Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-368/16-1/SK
z 4 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 kwietnia 2016 r., który został złożony osobiście w tut. Biurze 29 kwietnia 2016 r., uzupełnionym 17, 31 maja, 25 lipca oraz 2 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości przystąpienia do nowej podatkowej grupy kapitałowej w przypadku wcześniejszej utraty statusu podatnika przez poprzednią podatkową grupę kapitałową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2016 r. złożono osobiście w tut. Biurze ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości przystąpienia do nowej podatkowej grupy kapitałowej w przypadku wcześniejszej utraty statusu podatnika przez poprzednią podatkową grupę kapitałową. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z 18 lipca 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-368/16/SK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku, co też nastąpiło 25 lipca i 2 sierpnia 2016 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego. W dniu 29 września 2015 r. Wnioskodawca zawarł wraz z innymi spółkami należącymi do grupy kapitałowej „X”, umowę (dalej: „Umowa”) w formie aktu notarialnego o utworzeniu z dniem 1 stycznia 2016 r.

Podatkowej grupy kapitałowej („PGK”) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”). Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 2 listopada 2015 r. Umowa została zarejestrowana.

PGK jest podatnikiem w rozumieniu art. la ust. 1 Ustawy o CIT.

Zgodnie z Umową, PGK została utworzona na okres trzech lat podatkowych. Rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy. Pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się z dniem 1 stycznia 2016 r.

Jako spółka reprezentująca PGK (spółka dominująca) w zakresie obowiązków wynikających z Ustawy o CIT oraz z ustawy Ordynacja Podatkowa została wyznaczona X Spółka Akcyjna („Spółka Dominująca”).

Wnioskodawca nie wyklucza, że na skutek planowanych procesów restrukturyzacyjnych (opisanych poniżej) dojdzie w przyszłości do naruszenia warunków decydujących o utrzymaniu PGK, wskazanych w art. la ust. 2 pkt 3 w związku z art. la ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca zaznacza, że w związku z planowaną restrukturyzacją w ramach grupy kapitałowej „X” (dalej: „Grupa X”), co do której ostateczne decyzje zostaną podjęte przez organy Spółki Dominującej jako spółki publicznej oraz przy założeniu, że inne podmioty (np. banki finansujące Grupę „X”) nie zgłoszą zastrzeżeń do planowanej restrukturyzacji, które to zastrzeżenia uniemożliwiłyby jej realizację, Spółka Dominująca zamierza wnieść w drodze wkładu niepieniężnego, do jednej ze spółek wchodzących w skład PGK, udziały/akcje pozostałych spółek wchodzących w skład PGK (w tym m.in. Wnioskodawcy) lub potencjalnie również udziały innych spółek. Tym samym, na skutek opisanych czynności restrukturyzacyjnych, spółka do której wniesione zostaną udziały/akcje pozostałych spółek wchodzących w skład PGK (w tym Wnioskodawcy) stanie się ich bezpośrednim udziałowcem/akcjonariuszem posiadającym ponad 95% udziałów/akcji.

Natomiast, zgodnie z Ustawą o CIT, warunkiem utworzenia i dalszego funkcjonowania PGK jest aby spółka dominująca, posiadała bezpośredni 95% udział w kapitale zakładowym pozostałych spółek (spółek zależnych) oraz aby spółki zależne nie posiadały udziałów/akcji w kapitale zakładowym innych spółek tworzących tę grupę (art. la ust. 2 pkt 1 lit. b i c w zw. z art. la ust. 2 pkt 3 Ustawy o CIT). Zatem, w sytuacji zaistnienia powyższych okoliczności, zgodnie z Ustawą o CIT, PGK utraci swój status podatnika CIT.

Wnioskodawca zaznacza, że przed przystąpieniem do PGK, rokiem podatkowym Wnioskodawcy był rok kalendarzowy.

Wnioskodawca nie wyklucza, że po rozwiązaniu PGK, będzie chciał zawiązać z innymi spółkami z grupy, nową podatkową grupę kapitałową (dalej: „Nowa PGK”).

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 2 sierpnia 2016 r., który wpłynął do tut. Biura w tym samym dniu, Wnioskodawca wskazał, że:

1. pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się z dniem 1 stycznia 2016 r. Rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy. Wnioskodawca wskazuje, że do utraty statusu podatnika przez PGK dojdzie w 2016 r.,
   
2. Spółka ma zamiar zawrzeć w formie aktu notarialnego nową umowę PGK w roku podatkowym następującym po roku, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT.
   Dodatkowo Wnioskodawca uzupełnił przykład przedstawiony we wniosku:
   
   1. umowa stanowi, że rok podatkowy PGK jest równy kalendarzowemu,
      
   2. rok podatkowy Wnioskodawcy (przed jego przystąpieniem do PGK, jak również po ustaniu funkcjonowania PGK) jest ustalony jako rok kalendarzowy,
      
   3. 29 grudnia 2016 r. PGK utraci prawo do uznania jej za podatnika, tym samym 29 grudnia 2016 r. będzie ostatnim dniem roku podatkowego PGK zgodnie z art. 1a ust. 10 Ustawy o CIT, oraz
      
   4. pierwszym dniem roku podatkowego Wnioskodawcy, który był członkiem PGK, będzie 30 grudnia 2016 r. a ostatnim – 31 grudnia 2016 r. (z uwagi na fakt, że rokiem podatkowym Wnioskodawcy przed przystąpieniem do PGK był rok kalendarzowy),
      
   5. w styczniu 2017 r. Wnioskodawca podpisze (zawrze) umowę tworzącą Nową PGK (tj. w roku podatkowym następującym po roku podatkowym Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT) i następnie dokona zgłoszenia przedmiotowej umowy do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego.
3. Wnioskodawca potwierdza, że spółka reprezentująca Nową PGK dokona, stosownie do art. 1a ust. 4 Ustawy o CIT, zgłoszenia umowy Nowej PGK do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez Nową PGK.
   
   

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 22 lipca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 25 lipca 2016 r.), Wnioskodawca doprecyzował przedstawione zdarzenie przyszłe wskazując, że umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę wyznaczoną na spółkę dominującą, wskazaną zgodnie z ust. 3 pkt 4 Ustawy o CIT, do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Zgłoszenie umowy nowej PGK do właściwego naczelnika urzędu skarbowego nastąpi w styczniu 2017 r. oznacza to, że pierwszy rok podatkowy nowej PGK będzie mógł rozpocząć się najwcześniej w maju 2017 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w przypadku utraty statusu podatnika CIT przez PGK wskutek zdarzenia opisanego powyżej, Spółka będzie mogła przystąpić do Nowej PGK po upływie roku podatkowego Spółki następującego po roku, w którym PGK utraci prawo do uznania jej za podatnika CIT, tj. po upływie roku podatkowego Spółki, który rozpocznie się w dniu następującym po dniu, w którym PGK utraci status podatnika CIT, a zakończy się 31 grudnia danego roku kalendarzowego? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)
2. Czy w przypadku utraty statusu podatnika CIT przez PGK, Spółka będzie mogła przystąpić do Nowej PGK (w 2017 r.) po zakończeniu roku podatkowego Spółki, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT, przy założeniu spełnienia warunku zgłoszenia umowy Nowej PGK do właściwego naczelnika urzędu skarbowego co najmniej na 3 miesiące przez rozpoczęciem roku podatkowego Nowej PGK (art. la ust. 4 Ustawy o CIT)? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 22 lipca 2016 r. (wpływ do tut. Biura 25 lipca 2016 r.) oraz z 2 sierpnia 2016 r., (data wpływu do tut. Biura w tym samym dniu).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

W przypadku utraty statusu podatnika CIT przez PGK, wskutek zdarzenia opisanego powyżej Spółka będzie mogła przystąpić do Nowej PGK po upływie roku podatkowego Spółki następującego po roku, w którym PGK utraci prawo do uznania jej za podatnika CIT, tj. po upływie roku podatkowego Spółki, który rozpocznie się w dniu następującym po dniu, w którym PGK utraci status podatnika CIT, a zakończy się 31 grudnia danego roku kalendarzowego.

Zgodnie z Ustawą o CIT, warunkiem utworzenia i dalszego funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej jest aby spółka dominująca, posiadała bezpośredni 95% udział w kapitale zakładowym pozostałych spółek (spółek zależnych), oraz aby spółki zależne nie posiadały udziałów/akcji w kapitale zakładowym innych spółek tworzących tę grupę (art. la ust. 2 pkt 1 lit. b i c w zw. z art. la ust. 2 pkt 3 Ustawy o CIT).

