania dotyczą tylko rozliczenia z tytułu sprzedaży udziału wartości dotyczącego kosztów budowy realizowanej przez T na 2009 r., ponieważ innych przychodów w Polsce Wnioskodawczyni nie miała.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku za sprzedaż udziału w T, ponieważ całe środki za sprzedaż udziału zostały ulokowane w zakup mieszkania w miejscu gdzie od 2007 roku żyje, pracuje i odprowadza podatki. Mieszkanie w Polsce Wnioskodawczyni zamieniła na mieszkanie w Anglii i dlatego Jej stan majątkowy nie zmienił się, co gorsze przez 25 lat Wnioskodawczyni będzie spłacać jeszcze kredyt.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 4a tej ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w kwietniu 2006 r. Wnioskodawczyni zakupiła w T udział o wartości 28 500,00 zł. W sierpniu 2007 r. wraz z mężem Wnioskodawczyni przeniosła swój ośrodek interesów życiowych za granicę Polski do Anglii. W listopadzie 2009 r. odsprzedała ten udział za 70 000,00 zł ponosząc koszty notarialne. Wnioskodawczyni wskazała, iż w 2009 r. miejscem stałego zamieszkania była i nadal jest Wielka Brytania. Źródłem przychodu był w 2009 r. i jest obecnie kontrakt o pracę na czas nieokreślony. Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w Konwencji zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w sprawie podatków od dochodu i ich zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840). Zgodnie z art. 4 ust. 1, w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Przedmiotowa Konwencja nie zawiera w swej treści uregulowań dotyczących opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży partycypacji w kosztach budowy realizowanej przez T. Wobec powyższego skutki podatkowe tej sprzedaży należy rozpatrzyć w oparciu o art. 21 ust. 1 Konwencji – „Inne dochody”. W świetle art. 21 ust. 1 Konwencji, części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie. Biorąc zatem powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, iż kwota uzyskana z tytułu sprzedaży udziału wartości budowy realizowanej przez T podlega opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni, czyli w Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.