Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.431.2018.1.WM
z 22 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1 maja 2014 r. prowadził indywidualną działalność gospodarczą, polegającą na wykonywaniu usług doradczych w branży produkcji opakowań. W terminie do 20 stycznia 2015 r. w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca skutecznie wybrał jako formę opodatkowania stawkę liniową 19% o której mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej formie rozliczał się za lata 2015 i 2016. Z dniem 31 grudnia 2016 r. Wnioskodawca zlikwidował swoją działalność gospodarczą i został w tym dniu wyrejestrowany z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Ostatnia faktura w ramach tejże działalności gospodarczej została wystawiona 31 grudnia 2016 r. W dniu 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca przystąpił do spółki jawnej, prowadzącej działalność gospodarczą w tej samej branży od 2003 r. Nie złożył ponownie w żaden sposób kolejnego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania ani na rok 2017, ani 2018. Pierwszy przychód z tytułu udziału w spółce jawnej powstał u Wnioskodawcy w dniu 4 stycznia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy mimo braku złożenia nowego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania w 2017 i 2018 roku ze stawki 19% o której mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotową kwestię regulował art. 9a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 19 maja 2016 r. do 31 grudnia 2017 r. (t.j. Dz.U z 2016 r. poz. 2032, dalej „u.p.d.o.f.”). Zgodnie z ust. 1 tegoż artykułu dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27. Jednakże zgodnie z art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c (tzw. podatek liniowy o stawce 19%). W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Zgodnie z art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania. Zgodnie z art. 9a ust. 5 u.p.d.o.f. jeżeli podatnik: 1) prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną, 2) jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną - wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy. Dla przedmiotowej sprawy bardzo istotna jest regulacja z art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f., stanowiąca, że wybór dokonany w danym roku dotyczy także lat następnych.

Należy jednocześnie zauważyć, że nie istnieje przepis, który wskazywałby, że likwidacja działalności gospodarczej ubezskutecznia dokonany wcześniej wybór „podatku liniowego”. Wybór „podatku liniowego” obowiązuje zatem na podstawie art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. bezterminowo. Odmienna wykładnia byłaby całkowicie nieuprawniona, nie znajdowałaby bowiem żadnego oparcia w przepisach powszechnie obowiązującego prawa. Zgodnie zaś z art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków może następować tylko i wyłącznie w drodze ustawy. Źródłem prawa podatkowego - w tym reguł wyboru formy opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej - może zatem być wyłącznie ustawa. Ponadto należy zauważyć, wnioskując na podstawie treści art. 9a ust. 5 u.p.d.o.f., że wybór „podatku liniowego” jest wyborem sposobu opodatkowania nie tyle przychodów z konkretnej działalności gospodarczej (tj. w konkretnej branży, pod konkretną firmą), ile ogółu przychodów ze źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza". Nie można zatem wybrać dwóch różnych sposobów opodatkowania dla prowadzonej działalności gospodarczej w dwóch różnych branżach albo dla przychodów z indywidualnej działalności gospodarczej oraz przychodów z uczestnictwa w spółce osobowej (w zw. z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f.). Dlatego np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 stycznia 2013 r. (IPPB1/415-1350/12-2/IF) organ uznał, że wspólnik spółki komandytowej, korzystający dotychczas z opodatkowania na zasadach ogólnych, nie może wybrać „podatku liniowego” na kolejny rok poprzez złożenie oświadczenia o wyborze takiej formy opodatkowania przy okazji rozpoczęcia indywidualnej działalności gospodarczej po 20 stycznia roku podatkowego. Organ uznał w konsekwencji, że „w przypadku, gdy podatnik prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, to zgodnie z art. 9a ust. 5 pkt 1 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, w stosunku do których mają zastosowanie przepisy ww. ustawy", oraz że „przychód z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie nie może być opodatkowany według skali podatkowej, a z działalności prowadzonej w formie spółki - podatkiem liniowym, i odwrotnie.” W związku z powyższym zakończenie indywidualnej działalności gospodarczej, dokonane na gruncie obowiązujących w dniu 31 grudnia 2016 r. przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, nie oznacza rezygnacji z wyboru sposobu opodatkowania przychodów ze źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza" w kolejnych latach (mimo niezłożenia ponownego oświadczenia o wyborze). W przepisach art. 9a u.p.d.o.f. uregulowano tylko jeden sposób uniemożliwiający opodatkowanie „podatkiem liniowym” w kolejnych latach podatkowych - czyli rezygnację podatnika, wyrażoną w oświadczeniu złożonym organowi podatkowemu (art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f.). A contrario nie istnieje zatem żaden inny sposób utraty prawa do korzystania z ww. formy opodatkowania. W szczególności sposobem takim nie jest likwidacja działalności gospodarczej i związane z tym zaprzestanie osiągania przychodów z tejże indywidualnej działalności. Prawidłowość tego stanowiska potwierdza pośrednio interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 9 sierpnia 2017 r. (0113-KDIPT2-3.4011.153.2017.2), w której organ stwierdził, że „przepis art. 9 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera postanowienia upoważniającego do potraktowania likwidacji działalności gospodarczej na równi ze zgłoszeniem zmiany formy opodatkowania podatkiem dochodowym". Przede wszystkim jednak w orzecznictwie sądowym można znaleźć liczne przykłady potwierdzające prawidłowość przedstawionej wykładni. I tak NSA w wyroku z 7 stycznia 2011 r. (II FSK 1340/09) uznał, że: „w ust. 5 analizowanego przepisu normodawca potwierdził, że pozarolnicza działalność gospodarcza stanowi jedno źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.), że działalność powyższa może być prowadzona w różnych formach tj. 1) samodzielnie i w formie spółki niemającej osobowości prawnej; 2) w formie spółki lub spółek niemających osobowości prawnej (art. 5b ust. 2, art. 8 ust. 1 i art. 7 ust. 1 u.p.d.o.f.) oraz, że w odniesieniu do jednego podatnika dopuszczalna jest prawna możliwość stosowania różnych form opodatkowania dochodów (przychodów) podatnika uzyskanych z działalności gospodarczej wykonywanej w odmiennych formach, a nadto, że wybór liniowej formy opodatkowania obejmuje wszystkie dochody tego podatnika, które podlegają opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.” NSA stwierdził na tej podstawie, że „z powołanych wyżej przepisów wynika zasada, że jeżeli podatnik raz wyraził wolę co do formy opodatkowania, to żeby zrezygnować z tego sposobu opodatkowania musi złożyć w terminie do dnia 20 stycznia danego roku podatkowego zawiadomienie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy albo o wyborze liniowej formy opodatkowania. Raz dokonany wybór sposobu opodatkowania dotyczy wszystkich form opodatkowania tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.” Analogiczne stanowisko zajął w tej sprawie sąd I instancji (wyrok WSA w Warszawie z 4 maja 2009 r., III SA/Wa 3235/08). Z kolei WSA w Rzeszowie w wyroku z 3 kwietnia 2017 r. (I SA/Rz 115/17) stwierdził, że „zgodnie z art. 9a ust. 4 u.p.d.o.f. wybór sposobu opodatkowania winien być dokonany w oświadczeniu o którym mowa w ust. 2, dotyczy również kwot następnych”, a skoro tak, to „tym samym wybór opodatkowania według stawki 19% skutkuje opodatkowaniem według tego sposobu tak długo, jak podatnik skutecznie nie złoży oświadczenia o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania.” Także WSA w Gdańsku w wyroku z 28 września 2016 r. (I SA/Gd 912/16) uznał, że „z wykładni literalnej przywołanego wyżej art. 9a ust. 4 wynika w ocenie sądu w sposób niebudzący wątpliwości, że do dokonania prawnie skutecznej zmiany formy opodatkowania w latach następnych prowadzonej działalności gospodarczej niezbędnym jest bezpośrednie zawiadomienie w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z dotychczasowej formy opodatkowania.” Nieco inne stanowisko wyraził NSA w wyroku z 7 lutego 2018 r. (II FSK 1320/16), stwierdzając, że art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. „w sposób niewątpliwy statuuje prawo podatnika do kontynuacji wybranego sposobu opodatkowania, bez potrzeby ponawiania oświadczenia w tym zakresie w kolejnych latach podatkowych. Kontynuować jednak można tylko uprawnienie uprzednio nabyte, a więc ust. 4 ma zastosowanie tylko do takich sytuacji, gdy w roku poprzednim podatnik korzystał z opodatkowania w wybranej przez siebie formie.” Nawet jeżeli uznać jednak - jak to uczynił NSA w ww. wyroku - że moc oświadczenia wygasa w sytuacji niekorzystania w poprzednim roku ze szczególnej formy opodatkowania, to wygaśnięcie takie nie dotyczy przedmiotowej sytuacji, w której Wnioskodawca osiągał przychody z działalności gospodarczej zarówno w 2016, jak i w 2017 roku. Podsumowując, wybór sposobu opodatkowania dotyczy całego źródła przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 u p d o.f - w tym zarówno przychodów osiąganych z działalności indywidualnej, jak i za pośrednictwem transparentnej podatkowo spółki osobowej. W związku z tym na postawione pytanie należy odpowiedzieć następująco: skoro Wnioskodawca korzystał w 2016 r. z formy opodatkowania, o której mowa w art. 30c u.p.d.o.f. („podatek liniowy”), na podstawie oświadczenia złożonego przed 20 stycznia 2015 r. i nie złożył nigdy oświadczenia o rezygnacji z tej formy opodatkowania, to w latach kolejnych (2017 i 2018), również ma prawo do korzystania z „podatku liniowego” w odniesieniu do przychodów ze źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” - mimo tego, że są to przychody osiągane z udziału w spółce osobowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2016 i 2017 r. (t. jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

W myśl art. 9a ust. 2, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do ust. 4 ww. przepisu, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 5 ww. ustawy, jeżeli podatnik:

1. prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną,
2. jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną

• wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia – w wymienionym w przepisach terminie – jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego albo podatku zryczałtowanego.

Wyboru formy opodatkowania co do zasady dokonuje się na dany rok podatkowy. Jednak jeśli w ciągu roku podatnik skutecznie zlikwiduje pozarolniczą działalność gospodarczą i dopełni wszystkich związanych z tym nałożonych przepisami prawa obowiązków, likwidacja działalności wywołuje ten skutek prawny, że podatnik z chwilą likwidacji działalności gospodarczej rezygnuje z opodatkowania dla działalności gospodarczej dla której złożono wcześniej oświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z treścią wyroku NSA z dnia 3 października 2014 r. sygn. akt II FSK 2062/12, „przepis art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie tylko i wyłącznie do podatników, którzy prowadzą działalność gospodarczą, a nie do podatników, którzy wcześniej zlikwidowali działalność gospodarczą (….).

W przypadku, gdy podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą chce zrezygnować z opodatkowania stawką liniową zobowiązany jest w terminie określonym, tj.: do 20 stycznia danego roku podatkowego, zawiadomić o rezygnacji. Jednakże podkreślenia wymaga, że rezygnacja ta jest przewidziana przez ustawodawcę dla sytuacji kontynuowania przez podatnika danej pozarolniczej działalności gospodarczej, dla której złożono wcześniej oświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Regulacja art. 9a ust. 4 ww. ustawy służy umożliwieniu podatnikom zmiany wcześniejszej decyzji objęcia prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej sposobem opodatkowania uregulowanym w art. 30c.”

Z wykładni przepisu art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny wynika zatem jednoznacznie, że oświadczenie o rezygnacji z opodatkowania według zasad określonych w art. 30c ww. ustawy dotyczy wyłącznie podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Bowiem zarówno oświadczenie o wyborze formy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i oświadczenie o rezygnacji z tej formy dotyczy podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Zatem oświadczenie to składane jest przez podatników kontynuujących prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca od 1 maja 2014 r. prowadził indywidualną działalność gospodarczą, polegającą na wykonywaniu usług doradczych w branży produkcji opakowań. W terminie do 20 stycznia 2015 r. w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca skutecznie wybrał jako formę opodatkowania stawkę liniową 19% o której mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tej formie rozliczał się za lata 2015 i 2016. Z dniem 31 grudnia 2016 r. Wnioskodawca zlikwidował swoją działalność gospodarczą i został w tym dniu wyrejestrowany z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W dniu 1 stycznia 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie nowej działalności gospodarczej przystępując do spółki jawnej, prowadzącej działalność gospodarczą w tej samej branży od 2003 r. Nie złożył ponownie w żaden sposób kolejnego oświadczenia o wyborze formy opodatkowania ani na rok 2017, ani 2018.

Mając na uwadze przedstawioną uprzednio wykładnię przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że złożone przez Wnioskodawcę 20 stycznia 2015 r. w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oświadczenie o wyborze formy opodatkowania wg stawki liniowej 19% o której mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, było skuteczne do dnia 31 grudnia 2016 r., kiedy to Wnioskodawca zlikwidował dotychczasową działalność gospodarczą dla której złożono wcześniej oświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej po likwidacji poprzedniej nie jest już podatnikiem kontynuującym prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż poprzednia działalność gospodarcza została zlikwidowana. Nie mają zatem wobec niego zastosowania przepisy art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące kontynuacji wyboru sposobu opodatkowania dokonanego w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2.

Skoro więc Wnioskodawca - jako podatnik rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej w 2017 r - do dnia 20 stycznia 2017 r. nie złożył oświadczenia lub wniosku, o których mowa w art. 9a ust. 2 omawianej ustawy, jak również nie złożył takiego oświadczenia (wniosku) do 20 stycznia 2018 r., to w latach 2017 i 2018 nie przysługiwało mu prawo opodatkowania dochodów z ww. działalności podatkiem liniowym według stawki określonej w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.