INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 23.02.2010 r. (data wpływu 26.02.2010 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 26.04.2010 r. (data wpływu 26.04.2010 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie organu z dnia 16.04.2010 r. (data nadania 16.04.2010 r., data odbioru 21.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości gruntowej jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków przy uwzględnieniu wskaźnika procentowego podziału majątku wspólnego małżonków,
• prawidłowe - w części dotyczącej przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości w części, która została sprzedana po upływie pięcioletniego okresu jej posiadania oraz opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków 19% podatkiem dochodowym.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 26.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 22 września 2008 r. Wnioskodawczyni wraz ze swoim współmałżonkiem w obecności notariusza ustanowiła rozdzielność majątkową małżeńską (akt notarialny Repertorium A numer x/2008 umowa majątkowa małżeńska o ustanowieniu rozdzielności majątkowej, umowa o podział majątku wspólnego oraz ustanowienie służebności osobistej).

Podział majątku odbył się w ten sposób, że mąż Wnioskodawczyni nabył prawa do środków finansowych w wysokości 235.000,00 zł, natomiast Wnioskodawczyni nabyła w całości prawa do następujących nieruchomości:

1. lokal mieszkalny o pow. 94,01 m² położony w budynku wielomieszkaniowym w O.,
2. garaż usytuowany w budynku,
3. niezabudowana działka o pow. 1.010,00 m² położona w J., gm. A., woj. ł.,
4. niezabudowana działka gruntu o pow. 904,00 m² położona w J., gm. A., woj. ł.,
5. niezabudowana działka gruntu w K., gm. S. pow. W. o numerze 572 o pow. 1.023 m² na której prowadzona jest budowa domu jednorodzinnego.
   
   

Wartość rynkowa powyższych nieruchomości na dzień sporządzenia aktu notarialnego została określona następująco:

• nieruchomość nr 1 - 370.000,00 zł,
• nieruchomość nr 2 - 30.000,00 zł,
• nieruchomość nr 3 - 80.000,00 zł,
• nieruchomość nr 4 - 80.000,00 zł,
• nieruchomość nr 5 - 1.000.000,00 zł, przy czym jest ona obciążona hipoteką kaucyjną do kwoty 799.000,00 zł oraz ustanowiono na niej służebność osobistą mieszkania na rzecz małżonka Wnioskodawczyni.
  
  

W dniu 23 marca 2009 r. nieruchomość nr 4 – działkę o pow. 904,00 m² Wnioskodawczyni sprzedała za cenę 117.000,00 zł i została poinformowana o konieczności zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19% uzyskanego dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Nieruchomość, którą Wnioskodawczyni sprzedała została zakupiona za kwotę 11.300,00 zł w styczniu 1996 roku przez Wnioskodawczynię i współmałżonka za wspólne pieniądze. Wnioskodawczyni była więc właścicielką #189; części nieruchomości od ponad 13 lat.

Właścicielką drugiej połowy Wnioskodawczyni stała się we wrześniu 2008 r., po ustanowieniu rozdzielności majątkowej i podziale majątku wspólnego.

Majątek wspólny przed podziałem wynosił 996.000,00 zł (370.000,00 zł + 30.000,00 zł + 80.000,00 zł + 80.000,00 zł + 1.000.000,00 zł - 799.000,00 zł + 235.000,00 zł), z tego Wnioskodawczyni otrzymała 76,41%.

Wnioskodawczyni uważa, że podatek dochodowy powinna zapłacić od #189; x 76,41%, czyli od kwoty 44.699,85 zł.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, tut. organ podatkowy pismem z dnia 16.04.2010 r. (data nadania 16.04.2010 r., data odbioru 21.04.2010 r.) wezwał Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• sformułowanie pytania podatkowego w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przedstawienie stanowiska Wnioskodawczyni do tak sformułowanego pytania podatkowego, z uwagi na to, że pytanie przedstawione we wniosku nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Należy bowiem wyjaśnić, iż działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest organem właściwym do ustalenia, od jakiej kwoty Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy, ponieważ zagadnienie to może być przedmiotem toczących się czynności sprawdzających lub postępowania kontrolnego, a tym samym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tego postępowania w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa.
  
  

Wnioskodawczyni uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie pismem z dnia 26.04.2010 r. (data wpływu 26.04.2010 r.), w którym sprecyzowała pytanie podatkowe oraz stwierdziła, że osiągnięty przychód ze zbycia nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu od połowy, którą Wnioskodawczyni nabyła w 1996 roku, ponieważ jej właścicielką Wnioskodawczyni była od ponad 13 lat. Natomiast od drugiej połowy, którą Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku podziału majątku powinna zapłacić 19% podatek, po pomniejszeniu o koszty nabycia oraz uwzględniając wskaźnik procentowy podziału majątku wspólnego małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków przy uwzględnieniu wskaźnika procentowego podziału majątku wspólnego małżonków, natomiast w części dotyczącej przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości w części, która została sprzedana po upływie pięcioletniego okresu jej posiadania oraz opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości w części nabytej w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków 19% podatkiem dochodowym.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W związku z powyższym przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1994 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Stosownie do treści art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Natomiast, jak stanowi art. 46 omawianej ustawy, w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Uwzględniając powyższe, za datę nabycia prawa do nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku sprzedaży nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługuje małżonkowi w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 22 września 2008 r. Wnioskodawczyni wraz ze swoim współmałżonkiem podpisała notarialną umowę majątkową małżeńską o ustanowieniu rozdzielności majątkowej, umowę o podział majątku wspólnego oraz ustanowienie służebności osobistej. Mąż Wnioskodawczyni nabył prawa do środków finansowych w wysokości 235.000,00 zł, natomiast Wnioskodawczyni nabyła w całości prawa do niżej wymienionych nieruchomości, których wartość w dniu sporządzenia aktu notarialnego wynosiła:

1. lokal mieszkalny w budynku wielomieszkaniowym o wartości 370.000,00 zł,
2. garaż usytuowany w powyższym budynku o wartości 30.000,00 zł,
3. niezabudowana działka pow. 1.010,00 m² o wartości 80.000,00 zł,
4. niezabudowana działka gruntu pow. 904,00 m² o wartości 80.000,00 zł,
5. niezabudowana działka gruntu pow. 1.023 m², na której prowadzona jest budowa domu jednorodzinnego o wartości 1.000.000,00 zł, która obciążona jest hipoteką kaucyjną do kwoty 799.000,00 zł oraz ustanowiono na niej służebność osobistą mieszkania na rzecz męża Wnioskodawczyni.
   
   

W dniu 23.03.2009 r. Wnioskodawczyni sprzedała niezabudowaną działkę gruntu wymienioną w poz. 4 za kwotę 117.000,00 zł, którą małżonkowie kupili za wspólne pieniądze w styczniu 1996 roku za kwotę 11.300 zł.

Tym samym, jak wskazuje nakreślony stan faktyczny nie można stwierdzić, iż podział majątku wspólnego (dorobkowego) małżonków dokonany w dniu 22.09.2008 r. był ekwiwalentny. O ekwiwalentnym bowiem podziale w naturze mówić można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego, każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samem wartości. Tymczasem treść podpisanej w dniu 22.09.2008 r. umowy notarialnej przesądza o nie ekwiwalentnym podziale majątku dorobkowego.

W związku z powyższym, jak słusznie przyjęła Wnioskodawczyni przedstawiając własne stanowisko w sprawie, przychód osiągnięty ze zbycia w dniu 23.03.2009 r. nieruchomości w części nabytej przez Wnioskodawczynię w styczniu 1996 r. w ramach wspólności ustawowej nie będzie podlegał opodatkowaniu, gdyż sprzedaż tej części nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast przychód z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w dniu 22.09.2008 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i od tej części Wnioskodawczyni zobowiązana jest do zapłaty podatku dochodowego w wysokości 19%, zgodnie z treścią art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym na dzień 31.12.2008 r.

Należy wskazać, iż ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zmieniono m. in. zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie do art. 30e ust. 1 i 2 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (art. 30e ust. 4 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.).

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Przychód tak obliczony można pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości (udziału) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku.

Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wyżej wskazano przepis art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia mogą być udokumentowane koszty nabycia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych udokumentowane fakturami VAT.

W związku z powyższym, ustalając podstawę opodatkowania 19% podatkiem dochodowy z tytułu przychodu osiągniętego ze zbycia w dniu 23 marca 2009 r. części nieruchomości, którą Wnioskodawczyni nabyła w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków w dniu 22 września 2008 r., organ podatkowy stwierdza, iż osiągnięty przychód ze sprzedaży tej części nieruchomości stanowi wartość połowy przychodu uzyskanego ze zbycia tej nieruchomości, pomniejszona o udokumentowane koszty nabycia przedmiotowej nieruchomości w części przypadającej na koszty poniesione przez Wnioskodawczynię, powiększone o udokumentowane nakłady, które zostały poczynione w czasie jej posiadania i które zwiększyły jej wartość.

Jednocześnie organ podatkowy zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.