INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2013 r. (data wpływu 11 marca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2013 r. (data wpływu 17 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• sposobu udokumentowania udzielanej przez Spółkę premii pieniężnej – jest nieprawidłowe,

• prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za usługi marketingowe –jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu udokumentowania udzielanej przez Spółkę i otrzymywanej przez Spółkę premii pieniężnej oraz prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za usługi marketingowe.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 maja 2013 r. poprzez doprecyzowanie przedstawionego opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka …. zwana dalej „spółką" „Wnioskodawcą” zajmuje się sprzedażą hurtową towarów. W związku z prowadzoną działalnością dokonuje:

1. Zakupu towarów od dostawcy (producenta lub dystrybutora),
2. Sprzedaży między innymi dla podmiotów zajmujących się handlem detalicznym, w tym dla podmiotów posiadających sieć punktów sprzedaży detalicznej.
   
   

W celu precyzyjnego ustalenia warunków handlowych Spółka zawiera umowy (dalej zwane jako „Umowy handlowe") z:

1. Dostawcami (Producentami),
2. Odbiorcami.
   
   

Dostawcy (producenci) celem uatrakcyjnienia współpracy z nimi przyznają Wnioskodawcy między innymi warunkowe bonusy uregulowane umowami handlowymi za osiągnięcie minimalnej wielkości obrotu (zakupu przez Spółkę). Bonus zgodnie z postanowieniami umownymi ma charakter warunkowy. Uzależniony jest on poza pułapem obrotu również terminowością płatności dla dostawcy (producenta) za dostarczane towary.

Celem aktywizacji sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę umowy handlowe zawierają m.in. postanowienia dotyczące przyznawania partnerom handlowym premii pieniężnych (bonusów) potransakcyjnych uzależnionych od zakresu współpracy mierzonego osiągnięciem odpowiedniego poziomu obrotu w danym przedziale czasu np. w kwartale. Premie pieniężne (bonusy) uregulowane tymi umowami nie są warunkowane terminowością regulowania zobowiązań.

Rozliczenie transakcji realizowanych na podstawie Umów handlowych, w zakresie przyznanych premii pieniężnych (bonusów), następuje poprzez wystawianie not księgowych wystawianych przez nabywcę.

Występują również sytuacje gdy Spółka otrzymuje od swoich odbiorców fakturę sprzedaży na usługę marketingową w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego powyżej.

W piśmie z dnia 15 maja 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

Ad. 1)

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgłoszenie VAT-R złożono w dniu 2 stycznia 2013 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w ….

Ad. 2)

1. W zamian za przyznawanie premii pieniężnej (bonusu) nie ma miejsca świadczenie przez kontrahentów usług na rzecz Wnioskodawcy w szczególności usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym. Nie ma również miejsca zobowiązanie się kontrahentów do posiadania pełnego asortymentu towarów Wnioskodawcy.
2. Umowa ustalająca zasady przyznawania premii określa działania jakie winny być wykonane przez kontrahenta Wnioskodawcy, które to działania mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Umowa nie przewiduje szczególnych sposobów potwierdzania podjętych przez kontrahenta działań. Jeżeli kontrahent takie odrębne czynności realizował to były one uwzględniane w odrębnym niż premia (bonus) wynagrodzeniu i kwalifikowane jako odpłatne świadczenie usługi, która świadczona jest przez kontrahenta a w konsekwencji rozliczana i dokumentowana w sposób właściwy dla zakupu przez Wnioskodawcę usługi. Również w sytuacji, w której wykonanie przedmiotowych czynności warunkowało wypłatę premii (bonusu) czynności te kwalifikowane były jako usługa, a w konsekwencji rozliczane i dokumentowane w sposób właściwy dla zakupu przez Wnioskodawcę usługi. Z przedmiotowym stanem faktycznym związane jest pytanie Nr 3 wniosku ORD-IN.
3. Przyznanie premii będącej przedmiotem opisanego stanu faktycznego nie jest uzależnione od spełnienia innych warunków takich jak odpowiednie eksponowanie przez kontrahentów towarów, reklama towarów Wnioskodawcy itp.
4. Brak jest jakichkolwiek uregulowań uzależniających przyznanie premii (bonusów) od niedokonywania przez kontrahentów nabyć podobnych towarów od innych dostawców.
5. Bonus wypłacany był zawsze. Nie zaistniała sytuacja, w której po stronie kontrahenta byłyby przewidziane działania warunkujące jego wypłatę, a nie byłyby one podjęte.
   
