Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-321/12-6/AW
z 4 lipca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-321/12-6/AW
Data
2012.07.04
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Obowiązek podatkowy --> Zasady ogólne --> Moment powstania obowiązku podatkowego
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku
Słowa kluczowe
budowle
budynek
obowiązek podatkowy
pierwsze zasiedlenie
sprzedaż
towar używany
zaliczka
zwolnienie
Istota interpretacji
Moment powstania obowiązku podatkowego w związku ze zbyciem nieruchomości oraz ruchomości.
Uznanie zbywanych składników majątkowych za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część. Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji zbycia nieruchomości oraz ruchomości. Wniosek ORD-IN  5 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 18 czerwca 2012 r. (data wpływu 20 czerwca 2012 r.) oraz z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 26 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia nieruchomości oraz ruchomości – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 10 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia nieruchomości oraz ruchomości. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami: z dnia 18 czerwca 2012 r. oraz z dnia 22 czerwca 2012 r. o o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Przeprowadzana jest restrukturyzacja działalności prowadzonej przez Sp. z o.o. (dalej „Spółka”). Na dzień przystąpienia do restrukturyzacji w Spółce prowadzona jest przede wszystkim działalność górnicza. Spółka jest właścicielem złoża serpentynitu antygorytowego i zajmuje się wydobyciem surowca z tego złoża, przerobem surowca na kruszywo, a następnie sprzedażą kruszywa. Spółka jest też właścicielem nieruchomości, które nie są związane z działalnością górniczą. Żaden z powyższych rodzajów działalności prowadzonej przez Spółkę nie został wyodrębniony w formie oddziału. Działalność górnicza prowadzona jest przez Spółkę w ramach zakładu górniczego w rozumieniu przepisów ustawy prawo geologiczne i górnicze. Wewnątrz zakładu górniczego nie dokonano jednak wyodrębnienia poszczególnych obszarów działalności, tj. nie funkcjonuje odrębny zakład wydobywczy, czy produkcyjny. Spółka również wyjaśnia, że nie wyodrębnia dla celów rachunkowych ani zarządczych kosztów i przychodów związanych odrębnie z wydobyciem i odrębnie z produkcją. W ramach restrukturyzacji część majątku Spółki zostanie przejęta przez Sp. z o.o. Spółka komandytowa (dalej „Spółka Komandytowa”). Restrukturyzacja zostanie przeprowadzona w następujący sposób: ETAP 1. Zbycie maszyn, urządzeń i nieruchomości służących działalności produkcyjnej na rzecz Spółki Komandytowej. W ramach Etapu I restrukturyzacji, Spółka zbywa na rzecz Spółki Komandytowej składniki majątkowe związane z prowadzeniem działalności produkcyjnej – nieruchomości oraz wybrane maszyny i urządzenia. Przed dokonaniem zbycia niektóre z działek stanowiących własność Spółki są dzielone, gdyż są one wykorzystywane na działalność wydobywczą i produkcyjną. Dlatego też przed dniem zbycia (przeniesienia własności) nieruchomości zawierane są umowy przedwstępne (o których mowa w dalszej części opisu stanu). Spółka podkreśla, że przed zawarciem umów przedwstępnych, działki wykorzystywane były zarówno na działalność wydobywczą, jak i produkcyjną. W ramach Etapu I restrukturyzacji Spółka Komandytowa ma nabyć własność działek o numerach ewidencyjnych 352/1, 269/5 i 271 oraz znajdujących się na tych działkach budynków i budowli, jak również maszyn i urządzeń służących do przerobu surowca na kruszywa o różnych frakcjach. Spółka wyjaśnia, że nabyła prawo użytkowania wieczystego tych działek oraz własność znajdujących się na nich budynków i budowli (z wyjątkiem jednego fundamentu pod maszynę – myjkę, zbiornika retencyjno-osadowego oraz budynku portierni, znajdujących się na działce 352/1) z mocy prawa z dniem 21 października 1991 r., co zostało potwierdzone decyzją Wojewody z dnia 24 czerwca 1996 r., (dalej „Decyzja”). Zgodnie z Decyzją nabycie nastąpiło w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości. Nabycie własności budynków, budowli i innych urządzeń znajdujących się na gruncie nastąpiło nieodpłatnie. Również nieodpłatnie ustanowiono prawo użytkowania wieczystego gruntu. Przy nabyciu nie naliczono podatku VAT. W konsekwencji Spółka nie odliczała VAT naliczonego. Następnie, w dniu 4 listopada 2011 r., Spółka zawarła z X umowę sprzedaży, na mocy której X sprzedał Spółce prawo własności działek będących przedmiotem użytkowania wieczystego. W konsekwencji doszło do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przysługującego Spółce do ww. działek w prawo własności. Czynność ta była czynnością odpłatną, ale nie podlegała opodatkowaniu VAT. Tym samym, Spółka nie odliczała podatku VAT z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu w prawo własności. Spółka wyjaśniła, że zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy, zbywane w ramach Etapu I restrukturyzacji działki oznaczone są symbolem PG – „przeznaczone na powierzchniową eksploatację kopaliny oraz działalność przemysłowo-składową związaną z jej przerabianiem i zwałowaniem mas ziemnych lub skalnych”. Działka 352/1 jest zabudowana. Na działce znajdują się budynki i budowle, które Spółka nabyła na mocy Decyzji (np. obiekty