Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.238.2018.4.MS
z 29 listopada 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2018 r. (data wpływu 14 września 2018r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 11 października 2018r. nr 0114-KDIP2-3.4010.238.2018.3.MS pismem z dnia 24 października 2018r. (data nadania – 25 października 2018 r.; data wpływu do KIS - 31 października 2018r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów związanych z niemieckim podatkiem od wartości dodanej w odniesieniu do:

• pytania nr 1 – jest prawidłowe,
  

• pytania nr 2 – jest prawidłowe,
  

• pytania nr 3 – jest prawidłowe.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy w sytuacji opisanej w pkt a (dostawa towarów lub świadczenie usług na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów i usług w kwocie brutto, tj. razem z niemieckim podatkiem od wartości dodanej oraz czy w sytuacji opisanej w pkt a (dostawa towarów lub świadczenie usług na terytorium Niemiec), w związku z tym że Spółka wykazała w deklaracji podatkowej naliczony podatek od wartości dodanej, który pomniejszał wartość należnego podatku od wartości dodanej, który podlega zapłacie w Niemczech, to Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) w kwocie odpowiadającej temu wykazanemu w deklaracji naliczonemu podatkowi od wartości dodanej, a jeśli tak to w którym momencie należy rozpoznać ten przychód, jak też czy w sytuacji opisanej w pkt b i c (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na terytorium Niemiec oraz import towarów na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej, podczas gdy należny podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, a naliczony podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił przychodu w związku z wykazaniem go w deklaracji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej (określanej dalej jako Spółka). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży towarów, w tym przede wszystkim łóżek, materaców i tekstyliów domowych.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka nabywa w Niemczech różne towary i usługi. Sprzedaż towarów i usług na rzecz Spółki może mieć miejsce w formie

1. dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium Niemiec,
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Niemiec,
3. importu towarów na terytorium Niemiec.
   
   

Nabywane w Niemczech towary i usługi mogą być opodatkowane niemieckim podatkiem od wartości dodanej, będącym odpowiednikiem polskiego podatku od towarów i usług (podatku uregulowanego w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium Niemiec (pkt a), zgodnie z przepisami obowiązującymi w Niemczech, podatek od wartości dodanej jest doliczany do ceny sprzedaży towarów i usług. Koszt nabycia towarów lub usług to cena brutto (razem z podatkiem od wartości dodanej). Spółka, jako nabywca towarów i usług, ponosi ekonomiczny ciężar tego podatku, ponieważ jest on wliczony w cenę towarów i usług. Jednocześnie Spółka będzie mogła wykazać naliczony podatek od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech i w związku z tym pomniejszyć kwotę należnego podatku od wartości dodanej do którego zapłaty zobowiązana jest w Niemczech.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Niemiec (pkt b) oraz importu towarów na terytorium Niemiec (pkt c), zgodnie z przepisami obowiązującymi w Niemczech, podatek od wartości dodanej nie jest doliczany do ceny sprzedaży towarów i usług. Koszt nabycia towarów lub usług to cena netto (bez podatku od wartości dodanej). W związku z takim zakupem to Spółka będzie zobowiązana wykazać należny podatek od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech. Jednocześnie Spółka będzie mogła wykazać ten podatek, jako naliczony podatek od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech. Naliczony podatek od wartości dodanej będzie pomniejszał należny podatek od wartości dodanej. W Niemczech deklaracje w zakresie podatku od wartości dodanej składane są za okresy miesięczne. Termin złożenia deklaracji to określony dzień miesiąca następującego po miesiącu za który rozliczany jest podatek od wartości dodanej. Natomiast termin zapłaty podatku to określony dzień miesiąca następującego po miesiącu w którym złożono deklarację. Przykładowo: w przypadku podatku za styczeń termin złożenia deklaracji przypadam w lutym, a termin zapłaty podatku przypada w marcu. Nabywane w Niemczech towary i usługi będą przez Spółkę wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Koszt nabycia tych towarów i usług będzie ponoszony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Spółka dokona faktycznej zapłaty za kupowane towary i usługi. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT – UE. Spółka jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik VAT oraz podatnik VAT – UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji opisanej w pkt a (dostawa towarów lub świadczenie usług na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów i usług w kwocie brutto, tj. razem z niemieckim podatkiem od wartości dodanej?
2. Czy w sytuacji opisanej w pkt a (dostawa towarów lub świadczenie usług na terytorium Niemiec), w związku z tym że Spółka wykazała w deklaracji podatkowej naliczony podatek od wartości dodanej, który pomniejszał wartość należnego podatku od wartości dodanej, który podlega zapłacie w Niemczech, to Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) w kwocie odpowiadającej temu wykazanemu w deklaracji naliczonemu podatkowi od wartości dodanej, a jeśli tak to w którym momencie należy rozpoznać ten przychód?
3. Czy w sytuacji opisanej w pkt b i c (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na terytorium Niemiec oraz import towarów na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej, podczas gdy należny podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, a naliczony podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił przychodu w związku z wykazaniem go w deklaracji?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych określa ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej w skrócie u.p.d.o.p.), Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Na podstawie tego przepisu w doktrynie i w orzecznictwie wskazuje się na warunki, jakie muszą być łącznie spełnione, aby wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodów. Są to następujące warunki:

1. wydatek musi być faktycznie poniesiony przez podatnika,
2. celem poniesienia wydatku jest osiągniecie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
3. wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy omawiane wydatki, obejmujące cenę nabycia towarów i usług wraz z niemieckim podatkiem od wartości dodanej, spełniają wszystkie te warunki

Po pierwsze, wydatki te zostaną faktycznie poniesione przez Spółkę. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Spółka dokona faktycznej zapłaty za kupowane towary i usługi. Zapłata ta będzie obejmowała również niemiecki podatek od wartości dodanej, który będzie doliczany do ceny towarów i usług.

Po drugie, celem poniesienia wydatków będzie osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Nabywane w Niemczech towary i usługi będą przez Spółkę wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej. W opisie zdarzenia przyszłego wprost wskazano, że koszt nabycia tych towarów i usług będzie ponoszony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Trzeci warunek przewiduje, że kosztem uzyskania przychodów nie są wydatki wskazane w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 u,p.d.o.p. nie uważa się za koszt uzyskania przychodów „podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
     
   • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
2. podatek należny:
   • w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
     
   • w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
     
   • od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości, c) kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług". Na podstawie art. 4a pkt 7 u.p.d.o.p. ilekroć mowa jest o "ustawie o podatku od towarów i usług” rozumie się przez to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie u.p.t.u.). Tym samym art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p. należy interpretować razem z przepisami u.p.t.u. Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.t.u. „Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług”.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 11 u.p.t.u. ilekroć w ustawie jest mowa podatku od wartości dodanej to „rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą”. Państwa członkowskie to państwa członkowskie Unii Europejskiej. Z przepisów tych jednoznacznie wynika, że sformułowanie "podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku od wartości dodanej obwiązującego wyłącznie w Polsce. Tym samym nie można go utożsamiać z podatkiem od wartości dodanej obowiązującym w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, w tym w Niemczech. "Podatek od towarów i usług” o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 46 u.p.d.o.p. to wyłącznie polski podatek rozliczany zgodnie z przepisami u.p.t.u. Stanowisko takie potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych wydane w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 listopada 2017 r. (sygn. 0115-KDlT2-3.4010.266.2017.1.AW) stwierdzono: „Z powyższego wynika więc, że ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Sformułowanie „podatek od towarów i usług” jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie niż Polska z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce. W konsekwencji stwierdzić należy, że cytowany art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ dotyczy podatku od towarów i usług, a nie podatku od wartości dodanej. Tym samym, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka może uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów wartość faktur dokumentujących poniesione koszty w kwocie brutto. Podsumowując Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatek od wartości dodanej związany z zakupami w Szwecji, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych” Ponadto stanowisko Wnioskodawcy potwierdza np.: interpretacja Ministra Finansów z 23 lutego 2015 r. (sygn. DD10/033/55/MZO/13), interpretacja Ministra Finansów z 27 stycznia 2015 r. (sygn. DD10/033/69/RDX/13/PK-325/2012), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 2 grudnia 2015 r. (sygn. IBPB-1-1/4510-93/15/WRz), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej Katowicach z 23 listopada 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-658/15/JW), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 stycznia 2016 r. (sygn. ITPB1/4511-1167/15/JC), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 czerwca 2016 r. (sygn. IPPB6/4510-279/16-3/AG). Reasumując: w sytuacji opisanej w pkt a (dostawa towarów lub świadczenie usług na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów i usług w kwocie brutto, tj. razem z niemieckim podatkiem od wartości dodanej.

Ad 2. Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego kosztem uzyskania przychodów będzie koszt nabycia towarów i usług w kwocie brutto, tj. razem z niemieckim podatkiem od wartości dodanej. Jeśli Spółka wykaże naliczony podatek od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech i pomniejszy w ten sposób kwotę należnego podatku od wartości dodanej, to wówczas kwota wykazanego w deklaracji podatku powinna być zaliczona do przychodów podatkowych Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej). Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. przychodem są w szczególności otrzymane pieniądze. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się „zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Wykładnia a contrario przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. wskazuje, że w przypadku otrzymania zwrotu wydatku zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, otrzymany zwrot wydatków stanowi przychód. W omawianym przypadku pomniejszenie należnego podatku od wartości dodanej o naliczony podatek od wartości dodanej należy traktować na równi ze zwrotem naliczonego podatku od wartości dodanej (zwrotem wydatku).

Tym samym jeśli wydatek na nabycie towarów i usług w części odpowiadającej niemieckiemu naliczonemu podatkowi od wartości dodanej zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, a następnie Spółka wykaże ten podatek w deklaracji przez co obniży należny podatek od wartości dodanej, to kwota tego podatku naliczonego będzie przychodem Wnioskodawcy (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej). Wnioskodawca uważa, że przychód związany z wykazaniem w deklaracji podatku naliczonego powoduje powstanie przychodu w miesiącu, za który składana jest deklaracja podatkowa. Przykładowo: jeśli Spółka składa w Niemczech deklarację podatkową za styczeń, w której to deklaracji wykazuje naliczony podatek od wartości dodanej, termin złożenia tej deklaracji to 10 luty, a termin zapłaty podatku to 10 marca, to wówczas omawiany przychód po stronie Wnioskodawcy powstaje w styczniu. Naliczony podatek od wartości dodanej pomniejsza bowiem należny podatek od wartości dodanej za miesiąc styczeń. Chociaż nie dochodzi do fizycznego zwrotu naliczonego podatku, to poprzez potrącenie z należnym podatkiem zmniejsza się kwota podatku za styczeń, do zapłaty której zobowiązana jest Spółka. Reasumując: w sytuacji opisanej w pkt a (dostawa towarów lub świadczenie usług na terytorium Niemiec), w związku z tym że Spółka wykazała w deklaracji podatkowej naliczony podatek od wartości dodanej, który pomniejszał wartość należnego podatku od wartości dodanej, który podlega zapłacie w Niemczech, to Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej), a przychód ten należy rozpoznać w miesiącu, za który składana jest deklaracja podatkowa w Niemczech.

Ad 3. Zgodnie z przytaczanym już art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Na podstawie tego przepisu w doktrynie i w orzecznictwie wskazuje się na warunki, jakie muszą być łącznie spełnione, aby wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodów. Przede wszystkim wydatek musi być faktycznie poniesiony przez podatnika, a jego poniesienie musi mieć charakter definitywny. Przez faktyczne poniesienie wydatku należy rozumieć, że „wydatek musi zostać faktycznie poniesiony przez podatnika w sensie realnym, tzn. musi nastąpić uszczuplenie jego zasobów finansowych, z których wydatek jest dokonywany” (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 1163/12). Z perspektywy art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. poniesienie to faktyczne wydatkowanie, gdyż wykładnia przepisu wskazuje na czas dokonany co oznacza, że chodzi o taki stan, w którym nastąpiło obciążenia kosztem nie tylko w sensie ewidencyjnym, ale w znaczeniu realnym. W sytuacji poniesienia kosztów musiało dojść do wydatkowania określonej sumy pieniężnej. Wydatek musi być poniesiony przez podatnika, a więc w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych tego podatnika. Wydatek musi mieć charakter definitywny, co oznacza że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona albo zrefundowana.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Niemiec oraz importu towarów na terytorium Niemiec kosztem uzyskania przychodów będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej. Kosztem uzyskania przychodów może być jedynie wydatek faktycznie poniesiony przez podatnika.

Tymczasem w omawianej sytuacji Spółka będzie nabywała towary za wynagrodzeniem w kwocie netto (bez podatku od wartości dodanej). Inaczej niż w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium Niemiec Spółka nie będzie nabywała towarów za wynagrodzeniem w kwocie brutto (razem z podatkiem od wartości dodanej). Podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił części wynagrodzenia za towar, a Spółka nie będzie ponosiła ekonomicznego ciężaru tego podatku. Nie ma zatem podstaw do przyjmowania, że w związku z omawianym nabyciem towarów Spółka faktycznie poniosła wydatek w postaci naliczonego podatku od wartości dodanej. W związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów na terytorium Niemiec oraz importem towarów na terytorium Niemiec Spółka będzie zobowiązana do wykazania należnego podatku od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech. Jednocześnie wykazany należny podatek od wartości dodanej będzie stanowił naliczony podatek od wartości dodanej. Podatek naliczony pomniejsza podatek należny. Tym samym w omawianym przypadku Spółka nie ponosi żadnego definitywnego wydatku w zakresie podatku od wartości dodanej.

Reasumując: w sytuacji opisanej w pkt. b i c (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na terytorium Niemiec oraz import towarów na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej, podczas gdy należny podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, a naliczony podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił przychodu w związku z wykazaniem go w deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie pytania 1, 2 oraz 3 jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidulana wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 208 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.