Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-215/16-2/MN
z 19 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 21 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w spółkach przejmowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w spółkach przejmowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pan A, rezydent podatkowy Niemiec, prowadzi na terytorium Niemiec jednoosobowe przedsiębiorstwo „B” e.K. Pan A podlega w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Pan A, jako „B” e.K., planuje założyć na terenie Niemiec Spółkę „C” (forma prawna: Gesellschaft mit beschränkter Haftung, odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwana dalej: „Spółka”). Spółka będzie utworzona według prawa niemieckiego z siedzibą na terytorium Niemiec i będzie podlegać w Niemczech opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka będzie należała do Grupy „D” (zwanej dalej: „Grupą”). Grupa jest właścicielem portfela nieruchomości w Niemczech, Czechach, Polsce i na Słowacji. W tych krajach Grupa planuje i realizuje projekty, wynajmuje długoterminowo, utrzymuje, pielęgnuje, zarządza oraz rozbudowuje nieruchomości komercyjne każdego rodzaju. Do jej usług należy także kompleksowa opieka i zarządzanie własnymi parkami handlowymi oraz centrami handlowymi.

Dla każdej zakupionej przez Grupę nieruchomości zostaje założona w państwie jej położenia spółka handlowa. Celem działalności tych spółek jest zakup gruntów, budowa przez zewnętrznych wykonawców, a następnie długoterminowy wynajem nieruchomości komercyjnych.

Obecnie rozważane jest przeprowadzenie zmian w strukturze Grupy. W ramach reorganizacji spółek należących do Grupy planowane jest dokonanie transgranicznego połączenia nowo powstałej Spółki z sześcioma innymi spółkami z Grupy: (…) (zwanymi dalej: „Spółkami Przejmowanymi”), będącymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych i podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Transakcja transgranicznego połączenia ma na celu uproszczenie struktury Grupy, a tym samym wzrost efektywności w zakresie zarządzania. Poprzez transakcje transgranicznego połączenia powinny zostać osiągnięte także efekty synergii, np. w zakresie negocjacji kredytowych czy negocjacji z międzynarodowymi koncernami. Proces połączenia doprowadzi także do oszczędności, zwłaszcza w zakresie liczby sprawozdań finansowych, kosztów doradztwa podatkowego i ogólnych kosztów biurowych.

Obecnie większościowym udziałowcem Spółek Przejmowanych jest Pan A, jako „B”. W Spółkach Przejmowanych „B” e.K. posiadał następującą ilość udziałów:

• (…) Sp. z o.o. – 99,985%;
• (…) Sp. z o.o. – 99,75%;
• (…) Sp. z o.o. – 99,75%;
• (…) Sp. z o.o. – 99,98%;
• (…) Sp. z o.o. – 99,996%;
• (…) Sp. z o.o. – 99,88%.

Pozostałe udziały mniejszościowe Spółek Przejmowanych należą do spółki „E” Sp. z o.o.

Pierwszą fazą restrukturyzacji będzie sprzedaż udziałów mniejszościowych w Spółkach Przejmowanych przez spółkę „E” Sp. z o.o. (Wnioskodawcę) na rzecz Pana A, jako „B” e.K. Tak więc jedynym udziałowcem Spółki oraz Spółek Przejmowanych będzie Pan A, jako „B” e.K.

Ponadto, Wnioskodawca zaznacza, że:

• nie zajmuje się sprzedażą udziałów, zbycie udziałów w Spółkach Przejmowanych jest wyłącznie elementem restrukturyzacji;
• właściciel udziałów mniejszościowych w Spółkach Przejmowanych (Wnioskodawca) nie bierze udziału w zarządzaniu tymi spółkami;
• posiadanie udziałów w Spółkach Przejmowanych nie stanowi dla Wnioskodawcy bezpośredniego, stałego i koniecznego rozszerzenia prowadzenia działalności gospodarczej;
• sprzedaż udziałów nie odbywa się w ramach prowadzonej działalności maklerskiej lub brokerskiej;
• Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży udziałów w Spółkach Przejmowanych przez Wnioskodawcę na rzecz „B” e.K, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży udziałów w Spółkach Przejmowanych na rzecz „B” e.K, nie rodzi dla Wnioskodawcy konsekwencji na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”), podatnikiem podatku od towarów i usług jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Obejmuje ona w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Udziału w spółce nie można uznać za towar w rozumieniu ustawy o VAT. Zgodnie z art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towar rozumie się bowiem rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie, przedmiotem opodatkowania jest również świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pamiętać również należy, że nie każda czynność dokonywana przez podatnika podatku od towarów i usług będzie podlegać opodatkowaniu. Nie są bowiem objęte podatkiem wszelkie formy aktywności danego podmiotu. Za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny danego podatnika. By transakcje związane z udziałami zostały uznane za usługi w rozumieniu ustawy o VAT, niezbędne byłoby więc, żeby profesjonalna aktywność danego podmiotu powiązana była z obrotem udziałami.

