Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/436-155/14-2/KK
z 20 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania umowy przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku od spadku i darowizn.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Ponadto Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej. (dalej: Spółka cywilna). Wnioskodawczyni i mąż są małżeństwem i łączy ich wspólność ustawowa małżeńska. W trakcie trwania małżeństwa, tj. w 2001 r. Wnioskodawczyni i mąż nabyli na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość gruntową zabudowaną domem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym. Przedmiotowy budynek zakupiony w stanie surowym zamkniętym przez Wnioskodawczynię i Jej męża jako osoby fizyczne, został przez Nich wyremontowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej. Koszty remontu i wystawiane z tego tytułu faktury i rachunki, były ewidencjonowane w ramach prowadzonej przez wspólników Spółki cywilnej. Następnie budynek ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz amortyzowany w ramach prowadzonej przez małżonków Spółki cywilnej. Ponadto Wnioskodawczyni wraz z mężem, wybudowali na przedmiotowej nieruchomości nowy budynek w postaci stacji kontroli pojazdów. Koszty budowy stacji kontroli pojazdów, w tym koszty materiałów oraz faktury i rachunki wystawiane w ramach budowy, były ewidencjonowane w ramach działalności w formie Spółki cywilnej, a następnie budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i amortyzowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej.

Następnie wspólnicy Spółki cywilnej na podstawie umowy dzierżawy budynku stacji kontroli pojazdów oraz urządzeń do stacji z dnia 18 sierpnia 2004 r. wydzierżawili budynek stacji kontroli pojazdów wraz z wyposażeniem na rzecz Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez Nią indywidualnej działalności gospodarczej. Z tytułu dzierżawy wystawiane były pomiędzy podatnikami, tj. Spółką cywilną oraz Wnioskodawczynią, jako indywidualnym podatnikiem, faktury VAT z tytułu dzierżawy nieruchomości. Wnioskodawczyni prowadzi w dzierżawionej stacji działalność gospodarczą w postaci m.in. badań technicznych pojazdów oraz zatrudnia tam pracowników.

Wnioskodawczyni i Jej małżonek chcieliby zmodyfikować model prowadzonej przez obydwa podmioty (Spółkę cywilną oraz Wnioskodawczynię) działalności oraz sposoby rozliczeń pomiędzy obydwoma podatnikami. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni oraz Jej małżonek, jako wspólnicy Spółki cywilnej, chcieliby przekazać budynki, które znajdują się w ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej, a które miałyby zostać przekazane oraz wciągnięte do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (dalej: przedmiot czynności). Przekazanie budynków pomiędzy podatnikami miałoby nastąpić na podstawie protokołu przekazania budynków pomiędzy podatnikami w formie pisemnej, nieodpłatnie, bez konieczności wystawienia faktury VAT.

W ocenie Wnioskodawczyni składniki majątkowe, będące przedmiotem planowanego przekazania, będą stanowiły organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych (w tym zobowiązania), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które mogą zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Planowany przedmiot przekazania dotyczyć ma:

1. budynku stacji kontroli pojazdów, na którą składa się budynek diagnostyczny obejmujący halę diagnostyczną 8 m² x 16 m² oraz pomieszczenia gospodarcze 8 m2 x 4 m2 (prysznic, kotłownia, WC, kuchnia) wraz z wyposażeniem, w szczególności: urządzeniem rolkowym (najazdowym) do kontroli działania hamulców pojazdów, przyrządem do pomiaru nacisku na pedał hamulca, urządzeniem do oceny prawidłowości ustawienia kół jezdnych pojazdu, przyrządem do pomiaru i regulacji ciśnienia powietrza w ogumieniu, przyrządem do pomiaru ustawienia i światłości świateł pojazdu, przyrządem do pomiaru w szybach pojazdu współczynnika przepuszczalności światła, miernikiem poziomu dźwięku, dymomierzem, wieloskładnikowym analizatorem spalin silników o zapłonie iskrowym, przyrządem do kontroli złącza elektrycznego pojazd-naczepa, przyrządem do wymuszania kontrolowanego nacisku na mechanizm sterowania hamulcem najazdowym przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, urządzeniem do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi pojazdu, czytnikiem informacji diagnostycznych, opóźnieniomierzem do kontroli działania hamulców, przyrządem do pomiaru nacisku na padał hamulca, przyrządem do pomiaru geometrii ustawienia kół i osi pojazdu, urządzeniem do kontroli skuteczności tłumienia zawieszenia pojazdu, elektronicznym detektorem gazów do kontroli nieszczelności instalacji gazowej, zestawem narzędzi monterskich, podstawowym zestawem przyrządów mierniczych ogólnego przeznaczenia, kompletem kluczy dynamometrycznych, indywidualnym wyciągiem spalin oraz dźwignikiem kanałowym.
2. budynku mieszkalnego o wymiarach 9 m² x 12 m², trzykondygnacyjnego, w skład którego wchodzą: sala konferencyjna z wyposażeniem, 5 łazienek, kotłownia, kuchnia, 2 hole, 6 pokoi wraz z całkowitym wyposażeniem, tj. łóżka, krzesła, meble kuchenne, kuchenka gazowa, lodówka, pralka, narożnik kuchenny, stół konferencyjny, piec gazowy. Budynek jest aktualnie wynajmowany w ramach prowadzonej działalności przez Wnioskodawczynię, na rzecz podmiotu trzeciego, jako kwatery pracownicze. Wnioskodawczyni wskazuje, że na należącym do małżonków wspólnym gruncie, objętym księgą wieczystą, znajdują się łącznie 3 budynki. Do ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej zostały wpisane jedynie 2 budynki, tj. budynek stacji kontroli pojazdów oraz budynek mieszkalny pod wynajem wraz z ich wyposażeniem. Do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni, mają być również wprowadzone jedynie 2 budynki będące przedmiotem planowanej czynności. Planowana czynność przekazania nie będzie więc obejmowała gruntu.
   
   

Wnioskodawczyni wskazuje, że wobec powyższych składników majątkowych zachodzi wyodrębnienie we wszystkich trzech płaszczyznach, tj. zarówno organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej.

Odnosząc się do kwestii wyodrębnienia organizacyjnego planowanego przedmiotu czynności, należy wskazać, że ww. składniki stacji kontroli pojazdów są ze sobą powiązane i wzajemnie się uzupełniają, w sensie organizacyjnym oraz funkcjonalnym, co umożliwia realizację celu gospodarczego, jakim jest działalność stacji kontrolnej. Prowadzenie przez Wnioskodawczynię dotychczasowej działalności w zakresie stacji kontroli pojazdów będzie się zatem odbywało na tych samych zasadach jak dotychczas (działalność będzie prowadzona w tym samym zakresie), z użyciem tych samych składników majątkowych oraz pracowników, jednak w oparciu o składniki majątkowe „wciągnięte” do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Nią indywidualnie działalności.

Ponadto intencją wspólników Spółki cywilnej, w tym Wnioskodawczyni, jest dalsze kontynuowanie w ramach Jej indywidualnej działalności dotychczasowej działalności prowadzonej w formie Spółki cywilnej Wnioskodawczyni i męża, w postaci wynajmu budynku mieszkalnego znajdującego się w sąsiedztwie stacji kontroli pojazdów. W ocenie Wnioskodawczyni, budynek ten również stanowi samodzielną jednostkę organizacyjną, całkowicie wyposażoną i gotową do prowadzenia za jej pomocą wyodrębnionej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie budynku na cele podmiotu trzeciego (kwatery pracownicze).

Oba zakresy działalności (tj. zarówno stacja kontroli pojazdów, jak i budynek pod wynajem) mogą i będą prowadzone w sposób samodzielny i autonomiczny, przy wykorzystaniu zespołu składników materialnych i niematerialnych, objętych przedmiotem planowanej czynności oraz istniejących struktur organizacyjnych. Oba budynki stanowią odrębne jednostki, które wraz z całkowitym wyposażeniem w sprzęt konieczny do wykonywania tego typu działalności (opisany wyżej) są gotowe do wykorzystania w tym samym celu przez jakikolwiek inny podmiot, niż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej Spółki cywilnej z mężem.

