Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1323/12/AW
z 11 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012r. (data wpływu 31 grudnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2013r. (data wpływu 26 marca 2013r) oraz pismem z dnia 10 kwietnia 2013r. (data wpływu 11 kwietnia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla Wnioskodawcy świadczącego usługi geodezyjne, klasyfikacji gruntów oraz rzeczoznawstwa inne niż usługi doradcze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla Wnioskodawcy świadczącego usługi geodezyjne, klasyfikacji gruntów oraz rzeczoznawstwa inne niż usługi doradcze.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2013r. (data wpływu 26 marca 2013r) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 11 marca 2013r. nr IBPP1/443-1323/12/AW oraz pismem z dnia 10 kwietnia 2013r. (data wpływu 11 kwietnia 2013r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. W związku z nadaniem Wnioskodawcy uprawnień rzeczoznawcy majątkowego w trybie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U z 1997r. nr 115, poz. 741, dalej: ustawa o gospodarce nieruchomościami), świadczy on usługi wyceny nieruchomości objęte zakresem rzeczoznawstwa majątkowego.

Usługi te obejmują jednak wyłącznie określanie wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością. Wnioskodawca podkreślił, że nie wykonuje czynności doradztwa w zakresie rynku nieruchomości, w szczególności nie udziela porad i zaleceń np. co do kupna nieruchomości czy też sprzedaży, nie wykorzystuje swojej wiedzy i znajomości rzeczy do sugerowania zastosowania określonych rozwiązań do danego problemu, mimo że czynności te są również objęte zakresem usług rzeczoznawstwa majątkowego. Poza usługami wyceny nieruchomości podatnik świadczy również usługi geodezyjne oraz usługi klasyfikacji gruntów. Wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w roku 2012 nie przekroczyła 150.000 zł, w związku z tym Wnioskodawca zamierza zastosować zwolnienie podmiotowe na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 maja 1995r. pierwotnie pod nazwą „E.”, natomiast od 2001r. (wznawiając działalność po okresie zawieszenia) pod nazwą „Wycena Nieruchomości A.T.”.
2. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego na formularzu VAT-R 29 marca 2001r. w związku rozpoczęciem od 1 kwietnia 2001r. wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) i obowiązkiem składania deklaracji VAT-7.
3. Wnioskodawca składał deklaracje VAT kwartalne będąc czynnym podatnikiem VAT do końca 2012r. Od 1 stycznia 2013r. Wnioskodawca wybrał zwolnienie na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. nr 54 poz. 535 dalej: ustawa o VAT), o czym poinformował Urząd Skarbowy składając zgłoszenie aktualizujące na formularzu VAT-R.
4. Rejestracja podatnika nie nastąpiła w związku z utratą prawa do zwolnienia. Wnioskodawca nie zrezygnował też ze zwolnienia. Dokonał rejestracji przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej VAT, natomiast od 1 stycznia 2013r. wybrał zwolnienie z opodatkowania VAT z uwagi na wartość sprzedaży opodatkowanej.
5. Jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, wykonuje on usługi wyceny nieruchomości, z wyłączeniem usług doradczych oraz usługi geodezyjne i usługi klasyfikacji gruntów. Innych usług (w szczególności żadnych usług doradczych) Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczył.
6. Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności doradczych w ramach usług geodezyjnych ani w ramach klasyfikacji gruntów. Nie będzie też udzielał porad prawnych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług geodezyjnych, klasyfikacji gruntów oraz świadczenia usług rzeczoznawstwa innych niż usługi doradcze, o których mowa w art. 174 ust. 3a pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, podatnik może zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemąjącej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Podatnicy mogą jednak stosować podmiotowe zwolnienie z opodatkowywania przy założeniu spełnienia warunków określonych w art. 113 ustawy o VAT. Zgodnie z powołanym przepisem, zwalnia się z opodatkowania VAT podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie nie ma zastosowania m. in. do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie. Ponadto, na podstawie delegacji ustawowej wskazanej w art. 113 ust. 14 ustawy o VAT, Minister Finansów określił w załączniku do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) listę towarów i usług, do których nie ma zastosowania zwolnienie określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. W poz. 12 tego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „doradztwo”, w konsekwencji należy odnieść się do definicji w znaczeniu językowym. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradztwo” oznacza udzielanie fachowych porad, natomiast termin „doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest więc udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych.

Analizując charakter usług rzeczoznawstwa majątkowego wskazać należy art. 174 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który wskazuje zakres czynności wchodzących w skład usług rzeczoznawstwa.

Zgodnie z art. 174 ust. 2 w zw. z ust. 3 wskazanej ustawy, rzeczoznawca majątkowy to osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, która dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Fakultatywnie, do czynności objętych rzeczoznawstwem majątkowym, zalicza się na podstawie art. 174 ust. 3a ustawy o gospodarce nieruchomościami także sporządzanie opracowań i ekspertyz, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące m. in. rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku; efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju; skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych. W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazanych czynności fakultatywnych jednak nie wykonuje ograniczając się jedynie do sporządzania operatów szacunkowych określających wartości nieruchomości zleconych przez gminy, banki, kopalnie, spółdzielnie mieszkaniowe oraz przez klientów indywidualnych.

Jak wskazano powyżej, rzeczoznawstwo majątkowe, o którym mowa w ustawie o gospodarce nieruchomościami, jest pojęciem szerszym od pojęcia „doradztwa”. Zakres usług rzeczoznawstwa obejmuje m. in. doradztwo ale nie ogranicza się do usług doradczych, zatem nie każdy rzeczoznawca majątkowy świadczy usługi doradcze. W konsekwencji, biorąc pod uwagę wskazane powyżej przepisy, wyłączeniem ze zwolnienia z opodatkowania VAT, na mocy art. 113 ust. 13 ustawy o VAT objęte są wyłącznie te usługi świadczone przez rzeczoznawców, które polegają na świadczeniu usług doradczych. Wykonywanie pozostałych czynności wchodzących w zakres rzeczoznawstwa majątkowego, które nie mają charakteru doradzania, udzielania porad i zaleceń, nie wyklucza zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (dalej: DIS) w interpretacji indywidualnej z 30 marca 2012r. (sygn. IBPP1/443-6/12/AW) potwierdził stanowisko podatnika wskazując, że: „świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających wyłącznie na wycenie wartości danej nieruchomości bez jakiegokolwiek doradzania np. co do jej kupna czy sprzedaży, gdy nie odbywa się to w formie udzielania porad, to czynność ta nie stanowi usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy w związku z czynnościami wymienionymi pod poz. 12 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług”.

Natomiast w interpretacji indywidualnej z 3 września 2012r. (sygn. IPPP2/443-624/12-4/KOM) DIS w Warszawie stwierdził, że: „w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawczynię jedynie usług rzeczoznawstwa polegających na wykonywaniu wyceny nieruchomości na zlecenie, tj. na określaniu wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością w formie operatu szacunkowego na zlecenie indywidualnych inwestorów i w sytuacji, gdy nie będzie się to odbywało w formie udzielania „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa, Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług”. Podobnie DIS w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 20 sierpnia 2012r. (sygn. IPPP2/443-488/12-2/AK) wskazał, że: „w sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę jedynie usług rzeczoznawstwa polegających na wykonywaniu wyceny nieruchomości na zlecenie, tj. na dokonywaniu określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością, a także na sporządzaniu opracowań i ekspertyz, niestanowiących operatu szacunkowego, dotyczących: rynku nieruchomości (...), w sytuacji gdy nie odbywa się to w formie udzielania „porad, opinii i wyjaśnień”, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług”.

Analogiczne stanowisko prezentuje również DIS w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 23 lipca 2012r. (sygn. IPTPP4/443-283/12-5/BM).

Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) w Łodzi z 4 lipca 2012r. (sygn. I SA/Łd 639/12), w którym Sąd również odniósł się do możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT w odniesieniu do podatników świadczących usługi objęte rzeczoznawstwem majątkowym. Zgodnie z powołanym wyrokiem „nie może budzić wątpliwości, że zachodzą wzajemne relacje pomiędzy zakresem pojęciowo-znaczeniowym: rzeczoznawstwa i doradztwa, gdyż rzeczoznawca może posiadaną wiedzę wykorzystywać w dwojaki sposób a to: przy wydawaniu opinii, opracowywaniu ekspertyzy, korzystając ze swojej wiedzy fachowej na dany temat przedstawia tę wiedzę i wówczas niewątpliwie usługi – wydawanie tych opinii, ekspertyz, należy traktować jako usługi rzeczoznawstwa; natomiast jeśli posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do dorady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania – to wówczas świadczy usługę doradczą. (...) Z wykładni językowej i wzajemnej relacji pojęć rzeczoznawstwa i doradztwa wynika, że rzeczoznawca może świadczyć usługi rzeczoznawstwa i usługi doradztwa. Tymczasem ustawodawca w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazał jedynie na usługi w zakresie doradztwa, zaś delegacja ustawowa uprawniała i obligowała ministra do spraw finansów publicznych do określenia listy usług w zakresie doradztwa”.

Podsumowując, biorąc pod uwagę wyżej wskazane przepisy oraz powołane orzeczenia i interpretacje, zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług geodezyjnych, klasyfikacji gruntów oraz rzeczoznawstwa majątkowego innego niż usługi doradcze, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 113 ust. 1, ponieważ żadna ze świadczonych przez niego usług nie ma charakteru doradczego, które wyłączałoby zastosowanie zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W załączniku tym, zatytułowanym „Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy”, wymieniono pod pozycją 12 „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego” oraz pod pozycją 13 „Usługi prawnicze”. W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy – wobec braku w ustawie definicji doradztwa – posłużyć się znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzić”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Jak ponadto wynika z powyższego Słownika, „rzeczoznawca” to biegły, ekspert. Pojęcia te wymieniono w ww. Słowniku wyjaśniając, że „biegły” to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a „ekspert” to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane z ustawie z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010r., Nr 102, poz. 651 ze zm.).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 tej ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W świetle art. 174 ust. 2 ww. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 cyt. ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

1. rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
2. efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
3. skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
4. oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
5. bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
6. określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
7. wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
8. wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. W związku z nadaniem Wnioskodawcy uprawnień rzeczoznawcy majątkowego, świadczy on usługi wyceny nieruchomości objęte zakresem rzeczoznawstwa majątkowego. Usługi te obejmują jednak wyłącznie określanie wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością. Wnioskodawca podkreślił, że nie wykonuje czynności doradztwa w zakresie rynku nieruchomości, w szczególności nie udziela porad i zaleceń np. co do kupna nieruchomości czy też sprzedaży, nie wykorzystuje swojej wiedzy i znajomości rzeczy do sugerowania zastosowania określonych rozwiązań do danego problemu, mimo że czynności te są również objęte zakresem usług rzeczoznawstwa majątkowego. Poza usługami wyceny nieruchomości podatnik świadczy również usługi geodezyjne oraz usługi klasyfikacji gruntów. Wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w roku 2012 nie przekroczyła 150.000 zł, w związku z tym Wnioskodawca zamierza zastosować zwolnienie podmiotowe na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 maja 1995r., zgłoszenia rejestracyjnego dokonał 29 marca 2001r. w związku rozpoczęciem od 1 kwietnia 2001r. wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i obowiązkiem składania deklaracji VAT-7. Wnioskodawca składał deklaracje VAT kwartalne będąc czynnym podatnikiem VAT do końca 2012r. Rejestracja podatnika nie nastąpiła w związku z utratą prawa do zwolnienia.

Wnioskodawca wskazał, że wykonuje usługi wyceny nieruchomości z wyłączeniem usług doradczych oraz usługi geodezyjne i usługi klasyfikacji gruntów. Innych usług (w szczególności żadnych usług doradczych) Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczył. Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności doradczych w ramach usług geodezyjnych ani w ramach klasyfikacji gruntów. Nie będzie też udzielał porad prawnych.

Odnosząc treść przytoczonych powyżej przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, iż świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających wyłącznie na wycenie wartości danej nieruchomości, usług geodezyjnych i usług klasyfikacji gruntów, bez jakiegokolwiek doradzania np. co do jej kupna czy sprzedaży, gdy nie odbywa się to w formie udzielania porad – nie stanowi usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy w związku z czynnościami wymienionymi pod poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r.

Ponadto należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca od 1 maja 1995r. prowadzi działalność gospodarczą, a od 1 kwietnia 2001r. zarejestrowany jest jako czynny podatnik podatku VAT. W związku z powyższym od 1 stycznia 2013r. Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż upłynął okres dłuższy niż rok, licząc od końca 2001r., tym samym zostanie spełniony wymóg określony w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT uprawniający do skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nie uzyskał obrotu ze sprzedaży opodatkowanej przekraczającego łącznie w 2012 roku kwoty 150.000 zł, to może on od 1 stycznia 2013r. korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT pod warunkiem, że nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą, określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT oraz w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r.

Przy czym, jeżeli wartość sprzedaży w 2013r. przekroczy wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT kwotę 150.000 zł, to Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego w momencie przekroczenia tej kwoty, w myśl art. 113 ust. 5 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.