wstępnego i wtórnego kruszenia, sortownia, drogi, niektóre fundamenty pod maszyny, plac składowy, zbiornik paliwa, itp.). Jak była o tym mowa, wszystkie budynki i budowle nabyte na mocy Decyzji były nabyte bez podatku VAT. Spółka nie dokonywała żadnych ulepszeń dotyczących tych budynków i budowli, które były równe lub wyższe od 30% wartości początkowej tych obiektów. Ponadto na działce znajduje się budynek portierni wybudowany przez Spółkę w roku 1996. Budynek ten nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i nigdy nie był przedmiotem amortyzacji. Został on ujawniony dopiero w związku z wyceną, która miała miejsce w roku 2012 (wycena była zlecona w związku z planowaną restrukturyzacją). Spółka zakłada, że odliczano VAT od towarów i usług nabywanych w związku z budową portierni, jednakże dokładne potwierdzenie tego faktu jest utrudnione z uwagi na upływ czasu (nawet jednak, jeśli VAT ten nie był odliczany, to Spółka zakłada, że istniało prawo do odliczenia VAT naliczonego i prosi o przyjęcie tego założenia przez organ podatkowy przy wydawaniu interpretacji). Budynek portierni nie był przez Spółkę ulepszany. Innymi słowy od roku 1996 Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na ten budynek. Na działce 352/1 znajduje się również – zbiornik retencyjno-osadowy (budowla), który został przez Spółkę nabyty w roku 1997. Przy nabyciu tego zbiornika Spółka odliczyła VAT naliczony, gdyż czynność nabycia tego zbiornika była czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Spółka nie ponosiła nakładów inwestycyjnych o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej zbiornika. Na działce 352/1 znajduje się dodatkowo jedna budowla (o bardzo małej powierzchni w porównaniu do całego obszaru działki 352/1), która stanowi fundament pod maszynę (myjkę). Fundament ten został wybudowany przez Spółkę. Spółka odliczyła VAT naliczony od towarów i usług związanych z budową fundamentu. Fundament ten został oddany do używania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki) w sierpniu 2011 r. i jest przez Spółkę amortyzowany. Działki 269/5 i 271 nie są zabudowane budynkami. Na działkach tych znajdują się budowle, takie jak drogi i place częściowo o nawierzchni bitumicznej oraz fundamenty pod maszyny. Wszystkie z budowli Spółka nabyła na podstawie Decyzji (bez odliczania VAT). Spółka nie dokonywała żadnych ulepszeń dotyczących tych obiektów, które były równe lub wyższe od 30% ich wartości początkowej. Na działkach 352/1, 269/5 i 271 znajdują się również maszyny i urządzenia służące do produkcji kruszywa (przesiewacze, kruszarki, wagi, przenośniki taśmowe, itp.). Spółka wyjaśnia, że celem zapewnienia stabilności niektóre maszyny i urządzenia zostały zamontowane na specjalnej betonowej podbudowie (fundamencie). Maszyny i urządzenia – z uwagi na sposób ich nabycia – można podzielić na:
W związku ze zbyciem na rzecz Spółki Komandytowej maszyn, urządzeń oraz nieruchomości służących do działalności produkcyjnej, Spółka zbyłaby na rzecz Spółki Komandytowej również niektóre składniki majątkowe stanowiące wyposażenie biura, wyposażenie laboratorium, wybrane samochody i inne środki transportu, sprzęt komputerowy itp. Spółka przy tym podkreśla, że nie wszystkie składniki majątkowe byłyby przedmiotem zbycia. Spółka nie dokonywałaby sprzedaży drukarki, zespołu komputerowego, monitora, wybranych samochodów osobowych itp. Przedmiotem sprzedaży dokonywanej w ramach Etapu 1 restrukturyzacji – co do zasady – byłyby posiadane przez Spółkę zapasy kruszywa. Spółka Komandytowa zobowiązałaby się do nabycia wszystkich zapasów już wyprodukowanego przez Spółkę kruszywa, przy czym sprzedaż zostałaby rozłożona w czasie. Co do zasady, Spółka Komandytowa kupowałaby kruszywo w zależności od aktualnych potrzeb. (Kwestie dotyczące nabycia kruszywa określa umowa o współpracy zawarta między Spółką a Spółką Komandytową). Spółka Komandytowa poza zakupem składników majątkowych niezbędnych do produkcji kruszywa, przejmuje również wszystkich pracowników z wyjątkiem prezesa. Ponieważ Spółka Komandytowa nabywa składniki majątkowe, w oparciu o które – w przeważającej mierze – zorganizowany jest u Spółki proces świadczenia pracy, pracownicy zostają przejęci na zasadach określonych w art. 231 § 1 Kodeksu pracy. Spółka również wyjaśnia, że dwie działki, tj. 352/1 i 269/5 są obecnie przedmiotem podziału (są wydzielane z działek o większej powierzchni). Spółka Komandytowa jest bowiem zainteresowana jedynie zakupem tej części działek, która nie należy do zakładu górniczego. Z uwagi na konieczność podziału działek, postanowiono, że celem sprzedaży działek 352/1, 269/5 i 271 oraz znajdujących się na nich budynków i budowli zostaje najpierw zawarta umowa przedwstępna. W umowie przedwstępnej dotyczącej sprzedaży nieruchomości, Spółka zobowiązuje się również do zbycia na rzecz Spółki Komandytowej niektórych maszyn i urządzeń (w szczególności maszyn i urządzeń produkcyjnych znajdujących się na zbywanych działkach). W umowie przedwstępnej zostają wprowadzone określone warunki – dopiero po ich ziszczeniu możliwe będzie zawarcie umowy rozporządzającej. Jednym z warunków jest dokonanie podziału zbywanych działek (tj. wydzielenie działki 352/1 i 269/5). Drugim warunkiem jest wyrażenie przez bank, w którym Spółka zaciągnęła kredyty, zezwolenia na odłączenia zbywanych działek w stanie wolnym od obciążeń związanych z zaciągnięciem kredytów przez Spółkę. Spółka bowiem wyjaśnia, że zbywane przez nią działki są aktualnie obciążone hipoteką, która zabezpiecza między innymi kredyty, jakie Spółka zaciągnęła na bieżącą działalność gospodarczą, nabycie własności działek od X itp. W chwili obecnej hipoteki wpisane są do jednej księgi wieczystej obejmującej zarówno działki przeznaczone do zbycia w ramach I Etapu restrukturyzacji, jak i inne działki będące własnością Spółki. Spółka nie chce, aby Spółka Komandytowa ponosiła ryzyko związane z zaciągnięciem przez nią kredytów bankowych (w szczególności Spółka nie chce, aby Spółka Komandytowa przejmowała dług wynikający z umów kredytowych Spółki. Nie chce też, aby Spółka odpowiadała za ten dług solidarnie, czy też ponosiła odpowiedzialność jako właściciel działek obciążonych hipoteką). Innymi słowy zobowiązania kredytowe związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością pozostaną przy Spółce i nie będą przenoszone na Spółkę Komandytową. Po zawarciu umowy przedwstępnej Spółka Komandytowa nabywa prawo do korzystania z działek w zakresie ustalonym w umowie przedwstępnej (działki zostają wydane Spółce Komandytowej w posiadanie, przy czym Spółka ma prawo do korzystania z ustalonej części pomieszczeń biurowych i do korzystania z dróg znajdujących się na zbywanych działkach). Należy podkreślić, że po zawarciu ww. umowy przedwstępnej, Spółka Komandytowa nie może rozporządzać nieruchomościami, czy maszynami lub urządzeniami jak właściciel (nie może np. nieruchomości zbyć). Prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel Spółka Komandytowa nabywa dopiero w chwili zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. Jak była o tym mowa, umowa ta będzie zawarta dopiero po ziszczeniu się warunków wskazanych w umowie przedwstępnej. Zawarcie wyżej opisanej umowy przedwstępnej nie jest związane z zapłatą przez Spółkę Komandytową zaliczki. Dodatkowo, w innej, odrębnej, umowie przedwstępnej, Spółka zobowiązuje się sprzedać Spółce Komandytowej maszyny i urządzenia (inne niż wskazane w ww. umowie przedwstępnej). Co do zasady są to maszyny i urządzenia, które są przedmiotem umów leasingowych. Spółka nie chce bowiem przenosić na Spółkę Komandytową praw i obowiązków wynikających z umów leasingowych. Dlatego też Spółka wykupuje leasingowane składniki majątku, a następnie sprzedaje je Spółce Komandytowej. Zakup maszyn i urządzeń od firmy leasingowej podlega opodatkowaniu VAT. Spółka odliczy VAT naliczony w cenie nabycia. Innymi słowy, Spółka – w umowie przedwstępnej – zobowiązuje się do sprzedaży maszyn i urządzeń będących przedmiotem umów leasingowych dopiero po nabyciu ich własności. Umowa rozporządzająca zostanie zatem zawarta dopiero po dokonaniu wykupu maszyn i urządzeń przez Spółkę (po zakończeniu umów leasingowych). Wcześniejsze zawarcie umowy rozporządzającej nie jest możliwe, gdyż właścicielami maszyn i urządzeń są firmy leasingowe. Po zawarciu umowy przedwstępnej Spółka wydaje Spółce Komandytowej maszyny i urządzenia w posiadanie. Spółka Komandytowa nie może jednak tymi maszynami i urządzeniami swobodnie rozporządzać, gdyż nie jest ich właścicielem (nie może tych maszyn zbyć, musi wykorzystywać je w sposób ustalony ze Spółką itp.). Zawarcie umowy przedwstępnej dot. maszyn i urządzeń będących przedmiotem leasingu jest związane z zapłatą przez Spółkę Komandytową zaliczki. W dniu zawarcia wyżej opisanych umów przedwstępnych dochodzi również do zawarcia między Spółką a Spółką Komandytową umowy o współpracy – umowa ta reguluje zasady współpracy miedzy Spółką a Spółką Komandytową dotyczące wydobycia i sprzedaży kamienia. Spółka Komandytowa staje się wyłącznym odbiorcą kamienia wydobywanego przez Spółkę ze złoża. Spółka wyjaśnia również, że Spółka Komandytowa jest właścicielem dwóch mobilnych zakładów kruszących (urządzenia). Urządzenia te w minionym roku Spółka Komandytowa oddała w dzierżawę Spółce. Spółka wykorzystywała urządzenia do działalności produkcyjnej. Z uwagi na to, że działalność produkcyjna – w wyniku przeprowadzenia I Etapu restrukturyzacji – będzie przejęta przez Spółkę Komandytową dochodzi do rozwiązania umów dzierżawy. W konsekwencji, urządzenia te będą wykorzystywane przez Spółkę Komandytową przy prowadzeniu własnej działalności produkcyjnej (tj. działalności przejętej od Spółki). Spółka nie będzie już urządzeń tych dzierżawić, gdyż nie będą one jej potrzebne do prowadzenia działalności wydobywczej. Spółka wyjaśnia, że w prowadzonej działalności gospodarczej posługuje się często nazwą zwyczajową „Sp. z o.o.”. Firma Spółki Komandytowej to Sp. z o.o. Spółka komandytowa. Należy jednak podkreślić, że Spółka Komandytowa posługuje się własnym logo, które różni się od logo Spółki. Spółka Komandytowa zarejestrowała swój własny znak towarowy. W związku z tym prawa do znaku towarowego, czy też do nazwy „…” nie będą przedmiotem zbycia ani w 1 ani w 2 Etapie restrukturyzacji. Po przeprowadzeniu Etapu 1 restrukturyzacji dojść może (chociaż nie musi) do drugiego etapu restrukturyzacji, zmierzającego do przejęcia przez Spółkę Komandytową działalności wydobywczej Spółki (Etap 2). Przeprowadzenie Etapu 2 restrukturyzacji uzależnione jest od różnych czynników, przede wszystkim od nabycia przez Spółkę Komandytową prawa do prowadzenia działalności wydobywczej (przeniesienia na Spółkę Komandytową koncesji na wydobycie, która przysługuje obecnie Spółce). Obecnie Spółka nie wie zatem, czy dojdzie do Etapu 2 restrukturyzacji, czy też reorganizacja jej działalności będzie obejmować wyłączenie Etap 1. ETAP 2. W ramach Etapu II restrukturyzacji Spółka zbyłaby na rzecz Spółki Komandytowej składniki majątkowe związane z prowadzeniem działalności wydobywczej. Przedmiotem zbycia byłyby głównie nieruchomości (grunty wraz ze złożem). Na Spółkę Komandytową przeniesiona zostałaby również koncesja na wydobycie dotychczas udzielona Spółce oraz zbyte byłoby prawo do informacji geologicznej złoża. Na chwilę obecną Spółka planuje dokonanie zbycia w ramach wniesienia do Spółki Komandytowej aportu, chociaż nie jest wykluczone zawarcie umowy kupna-sprzedaży. W konsekwencji, w wyniku Etapu II restrukturyzacji Spółka przeniosłaby na Spółkę Komandytową składniki majątkowe wykorzystywane w ramach prowadzonego zakładu górniczego (jest to zakład górniczy w rozumieniu przepisów prawo geologiczne i górnicze). Spółka rozwiązałaby również umowy o pracę (dotyczące części etapu) z pracownikami zaangażowanymi przy wydobyciu kopaliny ze złoża. Po zbyciu składników majątkowych na rzecz Spółki Komandytowej w Spółce pozostałyby nieruchomości, które nie są zaliczane do zakładu górniczego, tj. grunty i wybrane działki (nieznajdujące się w obszarze zakładu górniczego). Na chwilę obecną Spółka nie uzyskuje z tytułu posiadania tych nieruchomości żadnych przychodów. Spółka ponosi jednak koszty związane z rozpoznaniem geodezyjnym tych nieruchomości, koszty związane z zapłatą podatku od nieruchomości itp. Koszty dotyczące działek nieznajdujących się w obszarze zakładu górniczego są księgowane na odrębnych kontach księgowych. Nie podjęto jednak dalszych kroków mających na celu dokonanie finansowego wyodrębnienia kosztów i przychodów związanych z posiadaniem działek, które nie są zaliczane do zakładu górniczego. Spółka wyjaśnia, że w ramach II Etapu reorganizacji nie przenosiłaby na Spółkę Komandytową wszystkich składników majątkowych związanych z prowadzeniem działalności górniczej. Przedmiotem zbycia nie byłyby np. wybrane samochody osobowe, urządzenia techniczne, takie jak np. stacja trafo, klimatyzator, transformator itp., które są związane z działalnością polegającą na wydobywaniu surowca ze złoża. Spółka wyjaśnia, że ani w ramach Etapu 1 ani w ramach Etapu 2 nie dochodziłoby do przejęcia przez Spółkę Komandytową zobowiązań Spółki:
Spółka Komandytowa nie przejmowałaby też zobowiązań Spółki wynikających z zawartych umów kredytowych. Spółka Komandytowa – w ramach Etapu 1 restrukturyzacji – przejęłaby jednak zobowiązania wynikające z umów o pracę i układów zbiorowych, gdyż – jak wyjaśniono wcześniej – Spółka Komandytowa przejęłaby wszystkich pracowników na podstawie art. 231 § 1 Kodeksu pracy. Spółka Komandytowa przejęłaby również umowy dotyczące dostawy mediów. Możliwe jest również wstąpienie Spółki Komandytowej w prawa i obowiązki wynikające z umowy dotyczącej budowy drogi dojazdowej (umowa zawarta ze Starostwem Powiatowym). Zarówno Spółka, jak i Spółka Komandytowa są czynnymi podatnikami podatku VAT. Celem właściwego przedstawienia stanu Spółka wyjaśnia jeszcze, co następuje: Umowy przedwstępne, o których mowa w opisie stanu zostają zawarte w dniu 29 marca 2012 r., ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2012 r. (tj. w dniu 1 kwietnia 2012 r. dojdzie do przeniesienia posiadania przedmiotów umów przedwstępnych). Umowy ostateczne (rozporządzające) mają zostać zawarte po ziszczeniu się warunków wskazanych w umowach przedwstępnych, przy czym nie później niż w dniu 31 grudnia 2012 r. Umowy dzierżawy, o których mowa w opisie stanu zostają rozwiązane ze skutkiem na dzień 31 marca 2012 r. Umowa o współpracę zawarta zostaje w dniu 29 marca 2012 r., ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2012 r. W uzupełnieniach z dnia 18 i 22 czerwca 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż budynek portierni, jak również fundamenty pod maszynami posadowione na działce numer 352/1 nie były przez Spółkę udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy ani umowy najmu. Spółka wykorzystywała je we własnym zakresie, na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Jak była o tym mowa we wniosku, Spółka zajmuje się wydobyciem surowca ze złoża, przerobem surowca na kruszywo, a następnie sprzedażą kruszywa. Sprzedaż ta podlega opodatkowaniu VAT. Ponadto, Spółka poinformowała, że budowle posadowione na działkach numer 269/5 i 271 nie były przez Spółkę udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy ani umowy najmu. Spółka wykorzystywała je we własnym zakresie, na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Jak była o tym mowa we wniosku, Spółka zajmuje się wydobyciem surowca ze złoża, przerobem surowca na kruszywo, a następnie sprzedażą kruszywa. Sprzedaż ta podlega opodatkowaniu VAT. Spółka wskazała także, że maszyny i urządzenia, stanowiące ruchomości, które zostały nabyte na podstawie Decyzji, były przez Spółkę używane przez co najmniej pół roku po nabyciu przez Spółkę prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Odnośnie innych niż ww. ruchomości, przy nabyciu których Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, Spółka wyjaśnia, że co do zasady były to ruchomości używane przez Spółkę co najmniej pół roku po nabyciu