2014.05.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-129/14-4/AI
z 14 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania nieodpłatnego przekazania Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nawet jeśli Towary są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
opodatkowania nieodpłatnego przekazania Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nawet jeśli Towary są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 2),
opodatkowania nieodpłatnego przekazania Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nawet jeśli Towary są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania Towarów (pytania oznaczone we wniosku nr 1 - 3). Wniosek uzupełniono w dniu 2 maja 2014 r. o oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność w branży produktów sypkich, skupiając się na produkcji / dystrybucji różnych wyrobów spożywczych, a w szczególności kaszy, ryżu, soli, płatków ryżowych i kukurydzianych, fasoli oraz kawy (dalej: Towary). Produkując czy nabywając Towary, Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT.

Towary Spółki są umieszczane (dla celów handlowych) w opakowaniach jednorazowych o określonej pojemności / gramaturze. Jednostkowa wartość Towarów Spółki (umieszczonych w takich opakowaniach) nie przekracza 10 PLN netto (mając na względzie koszt wytworzenia czy cenę nabycia). Jednocześnie cena handlowa przy sprzedaży takich towarów przez Spółkę również nie przekracza 10 PLN netto.

Celem intensyfikacji sprzedaży Towarów, Spółka podejmuje różnego rodzaju działania o charakterze marketingowym. Jednym z takich działań jest nieodpłatne wydawanie Towarów kontrahentom (np. dystrybutorom, hurtownikom), tzw. Towarów gratisowych, które mają być przez nich wykorzystane do promocji Towarów Spółki. Działanie takie może polegać na wydaniu gratisowego opakowania Towaru przy zamówieniu danej liczby sztuk towarów.

W przypadku każdego nieodpłatnego wydania Towarów Spółka posiada dokumentację potwierdzającą wydanie, a także dokumentację potwierdzającą związek takiego wydania z prowadzoną przez Spółką działalnością gospodarczą (niemniej jednak Spółka nie prowadzi ewidencji osób fizycznych, do których Towary są dystrybuowane nieodpłatnie).

Co istotne, w ramach działań marketingowych Spółki może dochodzić do sytuacji, w których Spółka nieodpłatnie wydaje jednemu kontrahentowi Towary (o jednostkowym koszcie wytworzenia / cenie nabycia 10 PLN netto), które są „zapakowane” w większe opakowanie zbiorcze (np. paleta, karton itd.) i „wartość” Towarów w takim opakowaniu zbiorczym przekracza 10 PLN netto. Przykładowo, w ramach działań marketingowych, Spółka może przekazać kontrahentowi karton opakowań ryżu (w ramach kartonu znajdują się 24 opakowania ryżu) - cena jednostkowa (koszt wytworzenia / cena nabycia) opakowania ryżu to 2 PLN netto, zaś łączna cena kartonu (koszty wytworzenia / cena nabycia) to 24 PLN netto.

Zgodnie z dotychczasowym podejściem Spółki (po wprowadzeniu zmian do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2011 r.), każde nieodpłatne wydanie Towarów przez Spółkę (nawet w ramach działań marketingowych) było traktowane jako odpłatna dostawa towarów, od której Spółka była zobowiązana samonaliczyć VAT. W związku z tym Spółka wystawiała i wystawia faktury wewnętrzne VAT (co przed dniem 1 stycznia 2013 r. było obowiązkowe, do końca 2013 r. było opcjonalne, zaś od 1 stycznia 2014 r. nie jest uregulowane wprost w przepisach) celem wykazania VAT należnego, który podlega ujęciu w rozliczeniach VAT Spółki.

Aktualnie Spółka rozważa, czy dotychczasowe (tj. stosowane od dnia 1 kwietnia 2011 r.) podejście Spółki jest prawidłowe i czy Spółka jest zobowiązana do samonaliczenia VAT na przekazaniu Towarów (o jednostkowym koszcie wytworzenia / cenie nabycia poniżej 10 PLN netto) w ramach działań marketingowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r., nieodpłatne przekazanie Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nawet jeśli Towary są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto?
Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., nieodpłatne przekazanie Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nawet jeśli Towary są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto?
Czy w przedstawionym stanie, w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r., nieodpłatne przekazanie Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, będzie podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nawet jeśli Towary będą przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zdaniem Spółki, w przedstawionym opisie, w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r., nieodpłatne przekazanie Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nie podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nawet jeśli Towary są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto.

Ad. 2.

W opinii Spółki, w przedstawionym opisie, w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., nieodpłatne przekazanie Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia/ cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nie podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nawet jeśli Towary są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto.

Ad. 3.

W opinii Spółki, w przedstawionym stanie, w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r., nieodpłatne przekazanie Towarów, których jednostkowa wartość (koszt wytworzenia / cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nie będą podlegać opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nawet jeśli Towary będą przekazywane opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto.

Uzasadnienie.

Ad. 1

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 zostało przygotowane w oparciu o przepisy ustawy o VAT obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. Jednocześnie Wnioskodawca odwołuje się do przepisów dotyczących opodatkowania dostaw towarów - w opinii Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że przekazania Towarów w ramach działań marketingowych powinny być rozpatrywane w kategorii dostaw towarów w rozumieniu przepisów o VAT. Nie ulega również wątpliwości, że Spółka jako podmiot dokonujący przekazania Towarów, powinna być traktowana jako podatnik VAT w związku z tym przekazaniem.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przedmiotem opodatkowania VAT jest m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Oznacza to, że co do zasady tylko taka dostawa towarów, za którą jest otrzymywane wynagrodzenie stanowi przedmiot opodatkowania VAT. Niemniej jednak, ustawa o VAT przewiduje sytuacje, w których dostawy towarów dokonywane bez wynagrodzenia są przedmiotem opodatkowania VAT – takie sytuacje sankcjonuje przepis art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Oznacza to, że jeśli dany podatnik VAT przekazuje bez wynagrodzenia / zużywa towary, przy nabyciu (względnie wytworzeniu) których przysługiwało prawo do odliczenia VAT, to takie przekazanie i zużycie podlega opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Niemniej jednak, ustawa o VAT wskazuje na wyjątki (specyficzne rodzaje towarów, specyficzne rodzaje przekazań), w których nie stosuje się przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Wyjątki te zostały wymienione w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, prezentami o małej wartości są przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 PLN, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób (art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT);
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 PLN (art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT).

Co istotne, definicja prezentu małej wartości została skonstruowana specjalnie na potrzeby VAT aby wskazać na warunki brzegowe, kiedy nieodpłatne przekazanie jest wyłączone z opodatkowania VAT. Zgodnie z tą, definicją dla uznania danego towaru za prezent o małej wartości istotne jest aby jednostkowa cena nabycia / koszt wytworzenia (na moment przekazania) towaru nie przekraczała (bez podatku) 10 PLN (chyba, że podatnik prowadzi ewidencję osób, którym przekazano towary, wtedy ten pułap jest zwiększany).

Jak wskazano w stanie faktycznym, w ramach działań o charakterze marketingowym, Spółka nieodpłatnie przekazuje Towary (przy nabyciu / wytworzeniu, których przysługiwało prawo do odliczenia VAT), jednostkowa cena nabycia i koszt wytworzenia których nie przekracza 10 PLN netto (skoro cena netto tych Towarów przy sprzedaży przez Spółkę nie przekracza 10 PLN, to ich koszty wytworzenia i cena nabycia określone na dzień przekazania również nie przekraczają 10 PLN netto). Z uwagi na niską jednostkową cenę nabycia i koszty wytworzenia, Towary takie spełniają definicję prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji ich przekazanie jest wyłączone z dyspozycji normy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w świetle przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (innymi słowy, jeśli Towar jest prezentem o małej wartości, to jego przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT).

Na powyższą konkluzję nie wpływa fakt, że Spółka może przekazywać Towary w opakowaniach zbiorczych (przykładowo w ramach opakowań zbiorczych może być kilkanaście sztuk Towarów, czyli kilkanaście opakowań jednostkowych Towarów w jednym opakowaniu zbiorczym) do tego samego kontrahenta. Wciąż bowiem Spółka przekazuje Towary spełniające definicję prezentu o małej wartości (jednostkowa cena nabycia / koszt wytworzenia poniżej 10 PLN netto), z tym że kontrahent otrzymuje większą ilość takich prezentów o małej wartości (których łączna wartość przekracza 10 PLN netto). Niemniej jednak „wartość handlową” wciąż mają opakowania jednostkowe Towarów, a nie opakowania zbiorcze. Stąd, zdaniem Spółki, jeśli przekazuje ona kontrahentowi Towary (o jednostkowej cenie nabycia / koszcie wytworzenia poniżej 10 PLN netto) w opakowaniach zbiorczych (których łączna wartość przekracza 10 PLN netto), to takie przekazanie będzie wyłączone z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, na podstawie art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Stanowisko to znajduje swoje potwierdzenie w aktualnej i jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych:

interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1623/11-2/JL, w której potwierdzone zostało stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) dla uznania danego przedmiotu nieodpłatnego przekazania za „prezent o małej wartości” w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest, czy cena nabycia lub koszt wytworzenia (liczony bez podatku,) jednej sztuki przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie ma zatem znaczenia łączna wartość wszystkich towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie (...)”;
interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. ILPP2/443-1476/11-2/AK: „(...) W konsekwencji, w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 zł, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) przedmiotowego prezentu (...)”;
interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. ILPP2/443-792/11-2/EN: „(...) W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu za ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy (...)”.

Stanowisko to zostało potwierdzone również w następujących interpretacjach indywidualnych:

interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP1/443-494/12-2/AP;
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-601/12-2/AC;
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 czerwca 2012 r., sygn. IPTPP4/443-213/12-2/OS oraz
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. IPPP1/443-1706/11-2/ISZ.

Ad. 2.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 zostało przygotowane w oparciu o przepisy ustawy o VAT obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Podobnie jak w przypadku uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania 1, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że przekazania Towarów w ramach działań marketingowych powinny być rozpatrywane w kategorii dostaw towarów w rozumieniu przepisów o VAT, zaś Wnioskodawca powinien być traktowany jako podatnik VAT w związku z tym przekazaniem.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów (podlegającą opodatkowaniu VAT) rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny,

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, powyższy przepis nie ma zastosowania do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Jednocześnie, jak stanowi art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, prezentami o małej wartości są przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 PLN, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób (art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT);
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 PLN (art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT).

W świetle powyższego, aby nieodpłatne przekazanie towarów nie stanowiło czynności opodatkowanej VAT na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, to muszą zostać spełnione dwa warunki:

przekazywane są towary spełniające definicję prezentów małej wartości, tj. w przypadku braku ewidencji przekazań, ich jednostkowa cena nabycia / koszt wytworzenia (określone na moment przekazania) jest niższa niż 10 PLN netto;
przekazanie następuje na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie, oba powyższe warunki są spełnione.

Po pierwsze, co potwierdzono w stanie faktycznym, w przypadku każdego nieodpłatnego wydania Towarów Spółka posiada dokumentację potwierdzającą wydanie, a także dokumentację potwierdzającą związek takiego wydania z prowadzoną przez Spółką działalnością gospodarczą.

Po drugie, jak wskazano w stanie faktycznym, w ramach działań o charakterze marketingowym, Spółka nieodpłatnie przekazuje Towary (przy nabyciu / wytworzeniu których przysługiwało prawo do odliczenia VAT), jednostkowa cena nabycia / koszt wytworzenia których nie przekracza 10 PLN netto (skoro cena netto tych Towarów przy sprzedaży przez Spółkę nie przekracza 10 PLN, to ich koszty wytworzenia i cena nabycia określone na dzień przekazania również nie przekraczają 10 PLN netto). Z uwagi na niską jednostkową cenę nabycia / koszty wytworzenia, Towary takie spełniają definicję prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji ich przekazanie jest wyłączone z dyspozycji normy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w świetle przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (innymi słowy, jeśli Towar jest prezentem o małej wartości, to jego przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT).

W konsekwencji więc, należy uznać, że dokonywane przez Spółkę na rzecz kontrahentów nieodpłatne przekazania Towarów, których jednostkowa cena nabycia / koszt wytworzenia nie przekracza 10 PLN netto, zaś Spółka posiada dokumentację potwierdzającą związek przekazania z prowadzoną działalnością gospodarczą nie podlegają opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Na powyższą konkluzję nie wpływa fakt, że Spółka może przekazywać Towary w opakowaniach zbiorczych (przykładowo w ramach opakowań zbiorczych może być kilkanaście sztuk Towarów, czyli kilkanaście opakowań jednostkowych Towarów w jednym opakowaniu zbiorczym) do tego samego kontrahenta. Wciąż bowiem Spółka przekazuje Towary spełniające definicję prezentu o małej wartości jednostkowa cena nabycia i koszt wytworzenia poniżej 10 PLN netto), z tym że kontrahent otrzymuje większą ilość takich prezentów o małej wartości (których łączna wartość przekracza 10 PLN netto). Niemniej jednak „wartość handlową” wciąż mają opakowania jednostkowe Towarów, a nie opakowania zbiorcze. Stąd, zdaniem Spółki, jeśli przekazuje ona kontrahentowi Towary (o jednostkowej cenie nabycia / koszcie wytworzenia poniżej 10 PLN netto) w opakowaniach zbiorczych (których łączna wartość przekracza 10 PLN netto), to takie przekazanie będzie wyłączone z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, na podstawie art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Stanowisko to znajduje swoje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. IPTPP1/443-293/13-4/RG, czy interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 maja 2013 r., sygn. IPPP1/443-l42/13-2/JL.

Ad. 3.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie Pytania 3 zostało przygotowane w oparciu o przepisy ustawy o VAT obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r. Podobnie jak w przypadku uzasadnienia stanowiska w zakresie Pytań 1 i 2, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że przekazania Towarów w ramach działań marketingowych powinny być rozpatrywane w kategorii dostaw towarów w rozumieniu przepisów o VAT, zaś Zainteresowany powinien być traktowany jako podatnik VAT w związku z tym przekazaniem.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny.

Ponadto art. 7 ust. 2 wskazuje dodatkowo, że nieodpłatne przekazania towarów stanowią dostawę towarów w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie stosuje się – zgodnie z ust. 3 tego artykułu – do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa wyżej, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł

(art. 7 ust. 4 pkt 1 i pkt 2 ustawy).

Próbkami są natomiast (w myśl art. 7 ust. 7 ustawy o VAT) identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby nieodpłatne przekazanie towarów nie stanowiło czynności opodatkowanej na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, to muszą zostać spełnione dwa warunki:

przekazywane są towary spełniające definicję prezentów małej wartości, tj. w przypadku braku ewidencji przekazań, ich jednostkowa cena nabycia / koszt wytworzenia (określone na moment przekazania) jest niższa niż 10 PLN netto;
przekazanie następuje na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie, oba powyższe warunki uznać należy za spełnione. Jak już wyjaśniono wyżej, w przypadku każdego nieodpłatnego wydania Towarów Spółka posiada dokumentację potwierdzającą wydanie, a także dokumentację potwierdzającą związek takiego wydania z prowadzoną przez Spółką działalnością gospodarczą.

Ponadto jak wskazano w opisie sprawy, w ramach działań o charakterze marketingowym, Spółka nieodpłatnie przekazuje Towary (przy nabyciu i wytworzeniu których przysługiwało prawo do odliczenia VAT), jednostkowa cena nabycia / koszt wytworzenia których nie przekracza 10 PLN netto (skoro cena netto tych Towarów przy sprzedaży przez Spółkę nie przekracza 10 PLN, to ich koszty wytworzenia / cena nabycia określone na dzień przekazania również nie przekraczają 10 PLN netto). Z uwagi na niską jednostkową cenę nabycia / koszty wytworzenia, Towary takie spełniają definicję prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji ich przekazanie jest wyłączone z dyspozycji normy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w świetle przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (innymi słowy, jeśli Towar jest prezentem o małej wartości, to jego przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT).

Niemniej jednak „wartość handlową” wciąż mają opakowania jednostkowe Towarów, a nie opakowania zbiorcze. Stąd, zdaniem Spółki, jeśli przekazuje ona kontrahentowi Towary (o jednostkowej cenie nabycia i koszcie wytworzenia poniżej 10 PLN netto) w opakowaniach zbiorczych (których łączna wartość przekracza 10 PLN netto), to takie przekazanie będzie wyłączone z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, na podstawie art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Również w odniesieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania 3, aktualność zachowują przywołane przez niego interpretacje organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania Towarów (pytania oznaczone we wniosku nr 1 - 3). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu obniżenia podatku należnego w związku z wystawianiem wewnętrznych faktur korygujących do faktur wewnętrznych wystawionych w roku 2014 dokumentujących nieodpłatne przekazanie Towarów (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) został załatwiony w dniu 14 maja 2014 r. interpretacją nr ILPP1/443-129/14-5/AI.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin