Interpretacja Ministra Finansów
DD10/033/107/MZB/14/RWPD-12175/14
z 4 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.; dalej: Ordynacja podatkowa) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 23 października 2012 r. Nr ITPB3/423-402a/12/MK w ten sposób, iż uznaje stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2012 r. o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na poczęstunek podawany w trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie Spółki - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 19 lipca 2012 r. Spółka (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo, którego głównym przedmiotem działalności jest produkcja gumy, kauczuku, tworzyw sztucznych oraz wyrobów z tych surowców, a nadto sprzedaż hurtowa tych surowców i wyrobów.

Zgodnie z praktyką prowadzenia działalności w tej branży, podczas spotkań w siedzibie spółki Wnioskodawcy z kontrahentami (szczególnie o ile spotkania te przedłużają się) lub wewnętrznych spotkań pracowników Spółki związanych z prowadzeniem działalności przedsiębiorstwa, Wnioskodawca dokonuje zakupów drobnych artykułów spożywczych (owoce, słodycze, etc.) lub produktów do przygotowywania kanapek (pieczywo, wędlina, masło) w celu przygotowania drobnych posiłków dla kontrahentów lub pracowników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy uczestniczących w tych spotkaniach. Niezależnie od tego Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, cukru, etc. na potrzeby tych samych spotkań.

Wszystkie powyżej wymienione artykuły są podawane w siedzibie przedsiębiorstwa Spółki, nie mają charakteru wystawnego (nieznaczny koszt jednostkowy), stanowią zwyczajowo oferowany, drobny poczęstunek i nie mają związku z usługami gastronomicznymi, czy wytwornymi posiłkami nie nosząc również znamion reprezentacji. Z uwagi na powszechność praktyki drobnych poczęstunków podczas spotkań biznesowych, wpływ takiego poczęstunku na kształtowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest marginalny lub wręcz pomijalny. Praktyka drobnych poczęstunków w sytuacji długotrwałych spotkań biznesowych stanowi bowiem wyłącznie przejaw biznesowej etykiety i ma związek raczej z bieżącym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa spółki Wnioskodawcy, niż reprezentacją, skoro celem takiego poczęstunku nie jest, np. kształtowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa wnioskodawcy poprzez poczęstunek lub wręczanie upominków, pozyskiwanie w ten sposób kontrahentów dla wnioskodawcy, poszerzanie kontaktów wnioskodawcy, czy tworzenie wizerunku przedsiębiorstwa wnioskodawcy na zewnątrz.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.; dalej: updop), co do zasady kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy oznacza to, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszystkich poniesionych, rzeczywistych, racjonalnych i gospodarczo uzasadnionych, a nadto należycie udokumentowanych wydatków, mających związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Do kosztów uzyskania przychodu zalicza się również co do zasady wydatki ponoszone przez pracodawców na rzecz swoich pracowników w związku z zatrudnieniem, pozostające w związku z działalnością gospodarczą i uzyskiwanymi z niej przychodami. Z kolei stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Należy przy tym zauważyć, że ustawodawca nie definiuje pojęcia „reprezentacji”, jednak uważna analiza orzecznictwa organów podatkowych prowadzi do wniosku, iż w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie to łączy się z wizerunkiem przedsiębiorcy w otoczeniu biznesowym lub uwypuklenia profesjonalizmu, bądź promocją przedsiębiorstwa podatnika.

Dopuszczalność zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 12 marca 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 maja 2012 r.

W związku z powyższym zadano m.in. pytanie.

Czy podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop wydatki poniesione na zakup drobnych artykułów spożywczych, owoców, kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, etc. na potrzeby niewielkiego poczęstunku dla kontrahentów przedsiębiorstwa podatnika podczas spotkań biznesowych odbywających się w siedzibie przedsiębiorstwa podatnika?

Wnioskodawca wskazał, że w opisanym powyżej stanie faktycznym podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop wydatki poniesione na zakup drobnych artykułów spożywczych, owoców, kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, etc. Na potrzeby niewielkiego poczęstunku dla pracowników przedsiębiorstwa podatnika podczas wewnętrznych spotkań pracowników spółki podatnika związanych z prowadzeniem działalności przedsiębiorstwa podatnika, odbywających się w siedzibie przedsiębiorstwa podatnika.

W opisanym powyżej stanie faktycznym podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop wydatki poniesione na zakup drobnych artykułów spożywczych, owoców, kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych, etc. na potrzeby niewielkiego poczęstunku dla kontrahentów przedsiębiorstwa podatnika podczas spotkań biznesowych odbywających się w siedzibie przedsiębiorstwa podatnika.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 23 października 2012 r. interpretację indywidualną Nr ITPB3/423-402a/12/MK, w której uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na drobny poczęstunek serwowany w trakcie spotkań z kontrahentami w siedzibie przedsiębiorstwa.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 23 października 2012 r. Nr ITPB3/423-402a/12/MK w zakresie stanu faktycznego dotyczącego wydatków poniesionych na spotkania biznesowe z kontrahentami odbywające się w siedzibie przedsiębiorstwa nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem za koszty uzyskania przychodu, uważa się takie wydatki, których poniesienie przez podatnika jest spowodowane racjonalnym dążeniem i obiektywną możliwością osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła i które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem, a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, lub na jego zachowanie oraz zabezpieczenie.

Stosownie do treści powyżej przywołanego art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Analiza orzecznictwa wskazuje na występowanie poważnych wątpliwości, co do wykładni normy wynikającej z wyżej wymienionych przepisów updop. Sądy administracyjne w swoich orzeczeniach wyrażały pogląd, że skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia reprezentacji, należy posiłkować się definicją słownikową, iż reprezentacja to „okazałość”, „wystawność”, „wytworność” (por. wyroki z dnia 25 maja 2012 r., sygn. akt II FSK 2200/10 i z dnia 27 września 2012 r., sygn. akt II FSK 392/11).

W innych orzeczeniach sądy administracyjne uznawały, że termin „reprezentacja” oznacza „przedstawicielstwo”, a nie „wystawność”, „okazałość”, „wytworność” (por. wyrok z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10 i z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2571/10 i II FSK 2572/10).

Powołane rozbieżności w orzeczeniach sądów administracyjnych w zakresie kosztów reprezentacji wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów znalazły swoje podsumowanie w wydanym, w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11.

W wyroku tym Sąd podkreślił potrzebę indywidualnej oceny stanu faktycznego konkretnej sprawy dotyczącej kwalifikowania kosztów (wydatków) jako kosztów reprezentacji. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających ich poniesienie.

Dla kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, świadczenia usług gastronomicznych tzn. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności itp. jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.

Sąd wskazał ponadto, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop należy uznać te, których wyłącznym lub dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań.

Także w wyroku z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II FSK 2442/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny”. Jednocześnie w wyroku tym Sąd orzekł, iż kosztami uzyskania przychodu będą wydatki na usługi gastronomiczne w restauracjach nabywane podczas spotkań biznesowych, których celem jest tylko i wyłącznie omówienie z kontrahentami spraw handlowych. Ponadto Sąd zaznaczył, że na podatniku spoczywać będzie ciężar wykazania, że określone wydatki poniesione zostały w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów oraz, że nie były one ukierunkowane na kształtowanie wizerunku firmy, lecz stanowiły element aktywności gospodarczej.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na poczęstunek podawany w trakcie spotkań biznesowych z kontrahentami w siedzibie Spółki, których celem nie jest kształtowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorstwa mogą stanowić koszty uzyskania przychodów o ile spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 updop, w myśl którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. W konsekwencji, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.