przez Spółkę prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Mogą się jednak zdarzyć pojedyncze przypadki ruchomości, które są używane przez Spółkę krócej niż pół roku od dnia nabycia przez Spółkę prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Dlatego też – prezentując własne stanowisko we wniosku o interpretację – Spółka uznała, że w przypadku dostawy maszyn i urządzeń, przy nabyciu których Spółka nie odliczała VAT, Spółka powinna ustalić jak długo daną maszynę, czy urządzenie użytkuje. Jeśli dostawa będzie miała miejsce co najmniej pół roku po nabyciu przez Spółkę prawa do rozporządzania maszyną lub urządzeniem „jak właściciel”, wówczas dostawa będzie zwolniona od VAT. W przeciwnym razie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym zadano następujące pytania: Które składniki majątku zbywane na rzecz Spółki Komandytowej w ramach Etapu 1 restrukturyzacji powinny zostać opodatkowane VAT, a które powinny być zwolnione od VAT... W szczególności:
Zdaniem Wnioskodawcy: Ad. a, b i c. Spółka uważa, że – co do zasady – dostawa działki 352/1 oraz budynków i budowli znajdujących się na tej działce, a nabytych na mocy Decyzji powinna zostać zwolniona od VAT. Opodatkowaniu VAT podlegać będzie jedynie budowla w postaci fundamentu pod myjkę i budynek portierni oraz grunt znajdujący się pod fundamentem i portiernią. Przy ustalaniu, jaka część ceny należnej z tytułu dostawy działki 352/1 powinna zostać opodatkowana VAT, a jaka część powinna być zwolniona od VAT, Spółka może uwzględnić powierzchnię lub wartość budynków i budowli zwolnionych od VAT i opodatkowanych VAT. Innymi słowy, jeśli np. wartość fundamentu pod myjkę i portierni będzie stanowić 10% wartości wszystkich budowli i budynków znajdujących się na gruncie, Spółka może opodatkować VAT 10% ceny należnej z tytułu dostawy działki 352/1, zaś 90% zwolnić od opodatkowania i takie działanie Spółki nie będzie uznane za nieprawidłowe. Spółka uważa, że dostawa działki 269/5 i 271 oraz budynków i budowli znajdujących się na tych działkach będzie zwolniona od VAT. Ad. d. Zdaniem Spółki dostawę maszyn i urządzeń (również tych umocowanych/przykręconych do fundamentów) należy opodatkować na zasadach właściwych dla dostawy ruchomości przyjmując następujące założenia:
Uzasadnienie stanowiska. Ad. a, b i c. Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Innymi słowy, czynność mająca za przedmiot budynek lub budowlę niejako „obejmuje” także grunt, na którym taki budynek, czy budowla się znajduje. W związku z powyższym:
W art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, przewidziane zostały dwa zwolnienia, które mogą mieć zastosowanie przy dostawie budynków, budowli lub ich części. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwolniona od opodatkowania jest dostawa budynków budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Z uwagi na powyższe, niezwykle istotne jest ustalenie momentu, w którym następuje „pierwsze zasiedlenie”. Zgodnie art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez „pierwsze zasiedlenie” rozumie się oddanie do użytkowania – w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu – pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
Budynki i budowle nabyte z mocy prawa (na podstawie Decyzji) nie były opodatkowane VAT. W konsekwencji, w chwili ich nabycia nie doszło do pierwszego zasiedlenia. Jak była o tym mowa, Spółka nabyła prawo własności budynków i budowli z dniem 21 października 1991 r. Oznacza to, że budynki i budowle nigdy nie były oddane „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”, gdyż pierwsza ustawa o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym została uchwalona dopiero w roku 1993. Z uwagi na powyższe, Spółka uważa, że w wypadku budynków i budowli nabytych na mocy Decyzji nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zdaniem Spółki dostawa tych budynków i budowli powinna być jednak zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolniona od opodatkowania jest dostawa budynków, budowli i ich części, nieobjęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, pod warunkiem że:
Skoro Spółka nabyła budynki i budowlę na podstawie Decyzji, to nie przysługiwało jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka nie dokonywała nakładów przekraczających 30% wartości początkowej tych obiektów. Dlatego też ww. warunki zwolnienia są spełnione. Zwolniona od VAT (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) powinna być dostawa zbiornika retencyjno-osadowego (budowla), który Spółka nabyła w roku 1997 odliczając przy nabyciu VAT naliczony. Zbiornik ten był przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu (doszło zatem do jego pierwszego zasiedlenia w roku 1997), co oznacza, że od pierwszego zasiedlenia upłynął już okres dłuższy niż 2 lata. Spółka uważa natomiast, że fundament pod myjkę będzie opodatkowany VAT, gdyż w tym wypadku nie dojdzie do spełnienia warunków zwolnienia wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 ani 10a ustawy o VAT. Przy nabyciu fundamentu Spółka odliczała VAT. Nabycie to miało miejsce w roku 2011. Opodatkowaniu VAT będzie podlegać również dostawa budynku – portierni. Budynek ten został bowiem wybudowany przez Spółkę w roku 1996 (Spółka była jego pierwotnym właścicielem). Nie doszło zatem do pierwszego zasiedlenia tego budynku. Ponieważ Spółka miała prawo do odliczenia VAT przy nabyciu towarów i usług związanych z budową portierni – nie będą spełnione warunki zwolnienia od VAT wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ani 10a ustawy o VAT. Taki pogląd potwierdza np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r., znak IPTPP2/443-755/11-8/AW. W związku z powyższym Spółka uważa, że powinna ustalić jaka część gruntu związana jest z dostawą budynków i budowli opodatkowanych VAT (fundamentu pod myjkę i portierni), a jaka część związana jest z dostawą budynków i budowli zwolnionych. Zdaniem organów podatkowych (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r., znak IPTPP2/443-755/11-8/AW) przepisy ustawy o VAT ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu określającego sposób wyliczenia, jaka część gruntu powinna być opodatkowana VAT, a jak zwolniona, jeśli na jednej działce znajdują się zarówno budynki i budowle, których dostawa jest opodatkowana VAT, jak i takie których dostawa jest zwolniona od VAT. Zdaniem organu podatkowego „Można przyjąć różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków przypisać do nich odpowiednio udział prawa wieczystego użytkowania gruntu i zastosować właściwe stawki lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny jest właściwa”. Dlatego też Spółka uważa, że przy odpowiedzi na pytanie, w jakiej części dostawa gruntu powinna być opodatkowana, a w jakiej części zwolniona od VAT Spółka może uwzględnić powierzchnię lub wartość budynków i budowli zwolnionych od VAT i opodatkowanych VAT. Innymi słowy, jeśli np. wartość fundamentu pod myjkę i portierni będzie stanowić 10% wartości wszystkich budowli i budynków znajdujących się na gruncie, Spółka może opodatkować VAT 10% ceny należnej z tytułu dostawy działki 352/1, zaś 90% zwolnić od opodatkowania i takie działanie Spółki nie będzie uznane za nieprawidłowe. Ad. d. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwolniona od opodatkowania jest dostawa towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Maszyny i urządzenia nabyte na podstawie Decyzji Spółka użytkuje dłużej niż pół roku. W konsekwencji, ich dostawa będzie zwolniona od opodatkowania (spełnione zostaną warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy o VAT). W przypadku dostawy innych maszyn i urządzeń, przy nabyciu których Spółka nie odliczała VAT (gdyż czynność nabycia była zwolniona od VAT) Spółka powinna ustalić jak długo daną maszynę, czy urządzenie użytkuje. Jeśli dostawa będzie miała miejsce co najmniej pół roku po nabyciu przez Spółkę prawa do rozporządzania maszyną lub urządzeniem „jak właściciel”, wówczas będzie zwolniona od VAT. W przeciwnym razie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Dostawa maszyn i urządzeń, przy nabyciu których Spółka odliczała VAT, będzie podlegać opodatkowaniu VAT, gdyż nie zostaną spełnione warunki zwolnienia. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy. I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
Z powyższego uregulowania wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Wobec powyższego oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, a także najem oraz dzierżawę. Zaznacza się również, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (budowla) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Wskazać należy, iż w sytuacji, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne. Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Natomiast, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. W tym miejscu należy zauważyć, iż ani przepisy ustawy, ani przepisy wykonawcze do ustawy nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy częściowo nieruchomości opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo nieruchomości korzystającej ze zwolnienia od tego podatku. Zatem w tej sytuacji można przyjąć różne rozwiązania, np. według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków, budowli przypisać do nich odpowiednio udział w gruncie i zastosować właściwe stawki, lub według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki. Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym, czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa. Zatem jeżeli przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem lub budowlą, których dostawa w części będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a w części będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, należy – uwzględniając zapis art. 29 ust. 5 ustawy – przypisać części gruntu do posadowionych obiektów. Na mocy przepisu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast, stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zajmuje się wydobyciem surowca ze złoża, przerobem surowca na kruszywo, a następnie sprzedażą kruszywa. Obecnie Spółka przeprowadza restrukturyzację działalności – głównie działalność górnicza. Zatem Spółka planuje dokonanie zbycia w ramach wniesienia do Spółki Komandytowej aportu, chociaż nie jest wykluczone zawarcie umowy kupna-sprzedaży. W ramach Etapu 1 nastąpi zbycie nieruchomości, maszyn i urządzeń służących działalności produkcyjnej na rzecz Spółki Komandytowej. Wobec tego Spółka Komandytowa ma nabyć własność działek o numerach ewidencyjnych 352/1, 269/5 i 271 oraz znajdujące się na nich budynki i budowle, jak również maszyny i urządzenia. Spółka wskazała, że nabyła prawo użytkowania