Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-284/10/AW
z 15 czerwca 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP1/443-284/10/AW
Data
2010.06.15



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku


Słowa kluczowe
budynek mieszkalny
lokal użytkowy
odliczenie częściowe
prawo do odliczenia


Istota interpretacji
Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości od wydatków poniesionych na część budynku mieszkalnego służącą działalności gospodarczej oraz w proporcji od wydatków poniesionych na części wspólne budynku



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010r. (data wpływu 24 marca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości częściowego odliczenia naliczonego podatku z faktur dokumentujących nabycie gruntu oraz wybudowanie na nim budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości częściowego odliczenia naliczonego podatku z faktur dokumentujących nabycie gruntu oraz wybudowanie na nim budynku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 18 grudnia 2008r. Wnioskodawca zawarł w formie aktu notarialnego ze spółką z o. o. z siedzibą w Warszawie umowę sprzedaży nieruchomości oraz umowę o dzieło. W wyniku tej czynności Spółka przeniosła na własność Wnioskodawcy własność niezabudowanej działki o powierzchni 584 m2 oraz udział wynoszący 1/17 części we współwłasności niezabudowanej działki o powierzchni 777 m2 za łączną kwotę brutto w wysokości 810.000 zł (z uwzględnieniem 22% podatku VAT). Wnioskodawca opisany przedmiot umowy nabył ze środków wchodzących w skład majątku osobistego, a zatem i nabycia przedmiotu niniejszej umowy dokonał do majątku osobistego, na co jego żona wyraziła zgodę w oświadczeniu złożonym przed notariuszem.

Częścią umowy jest także świadczenie usługi. W jej ramach Wnioskodawca zlecił Spółce wybudowanie jednorodzinnego budynku mieszkalnego w zabudowie bliźniaczej zgodnie z załączonym do aktu projektem. Ryczałtowa wartość inwestycji uwzględniająca 7% podatek od towarów i usług wyniosła 1.454.000 zł.

Budynek ten, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (jest przedstawicielem na Polskę sprzętu firmy P.), oprócz wykorzystywania go do celów mieszkaniowych, przeznaczony będzie w dużej części jako magazyn (odzież, obuwie) oraz biuro. Jeden z pokoi będzie ponadto przeznaczony jako biuro na działalność gospodarczą żony (z tego tytułu także będzie wystawiana faktura VAT).

Wnioskodawca szacuje, że z łącznej powierzchni 280,91 m2 (powierzchnia użytkowa domu 224,2 m2 oraz piwnica 56,71 m2), na czynności związane z działalnością gospodarczą przeznaczy 118,87 m2. Wyliczenie to wynika z następujących wielkości:

piwnica przeznaczona na magazyn obuwia i odzieży (56,71 m2), pokój przeznaczony na wynajem na działalność gospodarczą (13,39 m2), część pokoju przeznaczona na własną działalność gospodarczą na tzw. biuro, przyjęcie kontrahentów (22,42 m2), oraz udział w częściach wspólnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej jak np. w kuchni, korytarzu, łazience, WC, przedpokoju czy garażu przeznaczonego też w części na prowadzoną działalność w łącznej wysokości (26,35 m2), co daje wspomnianą powierzchnię 118,87 m2, co stanowi z kolei 42,31% z łącznej powierzchni 280,91 m2.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Powyższy lokal (a ściślej udział w tym lokalu) przeznaczony będzie tym samym na wykonywanie czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, zważywszy na przeznaczenie części (tj. 42,31%) nieruchomości na wykonywanie działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca uprawniony jest do częściowego odliczenia naliczonego podatku z faktur dokumentujących nabycie gruntu oraz wybudowanie na nim budynku...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do odliczenia 42,31% podatku naliczonego z wystawionych przez Spółkę faktur VAT dokumentujących nabycie nieruchomości gruntowej oraz usługi o charakterze budowlanym, efektem której jest posadowienie na nabytej nieruchomości budynku mieszkalnego.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W przedmiotowej sprawie nie występują również przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy uniemożliwiające (niweczące) prawo podatnika do skorzystania z uprawnienia, jakim jest prawo do pomniejszenia należnego podatku o podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych.

Zgodnie z utrwalonymi w doktrynie poglądami prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, że w każdym przypadku wystąpić powinien przede wszystkim określony związek pomiędzy czynnościami opodatkowanymi a nabytymi towarami lub usługami zawierającymi podatek naliczony. Ponadto, jak podkreśla J. Martini (Komentarz do ustawy o VAT, Beck 2009), zakres odliczenia podatku naliczonego powinien odpowiadać zakresowi wykorzystania zakupionych towarów czy usług do wykonywania opodatkowanej działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie zarówno sam związek jak i wskazany, oparty na wyliczeniach matematycznych zakres odliczenia nie powinien budzić najmniejszych wątpliwości. Wolą podatnika dokonującego transakcji ze Spółką było bowiem nabycie nieruchomości, w której mógłby z jednej strony zaspokoić własne cele mieszkaniowe, z drugiej zaś prowadzić w niej opodatkowaną podatkiem VAT działalność gospodarczą (*biuro, *magazyn towarów: odzież oraz obuwie, czy wreszcie część przeznaczyć na *podnajem żonie w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą – z tego tytułu wnioskodawca będzie wystawiał faktury VAT).

W tym też celu dokonał od Spółki zakupu nieruchomości gruntowej, a łącznie z tą czynnością zawarł umowę, na mocy której Spółka – deweloper wybudowała ww. budynek. Zdaniem podatnika stał się on tym samym uprawnionym do pomniejszenia należnego podatku VAT o część podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych od Spółki faktur.

Słuszność stanowiska Wnioskodawcy potwierdza także orzecznictwo ETS. W jednym z wyroków odniósł się do kwestii wykorzystania w części nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej (hotel), a w części do prywatnej (mieszkanie).

W sprawie C-291/92 pomiędzy Finanzamt Ulzen a Dieter Armbrecht Trybunał wskazał, że: „jedynie w zakresie, w jakim towar jest wykorzystywany do celów zawieranych przez niego transakcji podlegających opodatkowaniu, podatnik może odliczyć od podatku, do jakiego zapłaty jest zobowiązany podatek należny do zapłaty lub zapłacony w odniesieniu do jego towaru. Nie ulega wątpliwości, że jeśli podatnik zdecyduje się wyłączyć składnik majątku z aktywów swojego przedsiębiorstwa, część ta nie wchodzi w skład tych aktywów. Nie można zatem traktować tego podatnika, tak jakby wykorzystywał on aktywa swojego przedsiębiorstwa dla celów art. 5 (6) oraz (6)(2) Dyrektywy. W konsekwencji jedynie ta część nie mieści się w zakresie systemu VAT i nie może brać jej pod uwagę dla celów zastosowania art. 17 (2) Dyrektywy”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ze wskazanych przepisów wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, od zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Z przedłożonego wniosku wynika, że w dniu 18 grudnia 2008r. Wnioskodawca zawarł w formie aktu notarialnego ze spółką z o. o. z siedzibą w Warszawie umowę sprzedaży nieruchomości oraz umowę o dzieło. W wyniku tej czynności Spółka przeniosła na własność Wnioskodawcy własność niezabudowanej działki o powierzchni 584 m2 oraz udział wynoszący 1/17 części we współwłasności niezabudowanej działki o powierzchni 777 m2 za łączną kwotę brutto w wysokości 810.000 zł (z uwzględnieniem 22% podatku VAT). Wnioskodawca opisany przedmiot umowy nabył ze środków wchodzących w skład majątku osobistego, a zatem i nabycia przedmiotu niniejszej umowy dokonał do majątku osobistego, na co jego żona wyraziła zgodę w oświadczeniu złożonym przed notariuszem.

Częścią umowy jest także świadczenie usługi. W jej ramach Wnioskodawca zlecił Spółce wybudowanie jednorodzinnego budynku mieszkalnego w zabudowie bliźniaczej zgodnie z załączonym do aktu projektem. Ryczałtowa wartość inwestycji uwzględniająca 7% podatek od towarów i usług wyniosła 1.454.000 zł.

Budynek ten, w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (jest przedstawicielem na Polskę sprzętu firmy P.), oprócz wykorzystywania go do celów mieszkaniowych, przeznaczony będzie w dużej części jako magazyn (odzież, obuwie) oraz biuro. Jeden z pokoi będzie ponadto przeznaczony jako biuro na działalność gospodarczą żony (z tego tytułu także będzie wystawiana faktura VAT).

Wnioskodawca szacuje, że z łącznej powierzchni 280,91 m2 (powierzchnia użytkowa domu 224,2 m2 oraz piwnica 56,71 m2), na czynności związane z działalnością gospodarczą przeznaczy 118,87 m2. Wyliczenie to wynika z następujących wielkości:

piwnica przeznaczona na magazyn obuwia i odzieży (56,71 m2), pokój przeznaczony na wynajem na działalność gospodarczą (13,39 m2), część pokoju przeznaczona na własną działalność gospodarczą na tzw. biuro, przyjęcie kontrahentów (22,42 m2), oraz udział w częściach wspólnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej jak np. w kuchni, korytarzu, łazience, WC, przedpokoju czy garażu przeznaczonego też w części na prowadzoną działalność w łącznej wysokości (26,35 m2), co daje wspomnianą powierzchnię 118,87 m2, co stanowi z kolei 42,31% z łącznej powierzchni 280,91 m2.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Powyższy lokal (a ściślej udział w tym lokalu) przeznaczony będzie tym samym na wykonywanie czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż wydatki związane z zakupem gruntu oraz usługi o charakterze budowlanym, udokumentowane fakturami VAT, nie służą Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki tylko w takim zakresie, w jakim będą związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną.

W celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca zobowiązany jest przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur zakupu gruntu oraz usług budowlanych prowadzonej działalności opodatkowanej oraz prywatnym celom mieszkaniowym. Wnioskodawca może dokonać odpowiedniego przyporządkowania podatku naliczonego do działalności gospodarczej oraz do prywatnych celów mieszkaniowych w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając np. specyfikę swojej działalności, rzeczywiste wykorzystanie tych powierzchni oraz inne okoliczności.

Wnioskodawca może zatem odliczyć podatek naliczony z faktur VAT dokumentujących zakup gruntu oraz usługi o charakterze budowlanym z uwzględnieniem procentowego udziału powierzchni przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT w całkowitej powierzchni budynku.

Jeżeli zatem, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku, udział powierzchni wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT w całkowitej powierzchni budynku wynosi 42,31%, to w takiej części Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizowaną inwestycją (zarówno z faktur dotyczących zakupu gruntu jak i z faktur dokumentujących świadczenie przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy usługi budowlanej), pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń w prawie do odliczenia podatku naliczonego określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Tut. organ podkreśla jednak, że ciężar rzetelnego ustalenia jaka część realizowanej inwestycji związana będzie z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana będzie dla potrzeb osobistych osoby fizycznej prowadzącej działalność, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotowa interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności gdyby zmienił się udział powierzchni wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w ogólnej powierzchni budynku) lub zmiany stanu prawnego.

Zaznaczyć należy także, że jeżeli przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca wykorzystywałby zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych, to Wnioskodawca winien mieć na uwadze również przepisy art. 90 i art. 91 ustawy o VAT dotyczące zasad proporcjonalnego odliczenia podatku oraz korekty podatku naliczonego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj