Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.286.2018.2.BO
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 8 maja 2018 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia …), uzupełnionym pismem z dnia 22 czerwca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 22 czerwca 2018 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia …), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu będącego uprzednio przedmiotem leasingu operacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 18 czerwca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.286.2018.1.BO, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 18 czerwca 2018 r. – identyfikator poświadczenia doręczenia … (data doręczenia 19 czerwca 2018 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 22 czerwca 2018 r. (data wpływu 22 czerwca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 22 czerwca 2018 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ….

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży miejsca na domenie internetowej, dla wykorzystania go na cele reklamowe. W kwietniu 2018 r., jako przedsiębiorca, na podstawie umowy cesji przejął prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu operacyjnego pojazdu samochodowego. Umowa ta zakończy się w sierpniu 2018 r. Wnioskodawca zamierza wykupić ten pojazd z leasingu na cele osobiste (prywatne, czyli do swojego majątku, odrębnego od działalności gospodarczej), a po pewnym czasie go sprzedać. Sprzedaż ta nastąpi nie wcześniej niż po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi wykup pojazdu samochodowego od firmy leasingowej.

W piśmie z dnia 22 czerwca 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi od dnia 16 marca 2015 r. Dla potrzeb działalności gospodarczej korzysta z opodatkowania w formie podatku liniowego. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Cesja umowy leasingu została zawarta za zgodą firmy leasingowej. Koszt przejęcia przez Wnioskodawcę umowy leasingu wyniósł 58 000 zł brutto. Przedmiotem leasingu jest samochód marki Ford Kuga, pojemność 1,5, rok produkcji 2014. Umowa leasingu przewiduje możliwość wykupu przedmiotowego samochodu za kwotę 1% jego wartości. Po wykupieniu samochodu z leasingu i przeznaczeniu go do celów prywatnych Wnioskodawca nie planuje wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę wykupionego z leasingu operacyjnego na cele osobiste pojazdu samochodowego po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca wykupu, spowoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przez Niego pojazdu samochodowego po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca wykupu z leasingu operacyjnego na cele osobiste, nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego (art. 709¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.). Stronami tej umowy jest finansujący (firma leasingowa) oraz korzystający. Korzystającym może być, między innymi, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawca wskazał, że przepisy prawa cywilnego nie przewidują, aby osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą miały odrębną osobowość prawną, od tych osób działających prywatnie. W konsekwencji nie ma przeszkód, aby osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wykupiła pojazd samochodowy z przeznaczeniem na cele osobiste, a więc „prywatnie” (mimo, że leasing był „na firmę”). W przypadku takim wykupywany z leasingu operacyjnego pojazd samochodowy nigdy nie staje się składnikiem majątku firmy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, a więc przychód z jego sprzedaży po wykupie nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży takiego pojazdu samochodowego powstaje tylko, jeżeli sprzedaż nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie (wykup z leasingu) samochodu (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.). Po upływie tego okresu sprzedaż pojazdu samochodowego wykupionego „prywatnie” z leasingu operacyjnego nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wnioskodawca nadmienił, że stanowisko to reprezentują sądy administracyjne:

• Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Po 574/13, czy
  

• Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 23 lutego 2015 r., sygn. I SA/Gl 1028/14,
  

jak również jest ono powszechnie reprezentowane przez organy podatkowe.

Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazał:

1. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 listopada 2015 r. (IPTPB3/4511-206/15-2/RR), w której czytamy, że „w sytuacji, gdy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi samochód, o którym mowa we wniosku, od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne, niezwiązane z działalnością gospodarczą), to przychód ze sprzedaży nie powstanie, jeżeli zbycie samochodu osobowego będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie. Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie ww. samochodu nastąpi przed upływem ww. terminu, to przychód uzyskany z tej sprzedaży będzie stanowił przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, do którego mają zastosowanie zasady opodatkowania właściwe dla tego źródła przychodu”,
2. zmianę interpretacji indywidualnej - pismo Ministra Finansów z dnia 25 lutego 2016 r. (DD9.8220.2.56.2016.KZU), w którym czytamy, że „skoro wykupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód nie będzie przez Wnioskodawczynię wykorzystywany w działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku firmy, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej. Przychód ze sprzedaży tego samochodu należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy. W sytuacji, gdy zbycie samochodu miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie”,
3. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 września 2017 r. (0113-KDIPT2-3.4011.227.2017.2.RR), w której czytamy, że „w sytuacji, gdy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawczyni wykupiła od leasingodawcy przedmiot leasingu, o którym mowa we wniosku, z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne, niezwiązane z działalnością gospodarczą) i nie wprowadziła go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to odpłatne zbycie samochodu osobowego nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, sprzedaż samochodu osobowego należy kwalifikować do źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia innych rzeczy, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy. W konsekwencji, jeżeli od nabycia samochodu osobowego upłynie okres pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, to odpłatne zbycie ww. samochodu nie spowoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych”,
4. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 stycznia 2018 r. (0112-KDIL3-1.4011.354.2017.1.AA), w której czytamy, że „z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której używa samochód osobowy na podstawie leasingu operacyjnego. Wykup samochodu nastąpi w grudniu 2017 r. Wnioskodawca skorzysta z opcji wykupu na firmę, jednak nie zamierza wprowadzać auta do firmy. Wnioskodawca od razu po wykupie auta zamierza przeznaczyć je wyłącznie na cele prywatne. Samochód od daty wykupu nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej. W okresie pomiędzy wykupem samochodu z leasingu a przeznaczeniem go na cele prywatne Wnioskodawca nie dokona wymiany żadnych części samochodowych. Wnioskodawca po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym przeznaczenie na cele prywatne, zamierza sprzedać auto. Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że w sytuacji, gdy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi od leasingodawcy przedmiot leasingu, o którym mowa we wniosku, z przeznaczeniem na cele osobiste, to odpłatne zbycie samochodu osobowego nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
   
   

Wnioskodawca dodał, że w Jego ocenie bez znaczenia jest okoliczność, że stroną umowy leasingu operacyjnego stał się na skutek cesji praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu. Wskazał, że również w takim przypadku pojazd samochodowy może wykupić z leasingu na cele osobiste i także w takim przypadku sprzedaż przez Niego pojazdu samochodowego po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca wykupu z leasingu operacyjnego na cele osobiste, nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym ze źródeł przychodów jest wymieniona w pkt 3 pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodu jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 10 ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym indywidualną działalność gospodarczą. W kwietniu 2018 r., jako przedsiębiorca, na podstawie umowy cesji, zawartej za zgodą firmy leasingowej, przejął prawa i obowiązki wynikające z umowy leasingu operacyjnego pojazdu samochodowego marki Ford Kuga, pojemność 1,5, rok produkcji 2014. Umowa ta zakończy się w sierpniu 2018 r. Wnioskodawca zamierza wykupić ten pojazd z leasingu na cele prywatne, czyli do swojego majątku prywatnego, odrębnego od działalności gospodarczej. Nie planuje wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. samochód nie wcześniej niż po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpi wykup powyższego pojazdu samochodowego od firmy leasingowej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie zakupiony po zakończeniu umowy leasingu samochód, o którym mowa w przedmiotowym wniosku, nie będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie zostanie zaliczony do składników majątku tej działalności, wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskany ze sprzedaży ww. samochodu nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego samochodu, który nie stanowił składnika prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie stanowił źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie i na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy z tego tytułu.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, kontroli celno-skarbowej. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.