2018.10.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.508.2018.2.JN
z 15 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa na rzecz kooperantów, w zakresie opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów do siedziby Wnioskodawcy oraz w zakresie opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów bezpośrednio do kooperanta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa na rzecz kooperantów, w zakresie opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów do siedziby Wnioskodawcy oraz w zakresie opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów bezpośrednio do kooperanta. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży towarów kooperantów z Chin i Dalekiego Wschodu, a w przyszłości także z USA. Z każdym z kooperantów podpisze umowę kooperacji w zakresie pośrednictwa sprzedaży. Sprzedaży towarów w ramach tych umów Wnioskodawca dokonywać będzie w imieniu swoich kooperantów – za pośrednictwem utworzonego przez siebie sklepu internetowego. Nabywcy (głównie osoby spoza Polski, np. z Niemiec i Wielkiej Brytanii) podczas zakupów na stronie internetowej będą zmuszeni do zapoznania się i zaakceptowania regulaminu sklepu, z którego będzie wyraźnie wynikać, że Wnioskodawca pośredniczy w sprzedaży towarów przez swoich kooperantów, jak również że towary nie znajdują się w jego posiadaniu, lecz w posiadaniu jego kooperantów. Poinformowani zostaną także, o dłuższej niż zwykle przesyłce (do parunastu dni).

Rola Wnioskodawcy będzie się sprowadzała do zbierania zamówień, otrzymywania wpłat oraz przesyłania zamówień do jego kooperantów. Zyskiem Wnioskodawcy będą kwoty stanowiące różnicę pomiędzy otrzymanymi wpłatami, a kwotami przekazywanymi jego kooperantom. Towary będą wysyłane bezpośrednio przez jego kooperantów nabywcom, a w konsekwencji do przenoszenia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel dochodzić będzie pomiędzy kontrahentami Wnioskodawcy, a nabywcami towarów.

Aby zapewnić większy komfort dla swoich klientów, w regulaminie Wnioskodawca chce zawrzeć punkt, gdzie kupujący będą mogli zwrócić niechciane zakupione rzeczy do jego siedziby, a on, w sposób wymieniony w umowie, odpowiednio rozliczy się za zwrot z jego kooperantem. Również te czynności Wnioskodawca będzie dokonywać w imieniu swoich kooperantów. Z tytułu ich dokonywania Wnioskodawca nie będzie otrzymywał żadnego dodatkowego wynagrodzenia.

Rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą, a kooperantami wyglądać będą następująco:

Zamówienie: po zamówieniu czegoś przez stronę Wnioskodawcy, osoba wysyła pieniądze do niego, a następnie on wysyła część pieniędzy (kwota za produkt, bez jego marży) do kooperanta. Na koniec miesiąca Wnioskodawca wystawia fakturę dla swojego kooperanta, która zawierać będzie kwotę jego prowizji za wszystkie przeprowadzone transakcje z miesiąca.
Zwrot do siedziby Wnioskodawcy: Wnioskodawca wysyła z powrotem pieniądze osobie, która zwróciła do niego przedmiot. Wnioskodawca informuje kooperanta o zwrocie i rozlicza się z nim za koszt towaru i prowizję – stratują przedmiot lub Wnioskodawca zbiorczo wysyła towary do niego i on zwraca mu kwotę wcześniej przez niego opłaconą.
Zwrotu bezpośrednio do kooperanta: Wnioskodawca informuje kooperanta o zwrocie i wysyła z powrotem pieniądze osobie, która zwraca do niego przedmiot. Kooperant zwraca Wnioskodawcy kwotę wcześniej przez niego opłaconą.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1

Kooperanci, dla których Wnioskodawca będzie świadczył usługi, będą spełniać definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).

Ad. 2

Wnioskodawca nie jest zobowiązany umową do obsługi zwrotów. Zbiorczy zwrot towarów wykonywanych przez Wnioskodawcę do jego kooperanta jest jego dobrą wolą, tak aby ułatwić drogę zwrotu towarów przez kupujących do kooperanta. W większości przypadków dojdzie po prostu do stratowania towaru zgodnie z prośbą kooperanta oraz zwrotu pieniędzy do osoby kupującej.

Ad. 3

Wnioskodawca nie będzie pobierał dodatkowych prowizji za zwroty do kooperanta. Będzie on korygował prowizję poprzednio pobraną za przeprowadzone transakcje sprzedaży towarów, tak aby otrzymać prowizję za transakcje, w których kupujący są w pełni usatysfakcjonowani.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy z tytułu prowadzenia wskazanej działalności w zakresie pośrednictwa w sprzedaży Wnioskodawca będzie obowiązany do zapłaty podatku VAT w Polsce?
Czy z tytułu wykonywanych czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów Wnioskodawca będzie obowiązany do zapłaty VAT w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ramach wskazanej działalności świadczyć on będzie usługi, których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju, a więc które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, że z tytułu prowadzenia wskazanej działalności w zakresie pośrednictwa w sprzedaży nie będzie on obowiązany do zapłaty podatku VAT w Polsce.
W związku z wykonywaniem czynności związanych ze zwrotem towarów przez nabywców nie będzie dokonywał on czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji nie będzie obowiązany do zapłaty VAT w Polsce.

Ad. 1

Działalność prowadzona w oparciu o model logistyczny dropshoppingu może mieć różny charakter, w tym przedsiębiorcy prowadzący taką działalność działać mogą w charakterze pośredników w sprzedaży towarów. W przypadkach takich przedsiębiorcy świadczą usługi pośrednictwa w sprzedaży na rzecz podmiotów będących dostawcami towarów i nie dochodzi do dokonywania dostaw towarów przez przedsiębiorców (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 czerwca 2015 r. – sygn. ILPP1/4512-1-186/15-4/TK).

Taki właśnie przypadek mieć będzie miejsce w przypadku działalności, którą Wnioskodawca zamierza prowadzić, przy czym na podstawie art. 28b ust. 1 u.p.t.u. miejsce świadczenia przez niego usług pośrednictwa w sprzedaży znajdować się będzie poza terytorium kraju (na terytoriach krajów, w których kooperanci Wnioskodawcy posiadają siedzibę działalności gospodarczej). Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie będą zatem podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce, a jednocześnie Wnioskodawca nie będzie dokonywał odpłatnych dostaw towarów (dostawy takie będą bowiem dokonywane pomiędzy jego kooperantami, a nabywcami towarów). Wnioskodawca uważa w związku z tym, że z tytułu prowadzenia wskazanej działalności w zakresie pośrednictwa w sprzedaży nie będzie obowiązany do zapłaty podatku VAT w Polsce.

Ad. 2

Na podstawie art. 8 ust. 2 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem VAT podlegać może nieodpłatne świadczenie usług, w tym nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika (zob. art. 8 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.). A contrario, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatne świadczenie usług do celów działalności gospodarczej podatnika.

Do nieodpłatnego świadczenia usług na cele działalności gospodarczej dochodzi, jeżeli nieodpłatne świadczenie usług następuje w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika i jest związane (bezpośrednio lub pośrednio) z wykonywanymi w ramach tej działalności czynnościami. Taki właśnie charakter będą mieć świadczone przez Wnioskodawcę czynności związane z obsługą zwrotów towarów, czynności te stanowić bowiem będą bezpośrednią konsekwencję świadczonych przez Wnioskodawcę usług pośrednictwa w sprzedaży towarów i mają na celu – dzięki zwiększeniu zadowolenia nabywców towarów, których dotyczą te usługi – intensyfikację świadczenia tych usług. Dlatego też Wnioskodawca uważa, że w związku z wykonywaniem wskazanych czynności związanych ze zwrotem towarów przez nabywców nie będzie on dokonywał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (będzie to bowiem nieodpłatne świadczenie usług do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej), a w konsekwencji nie będzie on obowiązany do zapłaty VAT w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży towarów kooperantów z Chin i Dalekiego Wschodu, a w przyszłości także z USA. Z każdym z kooperantów podpisze umowę kooperacji w zakresie pośrednictwa sprzedaży. Sprzedaży towarów w ramach tych umów Wnioskodawca dokonywać będzie w imieniu swoich kooperantów – za pośrednictwem utworzonego przez siebie sklepu internetowego. Nabywcy (głównie osoby spoza Polski, np. z Niemiec i Wielkiej Brytanii) podczas zakupów na stronie internetowej będą zmuszeni do zapoznania się i zaakceptowania regulaminu sklepu, z którego będzie wyraźnie wynikać, że Wnioskodawca pośredniczy w sprzedaży towarów przez swoich kooperantów, jak również że towary nie znajdują się w jego posiadaniu, lecz w posiadaniu jego kooperantów. Poinformowani zostaną także, o dłuższej niż zwykle przesyłce (do parunastu dni).

Rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą, a kooperantami wyglądać będą następująco:

Zamówienie: po zamówieniu czegoś przez stronę Wnioskodawcy, osoba wysyła pieniądze do niego, a następnie on wysyła część pieniędzy (kwota za produkt, bez jego marży) do kooperanta. Na koniec miesiąca Wnioskodawca wystawia fakturę dla swojego kooperanta, która zawierać będzie kwotę jego prowizji za wszystkie przeprowadzone transakcje z miesiąca.
Zwrot do siedziby Wnioskodawcy: Wnioskodawca wysyła z powrotem pieniądze osobie, która zwróciła do niego przedmiot. Wnioskodawca informuje kooperanta o zwrocie i rozlicza się z nim za koszt towaru i prowizję – stratują przedmiot lub Wnioskodawca zbiorczo wysyła towary do niego i on zwraca mu kwotę wcześniej przez niego opłaconą.
Zwrotu bezpośrednio do kooperanta: Wnioskodawca informuje kooperanta o zwrocie i wysyła z powrotem pieniądze osobie, która zwraca do niego przedmiot. Kooperant zwraca Wnioskodawcy kwotę wcześniej przez niego opłaconą.

Kooperanci, dla których Wnioskodawca będzie świadczył usługi, będą spełniać definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy. Wnioskodawca nie jest zobowiązany umową do obsługi zwrotów. Zbiorczy zwrot towarów wykonywanych przez Wnioskodawcę do jego kooperanta jest jego dobrą wolą, tak aby ułatwić drogę zwrotu towarów przez kupujących do kooperanta. W większości przypadków dojdzie po prostu do stratowania towaru zgodnie z prośbą kooperanta oraz zwrot pieniędzy do osoby kupującej. Wnioskodawca nie będzie pobierał dodatkowych prowizji za zwroty do kooperanta. Będzie on korygował prowizję poprzednio pobraną za przeprowadzone transakcje sprzedaży towarów, tak aby otrzymać prowizję za transakcje, w których kupujący są w pełni usatysfakcjonowani.

W świetle powyższego należy wskazać, że dropshipping stanowi sposób sprzedaży internetowej. Sprzedaż ta polega na przeniesieniu na dostawcę procedur wiążących się z wysyłką towaru do odbiorcy. W warunkach takiej sprzedaży rolą sprzedawcy jest zebranie zamówień, a następnie przekazanie ich do dostawcy. Dostawca natomiast przyjmuje na siebie wysyłkę zamówionego towaru do odbiorcy. W niniejszej sprawie zatem Wnioskodawca w istocie będzie pośredniczył w dostawie towarów, nie będąc właścicielem tych towarów, ani nie dysponując nimi w żaden inny sposób.

W związku z powyższym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w ramach wskazanej działalności nie będzie dokonywał odpłatnych dostaw towarów, lecz świadczył usługi.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

I tak, stosownie do art. 28a ustawy - na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wskazał Wnioskodawca, kooperanci, dla których będzie świadczył usługi będą spełniać definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Wnioskodawca będzie świadczył usługi pośrednictwa na rzecz podatników – kooperantów z Chin, Dalekiego Wschodu i USA.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia (opodatkowania) usług pośrednictwa wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz kooperantów – na podstawie art. 28b ustawy – będzie siedziba działalności gospodarczej danego kooperanta, tym samym usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług.

Zatem z tytułu prowadzenia działalności w zakresie pośrednictwa w sprzedaży Wnioskodawca nie będzie obowiązany do zapłaty podatku VAT w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Odnosząc się do opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Podkreślić jednak należy, że w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak - zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Jeżeli zatem nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Przez usługi świadczone do celów działalności, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podmiotu, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez podmiot. A zatem jeśli podjęte przez podmiot działania przynoszą korzyści prowadzonej działalności gospodarczej albo służą realizacji zadań na niego nałożonych, tym samym są związane z jej prowadzeniem, a więc świadczone są do celów działalności gospodarczej podatnika.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca będzie świadczył usługi pośrednictwa w sprzedaży towarów. Będzie wykonywał również czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów do siedziby Wnioskodawcy oraz w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów bezpośrednio do kooperanta.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że wykonując czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów w ww. sytuacjach Wnioskodawca będzie na rzecz kooperantów wykonywał nieodpłatne świadczenie usług. Usługi te będą związane ze świadczoną przez Wnioskodawcę usługą pośrednictwa sprzedaży towarów, będą ich konsekwencją. Zatem usługi w zakresie obsługi zwrotów towarów w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów do siedziby Wnioskodawcy oraz w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów bezpośrednio do kooperanta, będą związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W konsekwencji - w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy - wykonywane przez Wnioskodawcę nieodpłatne świadczenie usług polegające na obsłudze zwrotów towarów, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ ww. zwroty towarów będą związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zatem z tytułu wykonywanych czynności w zakresie obsługi zwrotów towarów zarówno w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów do siedziby Wnioskodawcy, jak i w sytuacji, gdy będą one zwracane przez klientów bezpośrednio do kooperanta, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do zapłaty podatku VAT w Polsce.

Tym samym stanowisko w powyższych zakresach jest także prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzeń przyszłych podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięć, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to kwestii ewentualnej korekty wynagrodzenia za wykonywane usług pośrednictwa w sytuacji, gdy Wnioskodawca będzie korygował prowizję poprzednio pobraną tak, aby otrzymać prowizję za transakcje, w których kupujący są w pełni usatysfakcjonowani.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin