2016.07.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-591/16-4/AN
z 15 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2016 r. (data wpływu 17 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 1 lipca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 138e § 3 oraz art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-591/16-2/AN, ILPP5/4512-1-146/16-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 24 czerwca 2016 r., natomiast w dniu 1 lipca 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił braki wskazane w wezwaniu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która od 2010 roku prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie systemów zabezpieczeń mienia i osób. Jednym z dodatkowych zakresów prowadzonej przez niego działalności, są usługi sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności w grupowaniu 55.20 Z - tj. Obiekty noclegowe turystyczne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania. Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Przychody uzyskiwane z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej są przez Wnioskodawcę rozliczane przy zastosowania podatku liniowego (tj. wykazywane w deklaracji PIT 36L).

Wnioskodawca jest właścicielem poniższych nieruchomości:

budynku, który zakupiony został w 2008 r., w którym zlokalizowana jest tzw. Willa, która nie została wprowadzona do ewidencji prowadzonej działalności gospodarczej (przy czym do dzisiaj nie zakończyły się prace remontowe i modernizacyjne w tej nieruchomości);
mieszkania, które zostało zakupione w 2013 r., czyli po rozpoczęciu działalności gospodarczej i w 2015 r. było wprowadzone do ewidencji prowadzonej działalności. W 2015 r. nieruchomość została sprzedana;
budynek w zabudowie wolnostojącej, który został zakupiony w grudniu 2014 r. i w styczniu 2015 r. został wprowadzony do ewidencji prowadzonej działalności. Budynek jest aktualnie przystosowany do wynajmu komercyjnego, gdyż większość powierzchni to pomieszczenia o charakterze usługowym;
budynku w zabudowie szeregowej, który został zakupiony przed 2010 r. i nigdy nie był wprowadzany do ewidencji prowadzonej działalności, budynek ten częściowo pełni funkcję mieszkalną i w tym celu jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę, a częściowo ma funkcję budynku użytkowego (dalej budynek użytkowy).

W odniesieniu do nieruchomości wskazanej w pkt 4 powyżej, Wnioskodawca zawarł umowy wynajmu jako osoba prywatna poza prowadzoną działalnością a osiągane z tego tytułu przychody opodatkowywał ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5% i rozlicza w deklaracji PIT-28. Budynek użytkowy jest obecnie wynajmowany na rzecz dwóch spółek, które są powiązane z Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów ustawy o PIT.

W związku z przeprowadzoną u Wnioskodawcy kontrolą podatkową wyżej wskazany sposób opodatkowania wynajmu budynku użytkowego został zakwestionowany, przy czym organ podatkowy nie wskazał okoliczności uzasadniających uznanie tego wynajmu za świadczenie realizowane w ramach działalności gospodarczej (kontrola zakończyła się wydaniem protokołu z kontroli podatkowej, który doręczono 20 stycznia 2016 r.) Ze względu na ryzyko ewentualnych odsetek i odpowiedzialności karno-skarbowej, mimo iż Wnioskodawca nie zgadza się z ustaleniami kontroli skorygował deklarację PIT zgodnie z zaleceniami kontroli i odpowiednio skorygował deklaracje VAT uwzględniając przychód z najmu budynku użytkowego jako przychód uzyskiwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie zgadza się z powyższym stanowiskiem, w związku z czym poniżej prezentuje swoją argumentację przemawiającą za możliwością zastosowania ryczałtu od przychodów w odniesieniu do wynajmu budynku użytkowego.

W piśmie będącym uzupełnieniem wniosku Zainteresowany wskazał, że w jego opinii usługi najmu nieruchomości wskazanej w pkt 4 opisanego stanu faktycznego tj. nieruchomość - zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 34, poz. 256 i Nr 222, poz.1753) - mieszczą się w grupowanie 68.20.12.0. tj. „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy na gruncie zaprezentowanego stanu faktycznego, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż może on przychód z wynajmowanego budynku użytkowego opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, iż może on w przedstawionym stanie faktycznym, przychód uzyskiwany z wynajmu budynku użytkowego opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5 %.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT jednym ze źródeł przychodów jest: „najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.”

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.

Zgodnie natomiast z art. 9a ust. 6 ustawy o PIT: „dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym”.

Na podstawie art. 2 ust. 1a - ustawy o ryczałcie: „osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych”.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o ryczałcie, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, zastosowanie ma ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

Warunkiem rozliczania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jest złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego.

Jak wynika z powyższych regulacji, co do zasady ustawodawca pozostawił wybór kwalifikacji i sposób rozliczania przychodów z najmu, osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w sytuacji, gdy:

przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą lub
umowy najmu zawierane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej

przychód z wynajmowanej nieruchomości nie może być opodatkowany zryczałtowanym podatkiem w wysokości 8,5%.

Oceniając powyższe przesłanki, które wykluczają możliwość rozliczania przychodów z najmu na zasadach ryczałtu 8,5% - zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym przedmiotowa nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności, więc nie występuje pierwsza przesłanka wyłączająca możliwość skorzystania z tej formy opodatkowania.

Analizując zaistnienie drugiej przesłanki stwierdzić należy, iż ma ona charakter obiektywny, bowiem jak wskazuje się w doktrynie:

„Prowadzenie działalności gospodarczej i osiąganie z tej działalności przychodów jest stanem obiektywnym, w którym nie ma znaczenia decydującego zamiar podmiotu w kwestii uznawania danej działalności za działalność gospodarczą. W szczególności brak dopełnienia przez dany podmiot czynności rejestracji formy organizacyjno-prawnej w ewidencji działalności gospodarczej nie należy uważać za element decydujący o zorganizowanym charakterze prowadzonych działań” (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne Komentarz, Warszawa 2011, s. 23).

Uwzględniając powyższe należy ocenić, czy analizowany wynajem budynku użytkowego świadczony jest na własny rachunek w sposób zorganizowany i ciągły przy czym wszystkie te cechy muszą zostać spełnione jednocześnie (zgodnie z wyżej wskazanym art. 5a pkt 6 ustawy o PIT zawierającym definicję „działalności gospodarczej”).

Ze względu na charakter i specyfikę transakcji wynajmu nieruchomości nie sposób zanegować faktu, iż w przedmiotowej sprawie ze względu na długość oraz częstotliwość - wynajem jest prowadzony w sposób ciągły.

Natomiast przez zorganizowany charakter jak akcentuje się w orzecznictwie rozumie się taki sposób działania w obrocie gospodarczym jak:

„prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że aktywność skarżącej koncentruje się na podejmowaniu czynności zmierzających zarówno do utrzymania źródła przychodu, jak i do rozszerzenia tego źródła przez planowanie nabycia kolejnych nieruchomości w miarę możliwości pozyskania środków finansowych” (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 18 marca 2015 r. sygn. I Sa/Bd 1319/14).

Taki sposób działania jest nieodłączną cechą profesjonalnych podmiotów funkcjonujących we współczesnej rzeczywistości gospodarczej.

W związku z powyższym stanowiskiem doktryny podatkowej oraz sądów administracyjnych analizując przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy iż:

Niewielki zakres prowadzonego wynajmu tj. wynajem jednego budynku użytkowego na rzecz dwóch podmiotów gospodarczych, może być prowadzony w sposób niezorganizowany i nieprofesjonalny.
Wnioskodawca nie zatrudnia żadnych osób oraz nie korzysta z podmiotów gospodarczych, które podejmowałaby na jego rzecz czynności w zakresie organizacji, zarządzania i obsługi wynajmu przedmiotowej nieruchomości. Brak jest struktury organizacyjnej dla realizowanej czynności wskazującej na znamiona prowadzenia profesjonalnej działalności.
Wnioskodawca nie podejmował żadnych szczególnych działań w stosunku do tej nieruchomości celem pozyskania najemców lub celem dostosowania lokalu, czy jego modernizacji do oczekiwań potencjalnych najemców. W szczególności Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych które są charakterystyczne dla profesjonalnie działających podmiotów - w tym nie prowadzi strony internetowej w odniesieniu przedmiotowej nieruchomości.
Wnioskodawca nie oferuje najemcom żadnych dodatkowych usług związanych z wynajmowaną nieruchomością, np. sprzątania.
Umowy najmu nie zostały zawarte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przy podpisywaniu umowy Wynajmujący nie działał pod swoją firmą, ale jako osoba prywatna.
Nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego Wnioskodawcy a intencją zakupu nie był komercyjny wynajem tego budynku. Czego potwierdzeniem jest fakt iż część budynku, jest wykorzystywana przez Wnioskodawcą w celach mieszkaniowych.
Przychody z tytułu najmu budynku użytkowego nie stanowią głównego źródła utrzymania Wnioskodawcy, są jedynie uzupełnieniem jego budżetu domowego i sposobem rozdysponowania posiadanego majątku.

Przedstawione okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy przesądzają, iż prowadzony przez niego wynajem budynku użytkowego nie był i nie jest prowadzony w sposób zorganizowany tj. charakterystyczny dla profesjonalnych podmiotów występujących w obrocie gospodarczym. Tym samym w stanie faktycznym nie występuje druga przesłanka ograniczająca możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z formy opodatkowania ryczałtem.

Podobne stanowisko w zakresie przedstawionym w niniejszym wniosku przez Wnioskodawcę, zostało zaprezentowane również w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy skarbowe m.in.:

w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2010 r. (sygn. ILPB1/415-142/10-4/TW),
w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 lutego 2011 r. (sygn. ILPB1/415-1300/10-2/IM),
w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 kwietnia 2011 r. (sygn. IBPBI/1/415-164/11/ZK).

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego w niniejszym wniosku stanowiska jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza,
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z kolei, według art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W art. 16a ww. ustawy wskazano przy tym, iż przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Kwalifikacja przychodów pod tym względem nie jest przy tym ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętych nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 tej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje m.in. opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a tej ustawy).

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, złożenie przez podatnika pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy. Podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników, osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Pod poz. 28 tego załącznika, tj. Wykazie usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według polskiej klasyfikacji wyrobów i usług, wymieniono wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Zatem wyłączenie nie dotyczy przychodów osiąganych z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Oznacza to, że przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wykluczają możliwość korzystania z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z działalności gospodarczej, jeżeli podatnik osiąga w ramach tej działalności w całości lub w części przychody z najmu nieruchomości na własny rachunek.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która od 2010 roku prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie systemów zabezpieczeń mienia i osób. Jednym z dodatkowych zakresów prowadzonej przez niego działalności, są usługi sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności w grupowaniu 55.20 Z - tj. Obiekty noclegowe turystyczne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania. Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. Przychody uzyskiwane z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej są przez Wnioskodawcę rozliczane przy zastosowania podatku liniowego (tj. wykazywane w deklaracji PIT 36L).

Wnioskodawca jest właścicielem poniższych nieruchomości:

budynku, który zakupiony został w 2008 r., w którym zlokalizowana jest tzw. Willa, która nie została wprowadzona do ewidencji prowadzonej działalności gospodarczej (przy czym do dzisiaj nie zakończyły się prace remontowe i modernizacyjne w tej nieruchomości);
mieszkania, które zostało zakupione w 2013 r., czyli po rozpoczęciu działalności gospodarczej i w 2015 r. było wprowadzone do ewidencji prowadzonej działalności. W 2015 r. nieruchomość została sprzedana;
budynek w zabudowie wolnostojącej, który został zakupiony w grudniu 2014 r. i w styczniu 2015 r. został wprowadzony do ewidencji prowadzonej działalności. Budynek jest aktualnie przystosowany do wynajmu komercyjnego, gdyż większość powierzchni to pomieszczenia o charakterze usługowym;
budynku w zabudowie szeregowej, który został zakupiony przed 2010 r. i nigdy nie był wprowadzany do ewidencji prowadzonej działalności, budynek ten częściowo pełni funkcję mieszkalną i w tym celu jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę, a częściowo ma funkcję budynku użytkowego (dalej budynek użytkowy).

Umowy wynajmu nieruchomości wskazanych w pkt 1 i 2, 3, które są składnikami prowadzonej działalności, Wnioskodawca zawiera w ramach prowadzonej działalności, a przychody z tego tytułu rozlicza i wykazuje w deklaracji rocznej PIT-36L, stosując przepisy dotyczące tzw. podatku liniowego. W odniesieniu do powyższego wynajmu Wnioskodawca co do zasady wystawia najemcom faktury VAT. W odniesieniu do nieruchomości wskazanej w pkt 4 powyżej, Wnioskodawca zawarł umowy wynajmu jako osoba prywatna poza prowadzoną działalnością a osiągane z tego tytułu przychody opodatkowywał ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5% i rozlicza w deklaracji PIT-28. Budynek użytkowy jest obecnie wynajmowany na rzecz dwóch spółek, które są powiązane z Wnioskodawcą w rozumieniu przepisów ustawy o PIT. Zainteresowany wskazał, że w jego opinii usługi najmu nieruchomości wskazanej w pkt 4 opisanego stanu faktycznego tj. nieruchomość - zgodnie Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów Usług (PKWiU) - mieszczą się w grupowanie 68.20.12.0. tj. „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis informacji oraz przepisy prawne należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z najmu nieruchomości wskazanej w pkt 4 opisanego stanu faktycznego tj. nieruchomość niezwiązanego z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, który to najem nie będzie wykonywany w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być kwalifikowane do przychodów ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem - mimo prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie najmu - Wnioskodawca ma prawo rozliczać przychody uzyskane z najmu prywatnego ww. nieruchomości w ramach najmu prywatnego i wykazywać je odrębnie, tzn. jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, przychód uzyskiwany przez Zainteresowanego z wynajmu budynku użytkowego może On opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że w sytuacji, gdy prowadzony przez Wnioskodawcę najem nie będzie wypełniał przesłanek świadczących o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uzyskiwane przychody z tytułu najmu nieruchomości, o których mowa we wniosku mogą być kwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Jednakże rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest badanie i ustalanie, czy najem przez podatnika nieruchomości wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretacje indywidualne Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez podatnika we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i przyjmuje argumenty podnoszone przez niego bez ich weryfikowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin