INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2010r. (data wpływu 15 stycznia 2010r. ), uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2010r. (data wpływu 30 marca 2010r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 marca 2010r. Nr IPPP2/443-22/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 25 marca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanego odszkodowania z tytułu utraconych korzyści - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług otrzymanego odszkodowania z PZU z tytułu utraconych korzyści, uzupełniony pismem z dnia 27 marca 2010r. (data wpływu 30 marca 2010r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 marca 2010r. Nr IPPP2/443-22/10-2/IG do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 25 marca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna – sprzedaż detaliczna artykułów spożywczych.

Budynek, w którym znajduje się sklep jest własnością Wnioskodawcy lecz nie jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Budynek jak i działalność gospodarcza jest objęta ubezpieczeniem.

W dniu 22.12.2008 roku w budynek wjechał ciężarowy samochód poważnie uszkadzając go.

Przez dłuższy czas Wnioskodawca miał zakaz prowadzenia działalności, gdyż uszkodzone zostały ściany nośne (zakaz przez inspektora budowlanego - sprzedaży w tym budynku). Dopiero po dłuższym czasie Wnioskodawca otrzymał ekspertyzę na wzmocnienie ścian itp.

Wnioskodawca prowadzi działalność i rozlicza się na zasadach ogólnych, za 2009 rok płaci podatek liniowy 19%.

Ogólna kwota odszkodowania wypłaconego w 2009 roku wynosiła 31 567,22 złote i składała się z:

• utracony dochód od 01.01.2009 r. do 30.04.2009 r. – 29 200.80;
• utracony dochód grudzień 2008 r. – 2 366,42.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści jest zwolnione z podatku od towarów i usług VAT...

Zdaniem wnioskodawcy odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści jest zwolnione z podatku od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że przy określeniu czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest określenie czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Analiza ww. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy usługą i otrzymaną zapłatą.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna – sprzedaż detaliczna artykułów spożywczych.

Budynek jak i działalność gospodarcza jest objęta ubezpieczeniem.

W dniu 22.12.2008 roku w budynek wjechał ciężarowy samochód poważnie uszkadzając go.

Przez dłuższy czas Wnioskodawca miał zakaz prowadzenia działalności, gdyż uszkodzone zostały ściany nośne (zakaz przez inspektora budowlanego - sprzedaży w tym budynku). Dopiero po dłuższym czasie Wnioskodawca otrzymał ekspertyzę na wzmocnienie ścian itp.

Ogólna kwota odszkodowania wypłaconego w 2009 roku wynosiła 31 567,22 złote i składała się z:

• utracony dochód od 01.01.2009 r. do 30.04.2009 r. – 29 200.80;
• utracony dochód grudzień 2008 r. – 2 366,42.
  
  

Z uwagi na fakt, że wnioskodawca w okresie od grudnia 2008r. do kwietnia 2009r. nie mógł wykonywać działalności gospodarczej w uszkodzonym budynku to poniósł określone straty. Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie, które nie jest żadną z czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów usług, określających przedmiot opodatkowania.

Zapłata określonej kwoty pieniężnej wiąże się z prawem żądania naprawienia wynikłej szkody z tytułu niemożności wykonywania działalności gospodarczej. Żądanie wynagrodzenia (roszczenie pieniężne) w swojej istocie nie stanowi należności za wykonanie usług, lecz odszkodowanie.

Zatem przedmiotowego odszkodowania nie można traktować jako należności z tytułu świadczenia usługi, jest bowiem rekompensatą za niemożność pobierania pożytków.

Tym samym bezumowna czynność, na którą nie została wyrażona zgoda (ani wyraźna, ani dorozumiana), nie stanowi transakcji opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a żądanie z tego tytułu zapłaty nie stanowi należności za jej wykonanie.

W związku z powyższym przedmiotowe odszkodowanie z tytułu braku możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w uszkodzonym budynku nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże należy zwrócić uwagę na fakt, że wnioskodawca zadał pytanie czy otrzymane odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści jest zwolnione z podatku od towarów i usług... Należy podkreślić, że zwolnienie od opodatkowania podatkiem od towarów i usług oznacza, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże jest z tego podatku zwolniona. W niniejszej sprawie taki fakt nie ma miejsca. Otrzymane odszkodowanie nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, więc nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W związku z tym stanowisko wnioskodawcy, iż odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści jest zwolnione z podatku od towarów i usług należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.