Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.117.2018.2.KP
z 10 maja 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2018 r. (data wpływu 29 marca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania za szkody w uprawach rolnych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania za szkody w uprawach rolnych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 maja 2018 r.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i prowadzi samodzielnie gospodarstwo rolne, jak również sam rozlicza się podatkowo. Gospodarstwo rolne Wnioskodawcy znajduje się w strefie oddziaływania na środowisko zakładów X z siedzibą w I. Z powodu prowadzenia działalności gospodarczej X corocznie wypłaca Wnioskodawcy odszkodowania za szkody w uprawach rolnych w gruntach należących do Wnioskodawcy położonych w pobliżu zakładów i narażonych na zasolenie wynikające z działalności tychże zakładów i eksploatacji stawów odpadowych. Wysokość szkód każdorazowo ustala powołany przez X rzeczoznawca. Wnioskodawca nie ma zawartej pisemnej ugody ani umowy z X Odszkodowanie jest rekompensatą za szkody w uprawach rolnych. Na skutek występującego zasolenia Wnioskodawca pomimo poniesionych nakładów nie osiąga plonów na poziomie jaki powinien zazwyczaj osiągnąć na gruntach wykorzystywanych rolniczo. Prowadząc gospodarstwo rolne Wnioskodawca ponosi koszty takie jak koszty zakupu paliwa do maszyn, części zamiennych, podatek rolny, koszty związane z zakupem nasion, nawozów, środków ochrony roślin, kosztów przygotowania pola, siewów, ochrony zbiorów uprawy pola. Szkody w uprawach pozbawiają Wnioskodawcę części lub całości przychodu z pola, pomimo poniesienia znacznych nakładów. Uzyskiwane odszkodowanie stanowi rekompensatę za straty i jest wykorzystywane na dalsze prowadzenie działalności na przedmiotowym gruncie. W poprzednich latach X wystawiała PIT-8C, ale dołączano informację o zwolnieniu z rozliczenia odszkodowania w podatku PIT. W żadnym dokumencie dotyczącym wypłaconego odszkodowania nie jest wyszczególnione co wchodzi w skład kwoty odszkodowania, czyli nie jest wskazane co jest poniesionym kosztem, a co zyskiem, co oznacza, że nie jest faktycznie określona kwota dochodu, która ma być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Z uzupełnienia wniosku wynika, że podstawą prawną wypłaconego Wnioskodawcy przez X odszkodowania są przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks Cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 roku poz. 380 z późn. zm.), a w szczególności art. 435 Kodeksu Cywilnego, w związku z degradacją gruntów Wnioskodawcy w wyniku zasolenia w związku z eksploatacją stawów odpadowych należących do X Według sporządzanej corocznie na zlecenie X opinii rzeczoznawcy ustalana jest wycena szkód i ustalane odszkodowanie za degradację gruntów. Wydajność uprawianych roślin przyjmuje się na podstawie szacunku plonu głównego dokonanego przez rzeczoznawcę na gruncie. Rzeczoznawca w opinii ustala stratę plonu poniesioną na skutek zasolenia gruntu. Wypłacone odszkodowanie ma na celu rekompensatę tychże strat.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy kwota pieniężna uzyskiwanego przez Wnioskodawcę odszkodowania jest wyłączona spod przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności rolniczej na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 roku poz. 200) czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT)?
Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku działalność X powodując poprzez zasolenie szkody w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy prowadzi do zmniejszenia przychodów z jego działalności rolniczej. Wypłacane odszkodowanie ma na celu rekompensatę tychże strat. Odszkodowanie to prowadzi do sytuacji, że Wnioskodawca ma możliwość uzyskania przychodów z działalności rolniczej w takiej wysokości, w jakiej uzyskałby te przychody, gdyby szkody nie zostały w jego gruntach rolnych wyrządzone. Powyższe oznacza, że uzyskiwane z X odszkodowanie należy uznać za przychód z działalności rolniczej, który nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia się z tytułu otrzymanej kwoty pieniężnej odszkodowania tytułem zmniejszenia przychodów z działalności rolniczej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania zawarto w art. 2 ust. 1 pkt 1 wyżej wymienionej ustawy, zgodnie z którym to przepisem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Definicję działalności rolniczej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych zawiera art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Definicja ta określa rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej. Wnioskodawca jest rolnikiem i prowadzi gospodarstwo rolne. Z powodu prowadzenia działalności gospodarczej przez X i eksploatacji stawów odpadowych powodującej zasolenie gleby X wypłaca Wnioskodawcy corocznie odszkodowania za szkody w uprawach rolnych. Wnioskodawca ponosi systematycznie nakłady na prowadzone gospodarstwo rolne, jednakże występujące z winy ww. zakładów szkody w jego uprawach pozbawiają go w części lub w całości przychodu z tego gospodarstwa i uprawianych gruntów. Uzyskiwane odszkodowanie stanowi rekompensatę za poniesione straty w plonach. Podobne stanowisko w sprawie zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 23 czerwca 2017 roku nr 0115-KDIT2-1.4011.33.2017.3.AS.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania zawarto m.in. w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Nadmienić należy, że ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy).
Definicję gospodarstwa rolnego zawiera art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U z 2017 r., poz. 1892). Zgodnie z tym przepisem za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.
Definicję działalności rolniczej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych zawiera art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią tego przepisu działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
- miesiąc - w przypadku roślin,
- 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
- 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
- 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
- licząc od dnia nabycia.
Ustawodawca precyzyjnie określił, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą. Wyliczenie dokonane w art. 2 ust. 2 ustawy ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzącym z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Definicja ta określa więc w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej. Dla oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego znaczenie ma definicja działalności rolniczej wskazana w przywołanym przepisie.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i prowadzi samodzielnie gospodarstwo rolne. Z powodu prowadzenia działalności gospodarczej (eksploatacja stawów odpadowych powodująca zasolenie gleby) X wypłaca odszkodowania za szkody w uprawach rolnych. Wnioskodawca ponosi nakłady na prowadzone gospodarstwo rolne, ale szkody w uprawach pozbawiają go części lub całości przychodu z tego gospodarstwa. Uzyskiwane odszkodowanie stanowi rekompensatę za poniesione straty i jest wykorzystywane na dalsze prowadzenie działalności na przedmiotowym gruncie. Podstawą wypłaty odszkodowania jest przepis art. 435 Kodeksu cywilnego.
Nie ulega zatem wątpliwości, że opisana we wniosku działalność X, powodująca szkody w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy prowadzi w konsekwencji do zmniejszenia przychodów z jego działalności rolniczej. Wypłacane odszkodowanie ma na celu rekompensatę tych strat. Odszkodowanie to powoduje, że osoba je otrzymująca (Wnioskodawca) ma możliwość uzyskania przychodów z działalności rolniczej w takiej wysokości, w jakiej uzyskałaby te przychody, gdyby szkody nie zostały wyrządzone. Tym samym odszkodowanie to należy uznać za przychód z działalności rolniczej, który nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do rozliczenia się z tego tytułu w zakresie podatku dochodowego.
Podsumowując, należy uznać ,że odszkodowanie wypłacane Wnioskodawcy za szkody w uprawach rolnych narażonych na zasolenie w związku z działalnością zakładów X, które mają na celu przywrócenie stanu posiadania sprzed wyrządzenia szkody, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż stanowią przychód uzyskany z działalności rolniczej, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.