2016.12.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP1.4512.900.2016.1.MP
z 8 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2016 r. (data wpływu 26 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku obliczania kwoty podatku naliczonego z zastosowaniem sposobu określania proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku obliczania kwoty podatku naliczonego z zastosowaniem sposobu określania proporcji na podstawie art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Teatr, zwany dalej „Teatrem", jest samorządową instytucją kultury. Teatr jest zarejestrowanym, jako „czynny”, podatnikiem podatku od towarów i usług.

Czynności wykonywane przez Teatr, jako podatnika podatku VAT podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowiąc świadczenie:

usług kulturalnych, wyłącznie w zakresie wstępu (...) na widowiska artystyczne, polegających na sprzedaży biletów wstępu na spektakle Teatru - opodatkowanych 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT,

usług kulturalnych, polegających na odpłatnym wykonywaniu spektakli przez Teatr oraz prowadzeniu odpłatnych tzw. warsztatów scenicznych - objętych zwolnieniem z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT.

Niezależnie od powyższego, sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22) ustawy o VAT obejmuje u podatnika również odpłatne zbywanie składników majątkowych, odpłatne dostawy towarów (plakaty, wydawnictwa), odpłatne udostępnianie sali teatralnej, lokali użytkowych, miejsc parkingowych.

Teatr podejmuje również nieodpłatne przedsięwzięcia w celach promocyjnych i marketingowych a ich celem ma być poszerzenie grona widzów, którzy ostatecznie skorzystają z odpłatnej usługi Teatru. Są to różne debaty i warsztaty połączone tematycznie z wystawianymi premierami i mają na celu głównie pozyskanie widza dla nowych ofert repertuarowych Teatru.

Zgodnie z postanowieniem § 6 Statutu: „Zakres działalności Teatru obejmuje:

przygotowywanie i prezentowanie przedstawień teatralnych samodzielnie lub w koprodukcji z innymi instytucjami artystycznymi i innymi instytucjami kultury we własnej siedzibie i poza nią;
prezentowanie przedstawień gościnnych, przygotowywanych w innych ośrodkach kultury;
prezentowanie własnych przedstawień poza siedzibą Teatru, w tym również poza granicami kraju;
współpraca z twórcami, wykonawcami oraz innymi specjalistami przy realizacji zadań statutowych;
współpraca z organizacjami społecznymi, fundacjami, ośrodkami naukowymi, organizatorami festiwali i kongresów działającymi w dziedzinie kultury;
udział w krajowych i międzynarodowych festiwalach i imprezach kulturalnych;
organizowanie przeglądów i festiwali teatralnych;
realizacja różnorodnych form teatralnych oraz interdyscyplinarnych przedsięwzięć artystycznych;
prowadzenie galerii sztuki i ekspozycji wystaw prezentujących dzieła twórców różnych dyscyplin plastycznych;
prowadzenie działalności edukacyjnej i upowszechniającej oraz promocyjnej w dziedzinie teatru;
archiwizacja działalności kulturalnej i artystycznej oraz zarządzanie archiwum;
prowadzenie innej działalności polegającej na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.”

Z kolei, zgodnie z § 14 Statutu:

„Teatr może prowadzić działalność gospodarczą według zasad określonych w odrębnych przepisach.
Działalność określona w ust. 1 może być prowadzona w zakresie:
1. działalności impresaryjnej;
2. działalności wystawienniczej;
3. działalności wydawniczej;
4. realizowania transmisji, nagrań telewizyjnych, radiowych, fonograficznych i video, filmów oraz innych form zapisu i odtwarzania obrazu i dźwięku, wydawanie kaset audio oraz płyt, ich dystrybucja w zgodzie z przepisami o prawach autorskich i prawach pokrewnych;
5. innym zakresie, uwzględniającym specyfikę oraz możliwości technicznej i organizacyjnej Teatru.
Działalność gospodarcza nie może ograniczać ani utrudniać wykonywania zadań statutowych Teatru.”

