INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 02 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 10 grudnia 2009 r. (data wpływu 15 grudnia 2009 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego samochodu, po zakończeniu której zamierza wykupić samochód i wprowadzić go do ewidencji środków trwałych jako własny środek trwały. Zawarta umowa leasingu dla celów ustawy o rachunkowości spełnia kryteria umowy leasingu finansowego, w związku z czym, stosownie do przepisów tej ustawy, Spółka wprowadziła środek trwały do ewidencji środków trwałych, jako obcy środek trwały i dokonuje bilansowych odpisów amortyzacyjnych. Po wykupie samochodu, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka zamierza ponownie wprowadzić środek trwały do ewidencji jako własny środek trwały, stosując indywidualne stawki amortyzacyjne.

W piśmie z dnia 10 grudnia 2009 r. stanowiącym uzupełnienie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, doprecyzowano, iż:

1. umowy leasingu operacyjnego zawierane są na okres 25 miesięcy. Okres ten jest jednoznaczny z okresem używania przez Spółkę przedmiotu leasingu. Część samochodów jest w tym okresie wynajmowana;
2. cena nabycia samochodu po zakończeniu umowy leasingu jest ustalana procentowo (19% wartości) w stosunku do ceny wynikającej z zawieranej umowy leasingu, a także jest uzależniona od kursu franka szwajcarskiego z dnia wykupu samochodu. W związku z czym, nie jest możliwe określenie dokładnej ceny przed datą faktycznego wykupu. Cena ta jednak będzie przekraczać 3500 zł;
3. przewidywany okres użytkowania samochodu po zakończeniu umowy leasingu przekroczy jeden rok, przy czym, część samochodów wynajmowanych w okresie leasingu, nadal będzie wynajmowana po ich wykupie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka po wykupie samochodu z leasingu operacyjnego może zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną...

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzenie do ewidencji środków trwałych zakupionych po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego środka trwałego jest pierwszym wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych, przez co Spółka ma możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej.

Zgodnie bowiem z art. 16j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla środków transportu, w tym samochodów osobowych – 30 miesięcy.

Stosownie natomiast do art. 16j ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostało doprecyzowane, że środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy.

Jak zostało wskazane w treści art. 16j ust. 1 ww. ustawy, jeden z warunków, jaki musi być spełniony, aby podatnik mógł amortyzować używany środek trwały przy zastosowaniu indywidualnej stawki jest taki, żeby został on po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W zaistniałym stanie faktycznym, zdaniem Spółki, ww. warunek został spełniony, gdyż w przeciwieństwie do leasingu finansowego, o którym mowa w art. 17f tej ustawy, w przypadku leasingu operacyjnego odpisów amortyzacyjnych dokonuje finansujący, a przedmiot leasingu do momentu wykupu stanowi jego składnik majątkowy. W tym przypadku to finansujący, a nie korzystający, obowiązany jest do wprowadzenia przedmiotu leasingu do ewidencji środków trwałych i dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Po ustaniu leasingu operacyjnego nabyte przez Spółkę środki trwałe powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Spółkę. Spółka powinna rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te wprowadzono do ewidencji. W związku z czym, spełniony zostaje w tym przypadku warunek wprowadzenia do ewidencji środków trwałych po raz pierwszy przez Spółkę. Wcześniejsze bowiem wprowadzenie środka trwałego do ewidencji związane było ze stosowaniem przepisów ustawy o rachunkowości, a nie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z czym, przy spełnieniu pozostałych warunków zawartych w przepisie art. 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółce przysługuje, Jej zdaniem, prawo do ustalenia indywidualnych stawek amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.