2014.07.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-114/14-5/KG
z 29 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem świetlic wiejskich (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem świetlic wiejskich (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 lipca 2014 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „A”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

„A” jest samorządową instytucją kultury działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 1997 r., Nr 110, poz. 721 ze zm.), ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz statutu. Przedmiotem działalności „A” jest szeroko rozumiana działalność kulturowa na terenie Gminy. „A” jest odrębnie od Gminy zarejestrowany na potrzeby VAT, wystawia faktury VAT, na których widnieje jako sprzedawca oraz otrzymuje faktury VAT, na których widnieje jako nabywca.

Gmina oddała w nieodpłatne użytkowanie na rzecz „A” budynek poklasztorny, w którym obecnie mieści się „B” oraz świetlice wiejskie (budynki wraz z odpowiednim wyposażeniem) znajdujące się na terenie Gminy, w tym przede wszystkim w miejscowościach (…), (dalej łącznie jako świetlice wiejskie). W świetlicach wiejskich prowadzone są przez „A” różne formy działalności kulturalnej. Są one udostępniane przez „A” nieodpłatnie na potrzeby społeczności lokalnej, organizacji zebrań wiejskich, zajęć integracyjnych dla dzieci, jak i również odpłatnie na rzecz pozostałych zainteresowanych, np. w celach organizacji przez nich imprez okolicznościowych, co obecnie stanowi przychody/obroty „A” („A” ujmuje je w ewidencji sprzedaży i wykazuje w składanych deklaracjach VAT). Tym samym, kwoty te nie są ujmowane w deklaracjach VAT Gminy.

Obecnie planowane jest jednak dokonanie zmiany w zakresie funkcjonowania świetlic wiejskich. Ich konsekwencją będzie zarządzanie nimi przez „A”, aczkolwiek w imieniu i na rzecz Gminy, tj. wykonywanie w imieniu i na rzecz Gminy czynności związanych z zarządzaniem świetlic wiejskich oraz ich wynajmowaniem.

„A” (jako administrator) zobowiązany będzie do wykonywania wybranych obowiązków na podstawie stosownego porozumienia z Gminą. „A” będzie zobowiązane do wykonywania czynności administracyjnych, zarządczych, eksploatacyjnych, dozoru technicznego na zasadach określonych w porozumieniu, jakie zawrze z Gminą w sposób niezbędny do sprawnego zarządzania jej mieniem.

„A” może być odpowiedzialne w szczególności za:

wykonywanie czynności związanych z techniczną obsługą budynków i pomieszczeń świetlic wiejskich, usuwaniem awarii, etc.;
zawieranie w imieniu i na rzecz Gminy umów z podmiotami zewnętrznymi o wynajem sal wiejskich;
wystawianie i rozsyłanie w imieniu Gminy faktur VAT;
prowadzenie ewidencji zakupów dla celów VAT;
egzekwowanie należności dla Gminy.

Z tytułu świadczenia usług wsparcia administracyjnego na rzecz Gminy, „A” natomiast będzie otrzymywał od niej stosowne wynagrodzenie. Planowane jest, że „A” będzie z tego tytułu wystawiał na rzecz Gminy faktury VAT i rozliczał podatek należny według podstawowej stawki VAT.

Ponadto, „A” ponosi bieżące wydatki związane z utrzymaniem świetlic wiejskich. Wydatki te obejmują zarówno nabycie towarów (m.in. media, środki czystości, sprzęty, urządzenia, etc), jak i usług (m.in. konserwacje, wywóz nieczystości, etc). Również po zmianie modelu funkcjonowania świetlic, „A” nadal ma ponosić przedmiotowe wydatki bieżące. Rozwiązanie to wydaje się być efektywnym, gdyż „A”, jako administrator świetlic, posiada stosowną wiedzę co do konieczności poniesienia danej wielkości i rodzaju wydatków bieżących. Z tytułu wydatków bieżących „A” otrzymuje od dostawców faktury VAT z wykazanymi kwotami podatku. Kwestia ponoszenia bieżących kosztów przez „A” byłaby uregulowana w porozumieniu pomiędzy Gminą i „A”.

