INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 14 stycznia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu liczenia dziesięcioletniego okresu, który musi upłynąć aby nie wystąpiła konieczność zwrotu kwot uprzednio odliczonych w ramach tzw. ulgi na wynajem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu liczenia dziesięcioletniego okresu, który musi upłynąć aby nie wystąpiła konieczność zwrotu kwot uprzednio odliczonych w ramach tzw. ulgi na wynajem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca aktem notarialnym z dnia 20 grudnia 1999r. zakupił udział we wspólnej inwestycji jaką był dom wielorodzinny (w trakcie realizacji) budowany na kilku działkach należących do developera.

W dniu 13 grudnia 2001r. nastąpiło formalne dopuszczenie budynku/mieszkania do użytkowania, a kilka dni później faktyczny odbiór mieszkania.

W 2003r. zakończono procedurę scalania działek developera i podziału proporcjonalnie do udziałów poszczególnych mieszkań.

W dniu 29 października 2003r. notarialnie zniesiono współwłasność nieruchomości i założono indywidualne księgi wieczyste dla każdego z mieszkań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kiedy wnioskodawca będzie mógł sprzedać mieszkanie nie narażając się na utratę ulgi podatkowej (zwrot pieniędzy) pamiętając o 10 letnim okresie karencji...

Zdaniem wnioskodawcy, kluczowym zdarzeniem jest moment podpisania aktu kupna (akt notarialny z dnia 20 grudnia 1999r.), czyli moment wejścia w prawa i obowiązki nabywcy. W związku z tym okres karencji upłynął z końcem 2009r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001r., podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przesłanki utraty nabytego prawa do ww. ulgi określał przepis zawarty w art. 26 ust. 10 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2001r., natomiast obecnie kwestię tę reguluje art. 7 ust. 14 i 14a ustawy z dnia 09 listopada 2000r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2000r. Nr 104, poz. 1104 ze zm.).

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 7 ust. 14 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, którzy korzystali z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2000 i przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym:

1. nastąpiło zbycie budynku, lokalu mieszkalnego, udziału we współwłasności, lub
2. wynajęto budynek albo lokal mieszkalny osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, lub
3. dokonano zmiany przeznaczenia budynku lub lokalu mieszkalnego na użytkowy albo przeznaczono budynek lub lokal mieszkalny na potrzeby właściciela lub współwłaściciela lub
4. zbyto działkę lub prawo wieczystego użytkowania gruntu pod budowę tego budynku

-są obowiązani doliczyć do dochodów roku podatkowego, w którym nastąpiły te okoliczności, uprzednio odliczone kwoty.

Z przepisu art. 7 ust. 14a ww. ustawy wynika, iż dziesięcioletni okres, o którym mowa w ust. 14:

1. w pkt 1-3 liczy się od końca roku podatkowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową którego dokonano odliczeń,
2. w pkt 4 - liczy się od końca roku podatkowego, w którym nabyto działkę lub prawo wieczystego użytkowania gruntu pod budowę tego budynku.
   
   

Z treści ww. przepisów prawa wynika, iż obowiązek doliczenia do dochodu kwot uprzednio odliczonych powstaje w każdym przypadku, gdy zbycie nastąpiło przed upływem 10 lat od końca roku podatkowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową którego dokonano odliczeń.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawca aktem notarialnym z dnia 20 grudnia 1999r. zakupił udział we wspólnej inwestycji jaką był dom wielorodzinny (w trakcie realizacji) budowany na kilku działkach należących do developera. Natomiast w dniu 13 grudnia 2001r. nastąpiło formalne dopuszczenie budynku/mieszkania do użytkowania, a kilka dni później faktyczny odbiór mieszkania.

W świetle powyższego, wnioskodawca utraci prawo do ulgi z tytułu poniesionych wydatków na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem wtedy, gdy sprzedaż mieszkania na wynajem nastąpi przed upływem 10 lat od końca roku podatkowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku lub lokalu, w związku z budową, którego dokonano odliczeń. Z wniosku wynika, iż 13 grudnia 2001r. nastąpiło formalne dopuszczenie budynku/mieszkania do użytkowania. Zatem 10 letni okres należy liczyć od końca 2001r., a nie jak twierdzi wnioskodawca – od momentu zawarcia aktu notarialnego sprzedaży udziału w inwestycji w dniu 20 grudnia 1999r., czyli od końca 1999r.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Do wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.