INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2009r. (data wpływu 17 sierpnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia w całości podatku VAT od zakupionego samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej i nazwą PHU „A” Pan ….. wydanym przez Wójta Gminy.

Jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jak również dokonał zgłoszenia o którym mowa w art. 96 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Przed dniem dokonania pierwszej transakcji wewnątrzwspólnotowej Wnioskodawca dokonał aktualizacji zgłoszenia informując Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż będzie dokonywał czynności wewnątrzwspólnotowych na potwierdzenie czego otrzymał zawiadomienie o byciu czynnym podatnikiem VAT UE.

Na dzień 24 maja 2007r. według zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadził poniżej wymienione rodzaje działalności gospodarczej:

PKD 50.1 Sprzedaż pojazdów samochodowych

PKD 50.20 Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, pomoc drogowa,

PKD 70.20 Wynajem nieruchomości na własny rachunek,

PKD 74.13 Badanie rynku i opinii publicznej,

PKD 74.14 Doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Dnia 17 lipca 2009r. Wnioskodawca dokonał poszerzenia zakresu wykonywanej przez Wnioskodawcę zorganizowanej i zamierzonej działalności gospodarczej.

Według stanu zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej Wnioskodawca zgłosił prowadzenie poniższych rodzajów działalności:

PKD 45.11.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek,

PKD 45.20.Z Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,

PKD 45.40.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna motocykli, ich naprawa i konserwacja oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do nich,

PKD 68.20 Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

PKD 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,

PKD 77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek,

PKD 77.12.Z Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli,

PKD 73.20 Badanie rynku i opinii publicznej,

PKD 77.33.Z Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń biurowych, wyłączając komputery.

W dniu 13 czerwca 2007r. Wnioskodawca nabył samochód osobowy marki VOLVO V70 w celach handlowych. Pojazd ten został zakwalifikowany w działalności Wnioskodawcy do towarów handlowych określonych we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej jako PKD 50.1 - Sprzedaż pojazdów samochodowych.

Powyższy towar handlowy został rozliczony na deklaracji VAT - 7 jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów handlowych w poz. 32 oraz podatek VAT należny w poz. 33, następnie w poz. 48 jako nabycie towarów i usług pozostałych i poz. 49 jako kwota podatku naliczonego VAT. W związku z faktem prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży pojazdów samochodowych, oraz nabyciem przedmiotowego pojazdu w celach handlowych Wnioskodawca dokonał pełnego odliczenia podatku VAT zgodnie z treścią art. 86 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Kwoty netto zostały powiększone o kwotę podatku akcyzowego wpłaconego dnia 19 czerwca 2007r.

Od lipca 2007r. do sierpnia 2009r. samochód osobowy VOLVO V70 był ewidencjonowany jako towar handlowy i ujmowany w remanencie (zapasy towarów handlowych) jako towary handlowe nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Mimo usilnych prób sprzedaży towaru handlowego nie udało się Wnioskodawcy znaleźć dla niego nabywcy.

Przez cały ten okres pojazd nie był użytkowany, nie było opłacane ubezpieczanie, nie był tankowany itp. co ewidentnie wskazuje, że nikt z niego nie korzystał.

Z uwagi na długotrwały i bezskuteczny okres poszukiwania nabywcy Wnioskodawca postanowił zmienić przeznaczenie zakupionego wcześniej pojazdu z towaru handlowego na środek trwały. W związku z tym podjął decyzję o przyjęciu powyższego samochodu na ewidencję środków trwałych na podstawie dokumentu OT. Powyższa czynność formalnego przyjęcia nie została do dnia złożenia niniejszego wniosku dokonana.

Po wprowadzeniu opisanego powyżej samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca zamierza go wydzierżawić innemu podmiotowi (jednemu lub kilku).

Przedmiotowy samochód będzie wyłącznie wykorzystywany do tych celów, bez możliwości korzystania z niego przez Wnioskodawcę jako jego wyłącznego właściciela w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawca będzie dokonywać w ramach swojej działalności gospodarczej jako właściciel pojazdu będącego przedmiotem wyłącznie dzierżawy.

W związku z zamiarem wynajmu samochodu osobowego Wnioskodawca dokonał poszerzenia prowadzonej przez niego działalności gospodarczej o zakres przewidziany w PKD 77.11.Z. Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku wynajmu powyżej opisanego samochodu osobowego Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia całości zapłaconego podatku należnego od podatku naliczonego w związku z jego nabyciem w miesiącu wprowadzania go do ewidencji...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 86 ust. 3 w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Przepis powyższego ustępu nie dotyczy przypadków przewidzianych w ustępie 4, który w pkt 7 lit. b, brzmi „przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy".

W opisanym przez Wnioskodawcę przypadku samochód osobowy VOLVO V70 będzie wyłącznie wykorzystywany jako pojazd, który zostanie wynajęty innym przedsiębiorstwom za wynagrodzeniem. Najem będzie potwierdzony odpowiednią umową najmu, a czynsz płacony będzie na podstawie wystawianych faktur VAT. Z tego samochodu nie będzie Wnioskodawca korzystał w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w inny sposób niż najem innym firmom.

Samochód będzie stanowił majątek przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i będzie amortyzowany zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek została potwierdzona we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej pod numerem PKD 77.11.Z.

Wnioski: w związku z powyżej przytoczoną treścią art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b Wnioskodawcy przysługuje pełne odliczenie podatku należnego od podatku naliczonego w przypadku nabycia samochodu osobowego VOLVO V70 (tut. wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych i wpłacenia podatku należnego VAT od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu) w momencie jego wprowadzenia do ewidencji środków trwałych w przypadku gdy pojazd ten będzie przeznaczony i wykorzystywany wyłącznie do oddania go w najem na podstawie umowy przez okres co najmniej 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   1. z tytułu nabycia towarów i usług,
   2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
      -z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu towarów – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów
5. kwota podatku należnego z tytułu importu towarów – w przypadkach, o których mowa w art. 33a.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Limit odliczeń nie dotyczy nabycia niektórych pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 ustawy, mimo nieprzekroczenia przez nich dopuszczalnej masy całkowitej określonej w ust. 3 ww. przepisu.

W myśl art. 86 ust. 4 ww. ustawy o VAT art. 86 ust. 3 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej dla przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielone elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą- jeżeli dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Zgodnie z art. 86 ust. 5 ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1 - 4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż nabycie pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony uprawniające do skorzystania z pełnego odliczenia podatku naliczonego od ich nabycia, jest możliwe po spełnieniu wymagań technicznych przez konkretny pojazd, czego potwierdzeniem pozostaje treść zaświadczenia wydanego przez stację kontroli pojazdów w rezultacie przeprowadzonego dodatkowego badania technicznego.

Z powyższego wynika zatem, że zgodnie z ogólną regułą określoną w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, nabywający samochód osobowy, może dokonać odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jednakże regulacja zawarta w ust. 3 ww. artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy (art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 13 czerwca 2007r. Wnioskodawca nabył samochód osobowy marki VOLVO V70 w celach handlowych. Pojazd ten został zakwalifikowany w działalności do towarów handlowych określonych we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej jako PKD 50.1 - Sprzedaż pojazdów samochodowych.

Powyższy towar handlowy został rozliczony w deklaracji VAT-7 jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów handlowych w poz. 32 oraz podatek VAT należny w poz. 33, następnie w poz. 48 jako nabycie towarów i usług pozostałych i poz. 49 jako kwota podatku naliczonego VAT. W związku z faktem prowadzenia działalności w zakresie sprzedaży pojazdów samochodowych, oraz nabyciem przedmiotowego pojazdu w celach handlowych Wnioskodawca dokonał pełnego odliczenia podatku VAT zgodnie z treścią art. 86 ust. 3 pkt 7 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Kwoty netto zostały powiększone o kwotę podatku akcyzowego wpłaconego dnia 19 czerwca 2007r.

Od lipca 2007r. do sierpnia 2009r. samochód osobowy VOLVO V70 był ewidencjonowany jako towar handlowy i ujmowany w remanencie (zapasy towarów handlowych) jako towary handlowe nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Mimo usilnych prób sprzedaży towaru handlowego nie udało się Wnioskodawcy znaleźć dla niego nabywcy.

Przez cały ten okres pojazd nie był użytkowany, nie było opłacane ubezpieczanie, nie był tankowany itp. co ewidentnie wskazuje, że nikt z niego nie korzystał.

Z uwagi brak nabywcy Wnioskodawca postanowił zmienić przeznaczenie zakupionego wcześniej pojazdu z towaru handlowego na środek trwały. W związku z tym podjął decyzję o przyjęciu powyższego samochodu na ewidencję środków trwałych na podstawie dokumentu OT. Powyższa czynność formalnego przyjęcia nie została do dnia złożenia niniejszego wniosku dokonana.

Po wprowadzeniu samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca zamierza go wydzierżawić innemu podmiotowi (jednemu lub kilku).

Przedmiotowy samochód będzie wyłącznie wykorzystywany do tych celów, bez możliwości korzystania z niego przez Wnioskodawcę jako jego wyłącznego właściciela w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, bowiem w dniu 17 lipca 2009r. Wnioskodawca dokonał poszerzenia zakresu wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej o PKD 77.11.Z Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek.

Z powyższych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w przedmiotowej sprawie będą miały zastosowanie przepisy art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b cyt. ustawy o VAT.

Warunkiem odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie jest bowiem, jak wyraźnie wynika z powyższych uregulowań, aby pojazd, w tym przypadku samochód osobowy, był przeznaczony wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w ww. przepisie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b cyt. ustawy o VAT, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Zatem należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT, tj.:

1. gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tego samochodu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz
2. samochód jest przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 86 ust. 6).

Reasumując, należy stwierdzić, iż skoro przedmiotem działalności Wnioskodawcy, jest m.in. oddawanie w odpłatne używanie samochodu (pojazdu) na podstawie umowy wynajmu i dzierżawy oraz samochód ten będzie przez Wnioskodawcę przeznaczony wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tego samochodu na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tyt. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów a nie w miesiącu wprowadzenia go do ewidencji, i w odniesieniu do takiego samochodu osobowego nie będzie miało zastosowanie ograniczenie wynikające z art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.