Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-6/14-5/MC
z 4 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowo-akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2014 r. (data wpływu 8 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek - uzupełnionym pismami z 14 stycznia 2014 r. (data wpływu 15 stycznia 2014 r.) oraz 18 marca 2014 r. (data wpływu 19 marca 2014 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości o powierzchni 108,7600 ha fizycznych, stanowiących 91,2486 ha przeliczeniowych.

Własność przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca nabył w dniu 03.03.2008 r. Zgodnie z wpisem w ewidencji gruntów działki gruntu składające się na powyższą nieruchomość sklasyfikowane są w przeważającej mierze jako użytki rolne klas RIIIB, RIVA, RIVB i RV, natomiast grunty zadrzewione i zakrzewione (klas LZ-RV i LZ-RIVA) zajmują pow. 0,3969 ha, a nieużytki pow. 0,0700 ha. Nieruchomość od dnia 26.02.2009 r. do dnia dzisiejszego w całości jest wydzierżawiana przez Wnioskodawcę osobie fizycznej z przeznaczeniem wyłącznie na cele rolnicze.

Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy dzierżawca jest uprawniony do złożenia wniosku o przyznanie dopłat bezpośrednich do gruntów rolnych, a w razie przyznania tych dopłat stanowią one przychód dzierżawcy. Umowa ta obowiązuje do dnia dzisiejszego i dotychczas nie została wypowiedziana. Przed zawarciem powyższej umowy dzierżawy przedmiotowa nieruchomość była również dzierżawiona osobie fizycznej w celu prowadzenia na niej wyłącznie działalności rolniczej, z prawem dzierżawcy do ubiegania się o dopłaty bezpośrednie do gruntów rolnych.

Wnioskodawca zamierza sprzedać powyższą nieruchomość.

Przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca płaci podatek rolny od przedmiotowej nieruchomości.

Pismem uzupełniającym z 18 marca 2014 r. Wnioskodawca dodatkowo wskazał co następuje.

Nieruchomość, o której mowa we wniosku wchodzi w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15.11.1984 r. o podatku rolnym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym w zw. z art. 1 i art. 2 ust. 2a ww. gospodarstwo rolne to obszar gruntów spełniających łącznie następujące cechy: 1) sklasyfikowane są w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych; 2) ich łączna powierzchnia przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy; 3) stanowią własność lub znajdują się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej; 4) nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, przy czym za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego i szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowle i produkcje materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Przedmiotowa nieruchomość spełnia więc wszystkie opisane powyżej warunki, ponieważ w przeważającej mierze składa się z gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne lub grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, jej powierzchnia jest większa od 1 ha, jej właścicielem jest jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej i jest ona zajęta na prowadzenie działalności rolniczej. Twierdzenie o zajęciu przedmiotowej nieruchomości na prowadzenie na niej działalności rolniczej wynika wprost z faktu, iż Wnioskodawca wydzierżawia ją podmiotowi, który wykorzystuje ją wyłącznie w celu prowadzenia na niej produkcji rolnej. W tym miejscu należy podkreślić, iż warunek określony w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku rolnym odnosi się do faktycznego wykorzystania gruntu na cele działalności rolniczej, co wynika z treści tego przepisu i wykorzystania przez ustawodawcę w tym przepisie określenia „z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza”. Pojęcie to odnosi się do rzeczywistego niewykonywania na nieruchomości działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Niewątpliwie świadczy o tym użycie przez ustawodawcę w powyższym sformułowaniu słowa „zajętych”. Nie ma przy tym również znaczenia fakt, czy działalność rolnicza na przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest przez dzierżawcę, czy też przez właściciela (tj. Wnioskodawcę), co wynika wprost z art. 1 i art. 2 ustawy o podatku rolnym, w których ustawodawca definiując pojęcie gospodarstwa rolnego nie uzależnił możliwości zakwalifikowania obszaru gruntów do kategorii gospodarstwa rolnego od tego, czy działalność rolnicza prowadzona jest na tych gruntach osobiście przez właściciela.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w chwili sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży powyższej nieruchomości w części, w jakiej dotyczy gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne i jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy dochód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w części, w jakiej dotyczy gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca, na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2014 r., jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednakże w świetle art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Definicja gospodarstwa rolnego w art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych skonstruowana została poprzez odesłanie do przepisów ustawy o podatku rolnym. Natomiast w ustawie o podatku rolnym definicja gospodarstwa rolnego zamieszczona jest w art. 2 ust. 1 tej ustawy i skonstruowana jest w ten sposób, iż zawiera odesłanie do art. 1 i art. 2 ust. 2 tej ustawy, definiujących przedmiot podatku rolnego i pojęcia działalności rolniczej. Dopiero więc z zestawienia trzech wymienionych powyżej przepisów ustawy o podatku rolnym można zrekonstruować pełną, ustawową definicję gospodarstwa rolnego, zarówno dla potrzeb podatku rolnego, jak również podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z tą definicją gospodarstwo rolne to obszar gruntów spełniających łącznie następujące cechy:

1. sklasyfikowane jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
2. ich łączna powierzchnia przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy,
3. stanowią własność lub znajdują się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej;
4. nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, przy czym pojęcie działalności rolniczej sprecyzowane jest w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku rolnym.
   
   

W przekonaniu Wnioskodawcy przedmiotowa nieruchomość spełnia wszystkie opisane powyżej warunki, pozwalające na uznanie jej za gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym i w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Świadczy o tym fakt, iż w przeważającej mierze nieruchomość ta składa się z gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne lub grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, jej powierzchnia jest większa od 1 ha, jej właścicielem jest jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej i nieruchomość ta jest zajęta na prowadzenie działalności rolniczej.

Twierdzenie o zajęciu przedmiotowej nieruchomości na prowadzenie na niej działalności rolniczej wynika wprost z faktu, iż Wnioskodawca wydzierżawia ją podmiotowi, który wykorzystuje ją wyłącznie w celu prowadzenia produkcji rolnej. W tym miejscu należy podkreślić, iż warunek określony w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku rolnym odnosi się do faktycznego wykorzystania gruntu na cele działalności rolniczej, co wynika z treści tego przepisu. Wykorzystanie przez ustawodawcę w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku rolnym określenia „z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza” odnosi się do rzeczywistego niewykonywania na nieruchomości działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Niewątpliwie świadczy o tym użycie przez ustawodawcę w powyższym sformułowaniu słowa „zajętych”. Nie ma przy tym znaczenia fakt, czy działalność rolnicza na przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest przez dzierżawcę, czy też przez właściciela (tj. Wnioskodawcę).

Podkreślić należy, iż ustawodawca w art. 1 i art. 2 ustawy o podatku rolnym, w których zdefiniował pojęcie gospodarstwa rolnego, nie uzależnił możliwości zakwalifikowania obszaru gruntów do kategorii gospodarstwa rolnego od tego, czy działalność rolnicza prowadzona jest na tych gruntach osobiście przez właściciela.

Za powyższą wykładnią przemawiają również przepisy prawa cywilnego dotyczące umowy dzierżawy. Zgodnie z art. 693 Kodeksu cywilnego przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać rzecz dzierżawcy do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Z brzmienia przytoczonego przepisu można wysnuć wniosek, że na mocy umowy dzierżawy Wnioskodawca zadysponował swoim uprawnieniem właścicielskim do używania i pobierania pożytków z przedmiotowej nieruchomości w zamian za ustalony w umowie czynsz dzierżawny. Powyższy przepis Kodeksu cywilnego charakteryzuje istotę umowy dzierżawy, dającej dzierżawcy prawo do pobierania pożytków z rzeczy, co odróżnia umowę dzierżawy od umowy najmu.

Na mocy postanowień umowy dzierżawy tylko dzierżawca może być uznawany za podmiot prowadzący działalność na nieruchomości. Uprawnienie wydzierżawiającego (Wnioskodawcy) do pobierania czynszu dzierżawnego nie może być utożsamiane z prowadzeniem na takiej nieruchomości działalności innej niż rolnicza. Tym samym, w świetle ustawy o podatku rolnym i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z gospodarstwem rolnym mamy do czynienia również wtedy, gdy nieruchomość spełniająca inne wymogi określone w art. 1 i 2 ustawy o podatku rolnym jest oddana w dzierżawę podmiotowi, który wykorzystuje tą nieruchomość wyłącznie na cele produkcji rolnej.

W dalszej kolejności należy podkreślić, iż również art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uzależnia prawa do skorzystania ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie od tego, czy podmiot sprzedający gospodarstwo rolne prowadzi działalność rolniczą osobiście.

Kolejną przesłanką warunkującą zastosowanie zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości jest dokonanie jej zbycia (nieruchomości) po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego warunek ten jest spełniony, gdyż Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość 03.03.2008 r., a więc okres wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy upłynął 31.12.2013 r. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie więc dokonana po upływie terminu warunkującego prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powyższa argumentacja została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 12.06.2013 r. znak IPPB5/423-236/13-2/MW.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, dochód osiągnięty ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (w części, w jakiej dotyczy gruntów sklasyfikowanych jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych) będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.