Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.411.2017.1.MS
z 9 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 listopada 2017 r. (data wpływu 28 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją imprez integracyjnych w zakresie, w jakim dotyczą:

• pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę – jest prawidłowe,
• osób z którymi Wnioskodawca zawarł umowy zlecenia oraz podwykonawców - jest nieprawidłowe

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją imprez integracyjnych w zakresie, w jakim dotyczą:

• pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę,
• osób z którymi Wnioskodawca zawarł umowy zlecenia oraz podwykonawców.
  
  

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji wafli ryżowych, podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W toku prowadzonej działalności, Spółka organizuje różnego rodzaju imprezy o charakterze integracyjnym: imprezy okolicznościowe (m.in. świąteczne, jubileuszowe) oraz wspólne spotkania mające na celu zintegrowanie bądź wynagrodzenie zespołu za dobre wyniki w obszarze działalności Spółki, w postaci np. wyjścia do restauracji, wyjścia na kręgle, organizowanych wyjazdowych imprez poza miejscem siedziby Spółki z zabawami, które integrują zespół (dalej: „Imprezy integracyjne”). Na Imprezach są zapewnione atrakcje mające integrować zespół (np. nauka tańca, playback show, fotobudka, piłkarzyki), zapewniany jest również poczęstunek, obiady oraz, w zależności od programu imprezy, są także zabawy taneczne w wieczornej części spotkania integracyjnego z DJ’em lub zaproszonym zespołem grającym muzykę na żywo.

Udział w Imprezach integracyjnych biorą zarówno pracownicy Spółki zatrudnieni na podstawie umowy o pracę lub umowy zlecenia (dalej: „Pracownicy”), jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą pozostające ze Spółką w stosunku cywilno-prawnym (dalej: „Podwykonawcy”).

Imprezy integracyjne mają na celu integrację całego zespołu, na który składają się zarówno Pracownicy, jak i Podwykonawcy Spółki. Imprezy integracyjne mają wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywację zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki. Wszystkie powyższe elementy - zdaniem Spółki - przekładają się na podniesienie efektywności pracy i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei w konsekwencji wpływa na polepszenie wyników finansowych Spółki.

W związku z organizacją Imprez integracyjnych Spółka ponosi szereg wydatków takich jak: wynajem miejsca wraz z usługami gastronomicznymi, hotelowymi, transportowymi, usług szkoleń motywacyjnych oraz team-building oraz ponosi koszty dodatkowych atrakcji w zależności od charakteru i miejsca Imprezy integracyjnej.

Ponadto, Spółka może otrzymywać faktury dokumentujące nabycie usługi organizacji imprezy integracyjnej, w ramach której dostawca usługi zapewnia łącznie m.in. organizację imprezy, miejsce (lokal), noclegi dla uczestników, posiłki, napoje, atrakcje itp. - taka sytuacja może wystąpić w szczególności, gdy Spółka podejmie decyzję o zleceniu zorganizowania Imprezy integracyjnej innemu podmiotowi. Cena za usługę organizacji imprezy kalkulowana jest w oparciu o koszty usług składających się łącznie na tę usługę. Organizator imprezy w zawartej ze Spółką umowie jako jej przedmiot określa np. „organizację eventu” lub „organizację imprezy integracyjnej” i tym samym przedmiotem jego świadczenia nie są poszczególne usługi (zapewnienie sali, zapewnienie sprzętu nagłaśniającego, zapewnienie noclegu dla pracowników, zapewnienie poczęstunku w postaci bufetu, kawy, obiadu, zapewnienie wieczornej oprawy muzycznej itd.). Organizator zatem na zlecenie Spółki podejmuje się wykonania wielu cząstkowych elementów jednej kompleksowej usługi w postaci „organizacji imprezy integracyjnej”.

Spółka prowadzi co do zasady działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z organizacją Imprez integracyjnych poniesione wydatki w zakresie, w jakim dotyczą Pracowników i Podwykonawców mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji Imprez integracyjnych w zakresie, w jakim dotyczą Pracowników i Podwykonawców, mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.; dalej jako: „Ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie tego przepisu można wskazać kilka podstawowych przesłanek, jakie muszą zostać spełnione, aby uznać określony wydatek za koszt podatkowy, w szczególności:

1. został poniesiony przez podatnika,
2. jest definitywny (rzeczywisty),
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
   
   

Spełnienie wszystkich powyższych przesłanek uprawnia podatnika do ujęcia poniesionego wydatku w kosztach podatkowych. Nie ulega wątpliwości, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć nie tylko te wydatki, które wprost przekładają się lub mogą się przełożyć na konkretne przychody, lecz także takie, które są z nimi związane jedynie w sposób pośredni i nie da się ich przypisać do konkretnego przychodu, chociaż ogólnie przyczyniają się do osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki będące przedmiotem zapytania spełniają wymienione przesłanki dla uznania ich za koszty podatkowe. W szczególności, wydatki te są ponoszone przez Spółkę (z ekonomicznego punktu widzenia to Spółka ponosi ich ciężar) i nie zostają Spółce w jakikolwiek sposób zwrócone, zatem mają definitywny charakter. Spółka zadba również o właściwe udokumentowanie ponoszonych wydatków fakturą, rachunkiem lub innym dowodem księgowym. Omawiane wydatki nie zostały wprost wskazane w negatywnym katalogu kosztów znajdującym się w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, zdaniem Spółki, istnieje związek ponoszonych wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą, a wydatki te przyczyniają się do osiągnięcia przychodu lub zapewniają zabezpieczenie źródła przychodu. Nie ulega wątpliwości, że organizacja imprez integracyjnych dla pracowników przyczynia się do poprawy komunikacji w zespole, zacieśnienia więzi, zwiększenia identyfikacji z pracodawcą, a w konsekwencji poprawia motywację pracowników do pracy, efektywność i wydajność. Te wszystkie elementy łącznie powodują, że zwiększają się możliwości Spółki do generowania dodatkowych przychodów, a przynajmniej zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Nie sposób zatem odmówić związku ponoszenia wydatków na organizację imprez integracyjnych dla Pracowników i Podwykonawców z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz związku tych wydatków z przychodem. Wnioskodawca jest zdania, że spotkania w przyjaznej atmosferze skutkują poprawą efektywności pracy, wzrostem zaangażowania Pracowników, co przekłada się na zwiększanie przychodów osiąganych przez Spółkę.

Możliwość rozpoznawania wydatków podobnych do wymienionych powyżej w kosztach podatkowych jest potwierdzana przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 marca 2017 r. (sygn. 1462-IPPB5.4510.1106.2016.1.BC) zauważył, że „jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych”. Podobne podejście zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.62.2017.1.BC) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 11 stycznia 2017 r. (sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.1050.2016.1.KB).

Wnioskodawca pragnie dodać, iż w jego ocenie bez znaczenia pozostaje fakt, że podobne wydatki są ponoszone zarówno na Pracowników, jak i na Podwykonawców. W kontekście przepisów Ustawy CIT i wskazanych powyżej przesłanek bezzasadnym jest różnicowanie sytuacji, w której Spółka ponosi wydatki na organizację Imprez integracyjnych, w zależności od tego, czy osoba wykonująca określone czynności na rzecz Spółki jest z nią związana stosunkiem pracy, czy stosunkiem cywilnoprawnym. Korzyść w postaci zintegrowanego zespołu osób wykonujących określone czynności na rzecz Spółki, poprawy komunikacji, polepszenia efektywności w pracy z perspektywy Spółki jest taka sama, niezależnie od statusu osób współpracujących ze Spółką, w szczególności rodzaju stosunku prawnego łączącego strony. Innymi słowy, nie można różnicować skutków w podatku dochodowym w omawianej sprawie w zależności od stosunku prawnego łączącego Spółkę i osoby fizyczne wykonujące umówione czynności na jej rzecz. Podobne podejście popiera Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej (sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.1050.2016.1.KB) wskazując, że „wydatki na organizację imprez integracyjnych w zakresie dotyczącym podwykonawców są ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów/zabezpieczenia ich źródła, bowiem ich głównym celem jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy pracownikami, jak i podwykonawcami. (...) Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację imprezy integracyjnej w części przypadającej dla jej podwykonawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop.

Reasumując, stanowisko Spółki, zgodnie z którym poniesione wydatki w zakresie, w jakim dotyczą podwykonawców mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów w związku z organizacją imprez integracyjnych, należy uznać za prawidłowe”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji Imprez integracyjnych w zakresie, w jakim dotyczą Pracowników i Podwykonawców, mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się częściowo za prawidłowe, a częściowo za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 z późn. zm., dalej: „updop”), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z nowym brzmieniem ww. przepisu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyjaśnić należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Jednocześnie należy zauważyć, że w związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „reprezentacja”, organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi „reprezentacja” w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej, wskazując przy tym, że każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny ze względu na rodzaj konkretnych wydatków kwalifikowanych jako koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop.

Podzielając argumentację wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym w składzie siedmiu sędziów, w dniu 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11, skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia „reprezentacja”, należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Zatem ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Jednocześnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej przytoczonym wyroku kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”.

Oznacza to odejście od kryterium uznawania za koszty reprezentacji wydatków ponoszonych na wykreowanie lub umocnienie pozytywnego wizerunku, w przypadkach, gdy kreacja ta ma charakter ponadstandardowy.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących.

Odnosząc się do wydatków ponoszonych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki, w opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym imprezach integracyjnych, należy zauważyć, że jakkolwiek „reprezentacja” stanowi działanie skierowane do innych podmiotów, to nie oznacza to, że każdy wydatek na pracownika musi zawsze stanowić koszt uzyskania przychodów, czyli np. wynikać z umowy wiążącej pracodawcę i pracownika.

Wykluczenie tego rodzaju wydatków z zakresu normy art. 16 ust. 1 pkt 28 updop oznacza tylko tyle, że wydatek taki podlegać będzie ocenie na podstawie art. 15 ust. 1 tej updop. O ile uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić – co do zasady – koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów.

W ocenie tut. Organu, wydatki na organizację imprez integracyjnych, w których uczestniczą osoby z którymi Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia, jak i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą pozostające ze Spółką w stosunku cywilno – prawnym (podwykonawcy) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów - wydatki te powinny być uznane za koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pk 28 updop, ponieważ, ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz poprzez kreowanie pozytywnych relacji podczas takich spotkań.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizacją imprez integracyjnych w zakresie, w jakim dotyczą:

• pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę – jest prawidłowe,
• osób z którymi Wnioskodawca zawarł umowy zlecenia oraz podwykonawców - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 – 3 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.