2016.05.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-375/16-2/ES
z 13 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia opodatkowania przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia opodatkowania przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna planuje rozpocząć działalność gospodarczą po otrzymaniu odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie. Ma to być działalność gospodarcza prowadzona w modelu logistycznym tzw. dropshipping, a dochody uzyskiwane z tej działalności mają być opodatkowane wg. podatku liniowego. Ewidencja księgowa będzie prowadzona na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Działalność gospodarcza wg PKD to 47.91.Z.

Działalność gospodarcza w oparci o model logistyczny sprzedaży przez Internet poprzez aukcje internetowe będzie prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe. Rola Wnioskodawcy będzie ograniczała się do prezentowania na swoim koncie w portalach aukcyjnych towarów, których właścicielami będą partnerzy handlowi mający swoją siedzibę poza granicami Unii Europejskiej (głównie Chiny, Tajwan), zbieraniu zamówień i przekazywaniu ich do partnerów oraz obsługi płatności (inkasowaniu ich od klientów i przekazywaniu należnych kwot partnerom zagranicznym) oraz ewentualna pomoc klientom w postępowaniach reklamacyjnych.

Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży towarów we własnym imieniu i na własny rachunek, a jedynie będzie pośredniczyć w sprzedaży towarów, o czym klienci będą poinformowani w regulaminie aukcji. Zakupiony towar nigdy nie będzie trafiał do Wnioskodawcy, ale bezpośrednio od dostawcy trafi do klienta (odbiorcy). Dostawca realizuje przesyłkę pozostając nieujawnionym względem niego. Wnioskodawca nigdy nie będzie i nie chce być właścicielem towaru, a jedynie pośrednikiem. Nie będzie posiadał fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie nie będzie dysponować dokumentem zakupu towaru, jakim jest rachunek lub faktura. Rola Wnioskodawcy będzie sprowadzała się do pośredniczenia w płatnościach i zamówieniach. Wszystkie warunki transakcji będą dostępne dla klienta w udostępnionym do każdej aukcji regulaminie. W przesyłce wraz towarem klient otrzyma dowód zakupu wystawiony przez partnera (Chiny, Tajwan). Ponadto wartość prezentowanych przez Wnioskodawcę i zamawianych przez klientów towarów nigdy nie przekroczy 150 EUR. Zobowiązanym z tytułu należności celnych i podatku VAT z tytułu importu towaru będzie klient, przy czym, ze względu na wartość towaru nie przekraczającą 150 EUR należności celne nie występują. O tych zobowiązaniach klient również będzie poinformowany w regulaminie.

Tak, więc klient dokonując zakupu najpierw przeleje pieniądze na konto Wnioskodawcy, jako pośrednika, a następnie tego samego lub następnego dnia, jako pośrednik przeleje zagranicznemu dostawcy kwotę należną za towar na podstawie jego cennika. Towar zostanie wysłany bezpośrednio do kupującego na podany przez niego adres. Prowizję za usługę będzie stanowić różnica pomiędzy kwotą otrzymaną od kupującego towar, jako przelew na konto Wnioskodawcy, a kwotą, którą jako pośrednik przesyłam przelewem bankowym na rachunek dostawcy zagranicznego (Chiny, Tajwan).

Na ustaloną w ten sposób prowizję za usługę pośrednictwa zostanie wystawiona faktura dla partnera handlowego mającego siedzibę poza Polską. Wystawione faktury będą stanowiły podstawę do zaksięgowania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Na koszt uzyskania przychodu będą składać się wszystkie wydatki związane z uzyskaniem i zabezpieczeniem źródła przychodu a więc: koszty utrzymania strony internetowej, koszty telefonu, prowizji za wystawianie ofert na portalach aukcyjnych, koszty wydruku rachunków/faktur, koszty obsługi księgowej, koszty reklamy oraz koszty utrzymania rachunków bankowych.

Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku VAT (od towarów i usług).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Co stanowi podstawę opodatkowania w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny tzw. dropshippingiem?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z przedstawionym stanem przyszłym i zadanym pytaniem uważa, iż podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowić będzie różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na jego rachunek a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia, na którą zostanie wystawiony rachunek/faktura.

Powyższe jest związane głównie z faktem, że jako pośrednik Wnioskodawca nie chce i nigdy nie będzie właścicielem towaru, dlatego nigdy nie uzyska faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup. Nie będzie również importerem, ponieważ jedynie pośredniczy w płatnościach i zamówieniach, nie sprowadza towaru we własnym imieniu - pomaga nabyć towar od zagranicznego dostawcy.

Płatność od klienta (kupującego towar) - w formie przelewu na konto Wnioskodawcy - będzie należnością za sprzedany towar przez zagraniczną firmę, a w części będzie należnością dla Wnioskodawcy za usługę pośrednictwa w płatności i obsługę zamówienia (art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z treścią art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniem podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust, 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. lc ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrz. ust. 1e, 1h i 1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później jednak niż dzień:

wystawienia faktury lub
uregulowania należności.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Należy w tym miejscu przywołać również art. 24 ust. 1 i 2.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów:

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13.01.2013 r. Nr ILPB1/415-1183/11-2/TW,
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28.09.2015 r. Nr IPTPB3/4511-43/15-2/KJ,
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24.08.2015 r. Nr IPTPB1/4511-291/15-4/MM
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 07.11.2013 r. IBPBI/1/415-827/13/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Na mocy art. 14 ust. 1c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

wystawienia faktury albo
uregulowania należności.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje rozpocząć działalność gospodarczą w modelu logistycznym tzw. dropshipping.

W takim zatem przypadku przychodem, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania będzie kwota należna za wykonaną usługę, tj. prowizja Wnioskodawcy.

Natomiast, w myśl art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Z treści cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika przede wszystkim, że aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej musi zostać poniesiony. Poniesienie tego wydatku musi być także związane z osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem tego przychodu.

Jak stanowi art. 24 ust. 2 zd. pierwsze ustawy u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów, które przewidywałby szczególny sposób ustalania podstawy opodatkowania przy pośrednictwie handlowym prowadzonym w oparciu o model logistyczny dropshippingu, co oznacza, że stosować należy ogólne zasady ustalenia przychodu i kosztów uzyskania przychodu wynikające z art. 14 ust. 1 i art. 22 ust. 1 cyt. ustawy.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczyć będzie jedynie w sprzedaży towarów handlowych (nie będzie dokonywał ich zakupu oraz nie będzie ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na rachunek bankowy Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Tak określony przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodów – spełniające przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy – stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowić będzie różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na jego rachunek a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia, na którą zostanie wystawiony rachunek/faktura należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin