INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu za pośrednictwem komisu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu za pośrednictwem komisu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2010 r. nabył Pan za kwotę 26.000 zł używany pojazd samochodowy od spółki prawa handlowego, która w zakresie działalności gospodarczej trudni się sprzedażą pojazdów, w tym także używanych i z tego tytułu płaci podatek VAT. Pojazd, który kupił Pan został wcześniej wzięty przez ww. Spółkę od osoby fizycznej w komis. Nie sporządził Pan pisemnej umowy sprzedaży ze Spółką, ani z właścicielem pojazdu . Na potwierdzenie transakcji otrzymał Pan od Spółki fakturę „VAT marża” opiewającą na kwotę 26.000 zł.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w związku z nabyciem pojazdu będzie Pan zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, jeśli tak, to od jakiej wartości powinien zostać obliczony...

Zdaniem Pana, nie ma obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast w przypadku obowiązku uiszczenia podatku podstawą ustalenia wysokości ewentualnego podatku od czynności cywilnoprawnych nie powinna być cała cena, lecz tylko część przypadająca komitentowi. Na cenę, którą uiścił składała się bowiem także prowizja komisanta. Prowizja ta podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, zatem płacąc cenę poniósł koszty tego podatku. Z faktury „VAT marża”, którą otrzymał Pan od komisanta nie wynika wartość prowizji, jaka mu przypadła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pana w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zmianami), podatkowi temu podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:



1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;


2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył za kwotę 26.000 zł używany pojazd samochodowy od spółki prawa handlowego, która trudni się sprzedażą pojazdów, w tym także używanych i z tego tytułu płaci podatek VAT. Pojazd, który kupił Pan został wcześniej wzięty przez ww. Spółkę od osoby fizycznej w komis. Na potwierdzenie transakcji otrzymał Pan od Spółki jako sprzedawcy fakturę „VAT marża” opiewającą na ww. kwotę.

Instytucję umowy komisu regulują przepisy art. 765-773 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 765 Kodeksu cywilnego przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Należy podkreślić, że przepis art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wprowadza zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając katalog zamknięty czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione.

Należy jedynie zwrócić uwagę, że aby dana czynność była w istocie umową komisu musi zawierać cechy właściwe dla umowy komisu określone we wskazanych powyżej przepisach Kodeksu cywilnego.

Reasumując, umowa komisu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie została wymieniona wśród umów podlegających temu podatkowi, w związku z tym nie Pan obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.