Powyżej opisany w statucie zakres działalności Teatru wpisuje się w faktycznie wykonywaną działalność gospodarczą, zdefiniowaną dla potrzeb rozliczania podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT, jako: „obejmującą wszelką działalność producentów, handlowców i usługodawców”, „w szczególności polegającą na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”, „bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”. Faktycznie prowadzona działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT sprawia, iż obroty Teatru, jako podatnika podatku VAT, osiągane z dokonywanych sprzedaży częściowo stanowią działalność opodatkowaną podatkiem VAT, a częściowo zwolnioną z podatku. Wobec powyższego podatnik dla części zakupów towarów i usług, stosował przy odliczaniu kwot podatku naliczonego proporcję, zgodnie z treścią art. 90 ustawy o VAT.

Wpływy uzyskiwane przez Teatr ze sprzedaży biletów, sprzedaży spektakli teatralnych oraz sprzedaży innych towarów i usług nie pokrywają kosztów prowadzonej działalności. W konsekwencji działalność wykonywana przez Teatr w zakresie usług kulturalnych, zarówno opodatkowanych, jak i zwolnionych z podatku VAT pokrywana jest dotacjami, które nie stanowią dopłat do cen w rozumieniu art. 29a ust. 1 in fine ustawy o VAT.

W roku 2016 Teatr uzyskał dotację podmiotową w kwocie 7 800 000 PLN, przeznaczoną na pokrycie kosztów prowadzonej działalności. Dotacja pokrywa w 89 % koszty Teatru wynikające z wypłacanych wynagrodzeń pracowniczych oraz wydatków na składki ZUS i ZFŚS.

Teatr pozyskał w 2016 r. także dwie dotacje celowe z miasta oraz z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Na realizację zadania -1 000 000,00 PLN, która przeznaczona jest na realizację wielu projektów edukacyjno - artystycznych. Umowa zakładała, że przy realizacji powyższych projektów Teatr będzie uzyskiwał przychody, jako tzw. udział własny, który także zostanie przeznaczony na realizację zadania. W ramach tego zadania Teatr współpracował z Fundacjami i Stowarzyszeniami, która realizowały działania artystyczne, edukacyjne i wystawiały faktury za swoje działania. Teatr, w ramach swojego udziału w zadaniu organizował działania artystyczne, w postaci spektakli teatralnych, na które sprzedawano bilety, bądź imprezy plenerowej, w trakcie której pośród jej uczestników prowadzono sprzedaż książeczek do aktów. Teatr zorganizował także swoje stoisko promocyjne i handlowe na ulicy Ząbkowskiej, gdzie m.in. prowadzono sprzedaż programów i plakatów związanych z repertuarem Teatru, jak również strojów z magazynu teatralnego.
Na realizację projektu „Kongres..." - 500000,00 PLN. Organizowana w pomieszczeniach Pałacu Kultury impreza zakłada uzyskanie przychodu własnego Teatru w postaci opłat wstępu od uczestników Kongresu, uiszczanych w momencie potwierdzenia rejestracji swojego udziału w systemie Pay-pal. Opłaty za udział w Imprezie podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT. Z uzyskanego przychodu Teatr ma pokryć określone koszty Kongresu, w pozostałej części sfinansowanego dotacją.

Każda z pozyskanych przez Teatr dotacji celowych jest zatem nierozerwalnie powiązana z działalnością gospodarczą. Wydatki ponoszone w ramach realizacji zadania wiążą się z całokształtem funkcjonowania Teatru i mają pośredni związek z działalnością gospodarczą a tym samym z osiąganymi przychodami. Teatr nie prowadzi bowiem innej działalności, której zakres wykraczałby poza wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W szczególności opisana powyżej działalność tzw. statutowa wpisuje się i towarzyszy wykonywanej przez Teatr działalności gospodarczej, której efektem jest sprzedaż biletowanych spektakli teatralnych podlegających opodatkowaniu 8% stawką podatku oraz prowadzenie występów tzw. gościnnych objętych, jako usługa kulturalna, zwolnieniem z podatku VAT, a wszelkie nieodpłatne działania podejmowane są w celach promocyjnych i marketingowych, i mają na celu pozyskanie wpływów dla Teatru w przyszłych okresach.

