INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży paragonami fiskalnymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2010 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania sprzedaży paragonami fiskalnymi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej. Sprzedaż jest prowadzona również przez Internet. Dla firm sprzedaż jest zawsze dokumentowana fakturą. Sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowana jest za pośrednictwem kasy fiskalnej. W programie magazynowym emitowane są paragony zwykłe. Kupującym wydawane są paragony z kasy fiskalnej. Na życzenie klienta wystawiana jest „faktura detaliczna” (oryginał dla klienta, kopia wraz z paragonem fiskalnym zostaje w Pana dokumentacji). Zamierza Pan dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej wystawiać zamiast zwykłych paragonów paragony imienne, aby łatwiej było przyporządkować płatności za sprzedaż odpowiedniemu nabywcy z zamówienia. Paragon imienny w programie magazynowym zawiera wszystkie dane co faktura (dane sprzedawcy, dane nabywcy, datę wystawienia, datę sprzedaży, nr paragonu imiennego, oznaczenie: oryginał/kopia, wyszczególnienie towaru: nazwa, ilość, cena, wartość netto, VAT, wartość brutto, rozbicie na poszczególne stawki VAT, razem do zapłaty, słownie do zapłaty, formę płatności, wystawił, odebrał). Paragon z kasy fiskalnej na samym końcu drukuje nr dokumentu z paragonu magazynowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wystawiając paragon imienny dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej należy kupującemu wręczyć:

• paragon z kasy fiskalnej i wydrukowany oryginał paragonu z programu magazynowego...

• sam paragon z kasy fiskalnej...

• wydrukowany z programu magazynowego oryginał paragonu imiennego a w dokumentacji pozostawić kopię paragonu imiennego z programu magazynowego z podpiętym paragonem z kasy fiskalnej i potraktować jak fakturę do rozliczeń podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wystawiony paragon imienny dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej traktowany jest tak samo jak paragon zwykły i kupującemu wydawany jest paragon z kasy fiskalnej, można też wręczyć wydrukowany paragon imienny z programu magazynowego. Do rozliczeń podatku od towarów i usług Wnioskodawca posiada raport dobowy i miesięczny wydrukowane z kasy fiskalnej. Wnioskodawca nie zatrzymuje dla siebie wydrukowanej kopii paragonu imiennego z podpiętym paragonem fiskalnym. Paragon fiskalny jest zawsze dla kupującego, z wyjątkiem wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do treści art. 106 ust. 4, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe regulacje dotyczące wystawiania faktur znajdują się w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Zgodnie z § 7 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Natomiast stosownie do zapisu § 7 ust. 4 tego rozporządzenia, przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 powołanej ustawy.

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Warunki stosowania kas rejestrujących przez podatników zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338).

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas obowiązani są m.in. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Z powołanych przepisów wynika, iż podatnik zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, po zaewidencjonowaniu każdej sprzedaży za pośrednictwem kasy, ma zawsze obowiązek wydać oryginał paragonu fiskalnego dokumentującego tą sprzedaż nabywcy. Wyjątkiem będzie sytuacja, gdy na żądanie nabywcy, będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, wystawiono fakturę VAT. Wówczas oryginał wydrukowanego przez kasę paragonu fiskalnego należy wraz z kopią wystawionej faktury VAT zachować w dokumentacji.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Kupującym zawsze wydawane są paragony z kasy fiskalnej. Na życzenie klienta wystawiana jest „faktura detaliczna” (oryginał dla klienta, kopia wraz z paragonem fiskalnym zostaje w Pana dokumentacji). Ponadto w programie magazynowym emitowane są paragony zwykłe. Wnioskodawca zamierza w przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zastąpić paragony zwykłe paragonami imiennymi, celem łatwiejszego przyporządkowania płatności za sprzedaż odpowiedniemu nabywcy z zamówienia. Paragon imienny emitowany przez program magazynowy zawiera wszystkie dane co faktura (dane sprzedawcy, dane nabywcy, datę wystawienia, datę sprzedaży, nr paragonu imiennego, oznaczenie: oryginał/kopia, wyszczególnienie towaru: nazwa, ilość, cena, wartość netto, VAT, wartość brutto, rozbicie na poszczególne stawki VAT, razem do zapłaty, słownie do zapłaty, formę płatności, wystawił, odebrał). Paragon z kasy fiskalnej na samym końcu drukuje nr dokumentu z paragonu magazynowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w przypadku dokonywania sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma zawsze obowiązek dokumentować dokonaną sprzedaż i wydawać oryginały paragonów fiskalnych z wyjątkiem sytuacji, gdy na żądanie tych osób wystawia fakturę VAT. Powyższe potwierdza przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego. Zaś emitowany w programie magazynowym paragon imienny, jako dodatkowy dokument stosowany przez Wnioskodawcę dla uproszczenia przypisywania dokonanych przez klientów wpłat do konkretnych transakcji ma zastąpić dotychczas stosowany przez Wnioskodawcę paragon zwykły może być wydawany klientom łącznie z paragonem fiskalnym, jednak nie może on stanowić jedynego dokumentu sprzedaży wydawanego nabywcy, zastępującego paragon fiskalny lub fakturę VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.