Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2012 r. (data wpływu 11 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymagania od Spółki odrębnego potwierdzenia odbioru wystawionych przez nią faktur korygujących – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymagania od Spółki odrębnego potwierdzenia odbioru wystawionych przez nią faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. k. (dalej: Wnioskodawca albo Spółka) jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Spółka prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowana na terytorium kraju dla celów VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa towary/usługi od polskich dostawców.

Spółka zawiera z niektórymi dostawcami na podstawie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.; dalej: rozporządzenie ws. faktur) umowy upoważniające ją do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy (dalej: umowy samofakturowania). Spółka nadmieniła, iż w procesie samofakturowania wystawia wyłącznie faktury korygujące - faktury sprzedaży są wystawiane przez dostawców (prawidłowość tego procesu została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2011 r., sygn. ILPP4/443-533/11-2/BA, wydanej na wniosek Spółki). Co do zasady, wystawiane przez Wnioskodawcę faktury korygujące dotyczą znajdujących się na fakturze błędów w ilości bądź cenie dostarczonych towarów. Tym samym faktury korygujące odpowiednio zmniejszają cenę nabytych towarów, jak również podatek VAT naliczony. Spółka stosownie zmniejsza w takiej sytuacji kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres wystawienia takiej faktury. W zależności od okoliczności może się również zdarzyć, iż faktura korygująca będzie zwiększała kwotę obrotu i podatku naliczonego pierwotnie zafakturowanych przez dostawcę.

Powyżej opisane umowy spełniają wszelkie przesłanki zawarte w § 6 rozporządzenia ws. faktur, tj. stwierdzają w szczególności, że:

• podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi (tj. kontrahent Spółki) upoważnia Wnioskodawcę do wystawiania faktur korygujących w jego imieniu i na jego rachunek,
• Spółka wystawia faktury korygujące zgodnie z obowiązującymi przepisami.
  
  

Na mocy zawieranych umów, Spółka jest uprawniona do wystawiania w imieniu i na rachunek dostawców faktur korygujących. Faktury korygujące wystawione przez Wnioskodawcę w imieniu i na rachunek dostawców spełniają wszystkie wymagania, jakie zostały przewidziane dla faktur korygujących w przepisach Ustawy o VAT oraz przepisach rozporządzenia ws. faktur. W szczególności jest na nich wskazany podmiot wystawiający fakturę korygującą (tj. Spółka) oraz informacja, że faktura korygująca została wystawiona w imieniu i na rzecz dostawcy.

Jednym z warunków implementacji umowy samofakturowania przewidzianym w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, jest obowiązek podatnika dokonującego nabycia towarów lub usług oraz wystawiającego fakturę VAT (w tym przypadku Wnioskodawcy), przedstawienia drugiej stronie oryginału i kopii faktury (w tym także faktury korygującej) do jej akceptacji w formie podpisu. Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Spółka rozważa możliwość udzielenia przez dostawcę wybranemu pracownikowi Spółki (lub pracownikom) pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego tego pracownika do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania.

Alternatywnie, Wnioskodawca i jego dostawcy rozważają możliwość udzielenia Spółce przez dostawcę pełnomocnictwa szczególnego, uprawniającego Spółkę jako osobę prawną do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania z możliwością udzielenia przez Spółkę dalszego pełnomocnictwa w tym zakresie osobie trzeciej (pracownikowi Spółki). Spółka jako podmiot umocowany do dokonywania akceptacji w imieniu dostawcy faktur korygujących udzielałaby następnie dalszego pełnomocnictwa swoim pracownikom, którzy byliby odpowiedzialni za podpisywanie (akceptację) faktur korygujących w imieniu dostawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej w opisie sprawy sytuacji, gdy nabywca (Spółka) wystawia i akceptuje w imieniu dostawcy fakturę korygującą zmniejszającą, nie znajdzie zastosowania przepis art. 29 ust. 4a Ustawy o VAT, a tym samym brak będzie podstaw do wymagania od Spółki odrębnego potwierdzania odbioru wystawionych przez nią jako nabywcę faktur korygujących...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 29 ust. 4a Ustawy o VAT nie ma zastosowania w sytuacji przedstawionej w opisie sprawy, w przypadku gdy Spółka wystawia i akceptuje w imieniu dostawcy fakturę korygującą zmniejszającą, a tym samym brak będzie podstaw do wymagania od Spółki odrębnego potwierdzania odbioru wystawionych przez nią jako nabywcę faktur korygujących.

Zgodnie z art. 29 ust. 4a Ustawy o VAT, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W związku z powyższym, co do zasady, celem obniżenia podatku należnego dostawca obowiązany jest gromadzić potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. W przypadkach natomiast, gdy otrzymanie potwierdzenia jest nadmiernie utrudnione, dostawca powinien mieć możliwość wykazania na podstawie innych dowodów, że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że zapoznał się z nią, oraz że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana (jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 26 stycznia 2012 r., w sprawie C-588/10, Kraft Foods Polska S.A.).

Intencją ustawodawcy wprowadzającego do Ustawy o VAT art. 29 ust. 4a, nakładającego powyższy obowiązek, było wyeliminowanie sytuacji, w której sprzedawca obniżyłby obrót i kwotę podatku należnego, podczas gdy nabywca nie uwzględniłby zmiany ceny (a co za tym idzie również podatku naliczonego) we własnym rozliczeniu podatkowym. To zatem po stronie sprzedawcy, pomimo wystawienia dokumentu stwierdzającego zmniejszenie podatku należnego (faktura korygująca), prawo do dokonania tego zmniejszenia zostaje zawieszone do momentu uzyskania pewności, iż nabywca otrzymał informację na temat zmiany (na podstawie której jest zobowiązany do stosownego obniżenia kwoty podatku naliczonego).

W przedmiotowej sytuacji, Spółka na podstawie umowy samofakturowania sama wystawia fakturę korygującą zmniejszającą w imieniu dostawcy. Wystawienie faktury korygującej jest efektem uzyskania przez Spółkę informacji o błędnej cenie bądź ilości towarów ujętej przez dostawcę na fakturze, a w konsekwencji zagwarantowane jest, iż Spółka posiada wiedzę o konieczności dokonania stosownego zmniejszenia kwoty podatku naliczonego we własnych rozliczeniach z tytułu VAT. Co więcej, w ramach procesu samofakturowania to sprzedawca jest podmiotem otrzymującym faktury korygujące wystawione przez nabywcę. Nie znajduje zastosowania zatem sytuacja wskazana w art. 29 ust. 4a Ustawy o VAT odwołująca się do „otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi”. W efekcie stwierdzić należy, iż art. 29 ust 4a Ustawy o VAT nie ma w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym zastosowania.

Brak jest zatem podstaw do wymagania od Spółki odrębnego potwierdzania odbioru wystawionych przez nią jako nabywcę faktur korygujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
   
   

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna - art. 29 ust. 4c ustawy.

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego, muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowany na terytorium kraju dla celów VAT. W ramach prowadzonej działalności nabywa on towary/usługi od polskich dostawców. Zawarł on z niektórymi dostawcami na podstawie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług umowy upoważniające go do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy. Spółka nadmieniła, iż w procesie samofakturowania wystawia wyłącznie faktury korygujące. Co do zasady, wystawiane przez Wnioskodawcę faktury korygujące dotyczą znajdujących się na fakturze błędów w ilości bądź cenie dostarczonych towarów. Tym samym faktury korygujące odpowiednio zmniejszają cenę nabytych towarów, jak również podatek VAT naliczony. Zainteresowany stosownie zmniejsza w takiej sytuacji kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres wystawienia takiej faktury. W zależności od okoliczności może się również zdarzyć, iż faktura korygująca będzie zwiększała kwotę obrotu i podatku naliczonego pierwotnie zafakturowanych przez dostawcę. Tak wystawione faktury spełniają warunki określone w przepisach powołanego powyżej rozporządzenia.

Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Wnioskodawca rozważa możliwość udzielenia przez dostawcę wybranemu pracownikowi Spółki (lub pracownikom) pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego tego pracownika do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Zainteresowanego na mocy umowy samofakturowania.

Alternatywnie, Wnioskodawca i jego dostawcy rozważają możliwość udzielenia Spółce przez dostawcę pełnomocnictwa szczególnego, uprawniającego Spółkę do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania z możliwością udzielenia przez Spółkę dalszego pełnomocnictwa w tym zakresie osobie trzeciej (pracownikowi Spółki). Spółka jako podmiot umocowany do dokonywania akceptacji w imieniu dostawcy faktur korygujących udzielałaby następnie dalszego pełnomocnictwa swoim pracownikom, którzy byliby odpowiedzialni za podpisywanie (akceptację) faktur korygujących w imieniu dostawcy.

Wnioskodawca jest zainteresowany, czy w opisanej powyżej sytuacji, gdy nabywca (Spółka) wystawia i akceptuje w imieniu dostawcy fakturę korygującą zmniejszającą podstawę opodatkowania i podatek należny, w sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 29 ust. 4a ustawy, a tym samym brak będzie podstaw do wymagania od Spółki odrębnego potwierdzania odbioru wystawionych przez nią jako nabywcę faktur korygujących.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura VAT jedynie sporządzona, a nie wprowadzona do obrotu prawnego (nie została doręczona adresatowi), nie jest zatem fakturą wystawioną w rozumieniu wyżej cytowanego przepisu prawnego.

W praktyce zdarzają się sytuacje, gdy po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zgodnie z art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powyższym przepisie, Minister Finansów wydał obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur, w tym faktur korygujących.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

§ 13 ust. 2 rozporządzenia stanowi, iż w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Stosownie do § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
   
   

Przepis § 13 ust. 8 rozporządzenia stwierdza, że faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

W świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia, faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Wskazać również należy, iż w myśl § 14 ust. 4 rozporządzenia, przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 8 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Stąd też kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Faktura korygująca bez potwierdzenia jej odbioru nie spełnia powyższej przesłanki i nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym i samowolnym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem jak już wyjaśniono powyżej, celem wystawienia faktury korygującej jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót ulega zmniejszeniu, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wystawia w imieniu dostawcy faktury korygujące, zmniejszające kwotę obrotu oraz podatku należnego u dostawcy.

Obowiązujące regulacje rozporządzenia przewidują szczególną formę wystawiania faktur jaką jest możliwość wystawiania faktur dokumentujących dostawę towarów lub świadczenie usług przez nabywcę tych towarów i usług, w imieniu dostawcy lub świadczącego usługi. Aby jednak nabywca był upoważniony do wystawiania faktur musi spełnić wskazane powołanymi poniżej przepisami warunki. Niespełnienie lub nienależyte spełnienie warunków do wystawiania faktur przez nabywcę skutkuje z mocy powołanego przepisu brakiem uprawnień dla nabywcy. Powyższe ma zastosowanie również w przypadku niezachowania wymaganej przepisami treści umowy, stanowiącej podstawę dla wystawiania faktur przez nabywcę w imieniu dostawcy.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako „FAKTURA VAT”, w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

1. jest podatnikiem zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny;
2. ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów - w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;
3. w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w pkt 2, dostarczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację o zawarciu takiej umowy, zawierającą w szczególności:
   1. dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, z którym zawarł tę umowę,
   2. datę zawarcia umowy,
   3. okres obowiązywania umowy.
   
   

Stosownie natomiast do § 6 ust. 2 rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

1. postanowienia, iż podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi:
   1. upoważnia nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,
   2. poinformuje nabywcę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
2. postanowienia, iż podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług:
   1. będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami,
   2. będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; kopia faktury pozostaje u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi,
   3. poinformuje drugą stronę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
3. określenie terminu jej obowiązywania, z tym, że termin ten nie może być dłuższy niż 2 lata;
4. określenie towarów lub usług, w odniesieniu do których nabywca będzie wystawiał faktury w imieniu i na rzecz dokonującego dostawy lub usługodawcy w okresie obowiązywania umowy.
   
   

W § 6 ust. 3 rozporządzenia postanowiono, iż faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Jak wskazał Wnioskodawca ma on zawarte z niektórymi dostawcami umowy upoważniające go do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy. Co do zasady wystawiane przez niego faktury korygujące dotyczą znajdujących się na fakturze błędów w ilości bądź cenie dostarczonych towarów. Tym samym faktury korygujące odpowiednio zmniejszają cenę nabytych towarów, jak również podatek VAT naliczony.

Powyżej opisane umowy - w ocenie Zainteresowanego - spełniają wszelkie przesłanki zawarte w § 6 rozporządzenia.

Wnioskodawca uważa, że w niniejszej sytuacji art. 29 ust. 4a ustawy nie ma zastosowania, czyli brak jest podstaw do wymagania od niego odrębnego potwierdzenia odbioru wystawionych przez niego jako nabywcę faktur korygujących.

Z powyższym stanowiskiem nie można się w pełni zgodzić.

Powołany wyżej przepis art. 29 ust. 4a ustawy, dotyczący korygowania (zmniejszania) kwoty podatku należnego wynikającego z wystawionej faktury korekty wyraźnie nakazuje aby podmiot dokonujący dostawy, która jest przedmiotem korekty, był w posiadaniu potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Jednocześnie przepis ten nie wskazuje na formę, w jakiej faktura korygująca powinna być potwierdzona przez nabywcę.

Z kolei przepis art. 29 ust. 4b ustawy, określa w sposób jednoznaczny przypadki, w których warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę nie stosuje się. Są to następujące sytuacje:

• eksport towarów i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
• dostawa towarów i świadczenie usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
• sprzedaż: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
• pozostałe przypadki, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.
  
  

Zatem wskazane w powyższym przepisie transakcje stanowią katalog zamknięty i nie można tego przepisu stosować do innych sytuacji.

Dokonując analizy przepisów zawartych zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i przepisów zawartych w rozporządzeniach do ustawy, stwierdzić należy, że nie przewidziano w nich zwolnienia dostawcy z obowiązku posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej zmniejszającej podatek należny w przypadku samofakturowania.

Reasumując, tut. Organ stwierdza, że przepis art. 29 ust. 4a ustawy będzie miał zastosowanie również w przypadku faktur wystawianych przez nabywcę. Zatem dostawca chcąc zmniejszyć u siebie podatek należny musi być w posiadaniu dokumentu potwierdzającego fakt, iż faktura korygująca jest w posiadaniu nabywcy towaru bądź usługi.

Jednocześnie, jak wyżej wskazano, przepisy podatkowe nie precyzują formy tego potwierdzenia.

W przedmiotowej sprawie to nabywca towaru/usługi wystawia w imieniu swojego dostawcy fakturę VAT korygującą zmniejszającą kwotę obrotu i podatku należnego i jednocześnie pracownik Wnioskodawcy upoważniony jest do akceptacji faktury korygującej w imieniu dostawcy poprzez jej podpisanie.

W tym miejscu należy wskazać, iż faktury korygujące bez ich akceptacji w formie podpisu złożonego przez osobę prawidłowo do tego umocowaną nie będą spełniały warunków wskazanych w § 6 rozporządzenia, a zatem nie będą stanowiły prawidłowej podstawy do zmniejszenia u dostawcy kwoty obrotu i podatku należnego.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż złożenie przez upoważnionego pracownika Zainteresowanego podpisu na fakturze korygującej wystawionej przez niego w imieniu dostawcy powoduje de facto, iż faktura taka w sposób automatyczny jest akceptowana przez dostawcę. Jednocześnie nabywca po wystawieniu faktury korygującej w imieniu dostawcy oraz po uzyskaniu na niej podpisu osoby upoważnionej przez dostawcę do jej akceptacji jest już „poinformowany” o fakcie jej wystawienia.

Zatem wymóg potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę spełniony jest w momencie, w którym pracownik Wnioskodawcy (prawidłowo do tej czynności upoważniony) dokona jej akceptacji w imieniu dostawcy.

Czyli dostawca nie ma już obowiązku posiadania odrębnego potwierdzenia odbioru faktur korekt wystawionych w sposób opisany w niniejszym wniosku.

Reasumując, w sytuacji przedstawionej w opisie sprawy, gdy nabywca (Spółka) wystawia i akceptuje w imieniu dostawcy fakturę korygującą zmniejszającą kwotę obrotu i podatku należnego, przepis art. 29 ust. 4a ustawy będzie miał zastosowanie, lecz jednocześnie brak będzie podstaw do wymagania od Spółki odrębnego potwierdzenia odbioru wystawionych przez nią jako nabywcę faktur korygujących.

Biorąc powyższe pod uwagę, uwzględniając fakt, iż w opinii Wnioskodawcy w przedstawionym we wniosku przypadku art. 29 ust. 4a ustawy nie ma zastosowania, stanowisko Zainteresowanego oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymagania od Spółki odrębnego potwierdzenia odbioru wystawionych przez nią faktur korygujących. Natomiast w pozostałej części wniosek dotyczący podatku od towarów i usług, został rozstrzygnięty odrębnymi interpretacjami indywidualnymi z dnia 7 grudnia 2012 r. o nr ILPP5/443-23/12-2/PG, ILPP5/443-23/12-3/PG oraz ILPP5/443-23/12-4/PG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Powrót