Wchodząca w życie od 1 stycznia 2016 r. nowelizacja ustawy o VAT, a w szczególności dodane w art. 86 ust. 2a - 2h obligują podatnika nabywającego towary i usługi wykorzystywane zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, aby przy odliczeniach kwot podatku naliczonego stosował tzw. „sposób określenia proporcji”. Za jeden z możliwych „sposobów” ustawodawca w art. 86 ust. 2c pkt 3) ustawy o VAT przyjmuje obliczenie przez podatnika współczynnika uwzględniającego roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Teatr prowadząc opisaną powyżej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT, w zakresie świadczenia usług kulturalnych opodatkowanych i zwolnionych z podatku VAT powinien uznać, że wykonuje również działalność inną niż gospodarcza ?
Czy Teatr, otrzymując w 2016 r.: dotację podmiotową oraz dotacje celowe na sfinansowanie prowadzonej działalności kulturalnej, zarówno opodatkowanej podatkiem VAT, jak i zwolnionej z tego podatku, powinien zastosować art. 86 ust. 2a-2h w zw. z ust. 22 ustawy o VAT tj. przepisy dotyczące wyłącznie podatników, którzy oprócz działalności gospodarczej, prowadzą działalność inną niż gospodarcza w rozumieniu tej ustawy ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Za działalność gospodarczą, w rozumieniu ust. 2, uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości materialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z literalnego brzmienia przytoczonego powyżej przepisu wynika, że uznanie podmiotu za podatnika nie jest uzależnione od celu lub rezultatu wynikającego z prowadzonej przez niego działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, nie jest konieczne, aby przynosiła ona wyłączny efekt w postaci osiągniętego dochodu lub zysku. Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, podatnikiem jest także podmiot prowadzący działalność gospodarczą nieprzynoszącą zysku lub też podmiot, którego koszty funkcjonowania pokrywane są wpływami innego rodzaju niż przychody ze sprzedaży towarów i usług, np. w postaci dofinansowania ogólnej działalności, czy też jej poszczególnych fragmentów, ewentualnie sfinansowaniem dotacjami podejmowanych wydatków. Taka forma dofinansowania nie jest jednak sprzeczna z uznaniem, iż podmiot prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak to opisano, wykonywana przez Teatr działalność mieści się w zakresie podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT działalności kulturalnej, polegającej na odpłatnym dawaniu spektakli - zwolnionej z podatku, oraz sprzedaży biletów wstępu na spektakle Teatru - opodatkowanych 8% stawką podatku VAT. W pozostałym zakresie działalności opodatkowane są również wynajmowane składniki majątkowe podatnika oraz sprzedaż plakatów, wydawnictw, składników majątku.

Teatr nie osiąga przychodów z działalności innej niż gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT. Nie zmienia tego fakt otrzymywania przez Teatr dotacji podmiotowej na prowadzoną działalność statutową lub dotacji przedmiotowych przeznaczonych na sfinansowanie przedsięwzięć o charakterze kulturalnym.

Otrzymanie dotacji podmiotowej, z której finansowane są koszty wynagrodzeń i należnych składek zatrudnionych pracowników, nie zmienia istoty i charakteru prowadzonej przez Teatr działalności gospodarczej. Nie jest to również sfinansowanie celów innych, niż działalność gospodarcza prowadzona przez podatnika. Celem pozyskanych dotacji jest sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej Teatru, która pozostaje świadczeniem usług w zakresie kultury - zwolnionych z VAT, bądź opodatkowanych VAT. Dotacja podmiotowa pokrywa koszty działalności gospodarczej, w części nie znajdującej pokrycia w przychodach osiąganych ze sprzedaży biletów oraz innych przychodach osiąganych przez Teatr.

Także dotacje celowe, pozyskane w 2016 r., nakierowane są na sfinansowanie zadań Teatru związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą tzn. świadczeniem usług kulturalnych. Dotyczy to prezentowanych przez Teatr występów plenerowych, które mogą częściowo lub całościowo nie generować wpływów finansowych, jednak powinny być klasyfikowane jako ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Teatr, zmierzającą do popularyzacji sztuki jak również celom promującym Teatr na rynku instytucji kultury. Jednak miasto, będące założycielem instytucji Kultury - Teatru Powszechnego, udzielając dofinansowania wyraża wolę, aby Teatr takie „uliczne” występy realizował oraz, aby uzyskiwał z ich realizacji choćby tzw. udział własny w postaci przychodów.

