Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1330/12/AW
z 24 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu 30 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy niezabudowanej nieruchomości rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy niezabudowanej nieruchomości rolnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina posiada niezabudowaną nieruchomość rolną, którą zamierza podzielić i część zbyć w drodze zamiany. Na terenie, gdzie jest ona położona nie obowiązuje plan miejscowy i nie ma obowiązku jego uchwalenia. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków, cała nieruchomość oznaczona jest jako grunty rolne R klasy III i jest użytkowana rolniczo na podstawie umowy dzierżawy. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego określona jest jako teren przeznaczony pod zabudowę. Nieruchomości sąsiednie, w świetle zapisów ewidencji gruntów i budynków, stanowią również grunty rolne klasy IIIa.

Dla opisanego terenu nie ma obowiązku sporządzenia planu miejscowego, zatem sposób zagospodarowania zależeć będzie od jego właściciela i wydanych warunków zabudowy. Działka nie spełnia parametrów pełnowymiarowej działki budowlanej, gdyż jej szerokość wynosi 10 m. Powstaje zatem wątpliwość, czy w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług teren ten pozostaje terenem rolnym zgodnie z zapisami w ewidencji gruntów i dotychczasowym sposobem użytkowania, czy też terenem przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową, zgodnie z przeznaczeniem wskazanym w studium. Przeznaczając nieruchomość do zbycia (w tym przypadku w drodze zamiany) należy określić jej cenę i ustalić, czy potraktować ją jako niezabudowaną nieruchomość rolną i do sprzedaży zastosować zwolnienie od podatku, czy też jako budowlaną i zastosować stawkę podatku 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości potraktować jako sprzedaż niezabudowanej nieruchomości rolnej i zastosować zwolnienie od podatku, czy też jako sprzedaż nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę i zastosować stawkę podatku 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie gruntu należy określić na podstawie ewidencji gruntów, jako jedynym dokumencie mającym moc prawną i uznać, iż będzie miała miejsce dostawa terenu rolnego niezabudowanego, zwolniona od podatku.

Miasto powołało treść art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz.717 ze zm.) zgodnie z którym, ustalanie przeznaczenia terenu oraz określenie sposobów zagospodarowania następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku w decyzji o warunkach zabudowy lub lokalizacji inwestycji celu publicznego. Następnie nadmieniło, że dla nieruchomości będącej przedmiotem wniosku brak jest aktów prawnych wymienionych w tym przepisie. Ponownie wskazało, że dla tego terenu nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, ani lokalizacji inwestycji celu publicznego, a w obowiązującym studium (które nie ma mocy aktu powszechnie obowiązującego, lecz jedynie określa politykę przestrzenną gminy) teren ten jest przeznaczony pod zabudowę, natomiast w ewidencji gruntów i budynków oznaczony jest jako rolny z określoną klasą IIIa.

Miasto nadmieniło, że w myśl postanowień art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Stwierdziło, iż skoro informacje zawarte w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz w ewidencji gruntów i budynków są rozbieżne, to dla celów opodatkowania transakcji należy oprzeć się na informacji ujawnionej w ewidencji gruntów i budynków, i uznać, że ma miejsce dostawa gruntu rolnego zwolniona od podatku od towarów i usług. Powyższe stwierdzenie Miasto wywiodło z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.), który stanowi, że gruntami rolnymi są grunty określone w ewidencji gruntów jako użytki rolne. Przeznaczenie gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o planowaniu przestrzennym (art. 7 ust. 1 ww. ustawy). Miasto podkreśliło, że w art. 87 Konstytucji RP wymienione są enumeratywnie źródła prawa powszechnie obowiązującego, w tym akty prawa miejscowego. Natomiast art. 88 Konstytucji określa, że warunkiem ich obowiązywania jest właściwe opublikowanie i ogłoszenie. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania takich norm nie spełnia, nie może zatem przesądzać o przeznaczeniu terenu, powodującym w skutkach obowiązek daniny publicznej, jaką jest podatek od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.