   

Ad. 3)

1. Jeżeli w zamian za otrzymanie wynagrodzenia Wnioskodawca wykonuje usługę w tym również o charakterze promocyjno - marketingowym - reklamowym to wówczas czynność taka kwalifikowana jest jako odpłatne świadczenie usług, rozliczana i dokumentowana w sposób właściwy dla odpłatnego świadczenia usług.
2. Umowa ustalająca zasady przyznawania premii określa działania jakie winny być wykonane przez Wnioskodawcę, które to działania mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów kontrahenta. Umowa nie przewiduje szczególnych sposobów potwierdzania podjętych przez Wnioskodawcę działań. Jeżeli Wnioskodawca takie odrębne czynności realizował to były one uwzględniane w odrębnym niż premia (bonus) wynagrodzeniu i kwalifikowane przez Wnioskodawcę jako odpłatne świadczenie usługi.
3. Jeżeli umowa zobowiązywała Wnioskodawcę do określonych czynności np. odpowiednie eksponowanie towarów, bądź reklama towarów producenta to wówczas czynność taka kwalifikowana jest jako odpłatne świadczenie usług, rozliczana i dokumentowana w sposób właściwy dla odpłatnego świadczenia usług.
4. Brak jest jakichkolwiek uregulowań uzależniających udzielenie premii (bonusów) od niedokonywania przez Wnioskodawcę nabyć podobnych towarów od innych dostawców.
5. Bonus wypłacany był zawsze. Nie zaistniała sytuacja, w której po stronie Wnioskodawcy byłyby przewidziane działania warunkujące jego wypłatę, a nie byłyby one podjęte.
   
   

Ad. 4)

Nabywana przez Wnioskodawcę usługa marketingowa jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest, w przypadku udzielenia przez Spółkę rabatu lub premii pieniężnej jej kontrahentom, udokumentowanie ich udzielenia wyłącznie przez wystawienie not księgowych, a tym samym nie wystawianie na rzecz tych kontrahentów odpowiednich faktur korygujących (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)...
2. Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1, wynikające z otrzymanych faktur od odbiorców za usługi marketingowe (opisane w opisie stanu faktycznego), zakładając że zakup ten jest związany wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1)

Mając na uwadze obowiązujące w tym zakresie przepisy należy uznać, iż przyznanie przez Zainteresowanego premii pieniężnej uzależnione jest wyłącznie od osiągnięcia przez nabywcę w określonym przedziale czasowym odpowiedniego pułapu sprzedaży mierzonego generalnie wielkością osiągniętych obrotów. Nie jest związane z jakimkolwiek świadczeniem usług przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy.

Zawarte umowy nie nakładają na odbiorcę towarów żadnych obowiązków w zakresie preferowania w sprzedaży określonych produktów, czy też podejmowania jakichkolwiek działań o charakterze reklamowym bądź marketingowym. Prawo do premii nie jest uzależnione od podejmowania jakichkolwiek działań zwiększających sprzedaż, tudzież ilości takich działań. Wypłata premii pieniężnych nie jest uzależniona od dodatkowych czynności, w szczególności konieczności odpowiedniego eksponowania towarów, posiadania pełnego asortymentu towarów na stanie magazynowym, reklamowania towarów, czy też podejmowania innych działań intensyfikujących sprzedaż. Nie jest również skontem, gdyż nie jest w żaden sposób powiązane z płatnością za zakupione towary, ani żadną inną formą rabatu posprzedażowego.

Oprócz osiągnięcia w przyjętym okresie rozliczeniowym określonego pułapu obrotów kontrahent nie podejmuje względem Wnioskodawcy żadnych dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata przedmiotowej premii pieniężnej.

Tym samym, w ocenie Zainteresowanego, należy uznać, iż odbiorca towarów otrzymujący premie pieniężne nie świadczy na rzecz dostawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji czynność ta u Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu. Należy również uznać, że Wnioskodawca nie udziela rabatów, które skutkowałyby zmniejszeniem podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozpatrywane premie (bonusy) mogą być dokumentowane notą obciążeniową wystawianą przez nabywcę, gdyż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT, dla takiego sposobu dokumentowania, gdyż premie (bonusy) opisane w opisie stanu faktycznego pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2 – oznaczone we wniosku jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do bonusów (premii pieniężnych) nie mamy do czynienia z fakturami wystawionymi błędnie czy też fakturami pustymi. W momencie wystawienia tych faktur wskazywały one rzeczywistą wysokość obrotu. Tym samym, art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w przypadku udzielenia bonusu (premii pieniężnej) związanej z osiągnięciem odpowiedniego poziomu obrotu, terminowym regulowaniem zobowiązań.

W opisanym stanie faktycznym w odniesieniu do bonusów (premii pieniężnych) nie znajduje zastosowania również art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Reasumując, w odniesieniu do otrzymanych faktur od odbiorców za usługi marketingowe (opisane w opisie stanu faktycznego) w ocenie Zainteresowanego, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1, zakładając, że zakup ten jest związany wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

Analogiczne stanowisko w odpowiadającym opisowi stanie faktycznym zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 09 stycznia 2013 r., nr IPPP2/443-1155/12-2/AO.

Mając powyższe na uwadze, w imieniu Spółki Pełnomocnik wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętych przez Wnioskodawcę stanowisk.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie:

• sposobu udokumentowania udzielanej przez Spółkę premii pieniężnej – uznaje się za nieprawidłowe,

• prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za usługi marketingowe – uznaje się za prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) wskazuje, że „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Konstrukcja podstawy opodatkowania w ustawie o VAT, odpowiadająca w swej istocie konstrukcji określonej w Dyrektywie 2006/112/WE Rady, oparta jest na założeniu proporcjonalności VAT do ceny towarów i usług. Każda bowiem transakcja podlega podatkowi od towarów i usług obliczonemu w sposób proporcjonalny do ceny otrzymanej przez podatnika jako świadczenie wzajemne za dostarczone towary lub usługi z uwzględnieniem stawki, jaka ma zastosowanie do dostawy lub świadczenia takich towarów i usług.

Należy mieć na uwadze, iż konstrukcja podstawy opodatkowania pozwala zrealizować fundamentalną zasadę neutralności podatku VAT. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku. Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, stwierdzając, że: „Nie byłoby zatem zgodne z dyrektywą gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników, do których należy przecież także producent, nie byłaby spełniona” (pkt 28).

W tym miejscu zauważyć należy, iż ani w dyrektywie VAT ani też w ustawie o podatku od towarów i usług prawodawca nie zdefiniował pojęcia "premia pieniężna" czy też "rabat". Rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Zatem rabat ma niewątpliwie bezpośredni wpływ na wartość konkretnej transakcji (dostawy lub usługi) i w efekcie prowadzi do obniżenia jej wartości (ceny). Tak rozumiany rabat powinien obniżyć podstawę opodatkowania. Rozróżnia się rabaty przyznawane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny) wymaga wystawienia faktury korygującej.

Celem dokonania prawidłowej kwalifikacji premii pieniężnych (bonusów pieniężnych) w świetle przepisów o podatku od towarów i usług, należy przeprowadzić obiektywną analizę całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej transakcji, która pozwoli na ocenę skutków takiej transakcji w świetle regulacji dotyczących podatku od towarów i usług. Należy przy tym mieć na uwadze, że sama wola podatnika, znajdująca odzwierciedlenie w treści czynności prawnej, nie może określać charakteru prawnego świadczenia w oderwaniu od jego obiektywnych cech, bowiem nie nazwa, lecz treść świadczenia decyduje o tym jaki ma ono charakter. Nazwanie przez strony umowy danego świadczenia premią nie wyłącza zatem możliwości kwalifikacji tego świadczenia jako rabatu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy.

Warunkiem zatem uznania, iż premia pieniężna stanowi w istocie rabat, jest wykazanie ścisłego związku pomiędzy premią pieniężną a zrealizowanymi dostawami.

W przypadku premii pieniężnych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu zakupów taki związek jest identyfikowalny, bowiem dopiero zrealizowanie wszystkich dostaw (nie tylko jednej z nich) zapewnia osiągnięcie zakładanego poziomu obrotów uprawniającego do uzyskania premii pieniężnej. Premia pieniężna z tytułu osiągnięcia określonych obrotów przez kupującego jest zatem jednocześnie związana z każdą dostawą z osobna (bez jej realizacji warunek uprawniający do uzyskania premii nie zostałby spełniony) oraz z wszystkimi dostawami łącznie (zrealizowanie dopiero wszystkich dostaw generujących określony poziom obrotów uprawnia do przyznania premii pieniężnej). W związku z tym przyjęcie, że premia pieniężna nie jest związana z żadną konkretną dostawą, nie znajduje uzasadnienia. Bez którejkolwiek bowiem z tych poszczególnych dostaw, mających wpływ na określony poziom obrotów uprawniający do przyznania premii pieniężnej, premia nie zostałaby wypłacona. Relacja ta staje się szczególnie widoczna w przypadku, gdy prawo do przyznania premii pieniężnej i/lub jej wysokość, uzależniona jest od określonego między stronami poziomu obrotów osiągniętego w danym czasie, który ustalany jest na podstawie faktur dokumentujących dokonane w tym czasie dostawy.

Zauważyć należy, że efekt ekonomiczny przyznania premii pieniężnej wyrażonej procentowo w stosunku do obrotów w danym okresie oraz udzielenia rabatu w stosunku do wszystkich transakcji z określonym kontrahentem w tymże okresie, z uwzględnieniem tego samego procentu, jest zbliżony w tym sensie, że wiąże się z przekazaniem nabywcy przez sprzedawcę określonej kwoty premii obliczonej procentowo w stosunku do obrotów lub odpowiadającej jej kwoty rabatu ustalonego w stosunku do poszczególnych transakcji, z uwzględnieniem tego samego procentu. Podobnie jest w przypadku premii pieniężnej określonej kwotowo.

Niewątpliwie zatem premia pieniężna za dany okres, w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się w istocie do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji – w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość, a tym samym proporcjonalnemu pomniejszeniu ulega wartość wynagrodzenia z tytułu pojedynczych transakcji, zawartych w danym okresie.

Zatem stwierdzić należy, iż sprzedawca dysponuje wynagrodzeniem (z tytułu wszystkich zrealizowanych dostaw), które jest następnie pomniejszone o udzieloną premię pieniężną, wywołującą efekt ekonomiczny analogiczny jak w sytuacji udzielenia rabatu, co winno zostać uwzględnione poprzez obniżenie podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, w przeciwnym bowiem razie dojdzie do naruszenia zasady neutralności podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury, w tym faktury korygujące, zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

I tak, w myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Na podstawie § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Zgodnie z § 13 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygującą powinna zawierać:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. okres, do którego odnosi się udzielony rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Ponadto należy nadmienić, iż w oparciu o § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyraz „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zajmuje się sprzedażą hurtową towarów. W związku z prowadzoną działalnością dokonuje zakupu towarów od dostawcy (producenta lub dystrybutora) oraz sprzedaży między innymi dla podmiotów zajmujących się handlem detalicznym, w tym dla podmiotów posiadających sieć punktów sprzedaży detalicznej. W celu precyzyjnego ustalenia warunków handlowych Spółka zawiera umowy (zwane jako „Umowy handlowe”) z dostawcami (Producentami) oraz odbiorcami. Dostawcy (producenci) celem uatrakcyjnienia współpracy z nimi przyznają Wnioskodawcy między innymi warunkowe bonusy uregulowane umowami handlowymi za osiągnięcie minimalnej wielkości obrotu (zakupu przez Spółkę). Bonus zgodnie z postanowieniami umownymi ma charakter warunkowy. Uzależniony jest on poza pułapem obrotu również terminowością płatności dla dostawcy (producenta) za dostarczane towary.

Celem aktywizacji sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę umowy handlowe zawierają m.in. postanowienia dotyczące przyznawania partnerom handlowym premii pieniężnych (bonusów) potransakcyjnych uzależnionych od zakresu współpracy mierzonego osiągnięciem odpowiedniego poziomu obrotu w danym przedziale czasu np. w kwartale. Premie pieniężne (bonusy) uregulowane tymi umowami nie są warunkowane terminowością regulowania zobowiązań. Rozliczenie transakcji realizowanych na podstawie Umów handlowych, w zakresie przyznanych premii pieniężnych (bonusów), następuje poprzez wystawianie not księgowych przez nabywcę. Występują również sytuacje gdy Spółka otrzymuje od swoich odbiorców fakturę sprzedaży na usługę marketingową w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego powyżej. Nabywana przez Wnioskodawcę usługa marketingowa jest wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż w zamian za przyznawanie premii pieniężnej (bonusu) nie ma miejsca świadczenie przez kontrahentów usług na rzecz Wnioskodawcy w szczególności usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym. Nie ma również miejsca zobowiązanie się kontrahentów do posiadania pełnego asortymentu towarów Wnioskodawcy. Umowa ustalająca zasady przyznawania premii określa działania jakie winny być wykonane przez kontrahenta Wnioskodawcy, które to działania mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Wnioskodawcy. Umowa nie przewiduje szczególnych sposobów potwierdzania podjętych przez kontrahenta działań. Jeżeli kontrahent takie odrębne czynności realizował to były one uwzględniane w odrębnym niż premia (bonus) wynagrodzeniu i kwalifikowane jako odpłatne świadczenie usługi, która świadczona jest przez kontrahenta a w konsekwencji rozliczana i dokumentowana w sposób właściwy dla zakupu przez Wnioskodawcę usługi. Również w sytuacji, w której wykonanie przedmiotowych czynności warunkowało wypłatę premii (bonusu) czynności te kwalifikowane były jako usługa, a w konsekwencji rozliczane i dokumentowane w sposób właściwy dla zakupu przez Wnioskodawcę usługi (z przedmiotowym stanem faktycznym związane jest pytanie Nr 3). Przyznanie premii będącej przedmiotem opisanego stanu faktycznego nie jest uzależnione od spełnienia innych warunków takich jak odpowiednie eksponowanie przez kontrahentów towarów, reklama towarów Wnioskodawcy itp. Brak jest jakichkolwiek uregulowań uzależniających przyznanie premii (bonusów) od niedokonywania przez kontrahentów nabyć podobnych towarów od innych dostawców. Bonus wypłacany był zawsze. Nie zaistniała sytuacja, w której po stronie kontrahenta byłyby przewidziane działania warunkujące jego wypłatę, a nie byłyby one podjęte.

Z okoliczności sprawy wynika zatem, że udzielane przez Wnioskodawcę premie pieniężne uzależnione są od zakresu współpracy mierzonego osiągnięciem odpowiedniego poziomu obrotu w danym przedziale czasu np. w kwartale. Premie pieniężne (bonusy) nie są warunkowane terminowością regulowania zobowiązań. W zamian za przyznawanie premii pieniężnej (bonusu) nie ma miejsca świadczenie przez kontrahentów usług na rzecz Wnioskodawcy w szczególności usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym. Nie ma również miejsca zobowiązanie się kontrahentów do posiadania pełnego asortymentu towarów Wnioskodawcy. Przyznanie premii nie jest uzależnione od spełnienia innych warunków takich jak odpowiednie eksponowanie przez kontrahentów towarów, reklama towarów Wnioskodawcy itp. Brak jest jakichkolwiek uregulowań uzależniających przyznanie premii (bonusów) od niedokonywania przez kontrahentów nabyć podobnych towarów od innych dostawców. Uznać zatem należy, że przyznanie przez Zainteresowanego odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz kontrahentów związane jest z konkretnymi dostawami.

W związku z powyższym, w okolicznościach niniejszej sprawy, premie pieniężne (bonusy warunkowe) udzielane przez Zainteresowanego swoim kontrahentom z tytułu zrealizowania określonej wartości zakupów, stanowią w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy – zmniejszający podstawę opodatkowania.

Jednocześnie zauważyć w tym miejscu należy, iż z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego winny zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Powołane wyżej przepisy umożliwiają wystawienie faktury korygującej – w zależności od przypadku – zarówno dla jednej lub więcej transakcji (§ 13 ust. 2 rozporządzenia) bądź też do wszystkich transakcji dla jednego odbiorcy (§ 13 ust. 3 rozporządzenia). Przepisy te określają dane, jakie powinna zawierać faktura. Podkreślić należy, iż regulacje zawarte w § 13 rozporządzenia, przewidują możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do jednej bądź wielu faktur sprzedaży lub też do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta).

Mając na uwadze opis zaistniałego stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przedstawionych okolicznościach sprawy – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - winien Zainteresowany wystawić faktury korygujące, dokumentujące wypłacane kontrahentom premie pieniężne (bonusy warunkowe) stanowiące w istocie udzielony rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy. Wskazać bowiem należy, że konstrukcja podstawy opodatkowania jest wyrazem fundamentalnej zasady neutralności VAT dla podatników tego podatku. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności VAT do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nota księgowa nie jest właściwym dowodem dla udokumentowania udzielonego przez Wnioskodawcę ww. rabatu.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie sposobu udokumentowania udzielonej przez Spółkę premii pieniężnej należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie usług marketingowych, wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymywanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ograniczenia, o których mowa powyżej zostały wskazane m.in. w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionych w opisie stanu faktycznego okoliczności wynika, iż występują również sytuacje gdy Spółka otrzymuje od swoich odbiorców fakturę sprzedaży na usługę marketingową. W sytuacji, gdy - jak wskazał Zainteresowany - wykonanie odrębnych czynności warunkowało wypłatę premii (bonusu) czynności te kwalifikowane były jako usługa, a w konsekwencji rozliczane i dokumentowane w sposób właściwy dla zakupu przez Wnioskodawcę usługi.

Mając zatem na uwadze powyższą okoliczność oraz skoro - jak wskazał Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT - nabywana przez Spółkę usługa marketingowa wykorzystywana jest wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. usługi, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż w odniesieniu do otrzymanych faktur od odbiorców za usługi marketingowe, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1, należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahentów Wnioskodawcy.

Zaznacza się, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania udzielonej przez Spółkę premii pieniężnej oraz prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur za usługi marketingowe. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania otrzymanej przez Spółkę premii pieniężnej został załatwiony rozstrzygnięciem Nr IPTPP2/443-192/13-5/IR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.