W piśmie z dnia 16 lipca 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowany doprecyzował opis sprawy o następujące informacje:

Na fakturach dokumentujących wydatki bieżące związane ze świetlicami wiejskimi jako nabywca jest/będzie wskazane „A”.
Wydatki bieżące, o których mowa we wniosku będą mieć wpływ na wysokość wynagrodzenia (Gmina i „A” ustalając zasady współpracy zamierzają dokonać odpowiednich analiz w tym zakresie), niemniej jednak nie będzie ona równoważna wprost z wysokością poniesionych przez „A” wydatków bieżących, tj. nie będą one w całości „wliczone” lub „doliczone” do wynagrodzenia. W praktyce, przynajmniej na początku funkcjonowania rozwiązania, wynagrodzenie będzie niższe niż wydatki bieżące, choć nie można wykluczyć, że może ono w przyszłości być wyższe od poniesionych wydatków bieżących. Innymi słowy, wydatki bieżące poniesione przez „A” są uwzględniane przy kalkulacji wynagrodzenie (im wyższe wydatki tym wyższe wynagrodzenie), niemniej jednak, nie jest ono ich sumą, ani sumą z marżą (przynajmniej na początku funkcjonowania rozwiązania).
Wynagrodzenie będzie dokumentowane fakturą VAT. Poza fakturą VAT z tytułu wynagrodzenia na rzecz „A”, pomiędzy stronami nie będzie dochodzić do żadnych innych wzajemnych obciążeń, w tym w szczególności tzw. zwrotów kosztów („A” nie ponosi wydatków bieżących w imieniu i na rzecz Gminy, ale w swoim imieniu i na swoją rzecz).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2).

Czy „A” będzie miało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupowych za wydatki bieżące ponoszone na świetlice wiejskie?

Zdaniem Wnioskodawcy, „A” będzie miało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupowych za wydatki bieżące ponoszone na świetlice wiejskie.

Uzasadnienie.

W ocenie „A”, za bezsporny należy uznać fakt, że ponoszenie wydatków bieżących na świetlice wiejskie będzie związane ze świadczeniem odpłatnych usług na rzecz Gminy w postaci administrowania świetlicami.

Usługi administrowania świetlicami wiejskimi będą w ocenie „A” czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje (z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki:

odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz
towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane (w całości lub części) do czynności opodatkowanych.

W przedstawionej sytuacji obydwa te warunki są spełnione: „A” jest podatnikiem podatku VAT oraz występuje związek wydatków bieżących dotyczących świetlic z czynnościami opodatkowanymi.

Nabywane na potrzeby działalności ww. towary i usługi będą miały niewątpliwy związek przyczynowo-skutkowy z czynnościami opodatkowanymi, tj. usługami administracji świetlicami wiejskimi na rzecz Gminy. Zarówno „A”, jak i Gminie, zależy na zmaksymalizowaniu efektywności finansowej wynajmowanych świetlic, tj. na uzyskaniu możliwie jak najwyższych przychodów dla Gminy z tytułu ich wynajmu. Bez ponoszenia ww. kosztów bieżących, korzystanie ze świetlic byłoby znacznie utrudnione, a nawet niemożliwe. Bez oferowania usług na odpowiednim poziomie, tj. wynajmowaniu zadbanych, czystych, ogrzewanych, odpowiednio wyposażonych świetlic, trudne będzie zarówno zatrzymanie już istniejących klientów (najemców), jak i pozyskanie nowych, co w konsekwencji prowadziłoby do nieefektywnego funkcjonowania świetlic w postaci braku przychodów z odpłatnego ich wynajmu. W skrajnym przypadku, nie wystąpiłby zatem popyt na usługi wynajmu świetlic, bezzasadne byłoby zatem zlecanie „A” administrowania nimi. Tym samym, świadczenie przez „A” na rzecz Gminy usług opodatkowanych VAT byłoby niepotrzebne.

W świetle powyższego oczywistym jest, fakt, że zaistnieje pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego przez „A”, jaką jest związek zakupów bieżących z wykonywaniem czynności opodatkowanych na rzecz Gminy. Ponoszenie bieżących kosztów jest bowiem ewidentnie związane ze świadczeniem usług administrowania na rzecz Gminy Istnieje tu ścisła, bezpośrednia relacja.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest fundamentalnym prawem podatnika, wyrazem zasady neutralności VAT, której odzwierciedleniem w ustawie o VAT jest art. 86 ust. 1. Jak wskazano powyżej, podstawowym warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest istnienie związku podatku naliczonego (ściślej nabywanych towarów i usług) z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W przypadku „A” w opisanym zdarzeniu przyszłym spełniona będzie podstawowa z przesłanek skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego - związek nabywanych przez podatnika towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi tego samego podatnika.

Mając na uwadze powyższe, w opinii „A” w przypadku ponoszenia wydatków na świetlice wiejskie, które to wydatki są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (niekorzystających ze zwolnienia z VAT), „A” ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością opodatkowaną jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług - przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust 10-13 ustawy.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca ( „A”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. „A” jest samorządową instytucją kultury działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym oraz statutu. Przedmiotem działalności „A” jest szeroko rozumiana działalność kulturowa na terenie Gminy. „A” jest odrębnie od Gminy zarejestrowany na potrzeby VAT, wystawia faktury VAT, na których widnieje jako sprzedawca oraz otrzymuje faktury VAT, na których widnieje jako nabywca. Gmina oddała w nieodpłatne użytkowanie na rzecz „A” budynek poklasztorny, w którym obecnie mieści się „B” oraz świetlice wiejskie (budynki wraz z odpowiednim wyposażeniem) znajdujące się na terenie Gminy. W świetlicach wiejskich prowadzone są przez „A” różne formy działalności kulturalnej. Są one udostępniane przez „A” nieodpłatnie na potrzeby społeczności lokalnej, organizacji zebrań wiejskich, zajęć integracyjnych dla dzieci, jak i również odpłatnie na rzecz pozostałych zainteresowanych, np. w celach organizacji przez nich imprez okolicznościowych, co obecnie stanowi przychody/obroty „A” ( „A” ujmuje je w ewidencji sprzedaży i wykazuje w składanych deklaracjach VAT). Tym samym, kwoty te nie są ujmowane w deklaracjach VAT Gminy. Obecnie planowane jest jednak dokonanie zmiany w zakresie funkcjonowania świetlic wiejskich. Ich konsekwencją będzie zarządzanie nimi przez „A”, aczkolwiek w imieniu i na rzecz Gminy, tj. wykonywanie w imieniu i na rzecz Gminy czynności związanych z zarządzaniem świetlic wiejskich oraz ich wynajmowaniem. „A” (jako administrator) zobowiązany będzie do wykonywania wybranych obowiązków na podstawie stosownego porozumienia z Gminą. „A” będzie zobowiązane do wykonywania czynności administracyjnych, zarządczych, eksploatacyjnych, dozoru technicznego na zasadach określonych w porozumieniu, jakie zawrze z Gminą w sposób niezbędny do sprawnego zarządzania jej mieniem. „A” może być odpowiedzialne w szczególności za:

wykonywanie czynności związanych z techniczną obsługą budynków i pomieszczeń świetlic wiejskich, usuwaniem awarii, etc.;
zawieranie w imieniu i na rzecz Gminy umów z podmiotami zewnętrznymi o wynajem sal wiejskich;
wystawianie i rozsyłanie w imieniu Gminy faktur VAT;
prowadzenie ewidencji zakupów dla celów VAT;
egzekwowanie należności dla Gminy.

Powyższe oznacza, że z tytułu świadczonych przez Gminę usług wynajmu pomieszczeń świetlic wiejskich, od strony technicznej, „A” wystawiałby faktury - jednakże z podaniem Gminy jako sprzedawcy usług oraz z podaniem jej numeru NIP. W istocie więc, będą to faktury wystawione przez Gminę - jednakże de facto, technicznie sporządzone przez „A”. Opłaty z tytułu wynajmu świetlic wiejskich będą stanowić przychody Gminy. Powyższe wynika z faktu, że wszelkie podejmowane przez „A” (jako administratora) w powyższym zakresie czynności wykonywane będą w imieniu Gminy i na jej rzecz, wskutek czego na wystawianych fakturach za świadczenie usług wynajmu świetlic wiejskich, jako sprzedawca widnieć będzie Gmina. Z tytułu świadczenia usług wsparcia administracyjnego na rzecz Gminy, „A” natomiast będzie otrzymywał od niej stosowne wynagrodzenie. Planowane jest, że „A” będzie z tego tytułu wystawiał na rzecz Gminy faktury VAT i rozliczał podatek należny według podstawowej stawki VAT. Ponadto, „A” ponosi bieżące wydatki związane z utrzymaniem świetlic wiejskich. Wydatki te obejmują zarówno nabycie towarów (m.in. media, środki czystości, sprzęty, urządzenia, etc), jak i usług (m.in. konserwacje, wywóz nieczystości, etc). Również po zmianie modelu funkcjonowania świetlic, „A” nadal ma ponosić przedmiotowe wydatki bieżące. Rozwiązanie to wydaje się być efektywnym, gdyż „A”, jako administrator świetlic, posiada stosowną wiedzę co do konieczności poniesienia danej wielkości i rodzaju wydatków bieżących. Z tytułu wydatków bieżących „A” otrzymuje od dostawców faktury VAT z wykazanymi kwotami podatku. Kwestia ponoszenia bieżących kosztów przez „A” byłaby uregulowana w porozumieniu pomiędzy Gminą i „A”. Na fakturach dokumentujących wydatki bieżące związane ze świetlicami wiejskimi jako nabywca jest/będzie wskazane „A”. Wydatki bieżące, o których mowa we wniosku będą mieć wpływ na wysokość wynagrodzenia (Gmina i „A” ustalając zasady współpracy zamierzają dokonać odpowiednich analiz w tym zakresie), niemniej jednak nie będzie ona równoważna wprost z wysokością poniesionych przez „A” wydatków bieżących, tj. nie będą one w całości „wliczone” lub „doliczone” do wynagrodzenia. W praktyce, przynajmniej na początku funkcjonowania rozwiązania, wynagrodzenie będzie niższe niż wydatki bieżące, choć nie można wykluczyć, że może ono w przyszłości być wyższe od poniesionych wydatków bieżących. Innymi słowy, wydatki bieżące poniesione przez „A” są uwzględniane przy kalkulacji wynagrodzenie (im wyższe wydatki tym wyższe wynagrodzenie), niemniej jednak, nie jest ono ich sumą, ani sumą z marżą (przynajmniej na początku funkcjonowania rozwiązania). Wynagrodzenie będzie dokumentowane fakturą VAT. Poza fakturą VAT z tytułu wynagrodzenia na rzecz „A”, pomiędzy stronami nie będzie dochodzić do żadnych innych wzajemnych obciążeń, w tym w szczególności tzw. zwrotów kosztów ( „A” nie ponosi wydatków bieżących w imieniu i na rzecz Gminy, ale w swoim imieniu i na swoją rzecz).

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy będzie miał prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące poniesione na świetlice wiejskie.

Jak wskazano powyżej prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Nadmienić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Z treści cyt. przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Dodatkowo należy podkreślić, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług określa, czy nabywane przez niego towary lub usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji, należy wskazać, że podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

W tym miejscu należy wskazać, że w interpretacji indywidualnej z 29 lipca 2014 r., nr ILPP5/443-114/14-4/KG rozstrzygnięto, że wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy odpłatne czynności administrowania świetlicami wiejskimi będą stanowiły po stronie „A” usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystające ze zwolnienia od tego podatku.

Ponadto z informacji zawartych w opisie sprawy wynika, że wydatki związane z bieżącym utrzymaniem świetlic wiejskich, Wnioskodawca będzie ponosił w swoim imieniu, na swoją rzecz i będzie wskazany jako nabywca na fakturach dokumentujących te wydatki. W analizowanym przypadku nie będzie zatem mieć miejsca zwrot udokumentowanych wydatków ponoszonych przez usługodawcę ( „A”) w imieniu i na rzecz usługobiorcy (Gminy). Co więcej i co szczególnie istotne w analizowanej sprawie, wydatki bieżące - jak wskazał Zainteresowany - będą uwzględnianie przy kalkulacji wynagrodzenia otrzymywanego przez „A” od Gminy tytułem świadczenia usług administrowania świetlicami.

W konsekwencji należy stwierdzić, że „A” - czynnemu, zarejestrowanemu podatnikowi VAT - na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z bieżącym utrzymaniem świetlic wiejskich.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że „A” będzie miało prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego z faktur zakupowych dokumentujących wymienione we wniosku wydatki bieżące ponoszone w związku z utrzymaniem świetlic wiejskich.

Podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia pod warunkiem jednak niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważa się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty lub planowany stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym lub przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

A zatem, należy podkreślić, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w szczególności na informacji, że wydatki bieżące ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z utrzymaniem świetlic wiejskich będą uwzględniane przy kalkulacji wynagrodzenia otrzymywanego przez „A” od Gminy tytułem świadczenia usługi administrowania tymi świetlicami. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu projektowanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W analizowanej sprawie należy również zaznaczyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym ustalając cenę towaru lub usługi, stosując znaczne upusty cenowe jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że zaniżanie ceny, stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa. Tak więc każda ustalona cena, zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki bieżące związane z funkcjonowaniem świetlic wiejskich (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast interpretacją indywidualną z 29 lipca 2014 r., nr ILPP5/443-114/14-4/KG rozstrzygnięto kwestię dotyczącą zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności odpłatnego administrowania świetlicami wiejskimi przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin