INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 11 lutego 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 12 lutego 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 23 kwietnia 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług transportu międzynarodowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług transportu międzynarodowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 kwietnia 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 23 kwietnia 2010 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 26 kwietnia 2010 r.) o doprecyzowanie stanowiska własnego Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) w dniu 28 stycznia 2009 r. zawarł umowę z niemiecką firmą. Przedmiotem umowy jest świadczenie na rzecz Spółki przez niemieckiego kontrahenta przewozów lotniczych.

Loty odbywają się na trasach zamawianych przez Spółkę, samolotem, który w czasie lotu pozostaje wyłącznie do dyspozycji pasażerów zgłoszonych przez nią. Przewoźnik przygotowuje dostosowany do potrzeb Spółki plan podróży, przy czym poza pojedynczymi wyjątkami loty mają charakter lotów międzynarodowych. Zaczynają się w Poznaniu do wyznaczonego miasta europejskiego i z powrotem. Wynagrodzenie za zaświadczoną usługę obliczone jest jako iloczyn czasu przelotu i stawki za godzinę lotu. Cena lotu obejmuje m.in.: koszty startu i lądowania, koszty benzyny, koszty obsługi pokładowej. Za świadczone na jej rzecz usługi Spółka otrzymuje faktury z adnotacją „International flights are VAT free” (loty międzynarodowe bez podatku VAT).

Każdorazowo przed wykonaniem usługi Spółka otrzymuje potwierdzenie przyjęcia zlecenia przez przewoźnika, które zawiera m.in.: datę lotów, godziny odlotów i przylotów oraz nazwiska pasażerów. Na żądanie danego pasażera Spółka przekazuje mu potwierdzenie lotu.

Umowa nie przewiduje opłat o charakterze ryczałtowym, oznacza to, że opłaty są ponoszone wyłącznie za rzeczywisty czas, w jakich przewoźnik świadczy usługi na rzecz Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po otrzymaniu faktury od przewoźnika, Spółka powinna wystawić fakturę wewnętrzną i opodatkować z tytułu importu usług usługę transportu międzynarodowego stawką 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa świadczona na jego rzecz przez przewoźnika ma charakter usług transportu międzynarodowego osób.

Przez transport międzynarodowy osób ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), rozumie przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt) (art. 83 ust. 3 pkt 2 ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 w przypadku, gdy transport dokonywany jest w związku z przewozem osób, stosuje się stawkę 0% VAT pod warunkiem posiadania dokumentu w postaci międzynarodowego biletu lotniczego, promowego, okrętowego lub kolejowego wystawionego przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera (art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy).

Ponieważ usługa od przewoźnika kupowana jest przez Spółkę, ta ostatnia otrzymuje dokument pełniący formę biletu. Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i ustawa prawo lotnicze, nie definiuje co powinien zawierać bilet lotniczy, co więcej nie zawierają ich także wytyczne lATA (International Air Transport Association). Spółka uważa, że skoro indywidualny, przygotowywany na każdy lot, dokument otrzymywany od przewoźnika zawiera czasy odlotów, rodzaj samolotu oraz nazwiska pasażerów i trasy lotów konkretnych pasażerów, zawiera de facto takie dane, jak standartowy bilet elektroniczny czy bilet papierowy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju. Przepisu powyższego nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2 ustawy).

Spółka dokonuje zakupu usług transportu międzynarodowego od podatnika posiadającego siedzibę poza terytorium kraju. Ponieważ kontrahent Spółki nie korzysta z opcji przewidzianej w art. 17 ust. 2 ustawy i nie rozlicza podatku należnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zastosowanie znajduje zasada ogólna opisana w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka doprecyzowała własne stanowisku wskazując, iż powinna ona wystawiać faktury wewnętrzne i opodatkować z tytułu importu usług usługę transportu międzynarodowego stawką 0% podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca w dniu 28 stycznia 2009 r. zawarł umowę z niemiecką firmą. Przedmiotem umowy jest świadczenie na jego rzecz przez niemieckiego kontrahenta przewozów lotniczych.

Loty odbywają się na trasach zamawianych przez Spółkę, samolotem, który w czasie lotu pozostaje wyłącznie do dyspozycji pasażerów zgłoszonych przez nią. Przewoźnik przygotowuje dostosowany do potrzeb Zainteresowanego plan podróży, przy czym poza pojedynczymi wyjątkami loty mają charakter lotów międzynarodowych. Zaczynają się w Poznaniu do wyznaczonego miasta europejskiego i z powrotem. Wynagrodzenie za zaświadczoną usługę obliczone jest jako iloczyn czasu przelotu i stawki za godzinę lotu. Cena lotu obejmuje m.in.: koszty startu i lądowania, koszty benzyny, koszty obsługi pokładowej. Za świadczone na jej rzecz usługi Spółka otrzymuje faktury z adnotacją „International flights are VAT free” (loty międzynarodowe bez podatku VAT).

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Stosownie do art. 83 ust. 3 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1. przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;
2. przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:
1. z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,
2. miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);
3. usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.
   
   

Nie jest usługą, o której mowa w ust. 3, przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się na terytorium kraju, a przewóz poza terytorium kraju ma wyłącznie charakter tranzytu (art. 83 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 83 ust. 5 pkt 4 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Biorąc pod uwagę fakt, iż niniejsza interpretacja dotyczy nabycia przez Wnioskodawcę usług transportu międzynarodowego osób na podstawie umowy zawartej w dniu 28 stycznia 2009 r., poniżej powołano przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do niej zarówno w brzmieniu obowiązującym w 2009 r., jak i 2010 r.

Stosownie do treści art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Na mocy art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 4.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

§ 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.) określa, iż zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

§ 5 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, jakie elementy winna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, natomiast stosownie do § 23 pkt 1 tego rozporządzenia, przepisy § 5, 9 14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy (…).

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Zatem zasadą, w przypadku świadczenia usług transportowych jest, że niezależnie od miejsca siedziby podatnika świadczącego usługę (firmy transportowej), jego usługa opodatkowana jest w kraju, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany w 2009 r. nabywał od przewoźnika zagranicznego usługi transportu lotniczego osób, spełniające definicję transportu międzynarodowego. Aby ustalić czy z tytułu ich nabycia był on zobowiązany do wykazania importu usług, należy określić miejsce ich świadczenia.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.), w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego – miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Zasada ta ma jednak zastosowanie do podatników podatku od towarów i usług świadczących tego rodzaju usługi, którzy zarejestrowani są w Polsce. Zatem w przypadku usług transportu międzynarodowego dotyczących transportu osób (morskiego i lotniczego) zobowiązanym do zapłaty jest podmiot, który te usługi

wykonał.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że Wnioskodawca w 2009 r. był nabywcą usług międzynarodowego transportu lotniczego osób, wykonanych przez zagranicznego przewoźnika. W związku z powyższym, po otrzymaniu faktury od przewoźnika nie ciążył na Zainteresowanym obowiązek ich opodatkowania, bowiem ustawodawca w żaden sposób nie wiązał tego obowiązku z nabywcą usług - nie występował w przedmiotowej sprawie import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, a co za tym idzie, nie było obowiązku wystawienia faktur wewnętrznych. W przypadku świadczenia przedmiotowych usług, to usługodawca (przewoźnik) był obowiązany do rozliczenia podatku, zgodnie z przepisami kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usług.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. (z wyjątkami określonymi w art. 8 tej ustawy), weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), zgodnie z którą uchylone zostały art. 27 i art. 28, a dodano art. 28a do art. 28o regulujące kwestię określenia miejsca świadczenia usług oraz zmianie uległo brzmienie art. 17 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów w ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 (art. 17 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Powyższe przepisy wprowadzają drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jednym z wyjątków od ogólnej zasady dotyczącej ustalania miejsca świadczenia usług jest art. 28f ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. wyszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

W myśl § 4 tego rozporządzenia, w przypadku świadczenia, środkami transportu morskiego lub lotniczego, usług międzynarodowego transportu:

1. osób lub
2. towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy

   - miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju.

Podobnie jak w przypadku § 4 poprzednio obowiązującego rozporządzenia, również z powołanego wyżej przepisu wynika, iż odnośnie usług transportu międzynarodowego dotyczących transportu osób (morskiego i lotniczego) zobowiązanym do zapłaty jest podmiot, który te usługi wykonał.

Zatem, również zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, na Wnioskodawcy, który jest nabywcą usług międzynarodowego transportu lotniczego osób, wykonanych w 2010 r. przez zagranicznego przewoźnika, nie ciąży obowiązek ich opodatkowania, bowiem ustawodawca nie wiąże tego obowiązku z nabywcą usług. W niniejszym przypadku, po otrzymaniu faktury od przewoźnika, po stronie Spółki nie występuje więc import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy, a co za tym idzie, brak jest obowiązku wystawienia przez nią faktur wewnętrznych. W przypadku świadczenia przedmiotowej usługi, to usługodawca (przewoźnik) jest obowiązany do rozliczenia podatku, zgodnie z przepisami kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usług.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym w związku z nabyciem usług międzynarodowego transportu osób powinien on wystawiać faktury wewnętrzne i opodatkować z tytułu importu usług zakupione usługi stawką podatku w wysokości 0%, uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności dotyczy to nabycia usług transportu osób niespełniających definicji usług transportu międzynarodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.