Relacje między przepisami regulującymi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (opartą na zapisach art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej) oraz czynnościami polegającymi na zbywaniu należących do danego podmiotu papierów wartościowych wielokrotnie były tematem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wskazać tutaj należy na następujące wyroki:

• w wyroku z 20 czerwca 1996 r. C-155/94 Wellcome Trust Ltd v. Commissioners of Customs and Excise, TSUE stanął na stanowisku, iż sprzedaż posiadanych udziałów stanowi jedynie formę czerpania korzyści z posiadanego prawa własności i jako takie nie może samo w sobie być traktowane jako działalność gospodarcza. Co więcej, jeżeli posiadanie takich udziałów nie stanowi działalności gospodarczej, to także ich sprzedaż nie będzie działalnością gospodarczą;
• podobna opinia wyrażona została w wyroku z 20 czerwca 1991 r. C-60/90 Polysar Investments. Jak uznał TSUE, co do zasady, nabywanie, posiadanie lub zbywanie udziałów w spółkach nie stanowi działalności gospodarczej podmiotu dokonującego takich czynności, a jest jedynie wykonywaniem przysługującego mu prawa własności w stosunku do udziałów;
• z wyroku z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro wynika zaś, że nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły. Dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT. Podobnie traktować należy transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych.

Z orzecznictwa TSUE jednoznacznie wynika więc, że co do zasady transakcje polegające na zbyciu udziałów nie mieszczą się w zakresie czynności podlegających ustawie o VAT.

Jednocześnie wskazać należy pewne wyjątkowe sytuacje, w których Trybunał dopuścił objęcie zakresem opodatkowania także sprzedaży udziałów:

• gdy posiadacz udziałów lub akcji uczestniczy w zarządzaniu spółką (zob. wyrok TSUE z 20 czerwca 1991 r. w sprawie C-60/90 Polysar Investments) – w sytuacji, gdy świadczy na rzecz spółki usługi wykraczające poza zwykłe wykonywanie praw udziałowca, np. księgowe, lub
• gdy posiadanie akcji lub udziałów w spółkach stanowi bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie prowadzenia działalności gospodarczej (zob. wyrok TSUE z 11 lipca 1996 r. w sprawie C-306/94 Regie Dauphinoise) – dotyczy to sytuacji, w których wspólnik spółki, której udziały lub akcje są zbywane, prowadzi działalność, która polega w szczególności na tworzeniu nowych podmiotów i nabywaniu udziałów w spółkach już istniejących, przygotowaniu ich do samodzielnej działalności, w celu dalszej sprzedaży tych udziałów z zyskiem, lub
• gdy sprzedaż udziałów lub akcji odbywa się w ramach prowadzonej działalności maklerskiej lub brokerskiej (zob. wyrok TSUE z 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust Ltd v. Commissioners od Customs and Excise oraz z 6 lutego 1997 r. w sprawie C-80/95 Harnas & Helm) – dotyczy to sytuacji zawodowego i profesjonalnego obrotu papierami wartościowymi.

Jak jednak zostało wskazane powyżej, żadna z ww. sytuacji nie będzie miała miejsca.

Przypomnieć należy także treść art. 43 ust. 1 pkt 40a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem sa udziały w spółkach, z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi. Sprzedaż udziałów może więc stanowić, objęte zakresem ustawy o VAT, świadczenie usług jedynie w sytuacji, gdy odbywa się ono w ramach standardowo wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.

Warto nadmienić, że stanowisko, zgodnie z którym opisana w stanie faktycznym transakcja nie będzie przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, znajdzie potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 10 marca 2015 r. (sygn. IBPP2/443-1173/14/ICz) uznał, że: „w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły”. Jak podkreślił dalej ten sam organ, udziały nie stanowią towaru, zaś ich przekazanie nie może być uznane za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Za usługę może być uznany jedynie obrót dokonywany przez podatnika – do takiej kwalifikacji niezbędne jest jednak dokonywanie sprzedaży w ramach profesjonalnej aktywności danego podmiotu.

Stanowisko to potwierdził także Dyrektor Izby Skarbowej:

• w Katowicach w interpretacji z 27 sierpnia 2012 r. (sygn. IBPP1/443-512/12/AZb);
• w Poznaniu w interpretacji z 2 października 2012 r. (sygn. ILPP2/443-645/12-4/SJ);
• w Warszawie w interpretacji z 11 października 2013 r. (sygn. IPPP3/443-440/13-10/IG);
• w Warszawie w interpretacji z 17 marca 2015 r. (sygn. IPPP3/443-1266/14-3/IG).
  
  

Zatem w przedmiotowej sprawie nie będzie zachodzić żadna z przesłanek, mogąca wskazywać na to, że dokonana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży udziałów była realizowana przez niego, jako podatnika podatku VAT, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w stanie faktycznym transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółkach Przejmowanych nie podlega opodatkowani podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych oraz inne zdarzenia, które w kontekście opisywanych zdarzeń pozostają poza sferą niniejszych rozważań.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że analiza definicji pojęć podatnika i działalności gospodarczej wskazuje na szeroki zakres przedmiotowy pojęcia działalności gospodarczej oraz na jego obiektywny charakter, co oznacza, że działalność ta jest rozważana sama w sobie, niezależnie od jej celów lub jej rezultatów. Prowadzi to do wniosku, że cele działalności gospodarczej, jak i przesłanki jej podjęcia mogą być różnorodne.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95 TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy (obecnie art. 9 Dyrektywy 2006/112/WE), która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Stanowisko to zostało podtrzymane także w orzeczeniu TSUE z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz, gdzie Trybunał odwołał się do swego utrwalonego już orzecznictwa, że samo nabycie lub dzierżenie akcji nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu VI Dyrektywy. Samo nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi wykorzystywania dobra w celach zarobkowych w sposób ciągły, jako że ewentualna dywidenda, stanowiąca pożytek tego wkładu, wynika z prawa własności, a nie jest świadczeniem wzajemnym z tytułu jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania i zbywania papierów wartościowych (akcji, udziałów) wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w określonych okolicznościach, a mianowicie gdy:

• posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
• sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
• posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.
  
  

Należy zatem zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywania majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.

Zatem, co do zasady, udziały nie stanowią towaru, a ich przekazanie – świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, niemniej jednak obrót udziałami może być uznany za usługę w rozumieniu tej ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności.

W analizowanym przypadku – jak wskazano w opisie sprawy – Wnioskodawca nie bierze udziału w zarządzaniu Spółkami Przejmowanymi. Posiadanie udziałów w Spółkach Przejmowanych nie stanowi dla Wnioskodawcy bezpośredniego, stałego i koniecznego rozszerzenia prowadzenia działalności gospodarczej. Sprzedaż udziałów nie odbywa się w ramach prowadzonej działalności maklerskiej lub brokerskiej – zbycie udziałów w Spółkach Przejmowanych jest wyłącznie elementem restrukturyzacji.

Zatem, w przedmiotowej sprawie nie będzie zachodzić żadna z przesłanek wymienionych przez TSUE w ww. orzeczeniach, która wskazywałaby na to, że planowana przez Spółkę sprzedaż udziałów będzie realizowana przez nią jako podatnika VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na względzie przywołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie nie będą spełnione przesłanki warunkujące uznanie transakcji sprzedaży udziałów posiadanych przez Spółkę w Spółkach Przejmowanych za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Spółka nie uzyska statusu podatnika podatku od towarów i usług w tym zakresie. Czynność ta będzie jedynie zwykłym wykonywaniem funkcji właścicielskiej, która nie podlega przepisom ustawy.

Tym samym, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę udziałów w Spółkach Przejmowanych na rzecz „B” e.K. – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.