INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2010 r. (data wpływu 3 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania „ulgi prorodzinnej” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania ulgi z tytułu wychowania dziecka.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnie z żoną rozliczał się Pan z podatku dochodowego, w rozliczeniu tym korzystaliście z odliczeń z tytułu ulgi na dwoje dzieci. Jedno z nich jest z poprzedniego nieformalnego związku żony, drugie zaś pochodzi z Waszego związku. Nadmienia Pan, iż od 1999 r. dziecko z poprzedniego związku żony wychowuje wspólnie z nią, nigdy jednak nie było przez Pana adoptowane ani przysposobione. Ponieważ żona osiąga niskie dochody korzystne dla Was jest wspólne rozliczenie podatku i skorzystanie z ulgi na dwoje dzieci.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy dokonując wspólnego rozliczenia Wnioskodawca wraz z małżonką mogą korzystać z ulgi na dwoje dzieci w pełnym wymiarze, jeśli jedno z nich jest z poprzedniego nieformalnego związku żony...

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczając się wspólnie z żoną z podatku dochodowego od osób fizycznych mogą korzystać w całości z ulgi na dwoje dzieci, gdyż od tylu lat wspólnie z żoną wychowują jej starszego syna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 . o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. 2000 r. 14, poz. 176, ze zmianami), małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Wobec powyższego, podatek określony na imię obojga małżonków, należy uznać za wspólny podatek małżonków, także w przypadku, gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany w sposób określony w art. 27 ustawy.

Natomiast na podstawie art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Z treści tego przepisu wynika, iż prawo do ulgi przysługuje osobom sprawującym władzę rodzicielską nad dziećmi lub też sprawującym nad nimi opiekę w oparciu o inne instytucje prawne (prawny opiekun, rodzina zastępcza). Macocha lub ojczym, jeżeli nie przysposobią dziecka drugiego małżonka, nie mają prawa skorzystać z ulgi z tytułu wychowywania tego dziecka nawet wtedy, gdy faktycznie się nim zajmują.

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4).

Jednakże w przypadku rodziców rozwiedzionych lub w odniesieniu, do których orzeczona została separacja, ulga przysługiwać będzie jedynie temu rodzicowi, z którym dziecko zamieszkuje.

Zgodnie z art. 27f ust. 5, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Stosownie do art. 27f ust. 6 przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 27f uprawnienie do ulgi związane jest z utrzymywaniem pełnoletnich dzieci o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc:

• dzieci, które otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną;
• dzieci, do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 z wyjątkiem renty rodzinnej

- pod warunkiem jednak, że dzieci te pozostawały na utrzymaniu podatników w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wychowuje wspólnie z żoną dwoje dzieci. Jedno z nich pochodzi z nieformalnego związku żony. Dziecko nie zostało przez Wnioskodawcę przysposobione ani zaadoptowane. Małżonkowie rozliczają się wspólnie wykazując w zeznaniu podatkowym ulgę na dwoje dzieci.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej unormowania prawne stwierdzić należy, że małżonkowie składając wspólne zeznanie podatkowe za 2009 rok mogą w nim odliczyć ulgę na dzieci wspólne, a także na dzieci z poprzednich związków. Jednakże z uwagi na fakt, że ulga prorodzinna przysługuje rodzicom (biologicznym lub adopcyjnym) wykonującym władzę rodzicielską oraz podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego, Wnioskodawca może skorzystać z odliczenia od podatku jedynie na dziecko, które pochodzi ze wspólnego związku Jego i małżonki w całości lub w proporcji przez nich określonej. Natomiast nie może skorzystać z tej preferencji na dziecko pochodzące z poprzedniego związku żony. Z ulgi z tytułu wychowywania dwójki dzieci skorzystać może wyłącznie żona Wnioskodawcy nawet wtedy, gdy uzyskuje niskie dochody. Ustawodawca umożliwił bowiem małżonkom odliczanie przedmiotowej ulgi od ich wspólnego podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.