Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.13.2018.1.MZ
z 11 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 19 grudnia 2017 r. (data wpływu 8 stycznia 2018 r.), uzupełnionym 15 i 27 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży składników majątku Zainteresowanego będącego stroną postępowania, składających się na Przedmiot Sprzedaży za zbycie przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT ww. transakcji.

W wyniku wezwania dokonanego pismem z 5 lutego 2018 r. Znak: 0112-KDIL1-2.4012.7.2018.1.JO o uzupełnienie braków formalnych, ww. wniosek został rozszerzony pismem z 16 lutego 2018 r. (data wpływu 27 lutego 2018 r.) o zagadnienie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa. Wniosek ten został również uzupełniony 15 lutego 2018 r. poprzez wpłatę dodatkowej opłaty w wysokości 80 zł. W związku z powyższymi okolicznościami datą, od której należy liczyć 3-miesięczny termin na wydanie interpretacji indywidualnej, o którym mowa w art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, jest data wpływu uzupełnienia rozszerzającego zakres wniosku, tj. 27 lutego 2018 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: „A. P.” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością;
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: „A.” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
  

przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. P. Sp. z o.o. (dalej również: Sprzedający) wraz z A. Sp. z o.o. (dalej również: Kupujący) są wnioskodawcami w zakresie uzyskania interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie („Wnioskodawcy”), przy czym A. P. Sp. z o.o. występuje w charakterze zainteresowanego będącego stroną postępowania, zaś A. Sp. z o.o. występuje w charakterze zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.

Oba podmioty są zarejestrowane dla celów podatku od towarów i usług jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem działalności spółki A. P. Sp. z o.o. jest prowadzenie restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych. Spółka ta prowadzi i zarządza sześcioma restauracjami na terenie Polski prowadzonymi pod marką A. C. lub B. K. (dalej jako: „Przedsiębiorstwo”, a każda z restauracji Przedsiębiorstwa zwana jest dalej jako: „Restauracja”, a łącznie jako: „Restauracje”).

Część Restauracji jest prowadzona przez A. P. Sp. z o.o. pod własną marką, a część – na podstawie umów franczyzy pod marką będącą własnością osób trzecich.

Dnia 17 października 2017 r. A.P. Sp. z o.o. zawarła z A. Sp. z o.o. umowę zatytułowaną „umowa sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (dalej: Umowa). Przedmiotem Umowy jest zbycie na rzecz A. Sp. z o.o. Przedsiębiorstwa, za cenę określoną w Umowie, w skład którego wchodzą następujące rzeczy, majątek oraz prawa i obowiązki dotyczące Restauracji bądź w jakikolwiek sposób konieczne do utrzymania Restauracji (dalej: Przedmiot Sprzedaży):

1. wszystkie ruchome środki trwałe przynależące do Restauracji, włączając w to m.in. inne wyposażenie techniczne, maszyny, meble restauracyjne, inne wbudowane elementy wyposażenia Restauracji, jak również sprzęt komputerowy, narzędzia, inne sprzęty i wyposażenie IT oraz wszelkie inne przedmioty, które znajdują się w lokalach każdej Restauracji (dalej jako: Środki Trwałe);
2. surowce, żywność, napoje i inne zapasy (dalej jako: Zapasy);
3. wszelkie prawa i obowiązki związane ze Środkami Trwałymi oraz Zapasami, włączając prawa i roszczenia gwarancyjne, gwarancje producentów i dostawców (dalej jako: Roszczenia i Prawa);
4. całość dokumentacji i danych (zarówno w formie drukowanej, elektronicznej bądź zgromadzonej na innych nośnikach) osobowych przejmowanych pracowników (dalej jako: Dokumentacja Pracownicza), z wyłączeniem tej Dokumentacji Pracowniczej, która – zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, wyrokami sądowymi lub decyzjami administracyjnymi – powinna zostać zachowana przez Wnioskodawcę, jednakże w takiej sytuacji Wnioskodawca jest zobowiązany do dostarczenia Kupującemu kopii takiej dokumentacji;
5. gotówkę znajdującą się w Restauracjach, w tym m.in. gotówkę znajdującą się w kasach i sejfach Restauracji (Gotówka).
   
   

W ramach Umowy A. Sp. z o.o. przejmuje prawa i obowiązki wynikające z zawartych pomiędzy A. P. Sp. z o.o. i S. P. Sp. z o.o. umów dzierżawy (poddzierżawy) nieruchomości, w których działają Restauracje (Umowy Dzierżawy). Na tą okoliczność zostały zawarte odrębne porozumienia potwierdzające przejęcie przez A. Sp. z o.o. (z chwilą protokolarnego przejęcia przedmiotowych nieruchomości) praw i obowiązków A. P. Sp. z o.o. – jako strony Umów Dzierżawy. W porozumieniach tych określono również czas prowadzenia prac adaptacyjnych przez A. Sp. z o.o. oraz zakres prowadzonej przez A. Sp. z o.o. działalności gastronomicznej. W związku z tym, Sprzedający wyda również Kupującemu wszelkie posiadane przez siebie dokumenty dotyczące przejmowanych Umów Dzierżawy, w tym notarialnie poświadczone dokumenty umowne.

Dodatkowo, w wykonaniu Umowy, następuje przeniesienie stosunków pracy z pracownikami A. P. Sp. z o.o. związanymi z Restauracjami (Pracownicy). Przejęcie Pracowników następuje z mocy prawa na podstawie art. 231 Kodeksu pracy.

Po dokonaniu transakcji A. Sp. z o.o. jako nabywca będzie kontynuował działalność restauracyjną w oparciu o nabyte składniki majątkowe i zasoby ludzkie.

Jednocześnie należy zauważyć, iż po dokonaniu transakcji A. P. Sp. z o.o. nie będzie prowadziła działalności restauracyjnej (gdyż Przedmiotem Sprzedaży będą składniki majątkowe obejmujące wszystkie Restauracje prowadzone i zarządzane przez A. P. Sp. z o.o.). Niemniej jednak A. P. Sp. z o.o. może prowadzić działalność w innym zakresie (przykładowo świadczenie usług wsparcia administracyjnego dla innych podmiotów z grupy A., prowadzących działalność restauracyjną w innych krajach).

Na podstawie odrębnej umowy przejęcia praw i obowiązków, zawartej pomiędzy B. K. E. Gmbh, A. Sp. z o.o. oraz A. P. Sp. z o.o., nastąpiło przeniesienie z A. P. Sp. z o.o. na A. Sp. z o.o. praw i obowiązków z umów franczyzy dotyczących prowadzonych w Restauracjach działalności pod marką B. K.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany będący stroną postępowania wskazał, że potwierdzenie, czy w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia ze zbyciem przez Sprzedającego (Spółkę), na podstawie Umowy, przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie pociągało za sobą określone skutki dla A. Sp. z o.o. (Kupującego) na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli Organ interpretujący potwierdzi, że w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy o podatku od towarów i usług, wówczas zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiący, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że sprzedaż przedmiotu umowy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takim przypadku natomiast, Kupujący może być obowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zbycie przez Sprzedającego na rzecz Kupującego Przedmiotu Sprzedaży na podstawie Umowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z faktem, że przedmiotem transakcji jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy Nabywca jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia Przedmiotu Sprzedaży na podstawie Umowy?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych (sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), Nabywca jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia Przedmiotu Sprzedaży na podstawie Umowy w odniesieniu do poszczególnych nabywanych składników majątku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 a) (winno być: art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a)) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o PCC) opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Należy natomiast zauważyć, iż w ramach Umowy zawartej przez strony, doszło do sprzedaży określonych składników materialnych (rzeczy) oraz niematerialnych (w tym praw majątkowych). W związku z powyższym, co do zasady, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 a) (winno być: art. 2 pkt 4 lit. a)) ustawy o PCC nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne – inne niż umowa spółki i jej zmiany – w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Niemniej jednak – jak zostało wskazane we wniosku – Zainteresowani stoją na stanowisku, iż przedmiotowa transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, wyłączenie to nie będzie znajdowało zastosowania.

Zgodnie natomiast z art. 4 pkt 1 ustawy o PCC obowiązek podatkowy w przypadku umowy sprzedaży ciąży na kupującym.

Mając na uwadze powyższe, z uwagi na fakt, iż przedmiotem sprzedaży jest przedsiębiorstwo i sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Nabywca jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia Przedmiotu Sprzedaży w odniesieniu do poszczególnych nabywanych składników majątku.

Jednocześnie zaznacza się, że w niniejszej interpretacji pominięto część uzasadnienia stanowiska Zainteresowanych, odnoszącą się wyłącznie do stanowiska zajętego w zakresie zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 21 marca 2018 r. Znak: 0112-KDIL1-2.4012.7.2018.2.JO.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1150) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony danej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona (z uwzględnieniem wyjątków wskazanych w tym przepisie).

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że w dniu 17 października 2017 r. Zainteresowany będący stroną postępowania (A. P. Sp. z o.o., sprzedający) zawarł z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania (A. Sp. z o.o., kupującym) umowę sprzedaży przedsiębiorstwa.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy opodatkowania tym podatkiem umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umów podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 21 marca 2018 r. Znak: 0112-KDIL1-2.4012.7.2018.2.JO, wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem Zainteresowanych, że opisana w niniejszym wniosku transakcja sprzedaży powinna zostać uznana za transakcję zbycia przedsiębiorstwa i w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Skoro zatem omawiana transakcja sprzedaży przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (jest wyłączona z zakresu zastosowania ustawy o podatku od towarów i usług), to nie znajdzie do niej zastosowania powołany wcześniej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. A zatem umowa ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy – wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli jednak podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to stosownie do art. 6 ust. 3 ww. ustawy – organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Natomiast w przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Podatek pobiera się według stawki najwyższej jeżeli podatnik dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębnił wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki – od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych (art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu – notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Stosownie do art. 555 Kodeksu cywilnego – przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody. Zatem przedmiotami sprzedaży w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być również prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy.

W przepisach dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też należy sięgnąć do rozwiązań prawnych uregulowanych w przepisach ogólnych. W tym zakresie należy zatem posłużyć się definicją „przedsiębiorstwa” zawartą w przepisie art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Na mocy tego przepisu – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa p

1. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 55^{²przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.}

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym. W świetle ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega zatem opodatkowaniu na zasadach ogólnych przewidzianych dla umowy sprzedaży.

Przy czym jeżeli w opisanej we wniosku umowie sprzedaży przedsiębiorstwa strony wyodrębniły wartość rzeczy i praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki (1% i 2%), to podatek należało uiścić według właściwych stawek. Jeżeli jednak dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębniono wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki, to na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatek należy uiścić według stawki najwyższej (2%) od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych. Opodatkowanie umowy sprzedaży przedsiębiorstwa stawką 2% ma bowiem zastosowanie w przypadku, gdy cena sprzedaży przedsiębiorstwa, odpowiadająca jej wartości rynkowej, ustalona jest przez strony czynności cywilnoprawnej w jednej kwocie, bez wyodrębniania wartości jej poszczególnych elementów.

Należy przy tym pamiętać, że dokonanie wyodrębnienia i oceny poszczególnych elementów umowy sprzedaży przedsiębiorstwa jest możliwe tylko w celu zastosowania dwóch stawek podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega ocenie jako całość – zespół powiązanych elementów, a nie poszczególne, przypadkowe elementy zbioru.

Podsumowując, opisana we wniosku umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Zainteresowany niebędący stroną postępowania (A. Sp. z o.o., kupujący) jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tej umowy.

Stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych, i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.