Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.242.2019.2.AJ
z 29 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2019 r. (data wpływu 3 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2019 r. (data nadania 20 sierpnia 2019 r., data wpływu 27 sierpnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 21 sierpnia 2019 r. (data nadania 21 sierpnia 2019 r., data wpływu 27 sierpnia 2019 r.) na wezwanie Organu podatkowego z dnia 30 lipca 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.242.2019.1.PW (data nadania 31 lipca 2019 r., data doręczenia 14 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz dostawców systemów GDS jako niepodlegającego opodatkowaniu u źródła – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz dostawców systemów GDS jako niepodlegającego opodatkowaniu u źródła.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej: „Spółka”) dokonują sprzedaży biletów lotniczych dotyczących oferowanych przez siebie usług transportu powietrznego z wykorzystaniem między innymi narzędzi informatycznych w postaci globalnych systemów rezerwacji lotniczej i turystycznej, określanych w obrocie jako Globalne Systemy Dystrybucji (ang.: „Global Distribution Systems”, dalej: „systemy GDS”).

Systemy GDS są systemami informatycznymi dostarczającymi informacji np. biurom podróży, innego rodzaju agentom dokonującym rezerwacji biletów lotniczych, jak również samym pasażerom, na temat rozkładów lotów przewoźników lotniczych, dostępności miejsc w samolotach czy stosowanych przez danego przewoźnika taryf. Za pomocą systemów GDS możliwe jest dokonanie rezerwacji lub sprzedaży biletu lotniczego oraz usług dodatkowych.

Systemy GDS wywodzą się z tradycyjnych komputerowych systemów rezerwacji lotniczej, które zostały wprowadzone do agencji turystycznych i przedstawicielstw lotniczych w Stanach Zjednoczonych w latach 60-tych i 70-tych dwudziestego wieku. Systemy te powstawały z aliansów przewoźników lotniczych i pierwotnie służyły wyłącznie rezerwacji biletów lotniczych. Obecnie systemy te znacznie rozwinęły swój zakres, oferując agentom turystycznym i biurom rezerwacyjnym na całym świecie możliwości sporządzania rezerwacji turystycznej dla klienta, obejmujące poza możliwością rezerwacji biletów lotniczych również możliwość sporządzania pełnych zestawień rezerwacji turystycznej obejmujących rezerwacje hotelowe, wynajem samochodów, zakup biletów kolejowych i wiele innych usług. Większość światowych przewoźników lotniczych jest uczestnikiem jednego lub więcej systemów GDS, które stanowią jeden z najczęściej wykorzystywanych kanałów dystrybucji usług przewoźników lotniczych. Obecnie około 60% rezerwacji biletów lotniczych w UE dokonywanych jest za pośrednictwem komputerowych systemów rezerwacji (por. S. Kaczyńska-Adamczyk, „Komputerowe Systemy Rezerwacji (CRS) - Aspekt prawny”, Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, nr. kol. 1861/2011).

Na poziomie prawa Unii Europejskiej systemy te regulowane są przepisami Rozporządzenia Parlamentu i Rady nr 80/2009 w sprawie Kodeksu Postępowania dla Komputerowych Systemów Rezerwacji, które reguluje między innymi takie kwestie jak relacje dostawców systemów z przedsiębiorstwami transportowymi, warunki jakie powinny spełniać urządzenia dystrybucyjne, zasady wyświetlania informacji w systemach oraz relacje z abonentami, czyli przede wszystkim z biurami podróży.

Wnioskodawca jest uczestnikiem systemów GDS dostarczanych przez dostawców posiadających siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na rzecz których Spółka wypłaca wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa i korzystania z systemów GDS. Wynagrodzenie dostawców systemów GDS kalkulowane jest między innymi (obok innych elementów, których wystąpienie również jest możliwe) jako wynagrodzenie w charakterze opłat transakcyjnych uzależnionych od ilości transakcji oraz terytorium/punktu sprzedaży rezerwacji dokonanych poprzez dany system.

Nadto w uzupełnieniu wniosku ORD-IN Wnioskodawca wypełniając obowiązki wynikające z art. 14b § 3 i § 3a Ordynacji podatkowej:

1. wskazał dane identyfikacyjne zagranicznych dostawców systemów GDS:
   • Nazwa dostawcy: S
     
   • Nazwa dostawcy: G
     
   • Nazwa dostawcy: T
     
   • Nazwa dostawcy: R
     
   • Nazwa dostawcy: I
     
   • Nazwa dostawcy: A
     
   • Nazwa dostawcy: H
     
   • Nazwa dostawcy: D
     
   • Nazwa dostawcy: W
     
   • Nazwa dostawcy: U
     
   • Nazwa dostawcy: L
2. doprecyzował opis stanu faktycznego:
   
   
   

W ramach korzystania z systemów GDS Wnioskodawca nie nabywa licencji, know-how, praw autorskich lub praw pokrewnych z nimi związanych.

Systemy GDS, jako agencyjne systemy rezerwacyjne służące dystrybucji produktu Wnioskodawcy, nie wymagają nabycia przez Wnioskodawcę jakichkolwiek praw do technologii lub rozwiązań informatycznych. Systemy GDS po zawarciu umowy dystrybucyjnej uzyskują dostęp do systemu rezerwacyjnego Wnioskodawcy, zawierającego m.in. informacje o dostępności miejsc, rozkładzie lotów oraz taryfach lotniczych stosowanych przez Wnioskodawcę. Stosowane przez danego dostawcę systemu GDS technologie i rozwiązania są własnością tego dostawcy, wykorzystywaną do świadczenia przez niego usług na rzecz Wnioskodawcy w ramach umowy dystrybucyjnej, co umożliwia w efekcie końcowym założenie rezerwacji oraz wystawienie biletu lotniczego na połączenia lotnicze Wnioskodawcy przez subskrybentów danego systemu GDS. Wiedza techniczna oraz pozatechniczna, tj. handlowa, finansowa, administracyjna, organizacyjna, w zakresie, w jakim Wnioskodawca korzysta z systemów GDS dla celów dystrybucji swoich usług, jest wiedzą Wnioskodawcy.

Właścicielem praw autorskich i związanych z nimi praw pokrewnych wykorzystywanych przez dany system GDS jest jego dostawca, Wnioskodawca nie nabywa praw autorskich i związanych z nimi praw pokrewnych do danego systemu GDS, jak również jakichkolwiek uprawnień do modyfikacji tego systemu we własnym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz dostawców systemów GDS, będących podatnikami nieposiadającymi na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, stanowi przychody podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz dostawców systemów GDS, będących podatnikami nieposiadającymi na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, nie stanowi przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
   
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
   
   - ustala się w wysokości 20% przychodów;
   
3. z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
   
4. uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
   - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
   
   
   

W ocenie Spółki, wynagrodzenie za wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz dostawców systemów GDS nie stanowi żadnej z kategorii przychodów wskazanych w powyższym przepisie.

Na wstępie należy przy tym podkreślić, że zgodnie z ugruntowanym w praktyce interpretacyjnej i orzecznictwie poglądem kategorie przychodów wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające charakter podobny do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w przepisie, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych niż te wyraźnie w nim skonkretyzowane. Dla uznania, że określone świadczenie nie wymienione wprost w przepisie jest objęte jego zakresem niezbędne jest jednak, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (tak m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2369/15).

Należy również podkreślić, że mając na uwadze wskazaną konstrukcję katalogów usług niematerialnych wyszczególnionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, wykładnia tego przepisu nie powinna prowadzić do interpretacji rozszerzającej, skutkującej rozszerzeniem zakresu opodatkowania w stosunku do przewidzianego w ustawie:

„Obecnie zarówno w orzecznictwie, jak i doktrynie prawa podatkowego utrwalone jest jednak stanowisko, w świetle którego stosowanie wykładni rozszerzającej w odniesieniu do przepisów kreujących obowiązek podatkowy jest co do zasady niedopuszczalne. Odzwierciedleniem tej zasady jest podniesienie do rangi konstytucyjnej zasady nullum tributum sine lege. W szczególności Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 października 1992 r., sygn. akt III ARN 50/92, podkreślił, że „fundamentalną zasadą prawa podatkowego w demokratycznym państwie prawa jest to, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjnie określony w ustawie podatkowej, a interpretacja przepisów w tym zakresie nie może być rozszerzająca. Co do zasady wykładnię rozszerzającą można stosować jedynie wyjątkowo. W doktrynie i orzecznictwie podkreśla się jednak, że powstanie obowiązku podatkowego nie może wystąpić w wypadku, w którym jest on skutkiem interpretacji rozszerzającej. W konsekwencji pozostawienie w katalogu określającym zakres przedmiotu opodatkowania pewnej swobody interpretacyjnej w ocenie, jakie usługi będą tymi «o podobnym charakterze», nakazuje dużą ostrożność organom podatkowym w stosowaniu analizowanych przepisów ze względu na fakt, że bardzo łatwo w tym przypadku uzyskać wyniki rozszerzające obowiązek podatkowy w sposób niewynikający wprost z ustawy” (B.Brzeziński, „Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego. Węzłowe problemy; Część II Podatki dochodowe-Opodatkowanie usług niematerialnych u źródła - dylematy interpretacyjne”; LEX 2013).

Biorąc powyższe pod uwagę, należy w ocenie Spółki wskazać, że przedmiotowe wynagrodzenie na rzecz dostawców systemów GDS nie stanowi w szczególności wynagrodzenia za usługi doradcze, usługi badania rynku, usługi reklamowe, usługi zarządzania i kontroli, usługi przetwarzania danych, jak również wynagrodzenia za świadczenia o podobnym charakterze do wymienionych usług. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „doradczy” to „służący radą”, „doradzający”. Z kolei „doradzać” to „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, świadczeń oferowanych przez dostawców systemów GDS nie można zakwalifikować jako świadczeń o charakterze usług doradczych lub podobnym do usług doradczych.

Przedmiotowych świadczeń nie można także w opinii Spółki zakwalifikować jako usług badania rynku, usług reklamowych lub usług o podobnym charakterze, gdyż cel obecności przewoźnika w systemach GDS nie polega na badaniu rynku ani reklamie, lecz na możliwości korzystania z efektywnego kanału dystrybucji oferowanych przez przewoźnika przewozów lotniczych.

Natomiast „zarządzać” to, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl): „1. «wydać polecenie», 2. zarządzać «sprawować nad czymś zarząd», z kolei „kontrola” to „1. «sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym», 2. «nadzór nad kimś lub nad czymś», 3. pot. «instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór»”.

W ocenie Spółki zakres opisanych w przedmiotowym wniosku usług oferowanych przez dostawców systemów GDS nie pozwala także na uznanie ich w jakimkolwiek zakresie za usługi zarządzania i kontroli lub świadczenia o podobnym charakterze - nie są to bowiem świadczenia w żadnym zakresie analogiczne do czynności polegających na zarządzaniu przedsiębiorstwem i kontrolowaniu jego działalności.

Z kolei przetwarzać to, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl), „1.«przekształcić coś twórczo», 2. «zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd» 3. «opracować zebrane dane, informacje itp., wykorzystując technikę komputerową». Przetwarzanie danych polega zatem na przekształcaniu treści i postaci danych wejściowych, oznacza działalność informatyczną polegającą na poddawaniu danych procesom przekształceniowym, a sensem tego rodzaju usług jest dokonywanie operacji na bazach danych.

W ocenie Spółki, pomimo że usługi oferowane przez dostawców systemów GDS zawierają w sobie - jak każde usługi świadczone za pomocą systemów i sieci komputerowych - element przetwarzania danych wejściowych, co jest niezbędne do ich świadczenia, to jednak przetwarzanie danych nie może zostać uznane za istotę usługi świadczonej przez dostawców systemów GDS. Istotą i celem przedmiotowej usługi nie jest bowiem opracowywanie danych, lecz oferowanie kanału dystrybucji usług przewoźnika lotniczego.

Powyższe stanowisko potwierdził przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.111.2018.2.PW, uznając za prawidłowe stanowisko podatnika (sformułowane w odniesieniu do opłat za korzystanie z internetowych baz danych oraz portali rekrutacyjnych), zgodnie z którym:

„Usługi internetowe polegające na udostępnianiu baz danych nie zostały literalnie wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy CIT. Spółka uważa, że jedyne usługi, jakie spośród wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT, można tutaj brać pod uwagę, to usługi doradcze, usługi badania rynku oraz usługi przetwarzania danych. Wnioskodawca uważa jednak, że aby można było mówić o wykonywaniu na jego rzecz tego rodzaju usług, musiałby zamówić u kontrahenta dane wyjściowe, które chce pobrać, przygotowane specjalnie dla niego, na podstawie przedstawionych przez niego warunków brzegowych, wytycznych czy innych danych wejściowych. Innymi słowy, raport czy informacja musiałyby zawierać informacje przydatne tylko Spółce lub przydatne pod kątem jej oczekiwań. Musiałyby być szczegółowo usystematyzowane zgodnie z wymaganiami danego odbiorcy, czyli tutaj Spółki. Równocześnie zaś inni klienci kontrahentów zarządzających bazami, nie mieliby dostępu do tych informacji przygotowanych dla Spółki lub byłyby one dla nich nieprzydatne. Przepisy podatkowe nie definiują poszczególnych usług niematerialnych. Zgodnie jednak ze słownikową definicją, przetwarzanie danych, to przekształcanie treści i postaci danych wejściowych metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników w postaci z góry określonej. Wyróżnia się przetwarzanie numeryczne (stosunkowo skomplikowane algorytmy i niewielkie ilości danych) oraz systemowe (stosunkowo proste algorytmy i duże ilości danych). Usługa badania rynku zaś, oznacza badanie potrzeb i wymagań klienta. W jednej z interpretacji indywidualnych, organ uznał, że za usługę badania rynku można uznać m.in. rozpoznanie rynku. Jednakże zdaniem Spółki, takie rozpoznanie na temat danego rynku musiałoby dotyczyć przygotowania raportów dedykowanych konkretnemu, indywidualnemu odbiorcy. Takie raporty musiałyby zawierać opracowania pewnych danych istotnych z punktu widzenia określonego odbiorcy, a przez to charakter zbliżony do usługi badania rynku.

Musiałaby zatem nastąpić tak w przypadku usług doradczych, usług przetwarzania danych, jak i usług badania rynku, generalnie indywidualizacja informacji, do których dostęp wykupuje Wnioskodawca. Nic takiego jednak nie ma miejsca w przedstawionych sytuacjach, ponieważ w bazach znajdują się identyczne dane / informacje / raporty dostępne dla każdego podmiotu, który wykupi dostęp do bazy.”

Wnioskodawca w pełni podziela powyższe stanowisko, które w jego ocenie ma pełne zastosowanie również w stosunku do usług oferowanych przez dostawców systemów GDS.

Podobna interpretacja pojęcia świadczeń polegających na przetwarzaniu danych zaprezentowana została w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 marca 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.37.2019.1.NL (wydanej w odniesieniu do usług pomocy w dziedzinach działalności gospodarczej związanych z obsługą finansowo-techniczną, takich jak: usługi windykacyjne oraz usługi IT dla systemu ERP), w której organ interpretacyjny odniósł się do definicji przetwarzania danych formułowanej w literaturze przedmiotu:

„Odnosząc się natomiast do usług przetwarzania danych, wskazać należy, że ich istotą jest pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Przetwarzanie danych stanowi przekształcanie treści i postaci danych wejściowych metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników w postaci z góry określonej. Przez przetwarzanie danych zwyczajowo rozumie się bieżącą działalność informatyczną związaną z poddawaniem danych procesom przekształcenia w celu np. zasilania bazy danych, tworzenia raportów, tabel, formularzy np. umów itp. (por.: Greg Wilson „Przetwarzanie danych dla programistów”, Wydawnictwo Helion 2006 r ). Przetwarzania danych dotyczy zarówno operacji w systemach informatycznych jak i papierowych kartotekach.

Pojęcie „przetwarzania danych” dotyczy czynności mających charakter odtwórczy i obejmuje elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczenie oraz udostępnianie zbiorów danych.

Powołując się na definicję słownikową (internetowy słownik PWN (https://sjp.pwn.pl) należy wskazać, że jednym ze znaczeń pojęcia „przetwarzać” jest „opracować zebrane dane”.

W wyżej cytowanej interpretacji organ powołał się więc na definicję, w myśl której istotą przetwarzania danych jest ich umiejętne przekształcenie tak, aby uzyskać określoną postać wyników, uznając w konkluzji iż nie ma podstaw do uznania usług, których dotyczyła przedmiotowa interpretacja za m.in. usługi przetwarzania danych lub świadczenia o podobnym charakterze. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane, w odniesieniu do kwestii kwalifikacji jako świadczeń objętych art. 21 ust. 1 ustawy o CIT wynagrodzenia prowizyjnego wypłacanego na rzecz kontrahentów zagranicznych i zagranicznych biur podróży oraz na rzecz podmiotu prowadzącego platformę rozliczeniową przez podmiot działający w branży hotelarskiej, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lutego 2014 r., sygn. IPPB5/423-989/13-2/AJ. Interpretacja ta dotyczyła wnioskodawcy, który dokonuje sprzedaży miejsc hotelowych bezpośrednio oraz przez pośredników (również zagranicznych). Sprzedaż poprzez pośredników odbywa się poprzez odpłatne udostępnienie im systemu rezerwacji, dzięki któremu mają oni wgląd do bazy hotelowej z informacjami o aktualnej liczbie wolnych miejsc w określonym terminie, standardzie pokoi i cenie. Z tytułu usług świadczonych na rzecz wnioskodawcy, pośrednik otrzymuje wynagrodzenie prowizyjne uzależnione od ilości sprzedanych miejsc hotelowych za jego pośrednictwem w ustalonym okresie rozliczeniowym.

Przedmiotowa interpretacja dotyczyła zatem w ocenie Spółki usług analogicznych do usług oferowanych przez dostawców systemów GDS.

W przedmiotowej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż:

„Usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcy przez Kontrahentów zagranicznych polegające na doprowadzeniu do sprzedaży „miejsca hotelowego” w hotelach Wnioskodawcy przy pomocy systemów informatycznych należy zakwalifikować jako usługi pośrednictwa (...).

W szczególności należy zauważyć, że zasadniczym celem usługi opisanej w przedmiotowym wniosku (...) jest doprowadzenie do sprzedaży przez zlecającego - Wnioskodawcę usługi hotelowej (określonej we wniosku jako sprzedaż miejsca hotelowego) w przeciwieństwie do usług doradczych, czy też badania rynku oraz przetwarzania danych (gdzie za istotę tych usług należy uznać pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem), prawnych (które mogą mieć podobny charakter do usług doradczych, a także mogą polegać na reprezentowaniu zlecającego, itp.), reklamowych (skierowanych na uzyskanie określonych celów marketingowych), usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu (mających na celu przeprowadzenie procesu rekrutacyjnego) oraz gwarancji i poręczeń (mających na celu uzyskanie gwarancji lub poręczenia).”

Tym samym organ interpretacyjny potwierdził, że usługi analogiczne do usług oferowanych przez dostawców systemów GDS, nie stanowią świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Analogiczne stanowisko sformułowane zostało również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 września 2014 r., sygn. IPPB5/423-697/14-3/AJ, w której organ interpretacyjny stwierdził:

„Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Usługi wykonywane na rzecz Wnioskodawcy przez Kontrahentów zagranicznych, polegające na doprowadzeniu do sprzedaży „miejsca hotelowego” w hotelach Wnioskodawcy przy pomocy systemów informatycznych należy zakwalifikować jako usługi pośrednictwa.

W opinii tut. organu podatkowego przemawiają za tym następujące przesłanki:

1. istota ww. usług, czyli doprowadzenie do sprzedaży usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz klientów,
2. prowizyjny charakter wynagrodzenia, charakterystyczny dla umów pośrednictwa.”
   
   

W opinii Wnioskodawcy stanowisko wyrażone także w powyższych interpretacjach powinno znaleźć pełne zastosowanie również w stosunku do usług oferowanych przez dostawców systemów GDS, których charakter jest analogiczny.

Podsumowując, pomimo iż usługa oferowana przez dostawców systemów GDS w ocenie Wnioskodawcy zawiera w sobie elementy świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, to jednak istotą i zasadniczym celem tej usługi, który powinien decydować o jej charakterze, nie jest żadne ze świadczeń wymienionych w powyższym przepisie, lecz udostępnienie możliwości korzystania z efektywnego kanału dystrybucji usług oferowanych przez przewoźnika lotniczego, tzn. usługa pośrednictwa - co przesądza o tym, że wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz dostawców tych systemów nie stanowi przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę na rzecz dostawców systemów GDS jako niepodlegającego opodatkowaniu u źródła – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.