Oba budynki były dotychczas wykorzystywane do opisanej przez Wnioskodawczynię działalności w ramach prowadzonej Spółki cywilnej (w zakresie budynku pod wynajem) oraz przez Wnioskodawczynię prowadzącą swoją indywidualną działalność gospodarczą (w zakresie stacji kontroli pojazdów). Zatem niewątpliwie nie ma przeszkód, aby w tym stanie organizacyjnym i funkcjonalnym, z wykorzystaniem tego samego sprzętu i wyposażenia znajdującego się w obydwu budynkach, była kontynuowana wyodrębniona działalność jakiegokolwiek podmiotu, który taką działalnością był zainteresowany, również bez konieczności ponoszenia dodatkowych nakładów koniecznych w celu rozpoczęcia tego typu działalności.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, niewątpliwie zachodzi w stosunku do powyższych składników majątkowych przymiot wyodrębnienia organizacyjnego. Oba budynki wraz z wyposażeniem stanowią jedną ze struktur funkcjonujących w przedsiębiorstwie Spółki cywilnej, tj. w istniejącej strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa są przeznaczone do realizacji określonych wyodrębnionych zadań gospodarczych, posiadają zdolność do niezależnego działania, jako samodzielny podmiot gospodarczy, a zespół składników materialnych i niematerialnych obu budynków jest wystarczający do samodzielnego działania i nie wymaga udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa Spółki cywilnej. Odnosząc się do przesłanki wyodrębnienia finansowego przedmiotu czynności należy wskazać, że odrębność powyżej opisanych budynków oraz ich przeznaczenie umożliwia odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych oraz przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w interpretacji z dnia 16 czerwca 2009 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Nr ITPB3/423-154/09/AW wskazano, że: „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”). W ocenie Wnioskodawczyni, przedmiot czynności spełnia warunek wyodrębnienia finansowego, gdyż generuje konkretne przychody i koszty związane z jego funkcjonowaniem. Z wykorzystaniem przedmiotu czynności Wnioskodawczyni będzie prowadzić (lub - w przypadku stacji kontroli pojazdów – kontynuować) działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątkowe, wprowadzone dotychczas do ewidencji Spółki cywilnej, której wspólnikiem jest Wnioskodawczyni w niezależny sposób, ponosząc określone koszty związane m.in. z eksploatacją, czy bieżącym utrzymaniem budynków i ich wyposażenia (np. koszty energii elektrycznej i wody na podstawie odrębnych liczników). Z drugiej strony, oba te budynki przynosić będą również określone przychody, związane z organizacyjnym wykorzystaniem stacji kontroli pojazdów (a zatem, przychody wynikające z zarobkowego wykonywania m.in. badań technicznych pojazdów) oraz budynku pod wynajem (a zatem, przychody związane, np. z wynajmem lokalu na kwatery pracownicze). W ramach wyodrębnienia finansowego w obu budynkach istnieją również zobowiązania, w tym koszty eksploatacji budynków (m.in. energia elektryczna, woda, monitoring, telefon stacjonarny), przy czym w przypadku budynku stacji kontroli pojazdów część umów na dostawę mediów (energia elektryczna i woda) została już przeniesiona na Wnioskodawczynię, jako dzierżawcę budynku. W przypadku budynku mieszkalnego, oprócz zobowiązań związanych z eksploatacją budynków, Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności w formie Spółki cywilnej obowiązuje również aktualnie umowa na wynajem tego budynku podmiotowi trzeciemu.

Odnosząc się do przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego jednostki należy wskazać, że mamy z nim do czynienia, gdy jest ona w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna więc stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych, który mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze (tak m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 lipca 2009 r., Nr ITPP1/443-396/09/BK oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 2009 r., Nr ILPP2/443-720/09-2/EN). Wnioskodawczyni wskazuje, że w odniesieniu do przedmiotu czynności, składniki objęte przedmiotem czynności pozwolą Wnioskodawczyni na samodzielne prowadzenie (lub też w przypadku stacji kontroli pojazdów - kontynuowanie) w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Przedmiot czynności posiada przymiot odrębności funkcjonalnej wyrażający się zdolnością do samodzielnego kontynuowania realizowanych obecnie zadań gospodarczych, przy wykorzystaniu tego samego zespołu składników majątkowych, relacji umownych (świadczenie usług polegających na kontroli pojazdów, czy też usług wynajmu budynku mieszkalnego) oraz zespołów ludzkich. Oba te budynki są zatem wyodrębnione w strukturze przedsiębiorstwa w tym sensie, że prowadzona w nich działalność mogłaby być kontynuowana przez jakikolwiek samodzielny podmiot gospodarczy.

Jak wskazano wyżej, intencją Wnioskodawczyni i Jej małżonka, jako wspólników Spółki cywilnej, jest przeniesienie ww. budynków wskazanych w pkt 1 i 2 oraz wprowadzenie ich do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni tak, aby mogła Ona kontynuować działalność, wykorzystując opisane wyżej nieruchomości w postaci budynku stacji kontroli pojazdów oraz budynku mieszkalnego (kwatery pracownicze) wynajmowanego na rzecz podmiotu trzeciego. W konsekwencji, budynki te miałyby zostać wpisane do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej, a wykreślone z ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej.

