Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-80/12/14-S1/BA
z 15 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 767/12 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn., akt I FSK 634/13  stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 lutego 2012 r. (data wpływu 23 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści przesyłanych faktur w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści przesyłanych faktur w formie elektronicznej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.) o brakujące elementy wniosku powstałe przy jego wydruku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: „A” lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej. W ramach swojej działalności, „A” zbywa oraz w niektórych wypadkach nabywa energię elektryczną na „B” S.A. (dalej: „B”). Stronami przedmiotowych transakcji jest Spółka i „C” S.A. (dalej: „C”), który pełni funkcję giełdowej izby rozrachunkowej. „C” jest odpowiedzialny za rozliczanie transakcji z rynku towarowego prowadzonego przez „B”. W związku z intensywną współpracą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pomiędzy Spółką a „C”, po obydwu stronach transakcji istnieje konieczność bieżącego wystawiania znacznej ilości faktur VAT potwierdzających sprzedaż lub zakup energii przez „A”, jak również dokumentujących wykonanie przez „C” usług rozliczeniowych. Dotychczasowy tradycyjny obieg faktur papierowych między stronami polegający na ich drukowaniu przez sprzedającego, przesyłaniu pocztą oraz ręcznym wprowadzaniu do systemu księgowego przez kupującego, jest operacją pracochłonną, kosztowną, mogącą prowadzić do błędów i niepotrzebnie wydłużającą czas pomiędzy wystawieniem faktury a jej zaksięgowaniem.

W związku z powyższym „C” wdrożył elektroniczny system wymiany faktur VAT (dalej: System), poprzez dedykowaną stronę www. System pozwala jednocześnie na wystawienie i wymianę faktur w procesie tzw. samofakturowania, w ramach którego „C” może wystawiać faktury stwierdzające dokonanie na jego rzecz dostaw (np. energii). Faktury takie są następnie w Systemie akceptowane i pobierane przez podmioty, które podpiszą stosowną umowę w zakresie samofakturowania (w tym przez „A”). Faktury, które są udostępniane za pośrednictwem Systemu, są fakturami elektronicznymi i są przechowywane w formie elektronicznej. Spółka dokonała akceptacji przedstawionego powyżej sposobu wymiany faktur z ”C”. Jednocześnie w dniu 8 lutego 2012 r. Spółka podpisała z „C” umowę o samofakturowaniu, która efektywnie wejdzie w życie z dniem 1 marca 2012 r.

Wymiana faktur za pośrednictwem powyższego Systemu polega na umieszczaniu w formacie PDF na serwerze www administrowanym przez „C”:

1. faktur sprzedażowych wystawianych z tytułu świadczenia przez „C” usług (lub dostawy energii) na rzecz Spółki,
2. faktur sprzedażowych dokumentujących sprzedaż energii przez „A” na rzecz „C” wystawianych w Systemie samofakturowania przez „C” jako nabywcę.
   
   

System umożliwia każdemu kontrahentowi „C” dostęp tylko do jego faktur (tj. dokumentujących transakcje, w których dany podmiot jest stroną). W konsekwencji za pośrednictwem Systemu, Spółka ściąga wyłącznie faktury dotyczące transakcji z „C”, których Spółka jest stroną i ma jednocześnie dostęp do faktur wystawianych w całym okresie obowiązywania umowy (tj. również do faktur archiwalnych).

Wskazany powyżej System działa na podstawie przygotowanego przez dział informatyczny „C” dedykowanego oprogramowania do wymiany faktur, który to dział zajmuje się jednocześnie administrowaniem serwerem www, na którym zostało zainstalowane to oprogramowanie. Serwer www z aplikacją do wymiany faktur został udostępniony m.in. Spółce. Jest on zabezpieczony zgodnie z najlepszymi praktykami i standardami dotyczącymi bezpieczeństwa stosowanymi na rynku, tj. np.: szyfrowana komunikacja odbywa się przez bezpieczny protokół HTTPS, serwer posiada certyfikat SSL potwierdzający wiarygodność stron internetowych (serwerów www) oraz zapewniający poufność danych przesyłanych pomiędzy zabezpieczoną stroną www a komputerami osób ją odwiedzających. Dostęp do serwera www jest limitowany – uprawnieni pracownicy „C”, a także pracownicy Spółki (w odpowiedzi na pisemny wniosek) otrzymali indywidualne loginy i hasła dostępu. Serwer www loguje (zapisuje) wszystkie czynności wykonywane przez pracowników Spółki oraz „C” korzystających z Systemu tak aby móc jednoznacznie potwierdzić fakt oraz dokładny czas odebrania faktury VAT przez Spółkę. Raport dotyczący aktywności zalogowanego użytkownika Systemu jest dostępny w dowolnym momencie na żądanie organu podatkowego.

Poniżej Spółka szczegółowo przedstawia proces wymiany faktur w zależności od ich rodzaju.

1. Wymiana faktur sprzedażowych wystawianych z tytułu świadczenia przez „C” usług lub dostawy energii na rzecz Spółki

Przed rozpoczęciem udostępniania faktur przez opisany System www, Spółka wypełniła i przekazała do „C” zgodę (akceptację) na wymianę faktur VAT w formie elektronicznej. W umowie został również określony sposób cofnięcia akceptacji.

Uprawnieni pracownicy „C” umieszczają na serwerze www faktury sprzedażowe (dokumentujące dostawę towarów i świadczenie usług przez „C” na rzecz „A”). Pracownik Spółki chcący pobrać faktury wystawione na rzecz „A”, po zalogowaniu się do Systemu wybiera opcję pobrania faktury. Pobranie faktury przez Spółkę jest odnotowane w Systemie w sposób trwały i jest uznawane za jednoznaczne z odebraniem przez nią tej faktury.

Faktura udostępniana przez „C” w celach ułatwienia identyfikacji sposobu otrzymania faktury zawiera informacje o jej dostarczeniu drogą elektroniczną wraz z podaniem daty i godziny jej udostępnienia na stronie www przez „C” oraz informację o dacie i godzinie odbioru przez pracownika Spółki.

Faktury pobrane przez Spółkę z Systemu są zapisywane i archiwizowane w elektronicznych archiwach „A”. Pobranie faktury z Systemu jest traktowane jako otrzymanie faktury, a w konsekwencji na jej podstawie „A” dokonuje odliczenia wynikającego z niej podatku naliczonego.

2. Wymiana faktur sprzedażowych dokumentujących sprzedaż energii przez „A” na rzecz „C” wystawianych w Systemie samofakturowania przez „C” jako nabywcę

Wykorzystując opisany powyżej mechanizm udostępniania faktur przez serwer www, „C” zamierza udostępniać również Spółce, wystawione przez „C” jako nabywcę towaru, faktury stwierdzające dokonanie dostawy na rzecz „C”, tj. w ramach procesu samofakturowania. Z możliwości tej Spółka zamierza korzystać od dnia 1 marca 2012 r., zgodnie z treścią umowy w tym zakresie, podpisaną dnia 8 lutego 2012 r., która spełnia przesłanki wymienione w przepisach rozporządzenia ws. faktur.

W celu wymiany faktur wystawianych w ramach samofakturowania, pracownik „C” umieszczać będzie faktury stwierdzające dokonanie dostawy na serwerze www. Pracownik Spółki, dla którego zostanie udostępniona faktura po zalogowaniu do Systemu sprawdzi prawidłowość wystawionej faktury przez „C” i w przypadku uznania jej prawidłowego wystawienia zaznaczy przy odpowiedniej fakturze na stronie www tzw. „check boxa”, oznaczony jako akceptacja treści faktury. Czynność ta stanowić będzie zgodnie z ustaleniami stron akceptację faktury o której mowa w przepisach dotyczących samofakturowania.

Dodatkowo, System umożliwiać będzie również generowanie zbiorczego zestawienia zaakceptowanych poprzez zaznaczenie „check boxa” faktur (który potencjalnie może zostać wydrukowany i zaakceptowany w formie podpisu przez upoważnionego pracownika Spółki).

