INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt I SA/Wa 1037/09 z dnia 25.11.2009 r. (data wpływu 08.02.2010 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19.12.2007 r. (data wpływu 22.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zmiany formy opodatkowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.12.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zmiany formy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na podstawie art. 155 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity D. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), został wezwany przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w celu przedłożenia dokumentów dotyczących rozliczenia ryczałtowego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych w 2008 r. w związku z przekroczeniem w lipcu br. limitu przychodów i utraty prawa do opodatkowania w formie ryczałtu na podstawie art. 8 ust. 6 ustawy o ryczałcie.

Wnioskodawca działalność rozpoczął 15 lutego 2008 r. Prowadzi ewidencję przychodów płacąc zryczałtowany podatek dochodowy. Nie korzysta z opodatkowania w formie karty podatkowej. Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o ryczałcie podatnicy, którzy rozpoczną, działalność w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej, płacą ryczałt bez względu na wysokość . przychodów. Regulacja ta nie zawiera odniesienia ”z zastrzeżeniem art. 8 ust.6”, czyli nie odnosi się do przepisu zgodnie z którym podatnicy, których przychody przekroczą limit 150 000 euro (w 2008 roku 565 200 zł), tracą prawo do ryczałtu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla ryczałtowców, którzy uruchomili działalność w 2008 r. ma zastosowanie art. 6 ust. 4 pkt 2, czyli płacą ryczałt bez względu na wysokość przychodów do końca bieżącego roku...

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie ma art. 6 ust. 4 pkt 2. Zatem w tym roku może płacić ryczałt bez względu na wysokość przychodów. Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 września 2008 r. Nr IBPB1/415-467/08/WRz.

W dniu 10.03.2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretacje indywidualną Nr IPPB1/415-1399/08-5/ES stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19.12.2008 r. (data wpływu 22.12.2008 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do naruszenia prawa wniesiono w dniu 24.03.2009 r. (data wpływu 26.03.2009 r.), zaś odpowiedzi na wezwanie udzielono pismem z dnia 24.04.2009 r. znak Nr IPPB1/415-1399/08-7/ES (skutecznie doręczonym w dniu 29.04.2009 r.). W dniu 26.05.2009 r. wpłynęła do tut. organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 25.11.2009 r., sygn. akt I SA/Wa 1037/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie, ponieważ wprowadzając od 1 stycznia 2008 r. nowelizację przepisu art. 8 ustawy o ryczałcie (ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw – Dz. U. Nr 217, poz. 1588), poprzez dodanie do tego artykułu ust. 6, nie zmieniając jednocześnie brzmienia przepisu art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o ryczałcie ustawodawca doprowadził do sytuacji, w której mamy do czynienia z kolizją dwóch przepisów tego samego aktu prawnego.

Z jednej bowiem strony przepis art. 9 ust. 4 pkt 2 ustawy o ryczałcie, wyraźnie stanowi, iż podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności w roku podatkowym korzystają z opodatkowania w formie ryczałtu bez względu na wysokość przychodów, z drugiej zaś strony ten sam akt prawny, w art. 8 ust. 6, stanowi o utracie przez podatników prawa do opodatkowania w formie ryczałtu po przekroczeniu przychodów w wysokości przekraczającej 150.000 euro.

W konsekwencji w ocenie Sądu należy zgodzić się ze Skarżącym, iż błędy oraz niedokładności ustawodawcy nie powinny wywoływać negatywnych skutków dla podatnika.

W stanie prawnym obowiązującym w 2008 r. podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej, miał prawo do korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu bez względu na wysokość osiągniętych przychodów.

Rozpatrując ponownie wniosek w przedmiotowej sprawie organ podatkowy, zważył co następuje:

Art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) stanowi: osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 150.000 euro, lub uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro.

Stosownie do art. 6 ust. 4 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy do podatników rozpoczynających działalność w roku podatkowym, którzy w poprzednim roku podatkowym nie prowadzili działalności, opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stosuje się od dnia uzyskania pierwszego przychodu. W przypadku nowo utworzonej spółki za rozpoczęcie działalności uważa się datę uzyskania pierwszego przychodu przez tę spółkę. Nie stanowi natomiast rozpoczęcia działalności w roku podatkowym całkowita lub częściowa zmiana branży lub przedmiotu działalności, zmiana umowy spółki lub zmiana wspólnika – art. 7 ust. 2.

W art. 8 ust. 1 ustawodawca wymienił okoliczności, których wystąpienie powoduje, że podatnik nie może dokonać wyboru opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub traci prawo do dalszego stosowania tej formy opodatkowania. Z treści tego przepisu wynika, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b powołanej ustawy nie stosuje się do podatników, którzy:

1. opłacają podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3,
2. korzystają, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego,
3. osiągają w całości lub w części przychody z tytułu:
   a. prowadzenia aptek,
   b. działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardów),
   c. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
   d. prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów innych niż określone w art. 4 ust. 1 pkt 11,
   e. świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
   f. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych,
4. wytwarzają wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii,
5. podejmują wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:
   a. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,
   b. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,
   c. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka
   - jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach,
6. rozpoczynają działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.
   
   

W świetle zacytowanych przepisów, jeżeli nie wystąpią ww. przesłanki wyłączające możliwość korzystania z opodatkowania w formie ryczałtu, podatnik który w roku podatkowym rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych bez względu na wysokość przychodów.

Zatem, skoro Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w roku 2008, to uzyskanie przychodu w wysokości przekraczającej ustalony limit, tj. 150.000 euro, nie powoduje utraty prawa do opodatkowania w tej formie w trakcie 2008 roku.

Mając na uwadze powyższe, zajęte stanowisko w zaprezentowany stanie faktycznym uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.