INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.07.2013 r. (data wpływu 08.08.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie składania deklaracji i obowiązku wykazywania zobowiązania podatkowego dla wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie składania deklaracji i obowiązku wykazywania zobowiązania podatkowego dla wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na obrocie wyrobami akcyzowymi przeznaczonymi do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

W szczególności wśród tych wyrobów (zwanych dalej „Wyrobami”) znajdują się:

• ksyleny o kodzie CN 2902 44 00 (Na potrzeby stosowania przepisów akcyzowych Spółka klasyfikuje Wyroby na podstawie Nomenklatury Scalonej (CN) obowiązującej na dzień 1 marca 2009 r. Wynika to z brzmienia art. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j.: Dz. U. z 29 kwietnia 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.; dalej: „Ustawa o podatku akcyzowym”), zgodnie z którym do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.), przy czym zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie);

• tolueny o kodzie CN 2902 30 00;

• oleje średnie i preparaty, z ropy naftowej lub minerałów bitumicznych, gdzie indziej niesklasyfikowane (z wyłączeniem do przeprowadzania przemian chemicznych, i nafty) o kodzie CN 2710 19 29;

• benzyny lakiernicze o kodzie 2710 11 21;

• benzyny specjalne o kodzie 2710 11 25.
  
  

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na obrocie Wyrobami w ramach następujących schematów transakcyjnych:

• dokonując nabycia wewnątrzwspólnotowego Wyrobów z innych państw członkowskich Unii Europejskiej - jako zarejestrowany odbiorca, o którym w mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 Ustawy o podatku akcyzowym;

• wyprowadzając Wyroby poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z cudzego składu podatkowego - jako podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3 Ustawy o podatku akcyzowym.
  
  

W obu tych przypadkach dochodzi w stosunku do Wyrobów do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. W przypadku zarejestrowanego odbiorcy - w momencie odbioru Wyrobów przez Spółkę na terenie kraju. W przypadku wyprowadzenia Wyrobów z cudzego składu podatkowego w momencie, gdy Wyroby opuszczą skład podatkowy.

Jednakże w obu opisanych schematach transakcyjnych, mimo że w stosunku do Wyrobów następuje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, to u Wnioskodawcy nie powstaje zobowiązanie podatkowe, ponieważ Wyroby nie są przeznaczone do celów opałowych i napędowych, a wobec tego zgodnie z art. 89 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym, podlegają one stawce zero. Spółka nadmienia jednocześnie, że fakt przeznaczenia Wyrobów do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych jest udokumentowany przez Wnioskodawcę już w momencie odbioru wyrobów przemieszczanych do Polski z innych państw członkowskich Unii Europejskiej (w przypadku, gdy Spółka występuje jako zarejestrowany odbiorca) oraz w momencie, kiedy wyroby opuszczają skład podatkowy (w przypadku, gdy Spółka występuje jako podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3 Ustawy o podatku akcyzowym).

Spółka nie prowadzi obrotu innymi wyrobami akcyzowymi, niż Wyroby podlegające stawce zero zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przepisów Ustawy o podatku akcyzowym, w opisanym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę obie powyższe sytuacje, w których Wyroby podlegają zerowej stawce akcyzy, na Spółce ciąży obowiązek składania deklaracji podatkowych do właściwego naczelnika urzędu celnego i wykazywania w nich zobowiązania podatkowego w wysokości zero zł...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle art. 89 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13 przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opalowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi zero zł.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż z zastosowaniem stawki akcyzy zero zł mamy do czynienia, gdy zostaną spełnione dwie łączne przesłanki:

• po pierwsze wyroby energetyczne będące przedmiotem opodatkowania nie są wyrobami wymienionymi w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 oraz

• po drugie wyroby energetyczne będące przedmiotem opodatkowania są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.
  
  

Niewątpliwie w opisanym stanie faktycznym przesłanki, o których mowa w art. 89 ust. 2 zostały spełnione, ponieważ wyroby akcyzowe, które sprzedaje Spółka mieszczą się w zakresie pojęcia wyrobów energetycznych, a dodatkowo nie są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej

- za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:

1. składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe, według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.
   
   

Jednakże zgodnie z treścią art. 21 ust. 3 Ustawy o podatku akcyzowym, przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:

1. w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3;
2. w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej, obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa w art. 24 ust. 1;
3. do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3;
4. do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27-29.
   
   

Należy zauważyć, iż obciążenie podatników obowiązkiem składania deklaracji podatkowych także w sytuacji, o której mowa w art. 89 ust. 2 (tj. kiedy wyrób akcyzowy podlega stawce zero zł) powodowałoby, że w przypadku podmiotów, które dokonują czynności, przedmiotem których są wyłącznie wyroby akcyzowe opodatkowane stawką zero, doszlibyśmy do absurdalnych wniosków, na podstawie których podmioty te przez cały okres swojej działalności byłyby zobowiązane do składania tylko deklaracji „zerowych”. Ponieważ w takim przypadku wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym nie przerodzi się nigdy w zobowiązanie podatkowe, dlatego też deklaracje takie de facto nie wskazywałyby żadnej kwoty zobowiązania podatkowego. Tak też byłoby w przypadku Spółki, która prowadzi działalność wyłącznie w zakresie wyrobów objętych stawką zero zł.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, na podstawie wyraźnej dyspozycji art. 21 ust. 3 pkt 3 Ustawy o podatku akcyzowym, Spółka prowadząc działalności jako zarejestrowany odbiorca, o którym w mowa w art. 2 ust. 2 pkt 13 Ustawy o podatku akcyzowym, a także jako podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3 Ustawy o podatku akcyzowym, i dokonując w tym zakresie obrotu wyłącznie Wyrobami, podlegającymi opodatkowaniu stawką zero zł - nie ma obowiązku stosowania ani art. 21 ust. 1 ani art. 21 ust. 2 Ustawy o podatku akcyzowym, tj. nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego.

Stanowisko Spółki potwierdzają interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego wydane w analogicznych stanach faktycznych, w tym między innymi:

• interpretacja podatkowa wydana dnia 17 sierpnia 2009 roku przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP3/443-431/09/PK, w której stwierdzono: „sprzedaż gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901, jest opodatkowane stawką 0 zł podstawie art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tym samym ww. czynność nie rodzi u Wnioskodawcy obowiązku wykazywania tych czynności w deklaracjach podatkowych”

• interpretacja podatkowa wydana dnia 25 września 2009 roku przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP3/443-547/09/MM, w której stwierdzono: „Wnioskodawca nabywając wewnątrzwspólnotowo przedmiotowe wyroby do celów innych niż opałowe lub napędowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych lub opałowych, objętych zerową stawką podatku akcyzowego nie będzie zobowiązany do składania deklaracji podatkowej”

• interpretacja podatkowa wydana dnia 26 marca 2010 roku przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPP3/443-95/10-2/KC, w której stwierdzono: „wyroby energetyczne niewymienione w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, nieprzeznaczone do celów opałowych, ani napędowych, ani też jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych ani jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, które korzystają z zerowej stawki akcyzy, nie powinny być wykazywane w deklaracji dla podatku akcyzowego”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.