INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu 14 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem datowanym 9 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania składek członkowskich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2009 r. wpłynął do tut. organu wniosek Spółki, uzupełniony pismem datowanym 9 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania składek członkowskich - możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 17 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stowarzyszenie umożliwia, poprzez własną sieć telekomunikacyjną, swoim członkom dostęp do rozprowadzanych w niej programów telewizyjnych i radiowych oraz korzystanie z usług internetowych i telefonicznych.

Stowarzyszenie nie jest wpisane w rejestrze przedsiębiorców.

W związku z przynależnością do Stowarzyszenia każdy członek zobowiązany jest opłacać (równą dla wszystkich) składkę członkowską niezależnie od tego czy członek korzysta z dostępu do sieci telekomunikacyjnej, czy też z niej nie korzysta. Pobraną składkę członkowską Stowarzyszenie w całości przeznacza na realizację swoich celów statutowych między innymi poprzez:

1. Budowę, rozbudowę i konserwacje sieci telekomunikacyjnej.
2. Retransmisję programów polskich i zagranicznych.
3. Nadawanie w sieci telekomunikacyjnej własnego programu telewizyjnego o tematyce lokalnej
4. Promocję kultury i oświaty.
5. Nadzór nad prawidłową eksploatacją sieci telekomunikacyjnej i urządzeniami technicznymi.

Członek Stowarzyszenia, aby mógł korzystać z możliwości sieci telekomunikacyjnej, musi uiścić opłatę, której wysokość uzależniona jest od tego z czego korzysta (telewizja, internet, telefon) i od rodzaju pakietu, jaki wybrał z oferty Stowarzyszenia.

Aby korzystać z możliwości sieci telekomunikacyjnej każdy jej użytkownik musi być członkiem Stowarzyszenia.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie.

Czy Stowarzyszenie postępuje prawidłowo uznając, że opłaty składek członkowskich korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, ponieważ za korzystanie z usług oferowanych przez Stowarzyszenie swoim członkom jest opłata, której wysokość zależy od rodzaju usługi z jakiej członek Stowarzyszenia korzysta, a opłata składki członkowskiej wynika tylko z faktu przynależności do Stowarzyszenia i w całości przeznaczana jest na działalność statutową Stowarzyszenia i nie jest uzależniona od indywidualnego korzystania z wybranego rodzaju usługi, w tym przypadku opłatę składki członkowskiej traktujemy jako opłatę wolną od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stowarzyszenia funkcjonują na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.) i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

W konsekwencji stowarzyszenia, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są składki członkowskie członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych - w części nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą.

Zgodnie z definicją słownikową „składka członkowska” to kwota pieniężna wpłacana, zwykle regularnie i obowiązkowo przez jedną osobę do wspólnej kasy, na jakiś wspólny cel, wkład jednej osoby we wspólny fundusz” - (Uniwersalny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003). Z powyższej definicji wynika, że składka członkowska nie może wiązać się ze świadczeniem wzajemnym pomiędzy opłacającym składkę, a podmiotem pobierającym składkę.

Ponadto podnieść należy, ze Naczelny Sąd Administracyjny w Gdańsku w orzeczeniu z dnia 30 sierpnia 2000 r. sygn. akt I SA/Gd 947/98 orzekł, że składka członkowska wynika z faktu przystąpienia do stowarzyszenia i jest związana z pozostawaniem członkiem stowarzyszenia. Nie można uznać, zdaniem Sądu, za składkę członkowską, objętą stosownym przepisem podatkowym (art. 17 ust. 1 pkt 13 – obecnie pkt 40 – ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), opłaty za przyszłe korzystanie z konkretnej rzeczy.

Podobne rozstrzygnięcie podjął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 13 czerwca 2003 r., sygn. akt III SA 3245/01, który stwierdził, że jeżeli stowarzyszenie pobiera od swoich członków opłatę, która – co do istoty – nie odbiega od opłaty za korzystanie z usług oferowanych przez stowarzyszenie jego członkom, to tego rodzaju opłaty nie korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego, które dotyczy składek członkowskich.

W odniesieniu do kwestii możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z art. 17 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podkreślić należy, że jednym ze źródeł finansowania organizacji politycznych, społecznych i zawodowych, do których należą m.in. stowarzyszenia, są składki członkowskie płacone przez członków tych organizacji. Składka członkowska wynika z faktu przystąpienia do niej i jest związana z pozostawaniem członkiem takiej organizacji.

Warunkiem zwolnienia jest przeznaczenie przez organizację otrzymanych składek na dowolny cel, z wyłączeniem działalności gospodarczej. Przepis ten nie przewiduje innych ograniczeń, zarówno odnośnie przeznaczenia uzyskanych w ten sposób środków, jak i co do terminu ich wydatkowania.

Kierując się przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym, z którego wynika, że pobierane przez Jednostkę opłaty uiszczane związku z przynależnością do Stowarzyszenia odpowiadają definicji składki – są związane z członkostwem w Stowarzyszeniu i pobierane niezależnie od tego czy członek korzysta z dostępu do sieci telekomunikacyjnej, czy też z niej nie korzysta, a ponadto przeznaczone są na działalność statutową (nie na działalność gospodarczą) Jednostki, stwierdzić należy, że dochód z tytułu składek członkowskich otrzymywanych przez Stowarzyszenie, jako organizację społeczną, przekazany na działalność statutową, korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wypełniając przesłanki zawarte w tym przepisie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.