Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.269.2019.1.MB
z 16 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją inwestycji pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją inwestycji pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto (…) (miasto na prawach powiatu, dalej: Miasto lub Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, składającym miesięczne deklaracje VAT-7 do właściwego urzędu skarbowego. Gmina (Miasto) wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których została powołana. Zdecydowana większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę (Miasto) w ramach reżimu publicznoprawnego (tj. działalność poza VAT- art. 15 ust. 6 ustawy o VAT), natomiast pozostała część wykonywana jest na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, jako podlegająca przepisom o podatku od towarów i usług (tj. działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT). Działania realizowane przez Gminę (Miasto) w ramach obowiązków publicznoprawnych są to czynności spoza zakresu opodatkowania VAT (Gmina nie wykazuje tych czynności w rejestrze VAT oraz w deklaracjach VAT-7).

Z realizacją czynności wykonywanych przez Gminę (Miasto), poza zakresem opodatkowania VAT, wiążą się wydatki z nimi związane pośrednio lub bezpośrednio. Wydatki te, co do zasady dokumentowane są fakturami VAT wystawianymi przez dostawców danych usług bądź towarów.

Miasto w latach 2011 – 2013 realizowało projekt pn. „(…)”. Projekt został złożony w ramach naboru dla Osi priorytetowej 6 Polska gospodarka na rynku międzynarodowym Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007 – 2013, Działania 6.2 Rozwój sieci centrów obsługi inwestorów i eksporterów oraz powstawanie nowych terenów inwestycyjnych, Poddziałania 6.2.2 Wsparcie działań studyjno-koncepcyjnych w ramach przygotowania terenów inwestycyjnych dla projektów inwestycyjnych.

Przedmiotem projektu było przeprowadzenie analiz i prac studialno-projektowych dokumentacji technicznej i projektowo-budowlanej związanej z uzbrojeniem terenu pod inwestycje dla obszaru przemysłowego w obrębie ulic (…), w tym:

1. Opracowania dotyczące koncepcji zagospodarowania terenu, w tym ocenę stanu infrastruktury technicznej, analizę kosztową uzbrojenia.
2. Opracowanie dotyczące kompleksowych badań geotechnicznych, w tym określenie warstw geologicznych, nośności gruntu, poziomu lustra wód gruntowych.
3. Opracowanie informacji o klimacie inwestycyjnym dla danej lokalizacji.
4. Analizy kosztowe makroniwelacji.
5. Dokumentacja techniczna i projektowo – budowlana związana z uzbrojeniem terenu pod inwestycje obejmująca budowę ciągów komunikacyjnych ca 2000 metrów wraz z sieciami: teletechniczną, wodociągową, sanitarną, deszczową i oświetleniową.
6. Działania związane z promocją terenów inwestycyjnych będących przedmiotem projektu.
   
   

Efektem realizacji projektu jest stworzenie profesjonalnej dokumentacji umożliwiającej udostępnienie 40 ha terenów inwestycyjnych i zlokalizowanie na nich co najmniej 1 nowej inwestycji.

Reasumując, z opisu projektu wynika, że przedmiotem projektu jest przeprowadzenie analiz i prac studialno – projektowych dokumentacji technicznej i projektowo – budowlanej dla obszaru przemysłowego w obrębie ulic: (…).

W efekcie dokumentacja wytworzona w ramach projektu pn.: „(…)” dotycząca budowy ciągów komunikacyjnych wraz z infrastrukturą techniczną – została wykorzystana do aplikowania o środki zewnętrzne oraz wybudowania odcinka drogi w obszarze ulicy (…).

Realizacja przedmiotowego projektu była związana z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznoprawnych, nałożonych przepisami art. 2 ust. 1, art. 6 ust. l i art. 7 ust. 1 pkt l i 2 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz.U. z 2019 r., poz. 506). Gmina wykonuje bowiem zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.
   
   

Realizacja zadań publicznych w przedmiotowym projekcie dotyczyła w szczególności zapewnienia ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, gminnych dróg i ulic. Ponadto, zakwalifikowanie projektu do zadań własnych Gminy wynika również z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2018r., poz. 2204), określającego zasady gospodarowania nieruchomościami wchodzącymi w skład gminnego zasobu nieruchomości, które polega m.in. na wyposażaniu nieruchomości w niezbędne urządzenia infrastruktury technicznej. Najważniejszym elementem systemów komunikacyjnych miast są bowiem drogi, a podstawowym aktem prawnym regulującym problematykę zarządzania nimi jest ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2068, ze zm.).

Organ jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Zarządcami dróg gminnych, stosownie do art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, jest prezydent miasta (burmistrz, wójt). Zarządca drogi może wykonywać swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi, a utworzonej przez radę miasta. Jeżeli jednostka taka nie została utworzona, zadania zarządu drogi wykonuje zarządca – prezydent miasta (art. 21 ust. 1). Zagadnienia dotyczące systemów komunikacyjnych miast stanowią istotny element rozważany przy określaniu przez gminy polityki przestrzennej, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego. Należą do nich uwarunkowania wynikające w szczególności z:

1. dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania i uzbrojenia terenu,
2. stanu ładu przestrzennego,
3. stanu środowiska,
4. potrzeb i możliwości rozwoju gminy,
5. stanu prawnego gruntów,
6. występowania obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrębnych,
7. występowania obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych,
8. występowania udokumentowanych złóż kopalin oraz zasobów wód pod-ziemnych,
9. stanu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej,
10. zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych.
    
    

Elementami, które będąc wyrażone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, wpływają na systemy komunikacyjne miast są te, które wyznaczają: kierunki zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów; kierunki i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenów; obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej; obszary, na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego o znaczeniu lokalnym i/lub ponadlokalnym; obszary szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszary osuwania się mas ziemnych; obszary pomników zagłady i ich stref ochronnych; obszary wymagające przekształceń, rehabilitacji lub rekultywacji; granice terenów zamkniętych i ich stref ochronnych oraz inne obszary problemowe.

Nabyte w ramach projektu towary i usługi (opracowana dokumentacja) nie są, nie były i nie będą bezpośrednio i pośrednio wykorzystane do czynności opodatkowanych VAT. Gmina nie zamierzała czerpać z efektów inwestycji (wytworzonej dokumentacji) żadnych korzyści finansowych.

Efekt projektu bezpośrednio i pośrednio nie służy i nie będzie służył sprzedaży opodatkowanej. Brak jest jakiejkolwiek umowy cywilnoprawnej przenoszącej własność powstałej w wyniku projektu dokumentacji na inny podmiot lub będącej przedmiotem zamiany, dzierżawy, czy też realizacji innej usługi opodatkowanej VAT. Nie wystąpiła przesłanka z art. 86 ust. 1 ww. ustawy będąca warunkiem niezbędnym (sine qua non) dla odliczenia podatku naliczonego. Podatek VAT był wydatkiem kwalifikowalnym, ponieważ Miasto nie miało prawnej możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony (oświadczenie złożone Instytucji Zarządzającej w dniu 28 marca 2011r.). Projekt nie generował dla Miasta żadnego przychodu (obrotu). Powstała dokumentacja nie była przedmiotem żadnej umowy cywilnoprawnej (brak podatku należnego z tytułu wykonania dokumentacji).

Wnioskodawca nie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupów służących realizacji zadania (tj. wykonania dokumentacji projektowej). Dokumentacja wytworzona w ramach projektu nie miała też żadnego wpływu na procedurę przetargową towarzyszącą wydzierżawieniu lub sprzedaży nieruchomości znajdujących się na tym obszarze (Wydział Gospodarki Nieruchomościami nie otrzymał do wglądu dokumentacji wytworzonej w ramach przedmiotowego projektu). Jednocześnie Miasto otrzymało w dniu 13 marca 2019 r. indywidualną Interpretację nr (…) w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT od podobnego projektu pn. „(…)”, gdzie potwierdzono słuszność stanowiska Miasta.

Przedmiotowe wydatki były ponoszone przez Gminę w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, ustawą z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i w tym zakresie Gmina działała w ramach reżimu publicznoprawnego. W marcu 2019 r. Instytucja Zarządzająca przeprowadziła kontrolę projektu nr (…) pt. „(…)”. Zgodnie z informacją pokontrolną z dnia 14 marca 2019 r.: nie stwierdzono nieprawidłowości i nie stwierdzono naruszeń prawa.

W informacji pokontrolnej oraz piśmie z dnia 29 kwietnia 2019 r. Instytucja Zarządzająca zaleciła Gminie wystąpienie do odpowiednich organów podatkowych z prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji w sprawie możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w ramach realizowanego projektu, co Miasto niniejszym wnioskiem czyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”, którego przedmiotem było sporządzenie dokumentacji projektowej dla Miasta, w obszarze przemysłowym w obrębie ulic (…), którego efekty były bezpośrednio wykorzystane do realizacji czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wytworzenie i posiadanie wyłącznie przez Miasto ww. dokumentacji), Miastu przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od poniesionych w ww. projekcie wydatków?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2204 ze zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

W myśl art. 25 ust. 1 ww. ustawy, gminnym zasobem nieruchomości gospodaruje wójt. burmistrz albo prezydent miasta. W myśl art. 25 ust. 2 ww. ustawy, gospodarowanie zasobem polega w szczególności na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 23 ust. 1, a ponadto na przygotowywaniu opracowań geodezyjno-prawnych i projektowych, dokonywaniu podziałów oraz scaleń i podziałów nieruchomości, a także wyposażaniu ich, w miarę możliwości, w niezbędne urządzenia infrastruktury technicznej. Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 994, ze zm.) wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W szczególności zadania własne obejmują zadania w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt l i 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Jak stanowi art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2068, ze zm.), zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 8, są dla dróg: gminnych-wójt (burmistrz, prezydent miasta). Stosowanie do zapisu art. 20 ustawy o drogach, do zarządcy drogi należy między innymi:

• opracowywanie projektów planów rozwoju sieci drogowej oraz bieżące informowanie o tych planach organów właściwych do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (pkt 1);
• opracowywanie projektów planów finansowania budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich (pkt 2). Z powyższych przepisów wprost wynika, że działania zarządców gminnych nieruchomości, w tym dróg mieszczą się w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez te jednostki władztwa publicznoprawnego, a nie z czynności cywilnoprawnych. Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
  
  

Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższe jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 20061112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują, jako organy władzy publicznej, nawet, jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże, w świetle unormowań prawa unijnego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Towary i usługi (opracowana dokumentacja) nabyte w ramach projektu pn.: „(…)” nie są, nie były i nie będą bezpośrednio i pośrednio wykorzystane do czynności opodatkowanych VAT. Gmina nabywając ww. dokumentację działała jako władza publiczna – zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 15 cyt. ustawy o samorządzie gminnym, art. 19 ust. 2 cyt. ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, art. 25 ust. 2 cyt. ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami i nie zamierzała czerpać z efektów inwestycji (wytworzonej dokumentacji) żadnych korzyści finansowych.

Efekt projektu bezpośrednio i pośrednio nie służy i nie będzie służył sprzedaży opodatkowanej. Brak jest jakiejkolwiek umowy cywilnoprawnej przenoszącej własność powstałej w wyniku projektu dokumentacji na inny podmiot lub będącej przedmiotem zamiany, dzierżawy, czy też realizacji innej usługi opodatkowanej VAT. Dokumentacja wytworzona w ramach projektu nie miała żadnego wpływu na procedurę przetargową towarzyszącą wydzierżawieniu lub sprzedaży nieruchomości znajdujących się na tym obszarze, również Wydział Gospodarki Nieruchomościami nie otrzymał do wglądu dokumentacji wytworzonej w ramach przedmiotowego projektu.

Fakt, iż przedmiotem projektu było uzyskanie dokumentacji projektowej, której część została wykorzystana przy aplikowaniu o środki unijne i wybudowaniu właściwej infrastruktury drogowej w obrębie ulicy Spółdzielczej, świadczy o bezpośrednim jej wykorzystaniu do realizacji czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wytworzenie i posiadanie wyłącznie przez Miasto ww. dokumentacji).

Dokumentacja nie została zbyta w drodze umowy cywilnoprawnej (stanowi własność Gminy). Nie został naliczony podatek należny od obrotu tą dokumentacją, gdyż taki obrót cywilnoprawny w przypadku przedmiotu projektu nie wystąpił.

Potwierdzeniem tego jest również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.557.2017.1.AR. „Należy zauważyć, że wprawdzie każdy wydatek (inwestycyjny) ma wpływ na działalność gospodarczą i każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu, jednak jeżeli określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny i marginalny w porównaniu do wyraźnego związku tych wydatków z czynnościami nepodlegającymi VAT.”

Organy podatkowe podległe Ministrowi Finansów w licznych interpretacjach wydawanych na etapie sporządzania ww. projektu rozstrzygały jednoznacznie, że Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdy efekt projektu (tutaj: posiadana dokumentacja) nie jest bezpośrednio związany ze sprzedażą opodatkowaną VAT (tutaj: nie dokonano zbycia, dzierżawy wytworzonej dokumentacji w ramach czynności cywilnoprawnej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług). Przykład: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 kwietnia 2012 r., znak: IBPP3/443-63/12/ASz.

W świetle art. 15 ust. 6 i art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, brak jest również możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony za lata 2011 – 2013 w stosunku do wytworzonej w ramach reżimu publicznoprawnego dokumentacji, niebędącej przedmiotem umowy cywilnoprawnej.

W związku z powyższym Gminie (Miastu), w odniesieniu do towarów i usług nabywanych w ramach projektu pn. „(…)” wykorzystanych do czynności niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.