Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-667/12/MK
z 30 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2012 r. (data wpływu 2 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2012 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - konsekwencji podatkowych związanych z wygaszeniem zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzeń przyszłych.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. jest polską spółką prawa handlowego. Spółka prowadzi produkcyjną działalność gospodarczą zlokalizowaną na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia z dnia 1 marca 2007 roku nr … (dalej: Zezwolenie). Zezwolenie zostało wydane na prowadzenie na terenie SSE działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów wytworzonych i usług wykonywanych na terenie SSE, określonych w następujących pozycjach PKWiU:

1. Sekcja D, podsekcja DL:
   
   
   
   1. Dział 33, podkategoria 33.40.21 - arkusze, płyty z substancji polaryzujących, soczewki, filtry i podobne;
      
   2. Dział 32, klasa 32.30 - odbiorniki telewizyjne i radiowe, urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku i obrazu oraz akcesoria do nich;
      
   
   
   
2. Sekcja K, dział 73. grupa 73.1 - usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie nauk przyrodniczych i technicznych,
   
3. Sekcja K, dział 74, grupa 74.3 - usługi w zakresie badań i analiz technicznych.
   

Zezwolenie zostało udzielone Spółce do dnia 30 listopada 2017 roku. Zgodnie z Zezwoleniem ustalono dla Wnioskodawcy następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE:

1. zatrudnienie na terenie SSE w przeliczeniu na pełne etaty minimum 330 pracowników w terminie do 31 października 2009 roku oraz utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie do 31 października 2014 roku;
2. 2) dokonanie przez Wnioskodawcę inwestycji na terenie SSE o wartości przewyższającej kwotę 143.000.000 PLN w terminie do 31 grudnia 2009 roku;
3. prowadzenie działalności gospodarczej przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona;
4. przestrzeganie regulaminu SSE i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania SSE.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż wskazane powyżej warunki poniesienia nakładów inwestycyjnych na kwotę przewyższającą 143.000.000 PLN oraz zatrudnienia 330 pracowników w terminie do 31 października 2009 roku zostały spełnione, co zostało zweryfikowane pozytywnie przez organy zarządzające SSE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terenie SSE Spółka osiąga zarówno przychody zwolnione z opodatkowania na podstawie Zezwolenia, jak również przychody z działalności nieobjętej Zezwoleniem podlegające opodatkowaniu. W minionych latach podatkowych w związku ze znacznymi wydatkami inwestycyjnymi w początkowej fazie działalności Spółka realizowała straty podatkowe z działalności objętej Zezwoleniem (z wyjątkiem roku podatkowego 2011, w którym Spółka osiągnęła dochód zwolniony z opodatkowania, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 o podatku dochodowym od osób prawnych z działalności nieobjętej zezwoleniem, opodatkowanej na zasadach ogólnych.

Z uwagi na rozważaną zmianę profilu produkcji (tj. włączenie w większym zakresie do produkcji produktów nieobjętych Zezwoleniem) oraz na zrealizowane dotychczas przez Spółkę straty na działalności zwolnionej z opodatkowania (działalności objętej Zezwoleniem), a w efekcie brak możliwości efektywnego wykorzystania uzyskanego limitu zwolnienia podatkowego w związku z działalnością na podstawie Zwolnienia, Wnioskodawca rozważa wystąpienie do Ministra Gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia, w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w sytuacji, gdy na wniosek Spółki Minister Gospodarki stwierdzi wygaśnięcie Zezwolenia posiadanego przez Wnioskodawcę, w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych na podstawie wygaszonego zezwolenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, w przypadku stwierdzenia przez Ministra Gospodarki wygaśnięcia zezwolenia posiadanego przez Wnioskodawcę, w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy SSE, nie będzie zobowiązana do opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych (w związku z wygaszonym zezwoleniem) na podstawie art. 17 ust 1 pkt 34 ustawy CIT.

Stanowisko Spółki oparte jest na szeregu argumentów wynikających z przepisów prawa.

Zgodnie z art. 12 ustawy SSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności na terenie strefy (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy SSE).

Z kolei, jak stanowi art. 19 ust. 3 ustawy SSE, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli (o której mowa w art. 18 ustawy SSE) w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Natomiast w myśl przepisu art. 19 ust. 5 tej ustawy, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 Ustawy SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy CIT, zwolnienie o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 przysługuje wyłącznie w odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jednocześnie w art. 17 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca określił skutki cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie. Zgodnie z powołanym przepisem, w przypadku cofnięcia zezwolenia podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy CIT, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że ustawa CIT (art. 17 ust. 5 i 6) przewiduje określone implikacje podatkowe związane z cofnięciem zezwolenia. Trzeba jednak podkreślić, iż przepis ten wyraźnie odnosi się wyłącznie do przypadku cofnięcia zezwolenia, z którym łączy obowiązek zapłaty podatku. Jak zostało to wskazane powyżej, procedura cofnięcia zezwolenia, wraz z przesłankami do jej zastosowania, została szczegółowo uregulowana w art. 19 ust. 3 ustawy SSE.

Odnosząc powyższe do sytuacji Spółki, należy stwierdzić, iż regulacje zawarte w art. 17 ust. 5 i 6 ustawy CIT nie znajdą zastosowania. W przypadku Spółki nie będzie miała zastosowanie procedura cofnięcia Zezwolenia zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy SSE. Spółka bowiem rozważa wystąpienie do Ministra Gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia, w ramach odrębnej procedury w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy SSE. Należy zatem uznać, że stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia przez Ministra Gospodarki nie będzie wiązało się dla Spółki z utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia zezwolenia.

Powyższe stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w stanowisku Ministra Finansów prezentowanym w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego. Przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 2 kwietnia 2012 roku, znak ILPB3/423-2/12-3/MM, potwierdził, iż: „(...) w przypadku wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej B w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, (...) Spółka nie jest zobowiązana do zwrotu otrzymanej (w okresie od wydania zezwolenia do wygaszenia zezwolenia) pomocy publicznej (...) "
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 3 marca 2012 roku, znak ILPB3/423-525/11-2/MM, potwierdził prawidłowość stanowiska, że: „(...) wygaśnięcia Zezwolenia nie wiąże się dla Spółki z całkowitą ani częściowa utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia Zezwolenia."
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 18 listopada 2010 roku, znak ILPB3/423-698/10-2/MM, potwierdził prawidłowość stanowiska, że: „(...) stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia nie będzie się dla Spółki wiązało z całkowitą ani częściowa utratą prawa do zwolnienia podatkowego i obowiązkiem zwrotu pomocy publicznej wykorzystanej do momentu wygaśnięcia Zezwolenia. "
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 8 sierpnia 2008 roku, znak IPPB1/415-577/08-3/AM, stwierdził, iż: „Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepis art. 5 ust. 3 ww. ustawy (ustawy SSE w brzmieniu z 2008 roku - dopisek Wnioskodawcy) nie wymienia wygaśnięcia zezwolenia jako przesłanki do utraty prawa do zrealizowanych zwolnień podatkowych. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Reasumując powyższe, w przypadku wygaszenia zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (w sposób określony w art. 19 ust. 5 Ustawy SSE), Spółka nie będzie zobowiązana do zwrotu otrzymanej (w okresie od wydania zezwolenia do wygaszenia zezwolenia) pomocy publicznej, z której korzystała w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, w związku z art. 12 ustawy SSE. W efekcie Spółka nie będzie zobowiązana do opodatkowania dochodów uprzednio zwolnionych (w związku z wygaszonym zezwoleniem) na podstawie art. 17 ust 1 pkt 34.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą przepisy strefowe regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej (przykładowo wyrok WSA w Rzeszowie z 12 kwietnia 2007 roku, sygnatura I SA/Rz 633/06; wyrok WSA w Rzeszowie z 8 maja 2007 roku, sygnatura I SA/Rz 254/07; wyrok WSA w Gliwicach z 10 lutego 2009 roku, sygnatura I SA/G1 1044/08; wyrok NSA z 4 listopada 2010 roku, sygnatura II FSK 1019/09). Podobnie zdaniem Spółki uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 roku sygnatura III SA/Wa 1737/07, w którym stwierdził, iż nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

Na tle przedstawionego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Stosownie do treści art. 17 ust. 4 cyt. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 tej ustawy, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego. Sposób rozliczenia w przypadku zaistnienia takich okoliczności został wskazany w art. 17 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokonując analizy przedmiotowego przepisu zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym jednoznacznie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (j. t. Dz. U z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Na podstawie art. 4 ust. 1 ww. ustawy Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, ustanawia strefę w drodze rozporządzenia. Zgodnie z art. 4 ust. 4 pkt 5 ww. ustawy, Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1, po dniu 31 grudnia 2000 r.

Zgodnie z przepisem art. 12 dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że warunki poniesienia nakładów inwestycyjnych oraz zatrudnienia 330 pracowników zostały spełnione, co zostało zweryfikowane pozytywnie przez organy zarządzające SSE. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terenie SSE Spółka osiąga zarówno przychody zwolnione z opodatkowania na podstawie Zezwolenia, jak również przychody z działalności nieobjętej Zezwoleniem podlegające opodatkowaniu. Z uwagi na rozważaną zmianę profilu produkcji (tj. włączenie w większym zakresie do produkcji produktów nieobjętych Zezwoleniem) oraz na zrealizowane dotychczas przez Spółkę straty na działalności zwolnionej z opodatkowania (działalności objętej Zezwoleniem), a w efekcie brak możliwości efektywnego wykorzystania uzyskanego limitu zwolnienia podatkowego w związku z działalnością na podstawie Zwolnienia, Wnioskodawca rozważa wystąpienie do Ministra Gospodarki z wnioskiem o stwierdzenie wygaśnięcia Zezwolenia, w sposób określony w art. 19 ust. 5 ustawy SSE.

Należy podkreślić, że przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych przewidują dwie odrębne procedury w zakresie zakończenia przez przedsiębiorcę prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i ustania bytu prawnego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej:

1. wygaśnięcie zezwolenia oraz
2. cofnięcie zezwolenia.

W świetle art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia.

Przepisy ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych nie określają szczegółowo sytuacji (poza upływem okresu, na który zostało wydane zezwolenie), w których zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zostaje wygaszone, ani też nie wskazują jakichkolwiek negatywnych dla przedsiębiorcy strefowego skutków wygaśnięcia zezwolenia. Przepisy te wskazują jedynie, że stwierdzenie wygaśnięcia zezwolenia następuje na wniosek przedsiębiorcy.

Z kolei, jak stanowi, art. 19 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być cofnięte albo jego zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Przepis art. 19 cyt. ustawy wymienia więc następujące przypadki:

• upływ okresu, na jaki została ustanowiona strefa (wygaśnięcie zezwolenia – art. 19 ust. 1 ustawy),
• zaprzestanie prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej na terenie strefy (cofnięcie lub ograniczenie zezwolenia – art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy),
• rażące uchybienie warunkom określonym w zezwoleniu (cofnięcie lub ograniczenie zezwolenia – art. 19 ust. 3 pkt 2 ustawy),
• nie usunięcie uchybień stwierdzonych w toku kontroli przeprowadzonej przez ministra właściwego ds. gospodarki w terminie wyznaczonym w wezwaniu ministra do ich usunięcia (cofnięcie lub ograniczenie zezwolenia – art. 19 ust. 3 pkt 3 ustawy).

Jednocześnie należy zauważyć, że zwolnienie wynikające z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ma charakter uprawnienia w sensie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania. Mając na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Spółkę z mocy prawa w związku z przyznaniem jej zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Uzyskanie takiego zezwolenia stanowiło konsekwencję decyzji gospodarczej Spółki oraz spełnienie przez nią lub zobowiązanie się do spełnienia określonych wymogów i warunków uzyskania zezwolenia. Zarówno zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnych strefach ekonomicznych, jak i będące jego konsekwencją zwolnienie z opodatkowania, stanowią uprawnienia Spółki. Uprawnienia te przysługują Spółce w związku z uczynieniem przez nią zadość wymogom określonym przepisami prawa.

W powyższym sensie zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 34 nie ma charakteru obowiązku - Wnioskodawca może bowiem zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania. Na mocy art. 19 ust. 5 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych na wniosek przedsiębiorcy minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie zezwolenia. W związku z wygaśnięciem zezwolenia podatnik traci prawo do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, gdyż zwolnienie to jest nierozerwalnie związane z posiadaniem przez podatnika zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy .

Wychodząc z tego założenia, należy uznać, że w przypadku, gdy na wniosek przedsiębiorcy Wnioskodawcy zostanie stwierdzone wygaśnięcie zezwolenia, t.j. zaistnieje okoliczność nie wymieniona powyżej, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego objętego wcześniej zwolnieniem.

Reasumując, od momentu wygaśnięcia zezwolenia Spółka nie będzie uprawniona do korzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego, natomiast nie utraci ona prawa do zwolnienia, z którego już skorzystała (czyli otrzymanej z tego tytułu pomocy publicznej) – za okres poprzedzający wygaśnięcie zezwolenia.

Jednocześnie ustosunkowując się do kwestii nie wyznaczonej pytaniem interpretacyjnym (a więc wykraczającej poza zakres wniosku), a która została poruszona przez Wnioskodawcę we wniosku we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej, tj. sprawy ewentualnego cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, należy podnieść, że przepisy Ordynacji podatkowej nie dają żadnych podstaw do dokonania przez Ministra Finansów interpretacji zarówno stanu faktycznego w tym zakresie, jak i decyzji administracyjnych wydanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), do których należy również zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jest to decyzja o charakterze indywidualnym, szczegółowo określająca warunki realizacji inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zezwolenie może być udzielone, jeżeli podjęcie działalności na terenie strefy przyczyni się do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9 (art. 16 ust. 3 powołanej ustawy). Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2-4. Minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia. Wątpliwości co do treści decyzji administracyjnej wyjaśniane są w drodze postanowienia na wniosek strony, przez organ, który wydał decyzję (art. 113 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego).

Zatem organem właściwym do rozstrzygnięcia wątpliwości, czy zaistniały przesłanki, o których mowa przypadku postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia jest wyłącznie minister właściwy do spraw gospodarki i kwestia ta nie była objęta zakresem niniejszej interpretacji indywidualnej.

W odniesieniu do powołanych bądź przytoczonych we wniosku interpretacji indywidualnych Dyrektorów Izb Skarbowych, podkreślić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych, a więc tylko do nich się odnoszą i nie były wiążące dla organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Końcowo, nawiązując do powołanego przez Spółkę wyroków sądów administracyjnych, nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania możliwych kierunków wykładni norm prawa podatkowego, podkreślenia wymaga, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, a więc stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym bądź zdarzeniu przyszłym i tylko do niego się odnoszą, w związku z tym nie mogą mieć mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.