wieczystego tych działek oraz własność znajdujących się na nich budynków i budowli (z wyjątkiem jednego fundamentu pod maszynę – myjkę, zbiornika retencyjno-osadowego oraz budynku portierni) z mocy prawa z dniem 21 października 1991 r., co zostało potwierdzone Decyzją Wojewody z dnia 24 czerwca 1996 r. Zgodnie z Decyzją nabycie nastąpiło w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości. Nabycie własności budynków, budowli i innych urządzeń znajdujących się na gruncie nastąpiło nieodpłatnie. Również nieodpłatnie ustanowiono prawo użytkowania wieczystego gruntu. Przy nabyciu nie naliczono podatku VAT. W konsekwencji Spółka nie odliczała VAT naliczonego. Następnie, w dniu 4 listopada 2011 r., Spółka zawarła ze X umowę sprzedaży, na mocy której X sprzedał Spółce prawo własności działek będących przedmiotem użytkowania wieczystego. W konsekwencji doszło do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przysługującego Spółce do ww. działek w prawo własności. Działka 352/1 jest zabudowana budynkami i budowlami, które Spółka nabyła na mocy Decyzji (np. obiekty wstępnego i wtórnego kruszenia, sortownia, drogi, niektóre fundamenty pod maszyny, plac składowy, zbiornik paliwa itp.). Spółka nie dokonywała żadnych ulepszeń dotyczących tych budynków i budowli, które były równe lub wyższe od 30% wartości początkowej tych obiektów. Ponadto, na działce znajduje się budynek portierni wybudowany przez Spółkę w roku 1996. Budynek ten nie był wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki i nigdy nie był przedmiotem amortyzacji. Spółka zakłada, że odliczano VAT od towarów i usług nabywanych w związku z budową portierni. Budynek portierni nie był przez Spółkę ulepszany. Na działce 352/1 znajduje się dodatkowo jedna budowla (o bardzo małej powierzchni w porównaniu do całego obszaru działki 352/1), która stanowi fundament pod maszynę (myjkę). Fundament ten został wybudowany przez Spółkę. Spółka odliczyła VAT naliczony od towarów i usług związanych z budową fundamentu. Fundament ten został oddany do używania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki) w sierpniu 2011 r. i jest przez Spółkę amortyzowany. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż budynek portierni, jak również fundamenty pod maszynami posadowione na działce numer 352/1 nie były przez Spółkę udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy ani umowy najmu. Na działce 352/1 znajduje się również – zbiornik retencyjno-osadowy (budowla), który został przez Spółkę nabyty w roku 1997. Przy nabyciu tego zbiornika Spółka odliczyła VAT naliczony, gdyż czynność nabycia tego zbiornika była czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Spółka nie ponosiła nakładów inwestycyjnych o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej zbiornika. Działki 269/5 i 271 nie są zabudowane budynkami. Na działkach tych znajdują się budowle, takie jak drogi i place oraz fundamenty pod maszyny. Wszystkie z budowli Spółka nabyła na podstawie Decyzji (bez odliczania VAT). Spółka nie dokonywała żadnych ulepszeń dotyczących tych obiektów, które były równe lub wyższe od 30% ich wartości początkowej. Ponadto, Spółka poinformowała, że budowle posadowione na działkach numer 269/5 i 271 nie były przez Spółkę udostępniane osobom trzecim na podstaw umowy dzierżawy ani umowy najmu. Z powyższego wynika, iż przedmiotem zbycia są posadowione na działce nr 352/1 budynki i budowle. Na ww. działce znajduje się m. in. budowla – zbiornik retencyjno-osadowy, który został przez Spółkę nabyty w roku 1997. Przy nabyciu tego zbiornika Spółka odliczyła VAT naliczony, gdyż czynność nabycia tego zbiornika była czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Spółka nie ponosiła nakładów inwestycyjnych o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej zbiornika. W konsekwencji należy stwierdzić, iż planowane zbycie budowli stanowiącej zbiornik retencyjno-osadowy będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zachodzą wyjątki w nim przedstawione, tzn. dostawa nieruchomości zabudowanej ww. obiektem nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Powyższe wynika z faktu, iż pierwsze zasiedlenie miało miejsce w roku 1997, gdy przedmiotowa budowla, w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, została nabyta. Zatem od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży minie okres 2 lat. Tym samym – na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy – ze zwolnienia od podatku od towarów i usług będzie korzystała także dostawa gruntu, na którym ww. zbiornik się znajduje. Kolejnym z obiektów jest budynek portierni wybudowany przez Spółkę w roku 1996. Spółka informuje, że przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w związku z budową portierni. Budynek portierni nie był ulepszany. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż ww. budynek nie był przez Spółkę udostępniany osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy ani umowy najmu. Ponadto, na działce 352/1 znajduje się również jedna budowla, która stanowi fundament pod maszynę (myjkę). Fundament ten został wybudowany przez Spółkę, która odliczyła VAT naliczony od towarów i usług związanych z jego budową. Fundament ten został oddany do używania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki) w sierpniu 2011 r. i jest przez Spółkę amortyzowany. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż fundamenty pod maszynami nie były przez Spółkę udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy ani umowy najmu. Wobec powyższego należy stwierdzić, iż dostawa zarówno budynku portierni, jak i fundamentu pod maszynę nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ustawy, zbycie dokonywane będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca bowiem wybudował ww. obiekty, które do chwili obecnej nie zostały jeszcze wydane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Ponadto, w odniesieniu do budynku portierni oraz fundamentu będących przedmiotem dostawy, Zainteresowanemu w związku z ich budową przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków. Zatem z uwagi na powyższe, również na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a tego przepisu ustawy, zbycie przedmiotowych obiektów nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT. W związku z powyższym transakcja zbycia budynku portierni oraz fundamentu pod maszynę (myjkę) będzie opodatkowana, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku 23%. Wobec tego – stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy – opodatkowana 23% stawką podatku VAT będzie także dostawa gruntu, na którym ww. obiekty się znajdują. Natomiast, na działkach 352/1, 269/5 i 271 znajdują się budynki i budowle, tj. obiekty wstępnego i wtórnego kruszenia, sortownia, drogi, fundamenty pod maszyny, plac składowy, zbiornik paliwa itp. Wszystkie z ww. obiektów Spółka nabyła na podstawie Decyzji (bez odliczania VAT). Spółka nie dokonywała żadnych ulepszeń dotyczących tych obiektów, które były równe lub wyższe od 30% ich wartości początkowej. Ponadto, Spółka poinformowała, że ww. obiekty były przez Spółkę wykorzystywane w prowadzonej działalności górniczej i nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy ani umowy najmu. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowych obiektów nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na brzmienie art. 2 pkt 14 ustawy, zbycie dokonywane będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca bowiem ww. obiekty nabył nieodpłatnie na podstawie Decyzji, które do chwili obecnej nie zostały jeszcze wydane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Należy jednak mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W odniesieniu do ww. obiektów będących przedmiotem dostawy, Wnioskodawcy w związku z ich nabyciem nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponadto nie poniósł wydatków na ich ulepszenie, zatem zbycie przedmiotowych obiektów będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zwolniona od podatku będzie również, stosownie do zapisu art. 29 ust. 5 ustawy, dostawa gruntu, na którym ww. budynki i budowle są posadowione. Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na mocy art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru. Zatem wobec treści wyżej przytoczonego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy, stwierdzić należy, iż prawo do zastosowania zwolnienia będzie miał tylko taki dostawca, który używał przedmiotowych ruchomości przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, a równocześnie przy nabyciu tego towaru nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca poza dostawą ww. nieruchomości dokona również zbycia ruchomości w postaci urządzeń i maszyn służących do produkcji kruszywa (przesiewacze, kruszarki, wagi, przenośniki taśmowe, itp.). Niektóre z przedmiotowych ruchomości, celem zapewnienia stabilności, zostały zamontowane na specjalnej betonowej podbudowie (fundamencie). Maszyny i urządzenia – z uwagi na sposób ich nabycia – można podzielić na:
Ponadto, maszyny i urządzenia, które zostały nabyte na podstawie Decyzji, były przez Spółkę używane przez co najmniej pół roku po ich nabyciu. Odnośnie innych ruchomości, przy nabyciu których Spółka nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, Spółka wyjaśnia, że co do zasady były one używane co najmniej pół roku. Mogą się jednak zdarzyć pojedyncze przypadki ruchomości, które są używane przez Spółkę krócej niż pół roku od dnia ich nabycia. W odniesieniu do czynności zbycia ruchomości, o których mowa we wniosku, należy stwierdzić, iż zbycie:
Dodatkowo zaznacza się, iż w związku z tym, iż niektóre z ww. maszyn i urządzeń zostały zamontowane na specjalnych betonowych podbudowach (fundamentach) – stanowiących budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, należy stwierdzić, iż zbycie tych fundamentów, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT w sytuacji spełnienia wymaganych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a przesłanek, bądź będzie opodatkowane tym podatkiem, jeżeli zaistnieją okoliczności uniemożliwiające zastosowanie tego zwolnienia. Ponadto, informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia nieruchomości oraz ruchomości. Natomiast, kwestie dotyczące zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanych składników majątkowych za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część oraz w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku ze zbyciem nieruchomości oraz ruchomości zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach z dnia 4 lipca 2012 r., nr ILPP1/443-321/12-5/AW i nr ILPP1/443-321/12-7/AW. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.