Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-23/12-4/PG
z 7 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2012 r. (data wpływu 11 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. k. (dalej: Wnioskodawca albo Spółka) jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Spółka prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowana na terytorium kraju dla celów VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa towary/usługi od polskich dostawców.

Spółka zawiera z niektórymi dostawcami na podstawie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.; dalej: rozporządzenie ws. faktur) umowy upoważniające ją do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy (dalej: umowy samofakturowania). Spółka nadmieniła, iż w procesie samofakturowania wystawia wyłącznie faktury korygujące - faktury sprzedaży są wystawiane przez dostawców (prawidłowość tego procesu została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2011 r., sygn. ILPP4/443-533/11-2/BA, wydanej na wniosek Spółki). Co do zasady, wystawiane przez Wnioskodawcę faktury korygujące dotyczą znajdujących się na fakturze błędów w ilości bądź cenie dostarczonych towarów. Tym samym faktury korygujące odpowiednio zmniejszają cenę nabytych towarów, jak również podatek VAT naliczony. Spółka stosownie zmniejsza w takiej sytuacji kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres wystawienia takiej faktury. W zależności od okoliczności może się również zdarzyć, iż faktura korygująca będzie zwiększała kwotę obrotu i podatku naliczonego pierwotnie zafakturowanych przez dostawcę.

Powyżej opisane umowy spełniają wszelkie przesłanki zawarte w § 6 rozporządzenia ws. faktur, tj. stwierdzają w szczególności, że:

• podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi (tj. kontrahent Spółki) upoważnia Wnioskodawcę do wystawiania faktur korygujących w jego imieniu i na jego rachunek,
• Spółka wystawia faktury korygujące zgodnie z obowiązującymi przepisami.
  
  

Na mocy zawieranych umów, Spółka jest uprawniona do wystawiania w imieniu i na rachunek dostawców faktur korygujących. Faktury korygujące wystawione przez Wnioskodawcę w imieniu i na rachunek dostawców spełniają wszystkie wymagania, jakie zostały przewidziane dla faktur korygujących w przepisach Ustawy o VAT oraz przepisach rozporządzenia ws. faktur. W szczególności jest na nich wskazany podmiot wystawiający fakturę korygującą (tj. Spółka) oraz informacja, że faktura korygująca została wystawiona w imieniu i na rzecz dostawcy.

Jednym z warunków implementacji umowy samofakturowania przewidzianym w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, jest obowiązek podatnika dokonującego nabycia towarów lub usług oraz wystawiającego fakturę VAT (w tym przypadku Wnioskodawcy), przedstawienia drugiej stronie oryginału i kopii faktury (w tym także faktury korygującej) do jej akceptacji w formie podpisu. Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Spółka rozważa możliwość udzielenia przez dostawcę wybranemu pracownikowi Spółki (lub pracownikom) pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego tego pracownika do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania.

Alternatywnie, Wnioskodawca i jego dostawcy rozważają możliwość udzielenia Spółce przez dostawcę pełnomocnictwa szczególnego, uprawniającego Spółkę jako osobę prawną do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania z możliwością udzielenia przez Spółkę dalszego pełnomocnictwa w tym zakresie osobie trzeciej (pracownikowi Spółki). Spółka jako podmiot umocowany do dokonywania akceptacji w imieniu dostawcy faktur korygujących udzielałaby następnie dalszego pełnomocnictwa swoim pracownikom, którzy byliby odpowiedzialni za podpisywanie (akceptację) faktur korygujących w imieniu dostawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podpisane (zaakceptowane) w sposób przedstawiony w opisie sprawy faktury korygujące, w przypadku gdy będą one zwiększały kwotę obrotu i podatku naliczonego, będą upoważniać Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na takich fakturach?

Zdaniem Wnioskodawcy, podpisane (zaakceptowane) w sposób przedstawiony w opisie sprawy faktury korygujące, w przypadku gdy będą one zwiększały kwotę obrotu i podatku naliczonego, stanowić będą podstawę do odliczania przez Spółkę podatku naliczonego.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa o VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 Ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. W świetle art. 86 ust. 10a Ustawy o VAT nabywca, który otrzymał fakturę korygującą zmniejszającą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli natomiast podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może on obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przypadki, w których prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje podatnikowi, zostały określone w art. 88 Ustawy o VAT. Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 5 Ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury lub faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z regulacjami rozporządzenia ws. faktur, jeżeli nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy, zważywszy iż akceptacja faktury korygującej może zostać dokonana przez pracownika Spółki działającego w tym zakresie w charakterze pełnomocnika dostawcy (niezależnie od przyjętego scenariusza opisanego powyżej), Spółka jest zdania, iż będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z wystawionych w imieniu dostawcy faktur korygujących, które zwiększają kwotę obrotu i podatku naliczonego. Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur korygujących wystawionych przez Spółkę w imieniu jej dostawców powstanie, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym Spółka będzie dysponowała fakturą zaakceptowaną przez dostawcę, czyli w praktyce zaakceptowaną przez pracownika Wnioskodawcy będącego pełnomocnikiem dostawcy.

Ponadto, jeżeli Spółka nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur korygujących zaakceptowanych przez pracownika działającego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez dostawcę w rozliczeniu za okres otrzymania tych faktur, stosownie do art. 86 ust. 11 Ustawy o VAT, będzie ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur korygujących w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych.

Podobne stanowisko, zostało przedstawione w szeregu interpretacji indywidualnych, w tym m.in.:

• w interpretacji z dnia 21 stycznia 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1109/10-3/AS), cyt: „należy stwierdzić, iż faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur wystawione przez Spółkę w ramach umowy o samofakturowanie i zaakceptowane przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę odrębnego pełnomocnictwa rodzajowego do akceptowania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur, spełniającego wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, stanowią podstawę do odliczania podatku naliczonego przez Spółkę.”,
• w interpretacji z dnia 28 września 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1046/11-2/AS), cyt.: „faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur wystawione przez Spółkę w ramach umowy o samofakturowanie i zaakceptowane przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę szczególnego pełnomocnictwa do akceptowania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur, spełniającego wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, stanowią podstawę do odliczania podatku naliczonego przez Spółkę w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.”.
  
  

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że faktura korygująca, w przypadku gdy będzie ona zwiększała kwotę obrotu i podatku naliczonego, wystawiona przez nabywcę na rzecz dostawcy, zaakceptowana przez pracownika nabywcy na podstawie udzielonego mu przez dostawcę pełnomocnictwa lub na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa przez Spółkę odpowiednio upoważnioną wcześniej do tego przez dostawcę, będzie upoważniać Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na takiej fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem komisu

   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, co do zasady, powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny.

W przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, o której mowa w art. 29 ust. 4a lub 4c, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę korektę faktury otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia - art. 86 ust. 10a ustawy.

Jeżeli natomiast podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może on obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jednocześnie należy podkreślić, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX ustawy. Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych np. faktu, iż zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z ograniczeń wskazano w art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako „FAKTURA VAT”, w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

1. jest podatnikiem zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny;
   
2. ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów - w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;
   
3. w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w pkt 2, dostarczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację o zawarciu takiej umowy, zawierającą w szczególności:
   
   1. dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, z którym zawarł tę umowę,
      
   2. datę zawarcia umowy,
      
   3. okres obowiązywania umowy.
   
   

Stosownie natomiast do § 6 ust. 2 rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

1. postanowienia, iż podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi:
   
   1. upoważnia nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,
      
   2. poinformuje nabywcę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
2. postanowienia, iż podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług:
   
   1. będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami,
      
   2. będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; kopia faktury pozostaje u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi,
      
   3. poinformuje drugą stronę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
3. określenie terminu jej obowiązywania, z tym, że termin ten nie może być dłuższy niż 2 lata;
   
4. określenie towarów lub usług, w odniesieniu do których nabywca będzie wystawiał faktury w imieniu i na rzecz dokonującego dostawy lub usługodawcy w okresie obowiązywania umowy.
   
   

W § 6 ust. 3 rozporządzenia postanowiono, iż faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Prowadzi w Polsce działalność gospodarczą i jest zarejestrowany na terytorium kraju dla celów VAT. W ramach prowadzonej działalności nabywa on towary/usługi od polskich dostawców. Zawarł on z niektórymi dostawcami na podstawie § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług umowy upoważniające go do wystawiania faktur korygujących w imieniu i na rzecz swojego dostawcy. Spółka nadmieniła, iż w procesie samofakturowania wystawia wyłącznie faktury korygujące. Co do zasady, wystawiane przez Wnioskodawcę faktury korygujące dotyczą znajdujących się na fakturze błędów w ilości bądź cenie dostarczonych towarów. Tym samym faktury korygujące odpowiednio zmniejszają cenę nabytych towarów, jak również podatek VAT naliczony. Zainteresowany stosownie zmniejsza w takiej sytuacji kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres wystawienia takiej faktury. W zależności od okoliczności może się również zdarzyć, iż faktura korygująca będzie zwiększała kwotę obrotu i podatku naliczonego pierwotnie zafakturowanych przez dostawcę. Tak wystawione faktury spełniają warunki określone w przepisach powołanego powyżej rozporządzenia.

Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Wnioskodawca rozważa możliwość udzielenia przez dostawcę wybranemu pracownikowi Spółki (lub pracownikom) pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego tego pracownika do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Zainteresowanego na mocy umowy samofakturowania.

Alternatywnie, Wnioskodawca i jego dostawcy rozważają możliwość udzielenia Spółce przez dostawcę pełnomocnictwa szczególnego, uprawniającego Spółkę do podpisywania (akceptacji) w imieniu dostawcy faktur korygujących wystawianych przez Wnioskodawcę na mocy umowy samofakturowania z możliwością udzielenia przez Spółkę dalszego pełnomocnictwa w tym zakresie osobie trzeciej (pracownikowi Spółki). Spółka jako podmiot umocowany do dokonywania akceptacji w imieniu dostawcy faktur korygujących udzielałaby następnie dalszego pełnomocnictwa swoim pracownikom, którzy byliby odpowiedzialni za podpisywanie (akceptację) faktur korygujących w imieniu dostawcy.

Wnioskodawca jest zainteresowany rozstrzygnięciem, czy podpisane (zaakceptowane) w sposób przedstawiony powyżej faktury korygujące, w przypadku gdy będą one zwiększały kwotę obrotu i podatku naliczonego, będą upoważniać go do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na takich fakturach.

Jak zostało wskazane w interpretacjach indywidualnych z dnia 7 grudnia 2012 r. o sygn. ILPP5/443-23/12-2/PG oraz ILPP5/443-23/12-3/PG, akceptacja w formie podpisu, o którym mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, może zostać dokonana przez pracownika Spółki (nabywającej usługi lub towary od dostawcy, z którym Spółka zawarła umowę samofakturowania), któremu dostawca ten udzieli pełnomocnictwa szczególnego spełniającego wymogi Kodeksu cywilnego do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur korygujących. Dotyczy to również sytuacji, gdy pracownik Spółki upoważniony zostanie przez nią do tej czynności na podstawie skutecznego pełnomocnictwa szczególnego do podpisywania (akceptacji) faktur korygujących w imieniu dostawcy (spełniającego wymogi Kodeksu cywilnego i zawierającego informację o prawie substytucji) udzielonego przez dostawcę Spółce.

Z powyższego wynika, że akceptowane w ten sposób faktury będą prawidłowym dokumentem w rozumieniu przepisów ustawy i nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 5 ustawy.

W konsekwencji faktury korygujące wystawione przez Spółkę w ramach umowy o samofakturowanie i zaakceptowane przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu szczególnego pełnomocnictwa do akceptowania faktur korygujących, spełniającego wymogi pełnomocnictwa określone w Kodeksie cywilnym będą stanowiły podstawę do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę na zasadach wskazanych w art. 86 ust. 1 ustawy, czyli w zakresie w jakim nabyte towary, dokumentowane tymi fakturami, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Reasumując, podpisane (zaakceptowane) w sposób przedstawiony powyżej faktury korygujące, w przypadku gdy będą one zwiększały kwotę obrotu i podatku naliczonego, będą upoważniać Spółkę do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na takich fakturach, w zakresie w jakim towary, których faktury te dotyczą, będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanego zostało uznane za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o tym, kto może być ustanowiony pełnomocnikiem, a zatem również o prawidłowości i skuteczności udzielonych pełnomocnictw. Kwestia ta nie jest bowiem uregulowana w przepisach ustaw podatkowych i tym samym nie może być przedmiotem indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej w oparciu o art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji został załatwiony wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku naliczonego. Natomiast w pozostałej części wniosek dotyczący podatku od towarów i usług, został rozstrzygnięty odrębnymi interpretacjami indywidualnymi z dnia 7 grudnia 2012 r. o nr ILPP5/443-23/12-2/PG, ILPP5/443-23/12-3/PG oraz ILPP5/443-23/12-5/PG.

Jednocześnie należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach osadzonych w konkretnych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.