Wnioskodawca zaznacza, że w związku z planowaną restrukturyzacją w ramach Grupy „X”, co do której ostateczne decyzje zostaną podjęte przez organy Spółki Dominującej jako spółki publicznej oraz przy założeniu, że inne podmioty (np. banki finansujące Grupę „X”) nie zgłoszą zastrzeżeń do planowanej restrukturyzacji, które to zastrzeżenia uniemożliwiłyby jej realizację, Spółka Dominująca zamierza wnieść w drodze wkładu niepieniężnego, do jednej ze spółek wchodzących w skład PGK, udziały/akcje pozostałych spółek wchodzących w skład PGK (w tym m.in. Wnioskodawcy) lub potencjalnie również udziały innych spółek. Tym samym, na skutek opisanych czynności restrukturyzacyjnych, spółka do której wniesione zostaną udziały/akcje pozostałych spółek wchodzących w skład PGK (w tym Wnioskodawcy) stanie się ich bezpośrednim udziałowcem/akcjonariuszem posiadającym ponad 95% udziałów/akcji.

W związku z powyższym, nastąpi naruszenie art. la ust. 2 pkt 1 lit. b i c w zw. z art. la ust. 2 pkt 3 Ustawy o CIT i tym samym PGK utraci status podatnika CIT.

Wnioskodawca rozważa jednocześnie, po rozwiązaniu PGK przystąpienie do nowej podatkowej grupy kapitałowej utworzonej zgodnie z przepisami Ustawy o CIT.

Na podstawie art. la ust. 10 Ustawy o CIT, w razie gdy w okresie obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika CIT, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków, z zastrzeżeniem ust. 12, oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego.

Zgodnie z art. la ust. 13 Ustawy o CIT, przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez którąkolwiek ze spółek wchodzących uprzednio w skład grupy, która utraciła ten status ze względu na naruszenie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4 Ustawy o CIT, nie jest możliwe przed upływem roku podatkowego spółki, następującego po roku, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika.

W celu prawidłowej interpretacji powyższego przepisu, należy w pierwszej kolejności ustalić znaczenie wyrażeń „rok podatkowy spółki” oraz „rok, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika”.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 8 ust. 7 Ustawy o CIT, przepisy art. 8 ust. 1-5 Ustawy o CIT stosuje się odpowiednio do podatkowych grup kapitałowych. Dla poszczególnych spółek tworzących grupę:

1. dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez grupę jest dniem kończącym rok podatkowy tych spółek;
2. dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej, jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, w trakcie trwania podatkowej grupy kapitałowej nie biegną lata podatkowe spółki wchodzącej w skład tej grupy lecz biegną lata podatkowej grupy kapitałowej (jako odrębnego podatnika CIT). Rok podatkowy spółki rozpocznie się zatem dopiero w dniu następującym po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy podatkowej grupy kapitałowej lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej.

Przykładowo, jeżeli podatkowa grupa kapitałowa utraciłaby status podatnika CIT ze względu na naruszenie warunków określonych w Ustawie o CIT w dniu 15 grudnia, wówczas pierwszy dzień następujący po tym dniu (a więc 16 grudnia) będzie pierwszym dniem roku podatkowego spółki.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”), jak również w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Ministra Finansów, w których wskazano, że dzień następujący po dniu, w którym podatkowa grupa kapitałowa została rozwiązana, jest pierwszym dniem nowego roku podatkowego dla każdej ze spółek wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej:

• wyrok NSA z 1 września 2011 r. sygn. akt II FSK 491/10, ostatnim dniem istnienia grupy (...) jest zatem dzień, w którym wygasa umowa o utworzeniu grupy. Od następnego dnia dla każdej ze spółek, które wchodziły w skład grupy, rozpoczyna się pierwszy dzień roku podatkowego i każda z nich powinna od tego momentu rozliczać się z podatku dochodowego jako samodzielny podatnik (a contrario z art. 8 ust. 7 u.p.d.o.p.);
• interpretacja indywidualna z 11 października 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Znak: IPTPB3/423-144/11-4/KJ, kolejny rok podatkowy Spółki rozpocznie się w dniu następującym po dniu upływu okresu obowiązywania umowy o utworzeniu PGK lub utraty statusu podatnika CIT, zgodnie z dyspozycją art. 8 ust. 7 pkt 2 ustawy o PDOP.
  
  

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione także w następujących interpretacjach: interpretacja indywidualna z 11 października 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Znak: IPTPB3/423-144/11-3/KJ, interpretacja indywidualna z 27 września 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB3/423-293/11-4/JG, interpretacja indywidualna z 27 września 2011 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: LPB3/423-292/11-4/JG, interpretacja indywidualna z 14 lipca 2014 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB3/423-242/14-2/PR, interpretacja indywidualna z 19 marca 2015 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB3/423-700/14-2/PR.

Natomiast, do ustalenia ostatniego dnia roku podatkowego spółki, który biegnie bezpośrednio po zakończeniu roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej zastosowanie będą miały zasady ogólne wyrażone w art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT. Ustawa ta nie zawiera bowiem szczególnych przepisów dotyczących ustalenia ostatniego dnia roku podatkowego spółki w takiej sytuacji.

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT, rok podatkowy spółki, który będzie biegł bezpośrednio po zakończeniu roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej, będzie trwał do ostatniego dnia roku podatkowego przyjętego przez spółkę, który jest równy kalendarzowemu, chyba że spółka postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe spółki i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 sierpnia 2008 r. Znak: ITPB3/423-268b/08/MT, rok podatkowy Banku - rozpoczęty w dniu następującym po dniu naruszenia warunku posiadania przez spółkę dominującą bezpośredniego 95% udziału w Jego kapitale zakładowym - będzie trwał do końca roku kalendarzowego, albo do końca okresu stanowiącego rok podatkowy, jeżeli podatnik w statucie albo umowie spółki przyjął rok podatkowy niepokrywający się z rokiem kalendarzowym i zawiadomił o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Innymi słowy, Spółka powróci do ogólnych zasad określania roku podatkowego, jakie stosowała przed utworzeniem Podatkowej Grupy Kapitałowej.

Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 14 lipca 2014 r. Znak: ILPB3/423-242/14-2/PR oraz z 19 marca 2015 r. Znak: ILPB3/423-700/14-2/PR.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że w przypadku utraty przez PGK statusu podatnika CIT, rok podatkowy Wnioskodawcy rozpocznie się w dniu następującym po dniu, w którym PGK utraci status podatnika CIT i co do zasady będzie trwał do ostatniego dnia przyjętego przez Wnioskodawcę roku podatkowego, tj. roku podatkowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym.

Przechodząc do analizy drugiej części przepisu art. la ust. 13 Ustawy o CIT, tj. ustalenia znaczenia wyrażenia „roku, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika” należy zauważyć, że dzień utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika CIT jest ostatnim dniem roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej. Zgodnie bowiem z art. la ust. 10 Ustawy o CIT, w razie gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków, z zastrzeżeniem ust. 12, oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego.

Biorąc pod uwagę fakt, że ustawodawca nie sprecyzował pojęcia „rok” w art. la ust. 13 Ustawy o CIT, ani nie wprowadził do wspomnianej ustawy definicji terminu „rok”, a także mając na uwadze racjonalność ustawodawcy, należy uznać, że „rok” oznacza tu rok podatkowy podatkowej grupy kapitałowej.

W szczególności, w kontekście analizowanego art. la ust. 13 Ustawy o CIT, nie można interpretować terminu „rok” jako rok kalendarzowy, czy też inny okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Nie ulega wątpliwości, że w sytuacjach, gdzie ustawodawca ma na myśli rok kalendarzowy lub inny okres 12 kolejnych miesięcy, posługuje się wprost takim sformułowaniem.

Przykładowo, w art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT, ustawodawca wprost rozróżnia rok podatkowy od roku kalendarzowego lub innego okresu 12 kolejnych miesięcy.

Na trafność stanowiska, że rokiem „w którym grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika” w rozumieniu art. la ust. 13 Ustawy o CIT, jest rok podatkowy podatkowej grupy kapitałowej, wskazuje także analiza pozostałych przepisów tej ustawy, w których użyto słowa „rok” bez wskazania, czy jest to rok podatkowy, czy kalendarzowy. W każdym z tych przypadków, zakładając racjonalność ustawodawcy, terminowi „rok” należy nadać znaczenie używane w danych przepisie, przykładowo:

• art. 9b ust. 6 pkt 2 Ustawy o CIT, w przypadku rezygnacji z metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy od pierwszego dnia roku podatkowego, następującego po roku, w którym stosowali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w art. 150, ustalając różnice kursowe od dnia, o którym mowa w pkt 1;
• art. 15 ust. 1b pkt 1 Ustawy o CIT, u ubezpieczycieli kosztem uzyskania przychodów za rok podatkowy są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe utworzone zgodnie z odrębnymi przepisami - do wysokości stanowiącej przyrost tych rezerw na koniec roku podatkowego w stosunku do ich stanu na początek roku; przy ustalaniu zaliczek, o których mowa w art. 25, kosztem uzyskania przychodu jest przyrost stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na koniec okresu, za który wpłacana jest zaliczka, w stosunku do stanu tych rezerw na początek roku podatkowego;
• art. 17 ust. 1 pkt 5a Ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23 roku życia);
• art. 25 ust. 2a Ustawy o CIT, podatnicy uzyskujący w roku podatkowym przychody z działalności rolniczej, określone w art. 2 ust. 2, oraz z innych źródeł, u których w roku poprzedzającym rok podatkowy udział przychodów z działalności rolniczej w ogólnej kwocie przychodów, ustalony zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4e, wynosił co najmniej 50%, mogą wpłacać zaliczki, o których mowa w ust 1-1c, począwszy od dnia 20 października każdego roku,
• art. 25 ust. 6 Ustawy o CIT, podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
  
  

Powyższe stanowisko, tj. że użycie terminu „roku” w danym przepisie należy rozumieć w taki sam sposób jak zostało użyte (doprecyzowane jako rok podatkowy) w innym miejscu tego samego przepisu zostało potwierdzone przykładowo w decyzji w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Izbę Skarbową w Krakowie 7 września 2007 r. Znak: PD-1/42180-32/07.

Przedmiotowa decyzja dotyczyła ustalenia wysokości zaliczek uproszczonych za rok podatkowy 2007 r. w sytuacji gdy rok podatkowy 2007 był poprzedzony latami podatkowymi trwającymi od 1 stycznia 2006 r. do 27 kwietnia 2006 r. oraz od 28 kwietnia 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. Izba Skarbowa w Krakowie potwierdziła, że: w zaistniałym stanie faktycznym rok kalendarzowy 2006 obejmował dwa lata podatkowe, tj. 01.01.2006 - 27.04.2006 i 28.04.2006 - 31.12.2006. Zatem rokiem podatkowym poprzedzającym 2007 rok, jest rok podatkowy obejmujący okres 28.04.2006 -31.12.2006. W tym roku podatkowym Spółka złożyła zeznanie CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, za rok podatkowy obejmujący okres 01.01.2006 r. - 27.04.2006 r. i właśnie podatek wykazany w tym zeznaniu, stanowi podstawę do wyliczenia zaliczek uproszczonych na 2007 r. wyliczony w wysokości podatku należnego, przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego.

W świetle powyższego, nie może budzić wątpliwości fakt, że również w art. la ust. 13 Ustawy o CIT ustawodawca, używając terminu rok wskazał na rok podatkowy. W przepisie tym bowiem użyto równolegle (w odniesieniu do spółki tworzącej podatkową grupę kapitałową) słowa „rok” jedynie w rozumieniu roku podatkowego, a nie jakiegokolwiek innego.

Oczywistym jest też, że termin „rok” użyty w art. la ust. 13 Ustawy o CIT, odnosi się do roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej, a nie jakiegokolwiek innego roku podatkowego, przykładowo roku podatkowego spółki wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej. W świetle art. la ust. 10 Ustawy o CIT inne rozumienie sformułowania „rok” użytego w tym przepisie byłoby nieuzasadnione. Nie ulega bowiem wątpliwości, że - jak wskazał NSA w wyroku z 1 września 2011 r. sygn. akt II FSK 491/10 - w okresie funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej spółki wchodzące w skład grupy przestają, dla potrzeb podatku CIT, istnieć jako odrębni podatnicy. Dzień, „w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika” należy jeszcze do roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej i jednocześnie wyznacza ostatni dzień roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej.

Powyższe stanowisko potwierdzają również m.in.:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 sierpnia 2008 r. Znak: ITPB3/423-268a/08/MT, zgodnie z którą datą zakończenia roku podatkowego Podatkowej Grupy Kapitałowej będzie dzień, w którym nastąpi zbycie akcji Banku przez "G." Sp. z o.o. (Posiadanie przez spółkę dominującą bezpośredniego 95% udziału w kapitale zakładowym spółek zależnych jest bowiem niezbędnym warunkiem istnienia podatkowej grupy kapitałowej, natomiast zbycie akcji Banku spowoduje spadek wielkości udziałów poniżej tego limitu.), lub dojdzie do połączenia Banku z innym bankiem, wskutek czego ustanie byt prawny Wnioskodawcy, a "G". Sp. z o.o. przestanie być spółką dominującą w rozumieniu art. 1a ust. 2 pkt 1 lit b powołanej ustawy - czyli data, w której Podatkowa Grupa Kapitałowa utraci status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych;
• pismo Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego z 1 sierpnia 2006 r. sygn. US.PD/423-15/WC/06, zgodnie z którym w przypadku naruszenia któregokolwiek z warunków wymienionych w art. 1a ust. 2 ustawy (...) data ustalona, jako dzień naruszenia, określa moment utraty statusu podatnika, a więc stosownie do art. 258 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej również moment wygaśnięcia decyzji o rejestracji umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej. (...) Zgodnie z art. 1a ust. 10 ustawy utrata statusu podatnika oznacza również koniec roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej. Stosownie do art. 8 ust. 7 pkt 2 ustawy dla poszczególnych spółek tworzących podatkową grupę kapitałową dzień następujący po dniu, w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej, jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.
  
  

Analogiczne stanowisko znajduje potwierdzenie we wspomnianej interpretacji indywidualnej z 14 lipca 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB3/423-242/14-2/PR oraz interpretacji indywidualnej z 19 marca 2015 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu Znak: ILPB3/423-700/14-2/PR.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku utraty statusu podatnika CIT przez PGK, Spółka będzie mogła przystąpić do Nowej PGK po upływie roku podatkowego Spółki następującego po roku, w którym PGK utraci prawo do uznania jej za podatnika CIT, tj. po upływie roku podatkowego Spółki, który rozpocznie się zgodnie z art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT w dniu następującym po dniu, w którym PGK utraci status podatnika CIT, a zakończy się 31 grudnia danego roku kalendarzowego.

W celu zilustrowania powyższej zasady, Spółka przedstawia poniżej przykładową sytuację:

• umowa stanowi, że rok podatkowy PGK jest równy kalendarzowemu,
• rok podatkowy Wnioskodawcy (przed przystąpieniem do PGK jak również po ustaniu funkcjonowania PGK) jest ustalony jako rok kalendarzowy,
• 15 grudnia 2016 r. PGK traci prawo do uznania jej za podatnika, tym samym 15 grudnia 2016 r. jest ostatnim dniem roku podatkowego PGK zgodnie z art. la ust. 10 Ustawy o CIT, oraz
• pierwszym dniem roku podatkowego Spółki, która tworzyła PGK, jest 16 grudnia 2016 r., a ostatnim - 31 grudnia 2016 r. (z uwagi na fakt, że rokiem podatkowym Spółki przed przystąpieniem do PGK był rok kalendarzowy),

Spółka może przystąpić do innej PGK po upływie roku podatkowego Spółki następującego po roku, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika, tj. po upływie roku podatkowego kończącego się 31 grudnia 2016 r.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku utraty statusu podatnika CIT przez PGK, Spółka będzie mogła przystąpić do Nowej PGK (w 2017 r.) po zakończeniu roku podatkowego Spółki, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT, przy założeniu spełnienia warunku zgłoszenia umowy Nowej PGK do właściwego naczelnika urzędu skarbowego co najmniej na 3 miesiące przez rozpoczęciem roku podatkowego Nowej PGK (art. la ust. 4 Ustawy o CIT).

W celu zilustrowania powyższego (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 2 sierpnia 2016 r. (data wpływ do tut. Biura w tym samym dniu)), Wnioskodawca przedstawił następujący przykład:

1. umowa stanowi, że rok podatkowy PGK jest równy kalendarzowemu,
2. rok podatkowy Wnioskodawcy (przed jego przystąpieniem do PGK jak również po ustaniu funkcjonowania PGK) jest ustalony jako rok kalendarzowy,
3. 29 grudnia 2016 r. PGK utraci prawo do uznania jej za podatnika, tym samym 29 grudnia 2016 r. będzie ostatnim dniem roku podatkowego PGK zgodnie z art. 1a ust. 10 Ustawy o CIT, oraz
4. pierwszym dniem roku podatkowego Wnioskodawcy, który był członkiem PGK, będzie 30 grudnia 2016 r. a ostatnim – 31 grudnia 2016 r. (z uwagi na fakt, iż rokiem podatkowym Wnioskodawcy przed przystąpieniem do PGK był rok kalendarzowy),
5. w styczniu 2017 r. Wnioskodawca podpisze umowę tworzącą Nową PGK (tj. w roku podatkowym następującym po roku podatkowym Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT) i dokona zgłoszenia przedmiotowej umowy do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, która zostanie następnie zarejestrowana przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W polskim prawie podatkowym przepisy traktują podatkową grupę kapitałową jako podmiot podatku dochodowego od osób prawnych. Pomimo, że podatkowa grupa kapitałowa nie posiada osobowości prawnej, to zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), nadany jej został status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Grupa podatkowa płaci zaliczki i podatek od dochodów, które stanowią różnicę między sumą dochodów a sumą strat poszczególnych podmiotów wchodzących w skład grupy. Utworzenie podatkowej grupy kapitałowej jest możliwe, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie ustawowe warunki formalne. Zgodnie z art. 1a ust. 1 Ustawy o CIT, podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.

Wymogi, jakie kumulatywnie musi spełniać podatkowa grupa kapitałowa, aby posiadać status podatnika na gruncie omawianej ustawy zostały określone w ust. 2 ww. artykułu. Warunki te są następujące:

1. podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
1. przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa w ust. 2b, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy niż 1.000 000 zł,
   
2. jedna ze spółek, zwana dalej „spółką dominującą”, posiada bezpośredni 95% udział w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej „spółkami zależnymi”, która na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji,
   
3. spółki zależne nie posiadają udziałów w kapitale zakładowym innych spółek tworzących tę grupę,
   
4. w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu państwa;
2. spółka dominująca i spółki zależne zawarły, w formie aktu notarialnego, umowę o utworzeniu, na okres co najmniej 3 lat podatkowych, podatkowej grupy kapitałowej i umowa ta, zwana dalej „umową”, została zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego;
3. po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę grupę spełniają warunki wymienione w pkt 1 lit. a-c, a ponadto:
1. nie korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,
   
2. nie pozostają w związkach powodujących zaistnienie okoliczności, o których mowa w art. 11, z podatnikami podatku dochodowego niewchodzącymi w skład podatkowej grupy kapitałowej;
4. podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok podatkowy udział dochodów w przychodach, określony zgodnie z art. 7a ust. 1, w wysokości co najmniej 3%.
   
   

Co istotne, stosownie do art. 1a ust. 4 Ustawy o CIT, umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę, wskazaną zgodnie z ust. 3 pkt 4, do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Organ ten jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy kapitałowej.

Naczelnik urzędu skarbowego dokonuje, w formie decyzji, rejestracji umowy. W tej samej formie naczelnik urzędu skarbowego odmówi zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3 i 4. Po rejestracji umowy nie może być ona rozszerzona na inne spółki (art. 1a ust. 5 i ust. 6 Ustawy o CIT).

W razie, gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy, które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków, z zastrzeżeniem ust. 12, oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej roku podatkowego – art. 1a ust. 10 Ustawy o CIT.

Podatkowa grupa kapitałowa traci swój status podatkowy albo wskutek upływu okresu obowiązywania umowy o jej utworzeniu albo z powodu naruszenia któregoś z warunków koniecznych do utrzymania specjalnego statusu podatkowego.

Z powyższego wynika, że ustawodawca w sposób precyzyjny określił moment utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika. Jest nim dzień naruszenia któregokolwiek warunku istnienia podatkowej grupy kapitałowej. Jedynym wyjątkiem od reguły jest warunek 3% dochodowości. Stosownie bowiem do art. 1a ust. 12 Ustawy o CIT, w przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, za dzień utraty statusu podatnika przez podatkową grupę kapitałową uznaje się ostatni dzień miesiąca, w którym złożono zeznanie podatkowe, nie później jednak niż dzień, na który, zgodnie z art. 27 ust. 1, przypada termin złożenia tego zeznania.

Natomiast, stosownie do art. 1a ust. 13 Ustawy o CIT, przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez którąkolwiek ze spółek wchodzących uprzednio w skład grupy, która utraciła ten status ze względu na naruszenie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, nie jest możliwe przed upływem roku podatkowego spółki, następującego po roku, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do uznania jej za podatnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego i 29 września 2015 r. zawarł wraz z innymi spółkami należącymi do grupy kapitałowej, umowę (dalej: „Umowa”) w formie aktu notarialnego o utworzeniu z dniem 1 stycznia 2016 r. podatkowej grupy kapitałowej (dalej: „PGK”) w rozumieniu przepisów Ustawy o CIT.

PGK jest podatnikiem w rozumieniu art. la ust. 1 Ustawy o CIT. Zgodnie z Umową, PGK została utworzona na okres trzech lat podatkowych. Rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy. Pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się z dniem 1 stycznia 2016 r.

Wnioskodawca nie wyklucza, że na skutek planowanych procesów restrukturyzacyjnych dojdzie w przyszłości do naruszenia warunków decydujących o utrzymaniu PGK, wskazanych w art. la ust. 2 pkt 3 w związku z art. 1a ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT.

Spółka Dominująca zamierza wnieść, w drodze wkładów niepieniężnego, do jednej ze spółek wchodzących w skład PGK, udziały/akcje pozostałych spółek wchodzących w skład PGK (w tym m.in. Wnioskodawcy) lub potencjalnie również udziały innych spółek. Tym samym, na skutek opisanych czynności restrukturyzacyjnych, spółka do której wniesione zostaną udziały/akcje pozostałych spółek wchodzących w skład PGK (w tym Wnioskodawcy) stanie się ich bezpośrednim udziałowcem/akcjonariuszem posiadającym ponad 95% udziałów/akcji.

Wnioskodawca zaznacza, że przed przystąpieniem do PGK, rokiem podatkowym Wnioskodawcy był również rok kalendarzowy.

Wnioskodawca nie wyklucza, że po rozwiązaniu PGK, będzie chciał zawiązać z innymi spółkami z grupy nową podatkową grupę kapitałową („Nowa PGK”).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość przystąpienia do nowej podatkowej grupy kapitałowej po upływie roku podatkowego Spółki następującego po roku, w którym PGK utraci prawo do uznania jej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych i czy jest to możliwe w 2017 r.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej: „Ordynacja Podatkowa”), rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o CIT, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

Stosownie do art. 8 ust. 7 Ustawy o CIT, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatkowych grup kapitałowych. Dla poszczególnych spółek tworzących grupę:

1. dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez grupę jest dniem kończącym rok podatkowy tych spółek;
2. dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej, jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.
   
   

Z powyższego wynika, że przepisy podatkowe wprost określają datę rozpoczęcia roku podatkowego przez spółki, które tworzyły podatkową grupę kapitałową po rozwiązaniu tej grupy. Jest nią dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przypadku utraty przez PGK statusu podatnika, rok podatkowy Spółki rozpocznie się w dniu następującym po dniu, w którym PGK utraciła status podatkowej grupy kapitałowej i co do zasady będzie trwał do ostatniego dnia przyjętego przez Spółkę roku podatkowego.

Skoro więc rokiem podatkowym Spółki przed przystąpieniem do PGK był rok kalendarzowy, a PGK utraci status podatnika w 2016 r., to od dnia następującego po dniu, w którym PGK utraci ten status do końca tego roku kalendarzowego będzie trwać rok podatkowy Spółki, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT.

Jeżeli więc w styczniu 2017 r. Wnioskodawca zawrze nową umowę tworzącą Nową PGK (tj. w roku podatkowym następującym po roku podatkowym Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT) i dokona zgłoszenia przedmiotowej umowy do właściwego według jej siedziby naczelnika urzędu skarbowego w terminie wskazanym w art. 1a ust. 4 Ustawy o CIT, tj. co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową, a naczelnik właściwego urzędu skarbowego dokona jej rejestracji, to Nowa PGK stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Pamiętać trzeba, że w przypadku zawarcia Nowej umowy PGK, stosownie do treści art. 1a ust. 3 pkt 5 Ustawy o CIT, umowa musi zawierać co najmniej określenie przyjętego roku podatkowego. Aby więc w następstwie przyjętego w umowie PGK roku podatkowego Nowa PGK stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, spółka reprezentująca powinna w stosownym terminie (minimum 3 miesiące przed rozpoczęciem przyjętego roku podatkowego Nowej PGK) zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Zgodzić należy się zatem ze stanowiskiem Spółki, w świetle którego w przypadku utraty statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych przez PGK, Spółka będzie mogła przystąpić do Nowej PGK po upływie roku podatkowego Spółki następującego po roku, w którym PGK utraci prawo do uznania jej za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. po upływie roku podatkowego Spółki, który rozpocznie się w dniu następującym po dniu, w którym PGK utraci status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, a zakończy się 31 grudnia 2016 r.

Ponadto, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku utraty statusu podatnika podatku dochodowym od osób prawnych przez PGK, Spółka będzie mogła przystąpić do Nowej PGK (w 2017 r.) po zakończeniu roku podatkowego Spółki, o którym mowa w art. 8 ust. 7 pkt 2 Ustawy o CIT, przy założeniu spełnienia warunku zgłoszenia umowy Nowej PGK do właściwego naczelnika urzędu skarbowego co najmniej na 3 miesiące przez rozpoczęciem roku podatkowego Nowej PGK, jest również prawidłowe.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy również, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. Organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.