Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.637.2018.4.JM
z 23 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,
że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. „” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu pn. „”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu) o wskazanie adresu elektronicznego w systemie ePUAP i doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu 17 października 2018 r.) o podpis Wójta Gminy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

1.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina jest w trakcie realizacji projektu pn. „” (dalej: Inwestycja).

W trakcie realizacji Inwestycji, Gmina ponosi szereg wydatków na zakup towarów i usług koniecznych do budowy sieci kanalizacji sanitarnej. Dotychczas Gmina nie odliczała podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z realizacją Inwestycji.

2.

Gmina uzyskała dofinansowanie Inwestycji ze środków objętych Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w ramach działania ,,Gospodarka wodno-ściekowa”, w ramach poddziałania ,,Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii”, na podstawie Umowy o przyznaniu pomocy nr … zawartej 2 października 2017 r. z Samorządem Województwa.

Podatek VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego Inwestycji. Jednocześnie Gmina – w związku z otrzymanym dofinansowaniem – została zobowiązana do uzyskania interpretacji indywidualnej potwierdzającej przysługujące Gminie prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją Inwestycji.

3.

Z momentem zakończenia realizowanej Inwestycji, Gmina przekaże do używania powstałe elementy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (dalej: Infrastruktura) na rzecz Zakładu Usług Komunalnych (dalej: Zakład). Zakład jest jednostką organizacyjną Gminy nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzoną w formie gminnej jednostki budżetowej działającą na podstawie Uchwały nr … Rady Gminy. Właścicielem przekazanej Infrastruktury pozostanie Gmina.

Niemniej, w związku z centralizacją rozliczeń z tytułu podatku VAT Gmina i Zakład są jednym podatnikiem podatku VAT. Działalność Zakładu stanowi zatem przejaw działalności samej Gminy.

4.

Infrastruktura powstała w wyniku realizacji Inwestycji będzie wykorzystywana do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej Gminy (opodatkowanej VAT), tj. Zakład odpłatnie będzie świadczył usługi przy użyciu przekazanej przez Gminę Infrastruktury w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków od osób fizycznych oraz osób prawnych, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, powstała Infrastruktura będzie wykorzystywana przez Zakład – w marginalnym zakresie – do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej (niepodlegających opodatkowaniu VAT), tj. w zakresie dostawy wody oraz odbioru ścieków od Gminy oraz podległych jej jednostek organizacyjnych. Infrastruktura nie będzie natomiast wykorzystywana do działalności zwolnionej z VAT.

5.

W niniejszym wniosku, Wnioskodawca jest zainteresowany uzyskaniem odpowiedzi na wskazane poniżej pytanie dotyczące przysługującego Gminie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizowaną Inwestycją – niniejszy wniosek nie obejmuje kwestii zakresu przysługującego Gminie prawa do odliczenia podatku VAT (tj. pełnego lub częściowego).

Faktury dokumentujące poniesienie wydatków na realizację Inwestycji zostały wystawione oraz w przyszłości będą wystawiane na Gminę.

W odpowiedzi na pytanie „Czy towary i usługi, na które są/będą ponoszone wydatki w związku z realizacją projektu pn. „”, są/będą wykorzystywane przez jednostki organizacyjne Gminy tj. zakłady budżetowe, jednostki budżetowe?”, Wnioskodawca wskazał, że jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku o wydanie interpretacji, z momentem zakończenia realizowanej Inwestycji, Gmina przekaże do używania powstałe elementy Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej na rzecz Zakładu Usług Komunalnych (dalej: Zakład), będącego jednostką organizacyjną Gminy.

Właścicielem przekazanej Infrastruktury pozostanie Gmina – natomiast (w związku z dokonaną centralizacją rozliczeń) działalność Zakładu będzie stanowiła przejaw działalności Gminy.

W odpowiedzi na pytanie: „Należy wskazać do jakich czynności ww. towary i usługi są/będą wykorzystywane przez Gminę w związku z działalnością jednostek organizacyjnych, tj. czy do czynności:

• opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
  

• zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
  

• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”,
  
  

Wnioskodawca wskazał, że jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku, Infrastruktura powstała w wyniku realizacji Inwestycji będzie wykorzystywana do wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej Gminy opodatkowanej VAT, tj. Zakład odpłatnie będzie świadczył usługi przy użyciu przekazanej przez Gminę Infrastruktury w zakresie dostawy wody i odbioru ścieków od osób fizycznych oraz osób prawnych, na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Ponadto, jak wskazano powyżej, powstała Infrastruktura będzie wykorzystywana przez Zakład – w marginalnym zakresie – do wykonywania czynności pozostających poza zakresem działalności gospodarczej, niepodlegających opodatkowaniu VAT, tj. w zakresie dostawy wody oraz odbioru ścieków od Gminy oraz podległych jej jednostek organizacyjnych. Tak więc Infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana przede wszystkim do działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz, w niewielkim zakresie, do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. Infrastruktura nie będzie natomiast wykorzystywana do działalności zwolnionej z VAT.

Dodatkowo, Gmina nie jest w stanie jednoznacznie określić, jakie czynności będą wykonywały poszczególne jednostki organizacyjne, na rzecz których Gmina (poprzez Zakład) będzie – w ramach czynności wewnętrznych – dokonywała dostawy wody/odbioru ścieków.

Potencjalnie mogą zaistnieć następujące sytuacje:

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała działalność opodatkowaną VAT, zwolnioną z VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała działalność opodatkowaną VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała działalność zwolnioną z VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała wyłącznie działalność niepodlegającą ustawie o VAT.
  
  

A zatem, może zdarzyć się, że ze zrealizowanego fragmentu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będą korzystały – oprócz mieszkańców i firm znajdujących się na terenie Gminy – różne jednostki organizacyjne Gminy, które będą jednocześnie wykonywały różnego rodzaju działalność. Należy jednak podkreślić, iż nie wystąpi sytuacja, w której jedynymi odbiorcami świadczonych usług byłyby jednostki organizacyjne Gminy (wchodzące w skład centralizacji). A zatem w każdym przypadku Infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana dla celów czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W odpowiedzi na pytanie: „Czy ww. towary i usługi są/będą wykorzystywane przez Gminę wraz z jej jednostkami organizacyjnymi do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?”, Wnioskodawca wskazał, że analizując działalność Gminy wraz z jednostkami organizacyjnymi – tj. również w zakresie działalności wykonywanej przez poszczególne jednostki organizacyjne – należy wskazać, iż infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana zarówno do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (m.in. świadczenie usług wodno-kanalizacyjnych na rzecz mieszkańców i firm znajdujących się na terenie Gminy) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (tj. działalność statutowa jednostek organizacyjnych).”, Wnioskodawca wskazał, że jak wskazano powyżej, w odpowiedzi na pytanie nr 3.b), analizując działalność Gminy wraz z jednostkami organizacyjnymi – tj. również w zakresie działalności wykonywanej przez poszczególne jednostki organizacyjne – należy wskazać, iż infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana zarówno do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (m.in. świadczenie usług wodno-kanalizacyjnych na rzecz mieszkańców i firm znajdujących się na terenie Gminy) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT (tj. działalność statutowa jednostek organizacyjnych).

Gmina nie będzie miała natomiast możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W odpowiedzi na pytanie: „W związku z informacją wynikającą z treści wniosku, iż wydatki ponoszone na realizację projektu przedmiotowego wykorzystywane będą przez Wnioskodawcę do czynności związanych z działalnością opodatkowaną oraz niepodlegającą VAT, należy wskazać, czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?”, Wnioskodawca wskazał, że jak wskazano powyżej, Gmina nie będzie miała obiektywnej możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Końcowo, Wnioskodawca pragnie ponownie podkreślić, że pytanie zawarte we wniosku obejmuje swym zakresem jedynie kwestię przysługiwania Gminie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji. Złożony wniosek nie obejmuje kwestii zakresu przysługującego Gminie prawa do odliczenia podatku VAT (tj. zakresu pełnego lub częściowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z realizacją Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z realizacją Inwestycji.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe uzasadnienie swojego stanowiska.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy.

W myśl przywołanej regulacji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie wykonywane odpłatne usługi odbioru ścieków i dostarczania wody będą niewątpliwie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W odniesieniu do tych czynności Gmina nie będzie działała jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. W analizowanym przypadku Gmina wystąpi w roli podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a wskazane czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Gminy, bez znaczenia pozostaje fakt, iż czynności opodatkowane podatkiem VAT są/będą świadczone przez Zakład. Wykonując zadania z zakresu zbiorowego dostarczania wody i odbioru ścieków, Zakład nie działa/nie będzie działał w charakterze odrębnego podatnika VAT. W zakresie rozliczeń z tytułu podatku VAT Gmina i Zakład są bowiem jednym podatnikiem podatku VAT, a działalność Zakładu jest przejawem działalności samej Gminy. W konsekwencji, z tytułu realizacji przez Zakład powierzonych mu przez Gminę zadań – w związku z centralizacją rozliczeń w zakresie podatku VAT – to Gmina wykonuje/będzie wykonywała odpłatne usługi dostarczania wody i odbioru ścieków.

Podsumowując, Gminie – działającej w charakterze podatnika przy realizacji Inwestycji- będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na jej realizację, gdyż Infrastruktura powstała w wyniku jej realizacji będzie wykorzystywana przez Gminę m.in. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, polegających na odpłatnym dostarczaniu wody i odbiorze ścieków na rzecz mieszkańców i podmiotów trzecich w oparciu o zawarte umowy cywilnoprawne.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

• w interpretacji indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 czerwca 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-1.4012.244.2018.1.RW), który uznał, że: ,,zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji polegającej na budowie kanalizacji sanitarnej. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że po oddaniu kanalizacji sanitarnej do użytkowania Gmina będzie wykorzystywać wybudowaną sieć kanalizacji sanitarnej (...) do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (Gmina będzie zawierała z mieszkańcami umowy cywilnoprawne i będzie wystawiać faktury z tytułu odbioru ścieków). Zatem, ponoszone przez Gminę wydatki na realizację przedmiotowej inwestycji będą więc miały związek z czynnościami opodatkowanymi Gminy”;
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 czerwca 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-1.4012.275.2018.1.AK), w której – w odniesieniu do analogicznego stanu faktycznego, zgodnie z którym gospodarka wodno-kanalizacyjna jest prowadzona przez Zakład Usług Komunalnych – wskazano, ze: ,,Wnioskodawca będzie miał prawną możliwość odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją operacji pn. ,,”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT”;
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 marca 2018 r. (sygn. 0115-KDIT1-2.4012.72.2018.1.DM), który wskazał, iż: ,,zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi związane z realizacją przedmiotowej inwestycji [polegającej na budowie sieci wodociągowej rozdzielczej z przyłączami do budynków mieszkalnych] wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych. Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych dokumentujących ich nabycie”;
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2018 r., (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.882.2017.2.KW), który uznał, że: „w rozpatrywanej sprawie będą spełnione przesłanki o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej operacji [polegającej na budowie sieci kanalizacyjnej oraz budowie sieci wodociągowej], albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabywane towary i usługi związane z realizacją ww. zadania będą wykorzystywane przez Gminę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych”;
  

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 stycznia 2018 r., (sygn. 0112-KDIL2-3.4012.547.2017.2.AŻ), który wskazał, iż: ,,warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Gmina będzie wykorzystywała przedmiotową infrastrukturę w zakresie dostawy wody i odprowadzania ścieków, a zatem będzie prowadzić działalność gospodarczą oraz będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. (...) W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z realizacją inwestycji”.
  
  

Końcowo Wnioskodawca pragnie podkreślić, że pytanie zawarte w niniejszym wniosku obejmuje swym zakresem jedynie kwestię przysługiwania Gminie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją Inwestycji. Niniejszy wniosek nie obejmuje kwestii zakresu przysługującego Gminie prawa do odliczenia podatku VAT (tj. pełnego lub częściowego).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że z dniem 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwana dalej „ustawą centralizacyjną”.

Jak wynika z art. 3 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Ponadto, na mocy art. 4 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy centralizacyjnej, ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
   
   

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Ponadto jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (art. 86 ust. 2h ustawy).

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji zawartej w przepisie art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U., poz. 2193), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia). W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia, pod pojęciem jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego rozumie się:

1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
2. jednostkę budżetową,
3. zakład budżetowy.
   
   

Z kolei jednostką budżetową stosownie do § 2 pkt 6 rozporządzenia jest utworzona przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządowa jednostka budżetowa.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie proporcji w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Według § 3 ust. 3 rozporządzenia Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D - dochody wykonane jednostki budżetowej.

Zgodnie z § 2 pkt 10 rozporządzenia przez dochody wykonane jednostki budżetowej rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:

1. planu finansowego jednostki budżetowej oraz
2. planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek

- powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.