Podobnie, organizacja przez Teatr odpłatnej Imprezy, którą jest „Kongres..." zostaje dofinansowana środkami z dotacji, co nie zmienia faktu, iż jej uczestnicy uiszczają opłaty za uczestnictwo podlegające opodatkowaniu należnym podatkiem VAT.

W wyroku z dnia 2 czerwca 2016 r. (C-263/15) TSUE odniósł się do kwestii prowadzenia przez podatnika działalności non-profit, a zatem także dofinansowanej dotacjami potwierdzając, że stanowi ona prowadzenie działalności gospodarczej. Stwierdził m.in.:

35. Po pierwsze, należy przypomnieć, że jak wynika z samego brzmienia art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112 oraz z orzecznictwa Trybunału, wykorzystywanie dóbr materialnych lub niematerialnych uznaje się za mające cel zarobkowy niezależnie od tego, czy ma to na celu osiągnięcie zysku (zob. w szczególności wyrok z dnia 20 czerwca 2013 r., Finanzamt Freisfadt Rohrbach Urfahr, C -219/12, EU:C:2013:413, pkt 25), toteż fakt, iż ze względu na formę prawną skarżące w postępowaniu głównym mogą prowadzić działalność gospodarczą przynoszącą dochód tylko tytułem uzupełniającym, jest nieistotny z punktu widzenia istnienia działalności gospodarczej zmierzającej do stałego osiągania dochodu.

38 (...) pojęcie „działalności gospodarczej” ma charakter obiektywny i znajduje zastosowanie niezależnie nie tylko od celów i rezultatów danych transakcji, lecz również od sposobu finansowania wybranego przez dany podmiot, w tym w przypadku gdy chodzi o dotacje publiczne (zob., w odniesieniu do zakazu ograniczania prawa do odliczenia, wyroki: z dnia 6 października 2005 r., Komisja/Francja, C-243/03, EU:C:2005:589, pkt 32,33; a także z dnia 23 kwietnia 2009 r., PARAT Automotive Cabrio, C-74/06, EU:C:2009:261, pkt 20,26).

Biorąc powyższe pod uwagę, podatnik jest zdania, że pozyskane w 2016 r. dofinansowanie dotacjami, jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ad 2.

Zdaniem podatnika, nie ma on obowiązku stosować w 2016 r. treści art. 86 ust. 2a - 2h ustawy o VAT w stosunku do dokonywanych przez Teatr zakupów towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej, którą w rozumieniu ustawy o VAT jest - co do zasady - odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług. W szczególności pozyskane w 2016 r. dotacje, zarówno podmiotowa, jak i celowe, nie stanowią o obowiązku podatnika do ujęcia ich kwot przy obliczeniu tzw. prewspółczynnika, o którym stanowi art. 86a ust. 2c pkt 3) ustawy o VAT.

Pozyskaną przez Teatr w 2016 r. dotację podmiotową Strona uznaje za ściśle związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jej otrzymanie nie może wpływać na zmianę dotychczasowego mechanizmu odliczania kwot podatku naliczonego, w którym podatnik stosował proporcję uwzględniającą wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej z podatku, wynikającą z treści art. 90 ustawy o VAT. Wartość dotacji podmiotowej, jako związanej z prowadzoną przez Teatr działalnością gospodarczą nie może więc wpływać na tworzenie pre-współczynnika, opisywanego w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

Podobnie, należy wykluczyć z obliczania tzw. preproporcji, kwoty dotacji celowych otrzymanych na sfinansowanie przedsięwzięć stanowiących świadczenie przez Teatr usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz wszelkich nieodpłatnych działań mających na celu promowanie działalności kulturalnej w szerokim tego słowa znaczeniu, jak i promowaniu własnej działalności Teatru. Realizacja festiwalu "Otwarta Ząbkowska” wpływa na ugruntowanie pozycji Teatru Powszechnego, zwiększa jego rozpoznawalność przez potencjalnego widza. Wszelkie nieodpłatne przedsięwzięcia Teatru służą jedynie celom promocyjnym i marketingowym, co skutkuje w przyszłości poszerzeniem grona widzów i uzyskaniem przychodów. Można więc powiedzieć, że działania te mają bezpośredni związek z działalnością gospodarczą Teatru.

Uzyskiwanie przez podatnika podatku VAT, dotacji, finansujących przedsięwzięcia gospodarcze, nie sprzeciwia się prowadzonej przez Teatr działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT, a w konsekwencji w żadnym razie nie wyklucza odliczeń kwot podatku naliczonego, jako związanego z prowadzeniem tej działalności.

Biorąc powyższe pod uwagę, Strona wyraża stanowisko, że otrzymane przez Teatr w 2016 r.: kwota dotacji podmiotowej oraz kwoty dotacji celowych finansujących odpłatną imprezę „Kongres...” oraz wystawienie w ramach zadania odpłatnych spektakli teatralnych, jako związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną i wszelkich nieodpłatnych działań promujących Teatr, nie są objęte w ogóle treścią art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT. Tym samym, do kwoty tych dotacji nie może mieć zastosowania treść art. 86a ust. 2c pkt 3) ustawy o VAT, zgodnie z którym do obliczenia tzw. preproporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane: „roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

Jak wspomniano, Teatr, jako samorządowa instytucja kultury, uzyskał w 2016 r. dotacje na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowiącą świadczenie usług kulturalnych - opodatkowanych i zwolnionych z podatku VAT, a w konsekwencji nie ma obowiązku w 2016 r. stosowania treści art. 86 ust. 2a - 2h ustawy o VAT.

Podobne zdanie w tej sprawie prezentują interpretacje indywidualne wydane dla teatrów przez

Izbę Skarbową w Bydgoszczy sygnatura ITPP1/4512-270/16/BS z 2 czerwca 2016
Izbę Skarbową w Katowicach sygn. IBPP3/4512-65/16/JP z 2 maja 2016

Izbę Skarbową w Poznaniu sygn. ILPP1/4512-1-309/16-4/HW z 29 lipca 2016.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ww. ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a i b, kwotę podatku naliczonego stanowi - suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w cenie towarów i usług, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej, przy czym związek ten powinien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych oraz nie podlegających opodatkowaniu.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W myśl art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Należy zauważyć, że wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów w § 4 Minister Finansów wskazał samorządowe instytucje kultury.

Powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Teatr ( samorządowa instytucja kultury) jest zarejestrowanym, czynnym, podatnikiem podatku od towarów i usług.

Czynności wykonywane przez Teatr, jako podatnika podatku VAT podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowiąc świadczenie:

usług kulturalnych, wyłącznie w zakresie wstępu (...) na widowiska artystyczne, polegających na sprzedaży biletów wstępu na spektakle Teatru - opodatkowanych 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT,

usług kulturalnych, polegających na odpłatnym wykonywaniu spektakli przez Teatr oraz prowadzeniu odpłatnych tzw. warsztatów scenicznych - objętych zwolnieniem z podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT.

Teatr pozyskał w 2016 r. także dwie dotacje celowe z miasta oraz z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Na realizację zadania -1 000 000,00 PLN, która przeznaczona jest na realizację wielu projektów edukacyjno - artystycznych. Umowa zakładała, że przy realizacji powyższych projektów Teatr będzie uzyskiwał przychody, jako tzw. udział własny, który także zostanie przeznaczony na realizację zadania. W ramach tego zadania Teatr współpracował z Fundacjami i Stowarzyszeniami, która realizowały działania artystyczne, edukacyjne i wystawiały faktury za swoje działania. Teatr, w ramach swojego udziału w zadaniu organizował działania artystyczne, w postaci spektakli teatralnych, na które sprzedawano bilety, bądź imprezy plenerowej, w trakcie której pośród jej uczestników prowadzono sprzedaż książeczek do aktów. Teatr zorganizował także swoje stoisko promocyjne i handlowe, gdzie m.in. prowadzono sprzedaż programów i plakatów związanych z repertuarem Teatru, jak również strojów z magazynu teatralnego.
Na realizację projektu „Kongres..." - 500 000,00 PLN. Organizowana w pomieszczeniach Pałacu Kultury impreza zakłada uzyskanie przychodu własnego Teatru w postaci opłat wstępu od uczestników Kongresu, uiszczanych w momencie potwierdzenia rejestracji swojego udziału w systemie Pay-pal. Opłaty za udział w Imprezie podlegają opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT. Z uzyskanego przychodu Teatr ma pokryć określone koszty Kongresu, w pozostałej części sfinansowanego dotacją.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia kwestii uznania opisanej działalności Teatru za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT oraz obowiązku rozliczenia podatku naliczonego i wyliczenia proporcji zgodnie z dyspozycją obowiązującego od dnia 1 stycznia 2016 r. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojecie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie cyt. wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenia usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W analizowanej sprawie mamy do czynienia z instytucją kultury, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r. poz. 406 ze zm.), określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Na mocy art. 12 ustawy organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów oraz w formie dotacji celowych za realizację wskazanych zadań i programów.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT – w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności niegenerujące podatku należnego stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności Teatru wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej) Teatr będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT, przy czym może skorzystać z metody zaproponowanej dla instytucji kultury w cytowanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów.

Zgodzić się należy w Wnioskodawcą, że wszystkie opisane we wniosku formy aktywności Teatru, tj. te wymienione w statucie jak i te podlegające opodatkowaniu VAT, składają się na działalność gospodarczą według definicji zawartej w ustawie o VAT.

Wykonywana przez Teatr działalność mieści się w zakresie podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT działalności kulturalnej, polegającej na odpłatnym dawaniu spektakli - zwolnionej z podatku, oraz sprzedaży biletów wstępu na spektakle Teatru - opodatkowanych 8% stawką podatku VAT. Opodatkowane są również wynajmowane składniki majątkowe podatnika oraz sprzedaż plakatów, wydawnictw, składników majątku.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy Teatr nie osiąga przychodów z działalności innej niż gospodarcza. Nie zmienia tego fakt otrzymywania przez Teatr dotacji podmiotowej na prowadzoną działalność statutową lub dotacji przedmiotowych przeznaczonych na sfinansowanie przedsięwzięć o charakterze kulturalnym.

Celem pozyskanych dotacji jest sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej Teatru, która pozostaje świadczeniem usług w zakresie kultury - zwolnionych z VAT, bądź opodatkowanych VAT. Dotacja podmiotowa pokrywa koszty działalności gospodarczej, w części nie znajdującej pokrycia w przychodach osiąganych ze sprzedaży biletów oraz innych przychodach osiąganych przez Teatr. Dotacje celowe, pozyskane w 2016 r., nakierowane są na sfinansowanie zadań Teatru związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą tzn. świadczeniem usług kulturalnych. Dotyczy to prezentowanych przez Teatr występów plenerowych, które mogą częściowo lub całościowo nie generować wpływów finansowych, jednak są ściśle związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Teatr, zmierzającą do popularyzacji sztuki, jak również celom promującym Teatr na rynku instytucji kultury.

Organizacja ww. wydarzeń towarzyszy prowadzonej działalności gospodarczej wiążąc się z całokształtem funkcjonowania Teatru. Działania takie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę jako narzędzia promocji i marketingu spektakli i koncertów, przyczyniając się pośrednio do poszerzania grona widzów, którzy ostatecznie skorzystają z odpłatnej usługi świadczonej przez Teatr poprzez zakup biletu na spektakl, czy koncert, czy też zdecydują się na zakup wydawnictw, gadżetów sprzedawanych przez Teatr.

Analiza okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala zatem stwierdzić, że wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę to czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Skoro jak wskazał Wnioskodawca, otrzymane dotacje: podmiotowa oraz celowe w nierozerwalny sposób towarzyszą prowadzonej działalności i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności, należy uznać, że związane są z prowadzoną przez Teatr działalnością gospodarczą. W omawianej sprawie, skoro – jak wynika z wniosku – wszystkie zakupy służą wyłącznie prowadzonej działalności gospodarczej i Wnioskodawca nie wykonuje czynności poza działalnością gospodarczą, nie będzie miał zastosowania art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca, będący jednostką kultury nie będzie zobowiązany do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin