2016.07.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-603/16-3/APR
z 18 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej – jest prawidłowe,
w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej oraz w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 15 czerwca
2016 r. nr ILPB1/4511-1-603/16-2/APR Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający
w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uzupełnienie wniosku o brakujący załącznik.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę darowizny, na podstawie której otrzyma od swojej żony, prowadzącej odrębną od Wnioskodawcy działalność gospodarczą, udział w Prawie na wzór wspólnotowy zarejestrowany w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (dawniej: Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego) zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych (dalej: rozporządzenie 6/2002). Umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, na terytorium Polski. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę udziału w Prawie zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa. Wartość ta przekroczy 3.500 zł. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Otrzymane tytułem darowizny Prawo Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Wprowadzi je do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zawrze umowę, na mocy której upoważni inne podmioty do odpłatnego korzystania z Prawa i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Przychody te będą stanowić dla Wnioskodawcy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w Prawie na zarejestrowany wzór wspólnotowy nabyty w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę?
Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w Prawie na zarejestrowany wzór wspólnotowy nabyty w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, wartość początkową udziału w Prawie nabytego w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić wedle jego wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w Prawie nabytym w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g updof.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 updof, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę wskazać trzeba, że w ramach planowanej darowizny wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę Prawa zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa. Zatem w sytuacji Wnioskodawcy prawidłowym będzie przyjęcie jako wartości początkowej Prawa – wartości rynkowej wynikającej z treści umowy darowizny.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że wartość początkową Prawa nabytego w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić wedle jego wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.

Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 stycznia 2016 r., sygnatura IPPB1/4511-1406/15-2/EC,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 grudnia 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1271/15-4/AA,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 listopada 2015 r., sygnatura ITPB4/4511-372/15-2/PST,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2015 r., sygnatura IBPB-1-1/4511-561/15/EN,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1228/15-5/AG,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 listopada 2015 r., IPPB1/4511-1224/15-2/EC,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15-5/AG,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 czerwca 2015 r., IBPB-1-1/4511-22/15/AB,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2014 r., IBPBI/1/415-1287/13/AB,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 października 2015 r ILPB4/4510-1-393/15-2/MC.

Ad. 2

Zgodnie z art. 22 ust. 1 updof kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 updof kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 updof amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, m.in. nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.; dalej: Pwp), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Pwp na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 Pwp, przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do wspólnotowych znaków towarowych i wzorów wspólnotowych – w sprawach nieuregulowanych w obowiązujących bezpośrednio w krajach członkowskich przepisach prawa Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 27 ust. 1. lit. a) rozporządzenia 6/2002, wzór wspólnotowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym obszarze Wspólnoty tak jak krajowe prawo z wzoru Państwa Członkowskiego, w którym właściciel ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny.

Tym samym prawo ochronne na wzór wspólnotowy traktowane jest analogicznie do prawa ochronnego na wzór przemysłowy w rozumieniu przepisów Pwp. Zachodzi w tym przypadku tożsamość praw wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej.

Zgodnie z powołanym wcześniej art. 22b ust. 1 pkt 6 updof prawo ochronne na wzór przemysłowy mogą stanowić wartości niematerialne i prawne - jako prawa określone w Pwp.

Jak wynika z art. 22b ust. 1 updof podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

zostały nabyte,
nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
przewidywany okres ich używania przekracza rok,
są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 updof.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wszystkie powyżej wskazane warunki zostaną spełnione.

Z powołanego wcześniej art. 22 ust. 8 updof wynika, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne prawne. Wyłączenie zawarte w powołanym przepisie art. 23 ust. 1 pkt 45a updof nie dotyczy bowiem wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny.

Zauważyć przy tym należy, że zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci Prawa nabytego w drodze umowy darowizny. Odpisy amortyzacyjne będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2015 r., sygnatura IBPB-1-1/4511-560/15/EN,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 09 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15-5/AG,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 października 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1053/15-4/IM,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 01 kwietnia 2014 r., IBPBI/1/415-1287/13/AB,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 czerwca 2015 r., IBPB-1 -1/4511-29/15/SK,
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 02 września 2013 r., ILPB4/423-188/13-3/DS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej – jest prawidłowe,
w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uzależniony jest od sposobu nabycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej i uregulowany został w art. 22g cyt. ustawy.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika.

Jednocześnie art. 22g ust. 11 ww. ustawy stanowi, że w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę darowizny, na podstawie której otrzyma od swojej żony, prowadzącej odrębną od Wnioskodawcy działalność gospodarczą, udział w Prawie na wzór wspólnotowy. Umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, na terytorium Polski. We wskazanej umowie darowizny udziału w Prawie zostanie określona jego wartość odpowiadająca wartości rynkowej. Otrzymany udział w Prawie Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w prawie na zarejestrowany wzór wspólnotowy, nabytej w drodze darowizny, winna być ustalona według wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19. W takiej wartości Wnioskodawca będzie zobligowany wprowadzić wartość niematerialną i prawną otrzymaną w drodze darowizny do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do dokonywania odpisów amortyzacyjnych, tut. Organ zauważa co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Wnioskodawca słusznie uważa, że będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w Prawe nabytym w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
licencje,
prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

zostały nabyte,
nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
przewidywany okres ich używania przekracza rok,
są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny udział w Prawie na wzór wspólnotowy. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę udziału w Prawie przekroczy 3.500 zł. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Otrzymany tytułem darowizny udział w Prawie Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Otrzymany udział w Prawie Wnioskodawca wprowadzi do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe w pierwszej kolejności należy określić, czy udział w Prawie na wzór wspólnotowy spełnia przesłanki uznania go za podlegający amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 1 ww. ustawy.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, z późn. zm., dalej: „Pwp”). Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację (art. 102 ust. 1 ww. ustawy). Wytworem jest każdy przedmiot wytworzony w sposób przemysłowy lub rzemieślniczy, obejmujący w szczególności opakowanie, symbole graficzne oraz kroje pisma typograficznego, z wyłączeniem programów komputerowych (art. 102 ust. 2 ww. ustawy).

Przez uzyskanie prawa z rejestracji uprawniony nabywa prawo wyłącznego korzystania z wzoru przemysłowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 105 ust. 2 ww. ustawy).

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 Pwp, przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do wspólnotowych znaków towarowych i wzorów wspólnotowych - w sprawach nieuregulowanych w obowiązujących bezpośrednio w krajach członkowskich przepisach prawa Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 6/2002, wzór wspólnotowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym obszarze Wspólnoty tak jak krajowe prawo z wzoru Państwa Członkowskiego, w którym właściciel ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny.

Wobec powyższego prawo do wzoru przemysłowego mieści się w kategorii praw określonych w ustawie – Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega amortyzacji.

W związku z powyższym, otrzymany udział w Prawie na zarejestrowany wzór wspólnotowy stanowi wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji, a odpisy amortyzacyjne stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę pism organów podatkowych tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin