INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Biura 10 lutego 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność hotelarską i gastronomiczną. Dnia 01 czerwca 2008r. zawarła umowę ze Spółką A na świadczenie przez Spółkę na rzecz Spółki A usług marketingowych. Umowa została zawarta na czas określony od 01 czerwca 2008r. do 31 maja 2011r.

Spółka zobowiązała się w trakcie umowy do wypracowania obrotów handlowych o wartości netto 556.000 zł (pięćsetpięćdziesiątsześćtysięcyzłotych 00/100).

Wynagrodzenie za usługi marketingowe zostało ustalone w kwocie 18% od przewidywanego obrotu netto co za tym idzie wynagrodzenie za ww. usługi świadczone w okresie rozliczeniowym od dnia 01 czerwca 2008r. do dnia 31 maja 2011r. stanowi kwotę w wysokości 100.000 zł netto (stotysięcyzłotych 00/100).

Spółka A zobowiązała się do dokonania przedpłaty w wyskości 100% wynagrodzenia brutto – co stanowi 122.000 zł (stodwadzieściadwatysiącezłotych 00/100).

Przedpłata została wpłacona na konto Spółki 06 sierpnia 2008r. Spółka wystawiła 06 sierpnia 2008r. fakturę na dokonaną przedpłatę.

Po zakończeniu okresu rozliczeniowego strony dokonują wzajemnego rozliczenia wysokości dokonanej przedpłaty za usługi marketingowe względem faktycznie wykonanego obrotu w okresie rozliczeniowym - to jest od 01 czerwca 2008r. do 31 maja 2011r.

W przypadku zaistniałej różnicy w wysokości dokonanej przedpłaty w stosunku do 18% od rzeczywistego obrotu netto osiągniętego w ww. okresie rozliczeniowym Spółka niezwłocznie dokona zwrotu nadpłaconej kwoty lub Spółka A dokona dodatkowej płatności wyrównawczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie – to jest 31 maja 2011r., czy zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy przychód określić proporcjonalnie do umowy i wykazać odpowiednią część przychodu w każdym roku podatkowym...

Zdaniem Spółki, przychód bilansowy i podatkowy winien być obliczony proporcjonalnie do czasu trwania umowy i wykazany na koniec każdego roku podatkowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „ustawa o pdop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Datę powstania przychodu określa art. 12 ust. 3a ustawy o pdop. W oparciu o ten przepis za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jednocześnie, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o pdop, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Powyższe oznacza, że otrzymane należności nie są przychodami w rozumieniu ustawy podatkowej, jeżeli nie stanowią zapłaty za wykonane świadczenie, a są jedynie przedpłatą lub zaliczką na poczet przyszłych świadczeń. Przysporzenia majątkowe, kwalifikowane jako przychody, muszą mieć bowiem charakter definitywny. Zatem pobrana przedpłata (zaliczka) na poczet ceny sprzedaży lub wykonania usługi, która ma być wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, staje się przychodem dopiero na skutek realizacji umowy przez jej strony.

Nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie także art. 12 ust. 3c powołanej ustawy, który stanowi, iż jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach

rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Wykładnia gramatyczna tego przepisu wskazuje jednoznacznie, iż ww. regulacja odnosi się do usług o charakterze stałym, ciągłym, świadczonych w dłuższym okresie, a rozliczanych w okresach rozliczeniowych (np. miesięcznie, kwartalnie), nie zaś do stosunków umownych, które obejmują określony przedział czasowy, ale charakteryzuje je rozliczenie jednorazowe (ustawodawca użył bowiem sformułowania „w okresach”, a nie „w okresie”).

Mając powyższe na uwadze, o ile dokonana przez Spółkę A wpłata w istocie stanowi przedpłatę na poczet świadczonej przez Wnioskodawcę usługi marketingowej, należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym przychód powstanie w momencie zaistnienia najwcześniejszego ze zdarzeń wskazanych w art. 12 ust. 3a updop.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.