Faktury wymienione za pośrednictwem serwera będą przez strony archiwizowane w formie elektronicznej. Wszystkie faktury będą również dostępne przez serwer www w dowolnym momencie dla pracowników Spółki, pracowników „C”, jak również dla organu podatkowego i organu kontroli skarbowej. Na podstawie ściągniętych przez Spółkę, wcześniej zaakceptowanych w Systemie faktur sprzedażowych wystawionych w jej imieniu przez „C”, „A” rozliczać będzie podatek należny wykazany na tych fakturach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisany w pkt 1 i 2 sposób przesyłania faktur w formie elektronicznej zapewnia autentyczność pochodzenia i integralność ich treści w rozumieniu § 2 ust. 1 rozporządzenia ws. e-faktur?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w pkt 1 i 2 sposób przesyłania faktur w formie elektronicznej zapewnia autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury w rozumieniu § 2 ust. 1 rozporządzenia ws. e-faktur.

Kwestię udostępniania faktur w formie elektronicznej reguluje rozporządzenie ws. e-faktur. Stosownie do § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane w tym udostępniane w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania przez odbiorcę faktury. Z kolei zgodnie z ust. 2 powyższego paragrafu, akceptacja lub jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej.

Kolejnym warunkiem dla wymiany faktur elektronicznych jest (w myśl § 4 rozporządzenia) zapewnienie autentyczności pochodzenia i integralności treści tych faktur. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się – zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. Natomiast przez integralność faktury rozumie się – zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 – to, że w fakturze nie zmieniono danych które powinna zawierać faktura.

Zdaniem Spółki, opisany sposób wymiany faktur pomiędzy Spółką a „C” jest zgodny z przepisami prawa podatkowego, a w szczególności spełnia wymogi określone w rozporządzeniu ws. e-faktur.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, autentyczność pochodzenia faktury oznacza pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. W opinii Spółki, System opisany w stanie faktycznym spełnia to kryterium z uwagi na zastosowanie:

1. dedykowanego oprogramowania do wymiany faktur zainstalowanego na administrowanym przez „C” serwerze www,
2. zabezpieczenia serwera zgodnego z najlepszymi praktykami i standardami dotyczącymi bezpieczeństwa stosowanymi na rynku m.in.: szyfrowanej komunikacji odbywającej się przez bezpieczny protokół HTTPS; certyfikat SSL potwierdzający wiarygodność stron internetowych (serwerów www) oraz zapewniający poufność danych przesyłanych pomiędzy zabezpieczaną stroną www a komputerami osób ją odwiedzających (technika analogiczna do wykorzystywanej w bankowości elektronicznej),
3. limitowanego dostępu do serwera www (tylko dla uprawnionych pracowników „C”, a także pracowników Spółki poprzez przyznany na jego pisemny wniosek login i hasło).
   
   

Integralność treści faktury w rozumieniu rozporządzenia ws. e-faktur jest również zapewniona poprzez opisane wyżej rozwiązania techniczne i organizacyjne. Dodatkowo serwer www loguje (zapisuje) wszystkie czynności wykonywane przez pracowników „C” oraz pracowników Spółki, tak aby móc jednoznacznie potwierdzić fakt i dokładny czas odebrania faktury VAT przez Spółkę, a także wszystkich innych podejmowanych przez nią czynności gdy będzie zalogowana do serwera www. Raport dotyczący aktywności zalogowanych pracowników jest dostępny w dowolnym momencie na żądanie organu podatkowego. Rozwiązanie to umożliwia organowi podatkowemu zweryfikowanie wszelkich czynności związanych z wystawieniem faktury.

W świetle powyższego, w opinii Spółki, opisany w pkt 1 i 2 sposób przesyłania faktur w formie elektronicznej zapewnia autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury w rozumieniu § 2 ust. 1 rozporządzenia ws. e-faktur.

W uzupełnieniu powyższego, z uwagi na fakt, że Spółce znane są przypadki wydawania we wnioskowanym przez nią zakresie interpretacji warunkowych, nierozstrzygających faktycznie co do istoty sprawy, „A” pragnie dodać iż nie jest prawnie dopuszczalne wydanie interpretacji warunkowej lub wariantowej (por wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 lutego 2011 r., sygn. III SA/Wa 1463/09: „(i) interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego nie może być wydana w oparciu o stan faktyczny, który budzi wątpliwości lub który wymaga interpretacji. Interpretacja nie może polegać na dywagowaniu na temat stanu faktycznego i w związku wątpliwościami co do rzeczywistego stanu faktycznego zawierać wariantowe ujęcie problemu”). W konsekwencji, wydanie interpretacji niejednoznacznej, przykładowo z uwagi na niedysponowanie w przedmiotowym postępowaniu przez Ministra Finansów środkami technicznymi pozwalającymi na praktyczną weryfikację Systemu, wypaczałoby sens instytucji interpretacji i nie pozwalało Spółce na rozstrzygnięcie wątpliwości co do właściwego zastosowania niejednoznacznych przepisów podatkowych. Zdaniem Spółki, nie można zatem uznać, iż cokolwiek stoi na przeszkodzie dokonania jednoznacznej i bezwarunkowej oceny, czy przedstawione w stanie faktycznym warunki techniczne wypełniają hipotezę stosownych przepisów rozporządzenia ws. e-faktur. Tym bardziej, iż w wskazany w przedmiotowym stanie faktycznym kontrahent Spółki, tj. „C”, uzyskał interpretację indywidualną z dnia 12 grudnia 2011 r. (dostępna m.in. na stronie internetowej „C”), potwierdzającą, iż opisany System wymiany faktur gwarantuje autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści. W interpretacji tej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów uznał, że ,,(…) należy stwierdzić, że faktury, o których mowa we wniosku będą zabezpieczone przed modyfikacjami ich treści oraz będą dawały pewność co do tożsamości wystawcy. W konsekwencji przedstawiona procedura wystawiania i udostępniania faktur elektronicznych – poprzez opisane dedykowane oprogramowanie do wymiany faktur zainstalowane na serwerze WWW – zapewniają autentyczność pochodzenia oraz integralność treści tych faktur w rozumieniu § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2010 r.”.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie nie powinna zostać wydana interpretacja warunkowa lub niejednoznaczna, zwłaszcza, że „C” otrzymało przytoczoną powyżej interpretację, odnoszącą się do tego samego Systemu, która zawiera jego klarowną ocenę w świetle rozporządzenia ws. e-faktur.

Po przeprowadzeniu analizy treści przedstawionego stanu faktycznego a także zadanego pytania, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 21 maja 2012 r. nr ILPP4/443-80/12-3/BA postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania o udzielenie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w części dotyczącej zagwarantowania autentyczności pochodzenia i integralności treści przesyłanych faktur w formie elektronicznej.

W przedmiotowym postanowieniu tut. Organ stwierdził, że nie jest organem uprawnionym do dokonywania oceny wypełnienia warunków zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności wystawionych faktur. Możliwość dokonania takiej oceny wymaga wiedzy specjalistycznej. Zatem tej oceny może dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, ponieważ postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji prawa podatkowego. Przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, nie określają natomiast konkretnych wymogów technicznych w przedmiotowym zakresie.

Na powyższe postanowienie Spółka z. o.o. „A” w dniu 31 maja 2012 r. złożyła zażalenie.

W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 27 czerwca 2012 r. nr ILPP4/443/Z-3/12 -2/IM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W związku z powyższym, do tut. Organu w dniu 2 sierpnia 2012 r. wpłynęła skarga Spółki z o.o. „A” reprezentowanej przez pełnomocnika doradcę podatkowego na ww. postanowienie, skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Do powyższej skargi tut. Organ ustosunkował się pismem z dnia 30 sierpnia 2012 r. nr ILPP4/4441-11/12-2/IM.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu sprawy wydał wyrok w dniu 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 767/12, w którym uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 21 maja 2012 r. nr ILPP4/443-80/12-3/BA.

Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nr ILRP-007-38/12-2/EŚ z dnia 6 lutego 2012 r.

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 634/13, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W dniu 17 października 2014 r. do tut. Organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 767/12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 767/12 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 634/13 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) – zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy stanowi, że minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) – zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia – nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako „FAKTURA VAT”, w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

1. jest podatnikiem zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny;
2. ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów – w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;
3. w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w pkt 2, dostarczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację o zawarciu takiej umowy, zawierającą w szczególności:
   1. dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, z którym zawarł tę umowę,
   2. datę zawarcia umowy,
   3. okres obowiązywania umowy.
   
   

W myśl § 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia – umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

1. postanowienia, iż podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi:
   1. upoważnia nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,
   2. poinformuje nabywcę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
2. postanowienia, iż podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług:
   1. będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami,
   2. będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, zwanej dalej „akceptacją”, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; kopia faktury pozostaje u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi,
   3. poinformuje drugą stronę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
3. określenie terminu jej obowiązywania, z tym że termin ten nie może być dłuższy niż 2 lata;
4. określenie towarów lub usług, w odniesieniu do których nabywca będzie wystawiał faktury w imieniu i na rzecz dokonującego dostawy lub usługodawcy w okresie obowiązywania umowy.
   
   

W myśl § 6 ust. 3 powołanego rozporządzenia – faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Zgodnie z § 6 ust. 4 tego rozporządzenia – w przypadku faktur przesyłanych do akceptacji w formie elektronicznej, które w tej formie są również zwracane drugiej stronie umowy, akceptacji dokonuje się w formie elektronicznej; § 19 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 106 ust. 10 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji może określić, w drodze rozporządzenia, sposób i warunki wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, uwzględniając:

1. konieczność odpowiedniego dokumentowania sprzedaży i identyfikacji czynności dokonanych przez grupy podatników;
2. potrzebę zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku;
3. konieczność zapewnienia jednoznacznej identyfikacji wystawcy faktury oraz konieczność zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności, niezaprzeczalności i nienaruszalności wystawianym i przesyłanym fakturom;
4. stosowane techniki w zakresie wystawiania i przesyłania dokumentów w formie elektronicznej i kodowania danych w tych dokumentach.
   
   

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, może określić, w drodze rozporządzenia, zasady przechowywania oraz tryb udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej faktur przesyłanych drogą elektroniczną, uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej, potrzebę zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku oraz stosowane techniki w zakresie przesyłania danych w formie elektronicznej i kodowania tych danych – art. 106 ust. 11 ustawy.

Na podstawie delegacji zawartych w powołanych przepisach, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661) – zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 3 ust. 1-3 rozporządzenia – faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury. Akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku cofnięcia akceptacji przez odbiorcę faktury wystawca faktury traci prawo do przesyłania temu odbiorcy faktur w formie elektronicznej od dnia następującego po dniu, w którym otrzymał powiadomienie od odbiorcy o cofnięciu akceptacji, chyba że strony uzgodnią inny termin utraty przez wystawcę prawa do przesyłania faktur w formie elektronicznej, nie dłuższy jednak niż 30 dni.

Podkreślić zatem należy, że stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu.

Zgodnie z treścią § 4 rozporządzenia – faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.

Przepis § 2 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1. autentyczności pochodzenia faktury – rozumie się przez to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury;
2. integralności treści faktury – rozumie się przez to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
   
   

Ponadto, na mocy § 2 ust. 2 rozporządzenia – autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

• bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450 ze zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
• elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
  
  

Wskazane przepisy rozporządzenia określają zatem sposób i warunki przesyłania faktur w formie elektronicznej. Obecnie podatnik nie ma obowiązku stosowania tylko określonych wcześniej technologii przesyłu faktur w postaci elektronicznej (bezpieczny podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych (EDI)). Przepisy rozporządzenia wprowadzają dowolność formatu elektronicznego, w jakim może być przesyłana faktura elektroniczna. Wskazać także należy, że faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Autentyczność pochodzenia, to pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, natomiast integralność treści oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Jednocześnie wskazano, że przedmiotowe cechy faktur będą w odniesieniu do faktur przesyłanych w formie elektronicznej zachowane w przypadku wykorzystania bezpiecznego podpisu elektronicznego, weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub elektronicznej wymiany danych (EDI). Wskazane metody zapewnienia przedmiotowych cech faktur są tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że za fakturę elektroniczną należy uznać taki dokument, co do którego zapewniona jest tożsamość wystawcy oraz nienaruszalność treści i został przesłany drogą elektroniczną po uprzedniej akceptacji odbiorcy co do takiej formy przesyłania faktur.

Należy zauważyć, że obowiązujące regulacje prawne nie narzucają podatnikom żadnej szczególnej technologii fakturowania elektronicznego. Faktury muszą odzwierciedlać faktyczne transakcje, dlatego też konieczne jest zapewnienie ich autentyczności i integralności, jednakże można gwarantować autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur wg metody określonej przez podatnika. Zarówno bezpieczny podpis elektroniczny, jak i elektroniczna wymiana danych (EDI) zostały wskazane jedynie jako rozwiązania fakultatywne w celu zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury. Zatem jest to katalog otwarty i dopuszczalne są wszelkie metody gwarantujące spełnienie powyższych wymogów. Rozporządzenie nie precyzuje, czy autentyczność pochodzenia i integralność treści należy zapewnić stosując rozwiązania informatyczne, czy też odpowiednio opisane rozwiązania biznesowe (np. zapisane w umowie procedury).

Zdaniem tut. Organu, przedstawiony w opisie sprawy System spełnia kryterium autentyczności i integralności faktur, z uwagi na zastosowanie:

1. dedykowanego oprogramowania do wymiany faktur zainstalowanego na administrowanym przez „C” serwerze www,
2. zabezpieczenia serwera zgodnie z najlepszymi praktykami i standardami dotyczącymi bezpieczeństwa stosowanymi na rynku, m.in.: szyfrowanej komunikacji odbywającej się przez bezpieczny protokół HTTPS; certyfikat SSL potwierdzający wiarygodność stron internetowych (serwerów www) oraz zapewniający poufność danych przesyłanych pomiędzy zabezpieczaną stroną www a komputerami osób ją odwiedzających,
3. limitowanego dostępu do serwera www (tylko dla uprawnionych pracowników „C”, a także pracowników Spółki poprzez przyznany na jego pisemny wniosek login i hasło).
   
   

Dodatkowo serwer www loguje (zapisuje) wszystkie czynności wykonywane przez pracowników „C” oraz pracowników Zainteresowanego, tak aby móc jednoznacznie potwierdzić fakt i dokładny czas odebrania faktury VAT przez Spółkę, a także wszystkich innych podejmowanych przez nią czynności gdy będzie zalogowana do serwera www. Raport dotyczący aktywności zalogowanych pracowników jest dostępny w dowolnym momencie na żądanie organu podatkowego. Rozwiązanie to umożliwia organowi podatkowemu zweryfikowanie wszelkich czynności związanych z wystawieniem faktury.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe okoliczności należy stwierdzić, że faktury, o których mowa w opisie sprawy są zabezpieczone przed modyfikacjami ich treści oraz dają pewność co do tożsamości wystawcy. W konsekwencji przedstawiona procedura przesyłania faktur elektronicznych – poprzez opisane dedykowane oprogramowanie do wymiany faktur zainstalowane na serwerze www – zapewnia autentyczność pochodzenia oraz integralność treści tych faktur w rozumieniu § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania, tj. 21 maja 2012 r.

Tut. Organ informuje, że w pozostałych zakresach zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne z dnia 21 maja 2012 r. nr ILPP4/443-80/12-4/BA, nr ILPP4/443-80/12-5/BA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.