INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29.06.2011 r. (data wpływu 4.07.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług związanych z wyprodukowaniem audycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4.07.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług związanych z wyprodukowaniem audycji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności oznaczonej symbolem PKWiU 59.11.Z, jest producentem filmów fabularnych, dokumentalnych jak również seriali i audycji telewizyjnych o różnej tematyce i formie. Jako producent wykonawczy realizuje wszelkie produkcje na zlecenie kontrahentów - w przypadku seriali audycji telewizyjnych na zlecenia m.in. Telewizji...

Zgodnie z zawieranymi z nimi umowami o produkcję z przeniesieniem praw, Sp. z o.o. przekazuje Zleceniodawcy zrealizowany materiał na odpowiednich nośnikach, uwzględniających wymogi techniczne emisji telewizyjnej oraz przenosi na zleceniobiorcę autorskie prawa majątkowe na ustalonych polach eksploatacji. Z tytułu realizacji umowy Sp. z o.o. otrzymuje ustalone wynagrodzenie. Wynagrodzenie jest ustalane albo łącznie za przeniesienie praw majątkowych oraz za usługę wyprodukowania audycji, albo odrębnie zostaje wyceniona wartość usługi z tytułu przeniesienia praw i odrębnie z tytułu usług czysto produkcyjnych.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w przypadku ustalenia w umowie odrębnej ceny dla usług związanych z wyprodukowaniem audycji zasadne jest zastosowanie preferencyjnej, obniżonej stawki podatku wynikającej z zał. nr 3 ustawy o VAT poz. 164...

Według oceny Sp. z o.o. najistotniejszą przesłanką do zastosowania stawki preferencyjnej - zgodnie z brzmieniem zapisu w poz. 164 zał. nr 3 do ustawy - oprócz sklasyfikowania świadczonych usług produkcji audycji telewizyjnych zgodnie z PKWiU 59.11.1, jest ich ostateczne i wyłączne przeznaczenie jako audycji nadawanej w ramach programu telewizyjnego.

Zgodnie ze stanem faktycznym usługi produkcyjne świadczone na mocy zawartych umów, mieszczą się we wskazanej kategorii PKWiU 59.11.1. Spółka jednakże nie ma wpływu na ostateczne przeznaczenie efektu swojej produkcji jako że nie on jest jej nadawcą. Z brzmienia umowy zawartej ze zleceniodawcą w części dotyczącej zakresu nabytych przez niego praw wynika, że przedmiot umowy może być wykorzystany przez niego zarówno jako element programu telewizyjnego jak również może być wykorzystany przez niego w innych niż telewizyjne formach publikacji np. wydany i sprzedawany na płytach DVD. Zatem nie można jednoznacznie określić czy i w jakim zakresie Sp. z o.o. dokonuje sprzedaży usług związanych wyłącznie z produkcją programów telewizyjnych - jako że nie ma wpływu na ostateczne przeznaczenie efektu swojej produkcji. Uznać zatem należy że zastosowanie stawki preferencyjnej podatku od towarów i usług, jest w tym wypadku nieprawidłowe i usługi te podlegają opodatkowaniu stawką podstawową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do treści obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest producentem filmów fabularnych, dokumentalnych jak również seriali i audycji telewizyjnych o różnej tematyce i formie. Jako producent wykonawczy realizuje wszelkie produkcje na zlecenie kontrahentów - w przypadku seriali audycji telewizyjnych na zlecenia m.in. Telewizji P, Telewizji T. czy Telewizji P.. Zgodnie z zawieranymi z nimi umowami o produkcję z przeniesieniem praw, Sp. z o.o. przekazuje Zleceniodawcy zrealizowany materiał na odpowiednich nośnikach, uwzględniających wymogi techniczne emisji telewizyjnej oraz przenosi na zleceniobiorcę autorskie prawa majątkowe na ustalonych polach eksploatacji. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż zgodnie ze stanem faktycznym usługi produkcyjne świadczone na mocy zawartych umów, mieszczą się w kategorii PKWiU 59.11.1.

Z tytułu realizacji umowy Sp. z o.o. otrzymuje ustalone wynagrodzenie. Wynagrodzenie jest ustalane albo łącznie za przeniesienie praw majątkowych oraz za usługę wyprodukowania audycji, albo odrębnie zostaje wyceniona wartość usługi z tytułu przeniesienia praw i odrębnie z tytułu usług czysto produkcyjnych. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż zgodnie ze stanem faktycznym usługi produkcyjne świadczone na mocy zawartych umów, mieszczą się w kategorii PKWiU 59.11.1.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy w przypadku ustalenia w umowie odrębnej ceny dla usług związanych z wyprodukowaniem audycji zasadne jest zastosowanie preferencyjnej, obniżonej stawki podatku, wynikającej z załącznika nr 3 do ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 - 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności. Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% pod pozycją 164 znajdują się sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 59.11.1 „Usługi związane z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi – wyłącznie w zakresie produkcji programów telewizyjnych”. Ponadto ustawodawca zastrzegł, iż stawka ta nie dotyczy usług reklamowych i produkcyjnych.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

W konsekwencji możliwość zastosowania wspomnianej wyżej preferencyjnej stawki VAT zależy zasadniczo od tego, czy usługi produkcyjne świadczone przez Wnioskodawcę mogą zostać zaklasyfikowane jako produkcja programów telewizyjnych w rozumieniu ustawy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani rozporządzenia do niej wydane nie definiują pojęcia produkcji programów telewizyjnych, zatem sięgnąć należy do przepisów regulujących obszar danej dziedziny.

W myśl art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226 ze zm.) (obowiązującym od dnia 23.05.2011r.) programem jest usługa medialna stanowiąca uporządkowany zestaw audycji, przekazów handlowych lub innych przekazów, rozpowszechniany w całości, w sposób umożliwiający jednoczesny odbiór przez odbiorców w ustalonym przez nadawcę układzie. Audycją z kolei, w myśl art. 4 pkt 2 ustawy o radiofonii i telewizji jest ciąg ruchomych obrazów z dźwiękiem lub bez niego (audycja audiowizualna) albo ciąg dźwięków (audycja radiowa), stanowiący, ze względu na treść, formę, przeznaczenie lub autorstwo, odrębną całość w stworzonym przez dostawcę usługi medialnej programie lub katalogu audycji udostępnianych publicznie, zwanym dalej "katalogiem";

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy w ich obecnym brzmieniu programem telewizyjnym będzie jedynie uporządkowany zestaw audycji, przekazów handlowych lub innych przekazów, rozpowszechniany w całości, którego produkcja będzie korzystała z preferencyjnej stawki (8%), na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji obowiązującej od dnia 23.05.2011r. usługą medialną jest usługa w postaci programu, za którą odpowiedzialność redakcyjną ponosi jej dostawca i której podstawowym zadaniem jest dostarczenie przez sieci telekomunikacyjne ogółowi odbiorców audycji, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych; usługą medialną jest także przekaz handlowy.

Mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy prawa, uznać należy, iż wszystkie usługi produkcyjne mieszczące się w grupowaniu 59.11.1 (których efektem nie jest program telewizyjny w rozumieniu ustawy o radiofonii i telewizji oraz które nie są jednocześnie wykonywane przez podmiot świadczący usługę medialną), wykonywane przez Wnioskodawcę, podlegać będą opodatkowaniu stawką podstawową, to jest 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w złożonym wniosku uznać należy za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ pragnie podkreślić, iż zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów lub usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.