W myśl § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie proporcji, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1. dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
2. transakcji dotyczących:
   1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
   2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
   
   
   

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Jeżeli zatem nabywane towary i usługi dotyczące realizowanych inwestycji będą służyły w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie będzie możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Jak wskazano powyżej, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej art. 90 ust. 2 ustawy, ustala się, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu, do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że efekty inwestycji, o których mowa we wniosku, a także przyszłe wydatki związane z przedmiotową infrastrukturą wodno-kanalizacyjną, Wnioskodawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał zarówno do wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy (czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione od podatku VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT).

Należy więc uznać, że w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim przedmiotowa infrastruktura wodno-kanalizacyjna jest/będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Mając zatem na uwadze brzmienie cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Gminy jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku. W konsekwencji, z tytułu zakupów, które można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Jednocześnie w odniesieniu do zakupów, które w całości będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Natomiast w odniesieniu do tych zakupów, które wykorzystywane są/będą zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (czynności opodatkowane) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu), a Zainteresowany nie jest/nie będzie w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, ma/będzie miał obowiązek stosowania proporcji określonej w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest w trakcie realizacji projektu pn. „”. Faktury dokumentujące poniesienie wydatków na realizację Inwestycji zostały wystawione oraz w przyszłości będą wystawiane na Gminę. Gmina nie będzie miała możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W ostatecznie przedstawionym w uzupełniniu wniosku opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że Gmina nie jest w stanie jednoznacznie określić, jakie czynności będą wykonywały poszczególne jednostki organizacyjne, na rzecz których Gmina (poprzez Zakład) będzie – w ramach czynności wewnętrznych – dokonywała dostawy wody/odbioru ścieków. Potencjalnie mogą zaistnieć następujące sytuacje:

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała działalność opodatkowaną VAT, zwolnioną z VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała działalność opodatkowaną VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała działalność zwolnioną z VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• jednostka organizacyjna będzie wykonywała wyłącznie działalność niepodlegającą ustawie o VAT.
  
  

Wnioskodawca wskazał, że może zdarzyć się, że ze zrealizowanego fragmentu infrastruktury wodno-kanalizacyjnej będą korzystały – oprócz mieszkańców i firm znajdujących się na terenie Gminy – różne jednostki organizacyjne Gminy, które będą jednocześnie wykonywały różnego rodzaju działalność.

Okoliczności wskazane w uzupełnieniu wniosku, wskazują, że z infrastruktury będą korzystały jednostki organizacyjne Gminy, które będą wykonywały – jak wskazał Wnioskodawca:

• działalność opodatkowaną VAT, zwolnioną z VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• działalność opodatkowaną VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• działalność zwolnioną z VAT i niepodlegającą ustawie o VAT;
  

• wyłącznie działalność niepodlegającą ustawie o VAT.
  
  

Zatem należy uznać, że Gmina wykorzystuje/będzie wykorzystywała infrastrukturę wodno-kanalizacyjną do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że infrastruktura wodno-kanalizacyjna będzie wykorzystywana tylko do działalności opodatkowanej podatkiem VAT oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca przekaże do używania powstałe elementy infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do Zakładu Usług Komunalnych (jednostce budżetowej). Wobec powyższego kwotę podatku naliczonego należy obliczyć zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz zawartych w rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r., z wykorzystaniem sposobu ustalonego dla jednostki budżetowej.

Ponadto, ponieważ nabywane towary i usługi dotyczące realizowanej inwestycji będą służyły w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie będzie możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca będzie obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że skoro infrastruktura wodno-kanalizacyjna, będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę zarówno do działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej z VAT) oraz do działalności innej niż gospodarcza (poza VAT), i Wnioskodawca nie będzie w stanie bezpośrednio przypisać ww. wydatków wyłącznie i w całości do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w części od wydatków poniesionych z tytułu realizacji ww. inwestycji, na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a i następne ustawy, z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. oraz proporcji, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją projektu z uwagi na nieuwzględnienie przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepisów art. 86 ust. 2a i następnych ustawy oraz przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, należało uznać je za nieprawidłowe.

W świetle okoliczności przedstawionych we wniosku, Organ był zobligowany do rozstrzygnięcia sprawy w oparciu o przepisy art. 86 ust. 1, ust. 2a i następne ustawy, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. oraz art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, a ponadto prawo do odliczenia jest nierozerwalnie związane z zakresem tego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym (pytaniami wskazanymi) we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.