INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 9 grudnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 28 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości oraz innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki komandytowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości oraz innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki komandytowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 22 stycznia 2010 r. Znak: IBPBI/2/423-1536/09/JD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 28 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), zamierza wraz z innymi podmiotami (osobami fizycznymi) utworzyć dwie spółki komandytowe. W obu nowo utworzonych spółkach komandytowych będzie wspólnikiem, w charakterze komandytariusza. Wnioskodawca ma zamiar wnieść do jednej spółki komandytowej wkłady niepieniężne w postaci nieruchomości gruntowych i zabudowanych, których jest użytkownikiem wieczystym. Po wniesieniu wkładu spółka komandytowa zawrze ze Spółką umowy najmu lub dzierżawy nieruchomości, które nabyła w formie wkładu niepieniężnego. Kolejnym krokiem będzie wniesienie wkładów niepieniężnych do drugiej spółki komandytowej. Wnioskodawca rozważa wniesienie swojego przedsiębiorstwa (łącznie z umowami najmu nieruchomości), zorganizowanej części przedsiębiorstwa lub wybranych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. W umowach spółek komandytowych zostanie określony procentowo udział Spółki w zysku spółki komandytowej, który może nie być określony proporcjonalnie do wkładu rzeczywiście wniesionego przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jaką należy przyjąć wartość początkową nieruchomości oraz innych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przepis ten wskazuje na zasady określania wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej. W analizowanym zdarzeniu przyszłym Spółka zamierza wnieść wkłady do spółki komandytowej, która jest spółką osobową, a nie kapitałową. W związku z tym, że brak jest regulacji prawnych dotyczących takich sytuacji. Zdaniem Spółki, przytoczony przepis można stosować odpowiednio także w przypadku wyceny nieruchomości i innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu do spółki komandytowej. W konsekwencji, należy uznać, że za wartość początkową nieruchomości oraz innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy przyjąć ich wartość określoną w umowie spółki, nie wyższą niż wartość rynkowa na dzień wniesienia wkładu do spółki osobowej.

Stanowisko takie potwierdzają: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 listopada 2009 roku (sygn. IPPB3/423-489/09-4/MS) oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 listopada 2009 roku (sygn. IPPB3/423-575/09-2/MS).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „ustawa o pdop”), kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o pdop.

Należy zauważyć, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest podstawy prawnej do ustalenia, dla potrzeb ewidencji środków trwałych, nowej wartości początkowej składników majątku będących przedmiotem wkładu do spółki komandytowej. Wnioskodawca słusznie zauważa, że brak jest bezpośredniej regulacji w ustawie o pdop. Nie jest możliwe zastosowanie w tym zakresie art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o pdop. Zgodnie z tym przepisem w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przepis ten w sposób jednoznaczny dotyczy tylko wkładów wnoszonych do spółek kapitałowych. Za taką zaś nie można uznać spółki komandytowej.

Nie jest także możliwe zastosowanie w tym zakresie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - zwanej dalej „ustawy o pdof”), gdyż jak wynika z jej art. 1 ustawa ta „reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym osób fizycznych”. Za taką zaś „osobę fizyczną” nie można uznać ani Wnioskodawcy, ani spółki osobowej do której Wnioskodawca wnosi wkład.

W konsekwencji w przypadku, gdy wspólnik będący osobą prawną wnosi do spółki osobowej tytułem wkładu niepieniężnego środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, spółka osobowa będzie zobowiązana kontynuować zasady amortyzacji przyjęte przez tego wspólnika, w szczególności dotyczyć to będzie ustalenia wartości początkowej, wysokości odpisów amortyzacyjnych i okresu ich dokonywania.

Z uwagi na fakt, iż na gruncie przepisów regulujących opodatkowanie podatkiem dochodowym spółka osobowa nie jest rozpoznawana jako podmiot podatku dochodowego oraz w związku z brakiem szczególnych regulacji w tym zakresie nie można uznać otrzymania przedmiotu wkładu za równoznaczne z poniesieniem „wydatków” na jego nabycie lub wytworzenie.

Zatem wartość początkową nieruchomości oraz innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będzie stanowiła wartość historyczna wynikająca z ewidencji prowadzonej przez Spółkę.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 1 i 2 oraz 4 wydano odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.