Jak wynika z opisanego wyżej zdarzenia przyszłego, w przypadku planowanego przedmiotu czynności, nie ma mowy o „przejściu własności”, gdyż Wnioskodawczyni pozostaje wraz z małżonkiem współwłaścicielem przedmiotu planowanej czynności na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej, a dojdzie jedynie do przesunięcia środków trwałych znajdujących się w ewidencji Spółki cywilnej do ewidencji Wnioskodawczyni.

W ocenie Wnioskodawczyni, nie ma mowy o jakiejkolwiek formie darowizny, gdyż przedmiot planowanej czynności odnosi się do majątku wspólnego małżonków, a zatem nie jest możliwe dokonanie takiej darowizny pomiędzy małżonkami.

Końcowo Wnioskodawczyni wskazuje, że zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną w dniu 8 października 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej, na wniosek małżonka Wnioskodawczyni, w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czynność nieodpłatnego przekazania przez męża, jako wspólnika Spółki cywilnej do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie stanowi dla małżonka, jako wspólnika Spółki cywilnej przekazującej środki, źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), czynność nieodpłatnego przekazania do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie stanowi dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki cywilnej przekazującej środki, źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, z późn. zm. ), czynność nieodpłatnego przekazania do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie powoduje obowiązku zapłaty przez Wnioskodawczynię podatku od czynności cywilnoprawnych?
3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, z późn. zm.), czynność nieodpłatnego przekazania do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie powoduje obowiązku zapłaty przez Wnioskodawczynię podatku od spadków i darowizn?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3, dotyczące podatku od spadków i darowizn. W zakresie pytania nr 1 i nr 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni (w zakresie pytania Nr 3), zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Wnioskodawczyni wskazuje, że w świetle planowanego celu gospodarczego, intencją stron nie jest zarówno przeniesienie własności w drodze umowy sprzedaży, jak i planowana czynność nie może być nawet na zasadzie analogii zakwalifikowana jako umowa darowizny. W świetle łączącej strony wspólności majątkowej małżeńskiej, przeniesienie własności zorganizowanej części przedsiębiorstwa pomiędzy małżonkami prowadzącymi działalność w formie spółki cywilnej, a Wnioskodawczynią, jako prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, nie jest zresztą możliwe. Z tego samego powodu, planowanej czynności nie można również zakwalifikować jako przeniesienia posiadania, gdyż, jak już wskazano, przekazanie współmałżonkowi składnika wspólnego majątku stanowiącego zorganizowane przedsiębiorstwo, na które składają się budynki i ruchomości stanowiące środki trwałe spółki cywilnej, nie wiąże się ze zmianą właściciela, czy też posiadacza, lecz jedynie ze zmianą osoby nim zarządzającej (odtąd będzie to jeden z małżonków w ramach prowadzonej indywidualnie działalności).

Z tego względu, nie jest zatem możliwe skuteczne dokonanie sprzedaży takiego składnika majątku pomiędzy małżonkami, jak również dokonanie darowizny takiego składnika pomiędzy małżonkami.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, pomiędzy małżonkami nie będzie zawierana żadna umowa powodująca przeniesienie przedsiębiorstwa (jego składników), lecz dokonana zostanie czynność techniczno-organizacyjna przekazania przedsiębiorstwa - na podstawie protokołu przekazania przedsiębiorstwa przez wspólników spółki cywilnej Wnioskodawczyni do dalszego prowadzenia.

Skoro więc istotnie między małżonkami nie będzie zawierana żadna umowa, a jedynie dokonana zostanie czynność o charakterze techniczno-organizacyjnym, to wskazana czynność nie będzie podlegała zarówno ustawie o PCC, jak również ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Zarówno bowiem podatkowi na mocy ustawy o PCC, jak i podatkowi od spadków i darowizn, podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ust. 1 obydwu ustaw, wśród których ustawodawca nie wymienił „czynności technicznych” polegających na nieodpłatnym przekazywaniu przedsiębiorstwa przez małżonków, jako wspólników spółki cywilnej, jednemu z tych małżonków, celem dalszego wykorzystania tych składników przez Wnioskodawczynię.

W konsekwencji, z uwagi na brak podstaw do opodatkowania planowanej czynności na mocy ustawy o podatku od spadku i darowizn, nie jest również konieczne złożenie przez Wnioskodawczynię do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadku i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy, podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Należy mieć na uwadze, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego, wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak wynika z ww. art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in.: darowizny.

Art. 5 ww. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji umowy darowizny, to należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.), regulującymi sprawy zobowiązań.

W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jednocześnie, jak stanowi art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu;
2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.
   
   

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Ponadto Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej (dalej: Spółka cywilna). Wnioskodawczyni i mąż są małżeństwem i łączy ich wspólność ustawowa małżeńska. W trakcie trwania małżeństwa, tj. w 2001 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż nabyli na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość gruntową, zabudowaną domem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym. Przedmiotowy budynek został przez Nich wyremontowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej. Następnie budynek ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz był amortyzowany w ramach prowadzonej przez małżonków działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej. Ponadto Wnioskodawczyni wraz z mężem, wybudowali na przedmiotowej nieruchomości nowy budynek w postaci stacji kontroli pojazdów. Budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i był amortyzowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej.

Następnie wspólnicy Spółki cywilnej, na podstawie umowy dzierżawy z dnia 18 sierpnia 2004 r., budynek stacji kontroli pojazdów oraz urządzenia do stacji, wydzierżawili na rzecz Wnioskodawczyni, w ramach prowadzonej przez Nią indywidualnej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni prowadzi w dzierżawionej stacji działalność gospodarczą w postaci m.in. badań technicznych pojazdów oraz zatrudnia tam pracowników.

Wnioskodawczyni oraz Jej małżonek, jako wspólnicy Spółki cywilnej, chcieliby przekazać budynki, które znajdują się w ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Przekazanie budynków pomiędzy podatnikami miałoby nastąpić na podstawie protokołu przekazania budynków, w formie pisemnej, nieodpłatnie, bez konieczności wystawienia faktury VAT.

Z treści wniosku wynika, że w przypadku planowanego przedmiotu czynności, nie ma mowy o „przejściu własności”, gdyż Wnioskodawczyni pozostaje wraz z małżonkiem współwłaścicielem przedmiotu planowanej czynności, na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej, a dojdzie jedynie do przesunięcia środków trwałych znajdujących się w ewidencji Spółki cywilnej do ewidencji Wnioskodawczyni. W związku z tym, nie ma mowy o jakiejkolwiek formie darowizny, gdyż przedmiot planowanej czynności odnosi się do majątku wspólnego małżonków, a zatem nie jest możliwe dokonanie takiej darowizny pomiędzy małżonkami.

Podnieść należy, że organ interpretacyjny udziela interpretacji tylko co do zakresu sposobu zastosowania ustaw podatkowych, wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, związanych z materią podatkową. Zatem, organ interpretacyjny uprawniony jest jedynie do dokonywania prawnopodatkowej kwalifikacji zdarzeń.

W związku z tym, tutejszy Organ może wskazać jakie przepisy oraz skutki podatkowe związane są z dokonaniem konkretnej czynności cywilnoprawnej, jeśli czynność ta jest jednoznacznie określona i nazwana w przepisach prawa cywilnego. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, tutejszy Organ nie ma prawa rozstrzygać, czy opisana we wniosku umowa przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa spełnia przesłanki umowy darowizny lub któreś z czynności cywilnoprawnych, wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Organ dokonywałby wówczas kwalifikacji cywilnoprawnej zdarzenia, określonego w kodeksie cywilnym, do czego nie jest uprawniony.

We wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w opisanej we wniosku umowy przekazania nie ma mowy o „przejściu własności”, gdyż Wnioskodawczyni pozostaje wraz z małżonkiem współwłaścicielem przedmiotu planowanej czynności, na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej. Mocą umowy dojdzie jedynie do przesunięcia środków trwałych znajdujących się w ewidencji spółki cywilnej do ewidencji Wnioskodawczyni, co oznacza, że przedmiotowa umowa nie stanowi darowizny, ani innej czynności cywilnoprawnej, wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przyjmując za Wnioskodawczynią, że umowa przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie stanowi żadnej z czynności, wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem umowa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W związku z tym, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do składania zeznania w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy również, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawczyni, nie zaś pozostałych stron umowy przekazania części przedsiębiorstwa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.